Παρασκευή, Ιανουαρίου 20

Ο Άσκαρ Ιεροκήρυκας ΙΖ’ (Οι κλέφτες απ’ το Θεό θα τόβρουν!)


Ο Ιησούς είχε μόλις θεραπεύσει έναν τυφλό, και μπαίνει στην Ιεριχώ.
Χαμός γίνεται. Όλοι τρέχουν να τον δουν. Άλλοι από περιέργεια, άλλοι από ανάγκη. Πάντα υπήρχε πολύ βασανισμένος κόσμος...
Ένας όμως ξεχωρίζει. Είναι απόκοντος σαν κι εμένα, κι όσο κι αν προσπαθεί δεν μπορεί να δει το πρόσωπο Εκείνου. Κι αποφασίζει να σκαρφαλώσει σε μια μουριά.
Δεν είναι όποιος-όποιος. Είναι ο γνωστός σε όλη την πόλη Ζακχαίος, ο αρχιτελώνης.
Οι πάντες τον ξέρουν, κι όλοι έχουν να που έναν κακό λόγο γι’ αυτόν. Οι τελώνες, βλέπετε, είχαν πολύ κακή φήμη (και δικαίως) εκείνη την εποχή.
Οι συμπολίτες του σα βλέπουν τον κρεμασμένο σα μαϊμού πάνω στο δέντρο Ζακχαίο, δεν ήθελαν και πολύ να τον πάρουν στο ψιλό.
Αλλά εκείνον δεν τον νοιάζει πια τι λέει ο κόσμος...
Σε λίγα λεπτά ακούει απ’ το στόμα του Ιησού το «Ζακχαίε, κατέβα γρήγορα και τρέχε σπίτι σου, γιατί εκεί θα τη βγάλω απόψε».
Ο όχλος, που πάντα κρίνει επιφανειακά και κακοπροαίρετα, σκανδαλίζεται.
«Αυτός είναι ο Μεσσίας, που πηγαίνει στο σπίτι του πιο αμαρτωλού ανθρώπου της πόλης;».
«Πφφφφ... για κόψτε ένα Μεσσία ρε σεις;».
Άλλοι το παίρνουν κι αλλιώς: «Ε, πού θα πήγαινε; Στο σπίτι κανενός φτωχού; Στου Ζακχαίου θα βρει τα τραπέζια γεμάτα κοψίδια, τις αναπαυτικές πολυθρόνες, τα πουπουλένια κρεβάτια!».
Αλλά ο Ιησούς τους έχει γραμμένους κανονικά! Σιγά μην τον νοιάξει τι λέει ο κόσμος...
Ας δούμε, όμως, λίγο το Ζακχαίο.
Ο κόσμος τον έβλεπε να κολυμπά στα πλούτια του και τον θεωρούσε ευτυχισμένο.
Αλλά εκείνος δεν αισθάνεται καλά. Κάτι τρώει το μέσα του σα σαράκι.
Βλέπει γύρω του τα ντουβάρια, τα ακριβά έπιπλα, τους μεγάλους κήπους και τις αποθήκες τίγκα στα τρόφιμα, αλλά δεν μπορεί να τα χαρεί!
Γιατί άραγε;
Γιατί είναι ξένα!
Τα έκανε με αδικίες. Γδέρνοντας τους φτωχούς, ξεγυμνώνοντας τα ορφανά, κλέβοντας τις χήρες.
Είναι πνευματικός νόμος: ό,τι απέκτησες με αδικίες είναι ξένο! Και το ξένο θα το χάσεις οπωσδήποτε! Είτε θα το επιστρέψεις μόνος σου (όπως έκανε ο Ζακχαίος) είτε θα στο πάρει με το ζόρι ο Θεός!
Τα ξένα πράγματα βοούν, ζητούν τον αφέντη τους, είναι αδύνατο να τα κρατήσεις!
Κλείδωσέ τα όσο θες. Είναι φωτιά και σε καίνε. Θα σου φύγουν και θα πάρουν κι εσένα μαζί τους...
Προφήτης δεν είμαι, αλλά καθίστε και θα δείτε ποια θα είναι η τύχη αυτών που έγδαραν τον κοσμάκη στο χρηματιστήριο πριν 12 χρόνια, κι όσων κατέκλεψαν το δημόσιο και κόβουν σήμερα τις συνταξούλες της γιαγιάς και του παππού μας...

10 σχόλια:

Leviathan είπε...

Πολύ καλό σου βράδυ!

takis είπε...

Πάω να γυαλίσω το λιανοντούφεκο του παππού....
να βάλω μια γούνα στους ώμους
και το ρόλεξ στο χέρι (σε παράφραση γνωστού επαναστατικού άσματος)



ΥΓ. Εμαθα οτι ο Ακης θα εγκλειστεί στο Αγιον Ορος ..
για αυτοτιμωρία...
και όλη την περιουσία θα την χαρίσει στους μη έχοντες.

Ανώνυμος είπε...

Προφήτης ούτε έγω μπορώ να γίνω ασκαρμίδη άλλα είμαι σίγουρος ότι οι συγκεκριμένοι κύριοι θα τρώνε και θα πίνουν στνη υγεία των κοροϊδων, φυσικά χωρίς καμιά έγνοια. Οι μόνοι που ίσως μελλοντικά θελήσουν να πάρουν εκδίκηση είναι τα παιδιά και τα εγγόνια τους, αλλά γι'αυτό επιφυλασόμαστε..

Κώστας.

Ασυλλόγιστη είπε...

Καλέ Ασκαρδαμούλη, βαρεθήκαμε τα κηρύγματα.

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Ναι, θέλουμε πάλι τις σελίδες της ρημαγμένης σου ζωής.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γειά σου Λέβη μάγκα!

Τάκη, και να μου τα χαρίσει τα κλεμμένα ο Άκης δεν τα θέλω.
Εσύ που είσαι άπληστος μπορεί κάτι να ροκανίσεις.
Αλλά βγάλε τη γούνα και το ρόλεξ, μην καρφωθείς...

Κώστα, το είπαμε... έτσι νόμιζαν και για τον Ζακχαίο οι συμπολίτες του.
Όμως εκείνον τον έτρωγε το σαράκι...
Μην αμφιβάλλεις φίλε μου: στο λαιμό τους στέκονται τα κλεμμένα!
Να σου πω ιστορίες με τον παππού μου τον κατσικοκλέφτη να φρίξεις...
Τελεία και παύλα: το άδικον ουκ ευλογείται!

Σπόρια, για πιο κήρυγμα μιλάτε;
Εγώ είχα την εντύπωση πως έγραψα πολιτικό σχόλιο...

Ανώνυμος είπε...

Αντε γαμήσου ρε πρασινορουφιάνε της δημοσιογραφίας. Οταν είχε εκλογές κελαηδούσες και τώρα σφυρίζεις αδιάφορα κωλοπασόκε

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γιατί πολιτικολογείς ρε φίλε;
Εγώ ερμηνεία του Ευαγγελίου έκανα...

Summertime Blues είπε...

μακάρι και μακάρι.
μακάρι,

Ασκαρδαμυκτί είπε...

τρισμάκαρ;