Πολύ επεισοδιακή η αποψινή νύχτα!
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή:
Τη βδομάδα που πέρασε, η τύχη τα ’φερε, και «θεολόγησα» αρκετά! Γραπτά και προφορικά...
Δως του αναλύσεις για τον «καλό Σαμαρείτη», έβαζα και μερικές γερές δόσεις ταπεινολογίας, αγαπολογίας, φιλανθρωπίας... ξέρετε τώρα... τις αρλούμπες που τσαμπουνάνε όλοι οι θεολόγοι, αλλά που κανένας δεν τηρεί!
Ικανοποιημένο το ακροατήριο, ενθουσιασμένοι οι αναγνώστες, εεε... δεν θέλει και πολύ να την ψωνίσεις.
Κι ερχόμαστε στη χθεσινή νύχτα, με τα τρία διαδοχικά (αληθινά) όνειρα, που τράβηξαν το χαλάκι και φάνηκε η σαβούρα:
Όνειρο πρώτο: Ήμουν, λέει, κάπου στον Ελαιώνα κι έπαιζα ποδόσφαιρο με κάτι Πακιστανούς. Κλίμα πολύ φιλικό, γεμάτο αλληλοκατανόηση, αγάπη και αμοιβαία συμπάθεια. Ξαφνικά, εκεί που παίζαμε, μας την πέφτει μια ομάδα ακροδεξιών με αλυσοπρίονα(!). Οι Πακιστανοί το βάζουν στα πόδια να σωθούν, κι εγώ, αντί να βοηθήσω (ως «καλός Σαμαρείτης» υποτίθεται) τους φίλους μου, άρχισα να φωνάζω στους επιδρομείς «παιδιά, κι εγώ Έλληνας είμαι, δεν έχω καμιά σχέση με τα πακιστανά»!
Ξυπνάω, ξανακοιμάμαι, και να ’σου το δεύτερο όνειρο:
Παρακολουθούσα τη θεία λειτουργία στην εκκλησούλα που συχνάζω. Ξαφνικά, η νεωκόρισσα με πλησιάζει και με κατηγορεί με κάποια ασήμαντη αφορμή. Εμένα θίγεται ο εγωισμός μου, τα «παίρνω στο κρανίο», αρχίζω να κατεβάζω καντήλια, τα χώνω φωναχτά σε όλους, τα βροντάω και φεύγω! Εγώ, που υποτίθεται όλη τη βδομάδα έλεγα πως πρέπει να δεχόμαστε με υπομονή της δοκιμασίες, να μην οργιζόμαστε κλπ κλπ...
Ξαναξυπνάω, ξανακοιμάμαι, και να το τρίτο όνειρο:
Παίζαμε πάλι ποδόσφαιρο σε μια αλάνα στο Γουδή. Εγώ, ο κολλητός μου, ένα πιτσιρικάκι που δεν το έχω ξαναδεί, και οι υπόλοιποι εντελώς άγνωστοι. Αρχίζει να σουρουπώνει, όλοι φεύγουν, και μένω εγώ με τον κολλητό και το πιτσιρικάκι. Κάνω έτσι και βλέπω τα παιδιά που έφυγαν να έχουν ξεχάσει τα πολιτικά τους ρούχα. Οι άλλοι δυο προτείνουν να τα φυλάξουμε και να τους τα δώσουμε όταν ξαναβρεθούμε. Εγώ, αντίθετα, άρχισα να ψαχουλεύω τα ξένα παντελόνια, όπου έβρισκα πακέτα με εκατόευρα, και τα ’χωνα στις τσέπες μου! Μέσα μου με έλεγχε η συνείδηση, κάπου ντρεπόμουν τα άλλα δύο παιδιά, αλλά δεν σταματούσα και να σουφρώνω το ξένο παραδάκι...
Τελικά, αυτά τα τρία όνειρα ήταν πολύ αληθινά!
Έδειξαν πως είμαι, απλά, ένα μάτσο σκατά...
Αλλά, ας πάρουμε τα πράγματα απ’ την αρχή:
Τη βδομάδα που πέρασε, η τύχη τα ’φερε, και «θεολόγησα» αρκετά! Γραπτά και προφορικά...
Δως του αναλύσεις για τον «καλό Σαμαρείτη», έβαζα και μερικές γερές δόσεις ταπεινολογίας, αγαπολογίας, φιλανθρωπίας... ξέρετε τώρα... τις αρλούμπες που τσαμπουνάνε όλοι οι θεολόγοι, αλλά που κανένας δεν τηρεί!
Ικανοποιημένο το ακροατήριο, ενθουσιασμένοι οι αναγνώστες, εεε... δεν θέλει και πολύ να την ψωνίσεις.
Κι ερχόμαστε στη χθεσινή νύχτα, με τα τρία διαδοχικά (αληθινά) όνειρα, που τράβηξαν το χαλάκι και φάνηκε η σαβούρα:
Όνειρο πρώτο: Ήμουν, λέει, κάπου στον Ελαιώνα κι έπαιζα ποδόσφαιρο με κάτι Πακιστανούς. Κλίμα πολύ φιλικό, γεμάτο αλληλοκατανόηση, αγάπη και αμοιβαία συμπάθεια. Ξαφνικά, εκεί που παίζαμε, μας την πέφτει μια ομάδα ακροδεξιών με αλυσοπρίονα(!). Οι Πακιστανοί το βάζουν στα πόδια να σωθούν, κι εγώ, αντί να βοηθήσω (ως «καλός Σαμαρείτης» υποτίθεται) τους φίλους μου, άρχισα να φωνάζω στους επιδρομείς «παιδιά, κι εγώ Έλληνας είμαι, δεν έχω καμιά σχέση με τα πακιστανά»!
Ξυπνάω, ξανακοιμάμαι, και να ’σου το δεύτερο όνειρο:
Παρακολουθούσα τη θεία λειτουργία στην εκκλησούλα που συχνάζω. Ξαφνικά, η νεωκόρισσα με πλησιάζει και με κατηγορεί με κάποια ασήμαντη αφορμή. Εμένα θίγεται ο εγωισμός μου, τα «παίρνω στο κρανίο», αρχίζω να κατεβάζω καντήλια, τα χώνω φωναχτά σε όλους, τα βροντάω και φεύγω! Εγώ, που υποτίθεται όλη τη βδομάδα έλεγα πως πρέπει να δεχόμαστε με υπομονή της δοκιμασίες, να μην οργιζόμαστε κλπ κλπ...
Ξαναξυπνάω, ξανακοιμάμαι, και να το τρίτο όνειρο:
Παίζαμε πάλι ποδόσφαιρο σε μια αλάνα στο Γουδή. Εγώ, ο κολλητός μου, ένα πιτσιρικάκι που δεν το έχω ξαναδεί, και οι υπόλοιποι εντελώς άγνωστοι. Αρχίζει να σουρουπώνει, όλοι φεύγουν, και μένω εγώ με τον κολλητό και το πιτσιρικάκι. Κάνω έτσι και βλέπω τα παιδιά που έφυγαν να έχουν ξεχάσει τα πολιτικά τους ρούχα. Οι άλλοι δυο προτείνουν να τα φυλάξουμε και να τους τα δώσουμε όταν ξαναβρεθούμε. Εγώ, αντίθετα, άρχισα να ψαχουλεύω τα ξένα παντελόνια, όπου έβρισκα πακέτα με εκατόευρα, και τα ’χωνα στις τσέπες μου! Μέσα μου με έλεγχε η συνείδηση, κάπου ντρεπόμουν τα άλλα δύο παιδιά, αλλά δεν σταματούσα και να σουφρώνω το ξένο παραδάκι...
Τελικά, αυτά τα τρία όνειρα ήταν πολύ αληθινά!
Έδειξαν πως είμαι, απλά, ένα μάτσο σκατά...
25 σχόλια:
Πιστεύεις στα όνειρα Ασκαρδαμούλη;
Τα Χριστούγεννα θα σου κάνουμε δώρο έναν ονειροκρίτη.
Γειάσου ασκαρούλη...ε,καλό μου όντως πολύυ περίεργα,τα όνειρά σου δε λέω...τα όνειρα,πιστέυουν μερικοί κι'αυτό το λένε, και πολλοί ψυχολόγοι είναι ο 'καθρέφτης'της ψυχής μας,και αντικατοπτρίζουν αυτά που έχουμε μέσα μας...πιθανόν,υπάρχει κάτι που σε ενοχλεί στον τομέα σου...(θεολογίας)?και θες να απαλλαγείς από αυτό..όσο για τα άλλα,ίσως να σου λείπουν κάποιες φάσεις που έχεις,ζήσει στη ζωή σου και που ίσως θα'θελες να τις ζήσεις ξανά...πάντως σίγουρα,όλα τα όνειρα που είδες έχουν,να κάνουν με κάτι ενδόμυχο που υπάρχει μέσα σου,και ίσως σε ενοχλεί....πιθανόν..μου άρεσε ιδιαίτερα,η περιγραφή τους...φιλάκια...
τί στο καλό έφαγες πριν κοιμηθείς;
μπουμπάρι;
καλημέρα κιόλας....
Αθανασία μου, εκείνο που με απασχολεί είναι πως θα υπερβώ την ζωόδη κατάσταση και θα γίνω άνθρωπος.
Το ζώο, για να επιβιώσει, δεν δίνει απ’ τα δικά του και παίρνει και τα ξένα.
Ο ανώτερος άνθρωπος λαμβάνει μεγαλύτερη ευχαρίστηση όταν δίνει παρά όταν παίρνει.
Σάμμυ, αν σου έλεγα πως ήπια ένα μαρτινάκι, θα με πίστευες;
Παραμύθια πάλι...
σιγά μην εύρισκες 100ευρα στις τσέπες.....
ανάθεμα αν ξέρεις και τι χρώμα έχουνε...
Γιατί λένε οτι στις γυναίκες αρέσουν τα ζωώδη ένστικτα?
Με την δικιά σου λογική θα πρέπει να τους αρέσουν οι "ανώτεροι" άνθρωποι όπως εσύ και εγω ας πούμε.....
που τους αρέσει να δίνουν παρά να παίρνουν....(αχ,πολύ συγκινητικό ακούγεται!)
αλλά η σκληρή πραγματικότητα άλλα δείχνει!
ΥΓ αυτό το "ενδόμυχο" της ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ και το "μπουμπάρι" της ΣΑΜΜΥ με προβλημάτισαν ιδιαίτερα..
τι θέλουν να πουν οι ποιήτριες?
100ευρα έχω δει στο γκουγκλ!
Οι γυναίκες προτιμούν τους ζωώδεις τύπους για να τους πάρουν την παρθενιά.
Αλλά προτιμούν τους «ανώτερους» για γάμο, για να τους αφήσουν ταπί και ψύχραιμους...
Οι «ποιήτριες» ελπίζω να έρθουν για περαιτέρω εξηγήσεις...
Γειάσου καλό μου...ε,σ'αυτό έχεις δίκιο...δε λέω αυτό που περιγράφεις, είναι όντως μιά..'ζωώδης'κατάσταση (το να παίρνεις,από τους άλλους χωρίς να δίνεις τίποτε,)κι αυτό το κάνουν άτομα που συνήθως,έχουν υποστεί την περιφρόνηση και την αδιαφορία από τους οικείους,τους στη παιδική τους ηλικία...πάντως έχεις δίκιο...ε,τακουλίνι τι εννοώ με το...'ενδόμυχο'?...αυτό που λέει η λέξη το ενδόμυχο,είναι κάτι που κρύβεται βαθιά μέσα,μας στα σκοτεινά κι ανήλιαγα μοναπάτια του μυαλού μας,και που φορές-φορές έρχεται προς τα έξω,και δημιουργεί διαφόρων ειδών, 'ενοχλήσεις'και προβλήματα και πολλές φορές και σοβαρά...αυτό είναι το ενδόμυχο...
Ρε συ Άθη, πώς το πέταξες αυτό το «ανήλιαγα»;
Ειλικρινά... με ερέθισες!
Ολο περίμενα να'χει καμιά γυναίκα ένα σου όνειρο, τίποτα!
Και ξέρεις τι συμπέρασμα έβγαλα ούτε στα όνειρά σου δεν τις θέλεις μόνο στους εφιάλτες σου!
Πάντως στα όνειρά μας βγάζουμε συνήθως το υποσυνείδητο μας γιαυτό να το προσέξεις:))
Αχαααααααχααααχαααααααααααααχαχαααα! έμπνευση της στιγμής καλό μου....
Ζουζού, ότι με τις γυναίκες έχω ένα προβληματάκι τό ’χουμε πει και το ’χουμε ψιλοαναλύσει.
Αλλά, τι εννοείς να προσέχω αυτά που μου βγάζει το υποσυνείδητο;
Ν’ αρχίσω να ανησυχώ;
Άθη, δεν ήταν μια απλή έμπνευση!
Σου βγήκε κατευθείαν απ’ το υποσυνείδητο...
'Αντε να εξομολογηθείς...
Βρε ΖΟΥΖΟΥ είναι φανερό οτι για εφιάλτες μιλάει ο άνθρωπος ...
μη βλέπεις που τα ονοματίζει όνειρα.
Πιστεύω οτι βλέπει γυναίκες στα όνειρα του...
το πρόβλημα είναι οτι μόνο εκεί εμφανίζονται...
Εξαιρετική η ερμηνεία της ΑΘΗ για το "ενδόμυχο"...αρχίζουν και ξεκαθαρίζουν κάποιες μυστήριες σκέψεις μου..
επίσης οφείλω να ομολογήσω οτι εμένα με ερέθισε το "ενδόμυχο" σε αντίθεση με το "ανήλιαγα" που μου θυμίζει ταπεινά λαϊκά καταγώγια..
Μήπως τελικά είμαι ανώτερος με ενδόμυχα ζωώδη ένστικτα?
Θα ρωτήσω τις ποιήτριες...
κάτι παραπάνω θα ξέρουν...
Οι Πακιστανοι δεν παιζουν μπαλα. Μονο κρικετ!
Μορταλάκο, αρχίζει η Σαρακοστή, οπότε πάμε υποχρεωτικά για εξομολόγηση!
Ρε συ Τάκη, σιγά μην περιμένω το όνειρο να δω γυναίκα!
Βάζω το γιου-πορν και βολεύομαι!
Νίκο, οι Πακιστανοί παίζουν ό,τι τους έμαθαν οι Εγγλέζοι!
Τους αρέσει πολύ και το χόκεϋ στο χόρτο!
Αλλά, εδώ στο Ελλάντα έμαθαν να κλοτάνε και το τόπι...
Εφ'οσον μόνο αντρες και αντράκια βλέπεις στα όνειρα, το υποσυνείδητο σε οδηγεί όπως λέει ή Αθη σε ενδόμυχες επιθυμίες.
Εσύ τα λες εμείς μόνο διαβάζουμε!
Ρε Τάκη λες τελικά να???
Μπα....δεν:))
Ρε Ζουζού, η εξήγηση είναι απλή: δεν θα το άντεχα να βλέπω γυναίκες και στον ύπνο μου!
Έλεος πια...
Χωρίς να θέλω να καταργήσω τις ψυχολογικές ερμηνείες την απάντηση την δωσατε μόνος σας ηθελημένα ή μη με την καλύτερη χριστιανική απάντηση που θα μπορούσατε να δώσετε.. με την παράγραφο "ικανοποιημένο το ακροατήριο, ενθουσιασμένοι οι αναγνώστες, εεε... δεν θέλει και πολύ να την ΨΩΝΙΣΕΙΣ.
Και κλείνετε "Τελικά, αυτά τα τρία όνειρα ήταν πολύ αληθινά! Έδειξαν πως είμαι ένα μάτσο σκατά..." Αρκετές φορές στη ζωή μας τυχαίνει να την "ψωνίζουμε" ακόμα και με τα πιο ασήμαντα γεγονότα!! ο Θεός όμως που βλέπει την προαίρεση μας, (ακόμα και με τα όνειρα που είδατε εσείς) μας φέρνει πάλι στο σωστό δρόμο της ΤΑΠΕΙΝΩΣΗΣ..
Υ.Γ. με συγχωρείτε για τα τυχόν εκφραστικά λάθη
Υ.Γ.2 Ισως και να είναι χαζή η σκέψη μου, σας διαβάζω καιρό απλά εδώ θέλησα να επέμβω!!
Σακαφιόρα, πολύ χάρηκα για τη γνωριμία μας, αλλά, σε παρακαλώ, μη μου απευθύνεσαι στον πληθυντικό!
Εσύ, σε λίγο, αν με δεις να μπαίνω στο λεοφωρείο, θα σηκωθείς να μου παραχωρήσεις τη θέση σου!
Αλλά δεν μας πήραν και τα χρόνια (ακόμη τουλάχιστον)...
Στο λεωφορείο όχι, αλλά στο στασίδι κάποιας εκκλησίας όμως θα το έκανα και με μεγάλη μου χαρά.. αστειεύομαι!!
ο πληθυντικός ήταν ευγενείας και όχι λόγω ηλικίας, άλλωστε δεν τη γνωρίζω, εκτος και αν την αναφέρεις κάπου σε κάποια άλλη ανάρτηση και μου διέφυγε..
και εγώ χάρηκα πάρα πολύ πάντως, να είσαι καλά!! :)
Χα!
Θα μου παραχωρούσες το στασίδι επειδή είναι σκληρό και άβολο!
Το ’68 γεννηθείς είμαι...
Τα ίδια με τον Πέτρο στον κήπο της Γεσθημανής δηλαδή… Συμβαίνουν, ιδίως στους καλύτερους…
Και να φανταστείς δεν είχαμε πιεί και τρίφυλλα!
Δημοσίευση σχολίου