Νόμιζε πως έπαιζε βιολί
και ανεβοκατέβαζε συνέχεια το δοξάρι
μπροστά στο λαιμό του.
Τον συνέπαιρνε η μουσική
που άκουγε μέσα του
και δεν μπορούσε ν' ακούσει εκείνους
που του φώναζαν να σταματήσει.
Που του εξηγούσαν
πως αυτό που ανεβοκατέβαζε
δεν ήταν δοξάρι αλλά λάμα
που πριόνιζε το λαιμό του!
Εκείνος συνέχιζε
μέχρι που ακούστηκε ένα γδούπος
σαν ήχος ταμπούρλου
που σήμανε το τέλος της μουσικής.
Ήταν ο θόρυβος απ' το κομμένο κεφάλι του
όταν έπεσε στο πάτωμα...
15 σχόλια:
έχεις μια τάση στα αφιερώματα σου άσκαρ να σκοτώνεις κόσμο. Μήπως πρέπει να το ξαναδείς το θέμα?? :))))
Πάντως για το επόμενο σου αφιέρωμα προτείνω ήδη τον Τάκη. :)
Τάκη συγχώρεσε με αλλά ήθελα να δώ τι έχει να πει για σένα. :)
Γιώργο, αυτό με τους "ποιητικούς σκοτωμούς" τώρα τελευταία μου βγήκε!
Θα μου περάσει νομίζω.
Όσο για τον Τάκη, ας του δώσουμε μία ακόμα ευκαιρία!
Όμως, οφείλω να είμαι ειλικρινής μαζί μας και να δηλώσω πως ο καημένος ο Σπιθούμπας λειτούργησε στη συγκεκριμένη περίπτωση ως το ... ποιητικό μου άλλοθι! Ένα είδος... "σάκος του ποιητικού μποξ"! Συνέβη αυτό που οι ψυχολόγοι ονομάζουν "προβολή"!
Όταν έγραφα τα στιχάκια δεν σκεφτόμουν τον Σπίθα, αλλά με έβλεπα στον καθρέφτη μου...
Αλλά μου φαίνεται πως το πολυβαρύναμε το κλίμα και μάλλον θα χρειαστεί αύριο να ανεβάσουμε δεύτερο αφιερωματάκι στον άμοιρο Σπιθάκο, γιατί νομίζω πως του αξίζει ένα πιο ένδοξο ράφι της ιστορίας!
Προς το παρόν... αποσύρομαι:
Απόψε θα ξενυχτήσω
διαβάζοντας τα όνειρά μου.
Αύριο δίνω εξετάσεις στη ζωή!
Είμαι, βλέπετε, ανεξεταστέος...
Κάτι δεν πάει καλά τελευταία και το νιώθω καιρό. Ελπίζω να αποδειχθώ... λάθος. Καλή επιτυχία στις εξετάσεις σου, είμαι σίγουρη για σένα. :)
GEORGE
Τι θέμα να ξαναδεί?...αν ο ψυχολόγος του κοιτάξει κατά λάθος το μπλόγκ του θα σκίσει τα πτυχία και θα διατάξει άμεσο εγκλεισμό...
Ασε τις προτάσεις για Τακη γιατί κυκλοφορούν πολύ πιο εξεζητημένες περσόνες εδώ...
μια ματιά μόνο στο χαρέμι και θα πειστείς..
βέβαια και η ανδροπαρέα εχει εναποθέσει τις ελπίδες της στο χαρέμι...
φαύλος κύκλος...
(ανδροπαρέα!...λέμε τώρα...)
~☺~ A, τι καλά!
Μόλις στο πρηγούμενο ποστ μας έλεγε ότι παραβάρυνε το κλίμα στην μπλογκόσφαιρα και αποφάσισε να το ελαφρύνει. Πνιγμοί, αποκεφαλισμοί είναι μόνο μία όψη των χαρούμενων πραγμάτων που αναγαλλιάζουν την ψυχή μας.
Συνέχισε, παιδί μου έτσι, εύγε! Και πιο πολύ δε γίνεται; Κάνας λιθοβολισμός, ηλεκτρική καρέκλα, δηλητήριο, τουφεκισμός...
Ή κάνεις το μπλογκ σου σωστή "Φωλιά του Κούκου" ή όχι. Μισά πράματα; Πφτττ.
Επί τη ευκαιρία κι εγώ καιρό έχω να γράψω κανένα παραμυθάκι με τη μάγισσα Κατίγκω. Τεμπελιάζει κι αυτή κι η Παιδοφάγος. Πάω να τους πω δυο λόγια στ' αυτί.
Kοίτα, αν στερέψεις σε ιδέες σκοτωμών ή βασανιστηρίων, μη διστάσεις. Έχω ανεξάντλητο απόθεμα.
Π.χ. ενώ ο Ασκάρ καθόταν και τον έπαιζε, ένας ποντικός του έτρωγε τ' αρχίδια. Όταν τελείωσε τη μαλακία, καθόταν και αναρωτιόταν τι έπαιζε τόση ώρα.
φαντασου το Σπιθούμπα έτσι που περπατάει και κοιταει αλλού να τρακάρει σε τοίχο...τί θα γινει με το πουρο!!!χαχαχαχα!!!!
Σπίθα, το λαιμό σου μπορείς να τον κόψεις, προσοχή όμως στη γενειάδα. Ούτε να το διανοηθείς να την πειράξεις!!
Εχεις εμπνευση δε λεω! Αλλα...ανατριχιαστικο!
Oh! By the way, περνα σε παρακαλω να παραλαβεις βραβειακι!
Χριστινούλα, ευχαριστώ πολύ για το βραβείο που απένημες σε μένα και στο ... οικολογικό προφυλακτικό μου!
Όσο για το ποιηματάκι ... έχετε δίκιο! Και ανατριχιαστικούλι ήταν και μάκαβριο και δεν μπορεί να μας κάνει το κέφι...
Οπότε, πάμε για άλλο Σπιθοποιηματάκι! Από το σύνδρομο της αυτοκαταστροφής, στο σύνδρομο της καταδίωξης!
Ωχ... πάλι στην "φωλιά του κούκου" μπαίνω!
Δεν είναι για γέλια η κατάσταση. Το θέμα είναι σοβαρόν, Ο Ασκαρ ξέρει τι λέει!!
Έρχομαι!
Σαν ο ..."Ακέφαλος καβαλλάρης"!!!!
υ.γ.
Φαντάζομαι να την ξέρετε την ταινία:)
Βάμος αλάνια βάμος
δεν μας φτουράει ο γάμος
γύρω μανούλια άμμος
βάμος αλάνια, βάμος!
Δημοσίευση σχολίου