Τρίτη, Μαΐου 3

Ανάφη 1935: ταξίδι στο χρόνο αγκαλιά με την Αθανασία ― B’ (Πώς θα ’ταν η ζωή μας χωρίς το Μνημόνιο)

Το πρώτο που φτιάχνουν οι Έλληνες κομμουνιστές μόλις βρεθούν στη φυλακή ή στην εξορία είναι «Ομάδα Συμβίωσης»!
Χάρι στην εμπειρία τους ξέρουν καλά πόσο σημαντική είναι η οργάνωση.
Μόλις φτάσαμε στην κολεκτίβα της Ανάφης, μας υποδέχτηκε μια τεράστια επιγραφή: «Ενωμένοι αντέχουμε, διχασμένοι καταρρέουμε»!
Το κράτος έδινε στον καθένα τους 10 δραχμές τη μέρα. Άλλες 5 τους έστελνε η «Εργατική Αλληλεγγύη» του ΚΚΕ.
Με τα λεφτά αυτά έπρεπε να βρουν κατάλυμα, τροφή, ρούχα! Ήταν πρακτικά αδύνατο να ζήσουν χωρίς κοινό ταμείο.
Οι «ποινικοί», που δεν ήταν μαθημένοι στην πειθαρχία και στην κοινοκτημοσύνη, πέθαιναν σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.
Τις προάλλες, κάποιος από δαύτους, είχε ξεθάψει ένα ψοφίμι για να φάει λίγο κρέας...
Η Κολεκτίβα της Ανάφης αποτελούνταν από πέντε οικήματα που τα ’χαν νοικιάσει οι εξόριστοι. Κτίρια γυμνά και παγωμένα. Το μοναδικό τζάκι ήταν στο «σαλόνι υποδοχής», στο «σπίτι του Ένγκελς», όπως το έλεγαν.
Κάθε δωμάτιο στην κολεκτίβα είχε, εκτός απ’ το σφυροδρέπανο, και τ’ όνομα κάποιου διάσημου κομμουνιστή επαναστάτη!
Οι άντρες κοιμόμασταν χώρια απ’ τις γυναίκες. Αναγκαστικά θα στερηθώ τη ζεστασιά του κορμιού της Αθανασίας...
Εγώ τοποθετήθηκα στο «Θάλαμο Δημητρώφ» κι εκείνη στο «σπίτι της Κλάρα Τσέτκιν».
Δεν μου άρεσε καθόλου που μας χώρισαν. Η Αθανασία, όμως, δεν έδειχνε να πολυσκάει! «Με τόσο κρύο που έχει εδώ Ασκαρούλη, δεν πρόκειται να σου κάνει κου-κου! Το ίδιο δεν λέγαμε και το 1949 στο Βίτσι;».
Είχα τόση τσαντίλα που ούτε καν σκέφτηκα να τη ρωτήσω πώς ξέρει τι έγινε το ’49 αφού είμαστε ακόμα στο ’35!
Έπρεπε να το πάρω απόφαση. Μέχρι να φύγω απ’ αυτόν τον διαολότοπο δεν πρόκειται να ξαναχουφτώσω τα βυζάκια της Αθανασίας! Αλήθεια, έτσι θα ήταν η ζωή μας χωρίς το Μνημόνιο;
Θεώρησα υπεύθυνα τα κομμούνια της κολεκτίβας. Γι’ αυτό, όταν μας πρόσφεραν καυτό τσάι, και μόλις τα γυαλιά μου ξεθόλωσαν απ’ τον ατμό, θέλησα να τους τη σπάσω.
Τους είπα πως είμαι οπαδός του Βενιζέλου, θαυμάζω το δυναμισμό του Πάγκαλου, εκτιμώ την εντιμότητα του Πλαστήρα και πως ο Σοφούλης ήταν ο πιο κατάλληλος να ηγηθεί του Αντιφασιστικού Μετώπου.
Δεν έδειξαν να τσαντίζονται.
Απ’ ότι κατάλαβα, άλλο ήταν το δικό τους κόλλημα: οι Τροτσκιστές!
Μόλις πέταξα τη λέξη «αρχειομαρξιστές», εκεί πράγματι φούντωσαν.
«Αυτοί δεν είναι ιδεολόγοι», μου είπαν. «Είναι λούπεν τραμπούκοι, γκάγκστερ προβοκάτορες και το μόνο που θέλουν είναι να διαλύουν, με τη βοήθεια της Ασφάλειας, τις συγκεντρώσεις του Κομμουνιστικού Κόμματος»...

(συνεχίζεται)

19 σχόλια:

zoyzoy είπε...

Τώρα εσύ τι ρόλο παίζεις μέσα στ'αναρχοκουμούνια δώσε μου να καταλάβω!
Για να χουφτώνεις την Αθανασία πήγες διακοπές στην Ανάφη ή να τους κάνεις κουβάρι όλους και να σκοτωθούν αναμεταξύ τους?

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, πρώτον δεν είναι «ανάρχια» αλλά «γνήσια κουμμούνια», δεύτερον δεν πήγαμε για διακοπές αλλά για να δούμε πώς θα ήταν η ζωή μας χωρίς Μνημόνιο και, τρίτον, ναι, γουστάρω πολύ να χουφτώνω το βυζί της Αθανασίας...

Κι αν ήθελε ο Κονδύλης να τους βάλει να σκοτωθούν μεταξύ τους, θα τους έστελνε εκεί και τροτσκιστές εξόριστους.
Αλλά, είπαμε: τους τρότσκες είναι πιο χρήσιμοι για την Ασφάλεια αν δρουν ελεύθερα στα εργοστάσια!

Πω πω... δυο μέρες έμεινα στην Ανάφη και κόλλησα κομμουνιστίτιδα!

Ασυλλόγιστη είπε...

Αμάν πια μ’ αυτό το βυζί της Αθανασίας!

Χρόνια σε περιμένω είπε...

Ασκαρδαμούλη, υπάρχουν κι άλλες πορτοκαλιές που κάνουν πορτοκάλια.

takis είπε...

Τελικά αν καταλαβαίνεις καλά τα βυζιά (ή βυζάκια>) της ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ απασχολούν τους σχολιαστές περισσότερο απο τις ιστορικές σελίδες που με τόση χάρη ξεφυλίζεις..

Εμένα πάντως με ενδιαφέρει περισσότερο η αναρχοκομμουνιστική πανδαισία..


ΑΘΑΝΑΣΙΑ, εμείς θα τα πούμε στην Κέρκυρα...
εκτός αν προτιμάς κανένα Παρίσι να γιορτάσουμε την επέτειο του Μάη του 68..
αναρχοκομμουνιστικά δηλ.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αυτές οι αναρτήσεις είναι, νομίζω, μια ενδιαφέρουσα πρόταση για το πώς πρέπει να είναι γραμμένα τα σχολικά βιβλία ιστορίας.
Χωρίς τα «βυζάκια» και τις ζηλίτσιες που κάνουν, σιγά μην κάθονταν τα Σπόρια να διαβάσουν για τους εξόριστους στην Ανάφη...

Τάκη, μην γλείφεσαι, δεν πρόκειται να βάλεις στη χούφτα σου τα βυζάκια της Αθανασίας.
Μου φαίνεται δεν έχεις καταλάβει με τι Πασιονάρια έχεις να κάνεις!
Αντί για Κέρκυρες και Παρισίους αυτή θα προτιμήσει να με ακολουθήσει στον επόμενο σταθμό μας, στο «νησί του θανάτου», τη Γαύδο!

Έτσι δεν είναι Άθη;

Εμείς οι δυο, κορίτσι μου, συνεχίζουμε «να μην το πίνουμε το γάλα»...

Αθανασία είπε...

Ε,εχμ!,καλησπέρα ασκαρούλη και μόλις μπήκα!ε,καταρχήν παρακαλώ αφήστε ήσυχα τα...βυζάκια μου εσύ και το τακουλίνι!!οκ?...και ΔΕΝ αφήνω τον κάθε,έναν να...'απλώνει τα χεράκια του σε αυτά'...υπόψιν οκ?...αυτά περί...βυζιών...τώρα όσο για το όλο κλίμα,του ποστακίου σου..ε,πολύυ ωραίο...πολύ ωραία το έχεις αποδόσει,πολύ καλό μπράβο και με πολύ σημαντικές,πληροφορίες για του πού και το πώς,ζούσαν οι εξόριστοι...είναι χρήσιμο αυτά να τα ξέρουμε πιστέυω...βέβαια οι άνθρωποι αυτοί ΔΕΝ έζησαν,και στις καλύτερες συνθήκες...αλλά...δεν κακό να ξέρουμε ιστορικές,λεπτομέριες...φιλάκια...

Αθανασία είπε...

Ε,ασκαρούλη ναί...έχω περιέργεια να μάθω,γιατί λέγεται έτσι η Γάυδος αυτό το ξερονήσι...για τί το λένε το λένε 'το νησί του θανάτου'....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αθανασία, χωρίς τα βυζάκια σου δεν μπορεί να αποδοθεί με ακρίβεια το ιστορικό πλαίσιο που περιγράφουμε.
Οι γιατροί λένε πως η κακή διατροφή προκαλεί υπογλυκαιμία κι αυτή, με τη σειρά της, παραισθήσεις!
Κι όπως ο Μέγας Αντώνιος, απ’ τη σκληρή νηστεία, έβλεπε γυμνές γυναίκες να τον πολιορκούν, έτσι κι οι εξόριστοι στην Ανάφη έβλεπεαν τα στηθάκια σου...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Η Γαύδος δεν λέγεται, αλλά λεγόταν «νησί του θανάτου»!
Πέρυσι το Πάσχα σχεδίαζα να πάω εκεί μαζί με τη Μαριλίτσα, αλλά τελευταία στιγμή έριξε μια δυνατή νεροποντή, σαν αυτές που πέφτουν εκεί κάθε 50 χρόνια, και τα έπνιξε όλα!
Οπότε... ήταν γραφτό μου να πάω στη Γαύδο μόνο μαζί σου και, μάλιστα, στα 1935...

Αθανασία είπε...

Ε,εμ ναί πιθανόν ΟΧΙ τα...δικά μου αλλά ίσως της γυναίκας,τους της αρραβωνιάρας τους,της 'έτσι'τους...μάλλον..ε,εγώ
καταλάθος ήμουν αγέννητη ακόμη σε κείνη τη φάση...είμαι μικρό (το 78' γεννήθηκα βρέ!)δεν είμαι 80 και 90χρονών...

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Γράψε κάτι και για τους "οπισθογεμιστές"..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αθανασία, εσύ μπορεί να ήσουν αγέννητη «τότε», αλλά τα στηθάκια σου έχουν διαχρονική αξία!

Ορεινέ, χμμμ... δεν έχεις κι άδικο, κάπου θα το «βολέψουμε» κι αυτό!

takis είπε...

Ετσι, σοβαρή η ΑΘΗ.
Δεν παρασύρεται απο κομπλιμέντα και χαζολογίες.
Διψάει για την ιστορική αλήθεια.
Όπως όλοι μας εξάλλου εδω μέσα..

Πάντως τη Γαύδο εγω την ξέρω για νησί της ανεμελειάς και για κάτι άλλο που δεν θυμάμαι......

Νομίζεις οτι θα εντυπωσιάσεις την ΑΘΗ με "σκληρές" εκφράσεις?
"νησί θανάτου"??!!
αμ δε.....
Τίποτα πιο σκληρό δεν διαθέτει η φαρέτρα σου?

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Διαθέτω και κάτι πιο σκληρό, αλλά τούτη τη στιγμή μου διαφεύγει!
Εσύ θυμάσαι τίποτα;

habilis είπε...

(Πώς θα ’ταν η ζωή μας χωρίς το Μνημόνιο)

Θα απαντήσω στην παρένθεση

Η αριστερά θα ήταν σε αγρανάπαυση ξεκοκαλίζοντας την προίκα αυτών που μάζευαν μύγιες στον παρθενόνα των τσιολάδων εκεί στα ξερονήσια. Η Αλέκα θα συνέχιζε να σχολάει εργαζόμενους απο τον ρουβλοκύνητο Περισσό για να νοικοκηρέψει το μαγαζί.
Τώρα με το μνημόνιο βρέθηκε ο στόχος επιτέλους για να επιβιώσει το μαγαζί .
Και πάνω απο όλα οι μνήμες όσο υπάρχουν.
Οταν τελειώσουν οι μνήμες πάπαλα.
Ολοι οι αγώνες αυτών που μάζευαν μύγες στα ξερονήσια , μου λέει ένα πουλάκι,θά είναι μια καρικατούρα με τα κατορθώματα του αδελφού ΚΚΚ ,
είναι το αδελφάκι κόμμα που κυβερνά την Κύπρο.
Αδικος είμαι με τις ιδελογίες που είχαν ένα μεγάλο δράμα.
Κίνα , Κορέα , Κούβα,Βιετνάμ όπου και να πας η Αλέκα μαζί με την Λιάννα ξέρουν τρίπλες που θα ζήλευε και ο Χατσιπαναγής.

Alex είπε...

Έρως και Πολιτική ! αιωνίως θα μας βασανίζουν !

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πολύ ωραία τα λες ρε μπαγάσα Πρωτόγονε...

Αλέξια, τα σημαντικότερα μπράγματα στη ζωή είναι τρία: μπάλα-σεξ-πολιτική! Με αυτή ακριβώς τη σειρά...

Ένα δνε μου είπατε ακόμα: να συνεχίσουμε αυτές τις ιστορικές αναδρομές;
Ενδεχομένως και με άλλη συντροφιά, κατά προτίμηση γυναικεία.
Με τον Τάκη θα πάμε μαζί στη Βαρκελώνη του ισπανικού εμφυλίου!
Είναι μάρινερ ο τύπος...

Ανώνυμος είπε...

Είχα χάσει τα ταξίδια στο χρόνο..και τωρα διαβαζω το β,γ,δ, αν και η ζωή με τους ελληνες κομμουνιστές δεν εχει ενδιαφέρον... όμως καλό είναι να ξέρουμε...ελα εχω αγωνια να φτάσετε στη Γαύδο!!!!!
ρενα