Καλορίζικη η νέα κυβέρνηση, αλλά ας μη γελιόμαστε...

... μάλλον θα κάνει τη «βρώμικη δουλειά»!

Δηλαδή θα πάρει εκείνα τα μέτρα που δεν μπορεί μια μονοκομματική κυβέρνηση.
Ας θυμηθούμε, με την ευκαιρία, όλες τις μέχρι τώρα «υπερκομματικές» κυβερνήσεις μας:


Το Μάιο του 1877 έχουμε την πρώτη κυβέρνηση εθνικής ενότητας με πρωθυπουργό τον Κωνσταντίνο Κανάρη.
Έχει ήδη ξεσπάσει ο ρωσοτουρκικός πόλεμος, και ο λαός απαιτεί να ταχθεί η Ελλάδα στο πλευρό των «ομόδοξων αδελφών μας»!
Σκοπός της κυβέρνησης ήταν, υποτίθεται, η πολεμική προετοιμασία της χώρας για να συμμετάσχει στον πόλεμο.
Τελικά, και κάτω απ’ τις πιέσεις της Αγγλίας, κάτσαμε στ’ αυγούλια μας, και η οικουμενική κυβέρνηση τερμάτισε το βίο της τον Γενάρη του 1887.


Ακολουθεί η κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Αλέξανδρο Ζαΐμη, το 1926. Δυο χρόνια πριν η Ελλάδα είχε λάβει το λεγόμενο «προσφυγικό δάνειο», για την αποκατάσταση των μικρασιατών προσφύγων.
Μεταξύ των μέτρων λιτότητας που της επέβαλαν οι δανειστές της ήταν και η απόλυση 10.000 δημοσίων υπαλλήλων (τότε την έλεγαν «διαθεσιμότητα κι όχι «εφεδρεία»).
Οι κυβερνήσεις ανεβοκατέβαιναν, ο λαός ήταν εξοργισμένος, και επεχείρησε, μάλιστα, να εισβάλει στα Ανάκτορα στις 9 Σεπτεμβρίου!
Σαν πολλές ομοιότητες, δεν νομίζετε;


Το 1944, μετά την αποχώρηση των Γερμανών, σχηματίζεται κυβέρνηση «εθνικής ενότητας» με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου, με τη συμμετοχή και του ΕΑΜ.
Στην Ελλάδα καταφθάνουν και οι Άγγλοι, ως εγγυητές της ομαλής πορείας της χώρας, ως νέες δυνάμεις κατοχής... ποιος ξέρει; Οι υπουργοί του ΕΑΜ αποχωρούν, και τα Δεκεμβριανά αρχίζουν...

Τον Ιούλιο του 1974, μετά την πτώση της Χούντας, έχουμε νέα κυβέρνηση εθνικής ενότητας, με επικεφαλής τον Καραμανλή και μέλη της στελέχη της παλιάς ΕΡΕ, Ένωσις Κέντρου και στελεχών του αντιδικτατορικού αγώνα.
Βρέθηκε, όμως, αντιμέτωπη με τον Αττίλα ΙΙ, κι ο τότε πρωθυπουργός αποφάσισε να αποχωρήσουμε απ’ το στρατιωτικό σκέλος του ΝΑΤΟ.

Τον Ιούνιο του 1989 έχουμε την κυβέρνηση συνεργασίας Νέας Δημοκρατίας και ΣΥΝασπισμού της Αριστεράς με πρωθυπουργό τον Τζαννή Τζανετάκη, και βασική αποστολή την παραπομπή του Ανδρέα Παπανδρέου στο Ειδικό Δικαστήριο.
Το Νοέμβριο γίνονται νέες εκλογές, κανένα κόμμα δεν κερδίζει αυτοδυναμία, και συγκροτείται η «οικουμενική» κυβέρνηση του Ξενοφώντα Ζολώτα.
Οι κυβερνήσεις συνεργασίας Τζανετάκη-Ζολώτα παραλίγο να αποτελέσουν την ταφόπλακα του ΚΚΕ. Το καημένο το κόμμα τρεις μήνες συμμετείχε στη διακυβέρνηση της χώρας και πληγώθηκε για πολλές δεκαετίες...