Τρίτη, Μαΐου 5

Αφιερωμένο εξαιρετικά στην Παπαρήγα και στο ... "τιμημένο" ΚΚΕ!

Δεν ξέρω πώς, αλλά, έτσι ξαφνικά, παρακολουθώντας χθες βράδυ τη Βουλή, θυμήθηκα μια ιστορία που διάβασα στο βιβλίο του Αντρέα Καμιλλέρι "πανσιόν Εύα", εκδόσεις Πατάκη.
Το συμβάν έλαβε χώρα σε ένα μικρό λιμάνι της Ιταλίας, το 1942, όπου ένας κομμουνιστής δικηγόρος βγαίνει από τη φυλακή μετά από 4 χρόνια και επισκέπτεται σε ένα μπουρδέλο μια συντρόφισσα εκδιδόμενη για να της αναθέσει μια μυστική αποστολή. Ακολουθεί το απόσπασμα:
"Ο δικηγόρος φαινόταν να υπέφερε που βρισκόταν μόνος στο δωμάτιο με μια όμορφη και σχεδόν γυμνή κοπέλα. Σύμφωνοι, ήταν συντρόφισσα, αλλά δεν έπαυε να είναι μια ωραία γυναίκα. Κατάφερε να συγκεντρωθεί κοιτώντας τον νιπτήρα.
"Λοιπόν, όταν πας στο Τράνι, θα έρθει να σε συναντήσει..."
Μίλησε τρία ολόκληρα λεπτά, καθαρά και ασταμάτητα. Όταν τελείωσε, γύρισε και κοίταξε την Τατιάνα. Με κόπο άνοιξε το στόμα του, αλλά δεν κατάφερνε να σηκωθεί απ' την καρέκλα... Ήταν φανερό πώς πέθαινε από επιθυμία αλλά δεν του φαινόταν σωστό να ζητήσει από μια συντρόφισσα, έστω κι αν ήταν πουτάνα, να κάνει κάτι τέτοιο. Είχε πάει για δουλειά του Κόμματος και τίποτ' άλλο!
Η Τατιάνα, όμως, δεν μπορούσε ν' αφήσει να φύγει έτσι ένας σύντροφος που ήταν 4 χρόνια στη φυλακή και είχε τόσο καιρό να πάει με γυναίκα. Σηκώθηκε, τον πλησίασε, του έβγαλε το σακάκι, τη γραβάτα και το πουκάμισο, μετά έσκυψε και του έβγαλε τα παπούτσια, τις κάλτσες, το παντελόνι και το εσώρουχο. Η Τατιάνα τρόμαξε μόλις είδε να ξεπροβάλλει κάτι που έμοιαζε με τεράστια μελιτζάνα, έτοιμη να σκάσει, στο σημείο των γεννητικών οργάνων. Ο δικηγόρος, για να καταφέρει να κρατηθεί και να μην ολοκληρώσει πριν ακόμα αρχίσει, κρατούσε τα μάτια του κλειστά. Βαριανάσαινε.
"Μια στιγμή" είπε η Τατιάνα.
Γύρισε την πλάτη της και πήρε κάτι από την τσέπη του ρούχου της που της είχε δώσει ο πατέρας της και το είχε πάντα μαζί της κρυμμένο. Έμεινε εντελώς γυμνή, κάτι έβαλε στο σημείο όπου ξεπρόβαλλαν οι σκούρες τρίχες ανάμεσα στα πόδια της και μετά ξάπλωσε στο κρεβάτι και είπε γελώντας:
"Άνοιξε τα μάτια σου και κοίτα!"
Ο δικηγόρος άνοιξε τα μάτια του και κοίταξε.
Κολλημένη με κόκκινο σελοτέιπ πάνω στις τρίχες του αιδοίου της υπήρχε μια έγχρωμη φωτογραφία του συντρόφου Στάλιν, με μουστάκι, στρατιωτικό μπερέ και πονηρό βλέμμα.
Αυτός, το φως των λαών, ο ανίκητος ηγέτης, ο απόλυτος και ανώτατος αρχηγός! Αυτός!
Ήταν σαν να περίμενε τον δικηγόρο ακριβώς μπροστά στην "είσοδο", και να του έλεγε: "Σύντροφε, δείξε μου τι μπορείς να κάνεις!".
Η Τατιάνα άρχισε να τραγουδάει σιγά, σχεδόν από μέσα της:
"Αβάντι πόπολο, αλά ρισκόσα!
Μπαντιέρα ρόσα, μπαντιέρα ρόσα!"
Η κοπέλα είδε τη μελιτζάνα ν' αλλάζει χρώμα, κι από κόκκινη-βιολετιά να γίνεται πρώτα πράσινη κι ύστερα κίτρινη. Μάζεψε κι έγινε μικρή σαν μπάμια.
Αμέσως η Τατιάνα εξαφάνισε τη φωτογραφία, έτοιμη να βάλει τα κλάματα για το κακό που είχε προκαλέσει. Επιστράτευσε όλη της την τέχνη για να κάνει το λουλούδι να ξανανθίσει, αλλά δεν τα κατάφερε"

17 σχόλια:

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Η αποστολή του κόμματος είναι πάντα ιερή. Ιδίως όταν πρέπει να ψηφίσεις Δεξιά..

Artemis V. είπε...

ε όχι! κανείς δεν θα έβαζε τα κλάματα..

Αστερόεσσα είπε...

Ένας από τους λόγους που έκαναν το ΚουΚουΕ αντιπαθητικό ήταν πάντα αυτή η θρησκευτικότητα που αντιμετωπίζονταν τα ιερά του και τα όσια, η σοβαροφάνεια και η παντελής έλλειψη χιούμορ και διάθεσης αυτοκριτικής.

(Περισσότερα μπορεί κανείς να βρει στο βιβλίο του Χρήστου Γιανναρά "Η Κόκκινη Πλατεία και ο θείος Αρθούρος", το είχα διαβάσει εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όπου οι κομσομόλες του κόμματος συγκρίνονταν επιτυχημένα με θεούσες θρησκευτικών οργανώσεων).

Η ίδια σοβαροφάνεια διαποτίζει και τη νέα γενιά του ΣΥΡΙΖΑ σήμερα εξ' ου και ο ξύλινος άκαμπτος δογματικός λόγος. Δυστυχώς όμως είναι διάχυτος σ' όλα τα κόμματα: ΝΔ, ΠΑΣΟΚ... (για ΛΑΟΣ δεν κάνω λόγο, απαξιώ να μιλήσω για σούργελα τέτοιου βεληνεκούς).

Αλήθεια, αναρωτήθηκε ποτέ κανείς, αν ένας απ' τους λόγους της πολιτικής κακοδαιμονίας στην Ελλάδα είναι αυτή η επίφαση σοβαρότητας που ενδύει δηλώσεις της πεντάρας με ιερατικά άμφια;

Οι Αμερικάνοι μπορεί να έχουν χίλια κουσούρια. Αλλά οι έξυπνοι απ' αυτούς (δυστυχώς σταγόνα στον ωκεανό αναλογικά με τον ομαδικό τους αβδηρητισμό) γνωρίζουν να αυτοσαρκάζονται. Οι Άγγλοι το ίδιο. Και παραμένουν αξιόλογες και υπολογίσιμες δυνάμεις.

Η Ελλάδα, από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αναλώνεται σε δραματικές οιμωγές ή σάτιρα της αισχίστης υποστάθμης. Καλά που υπήρξε ένας Αριστοφάνης στην Αρχαιότητα, ένας Σουρής στις αρχές του 20ου αι. κι ένας Μποστ στα νεώτερα, να μας κάνουν να βλέπουμε αυτή τη βλαχομπαρόκ κακομοιριά.

Κανείς δε δικαιούται να παραπονιέται για τίποτα. Έχουμε πάντα τις κυβερνήσεις που εμείς ψηφίσαμε οικεία θελήσει, για εκείνο το ρουσφετάκι μωρέ, αφού ο κουμπάρος έχει οφφίτσια. Αλλά βαρέθηκα. Αυτό είναι το μενού, αυτό θα φάμε, αν δε μας αρέσει ας ψοφήσουμε στην πείνα. "Beggars can't be choosers". Ας προσέχαμε όλοι να μην χάφτουμε σαν το μάννα εξ' ουρανού τις υποσχέσεις για καλύτερες μέρες. Μεγάλα παιδιά, ντροπή να παίζουμε το ρόλο της ωραίας κοιμωμένης, περιμένοντας πότε θα έρθει ο πρίγκιπας να μας σώσει απ' τα μάγια μ' ένα φιλί και πολύ μπαλαμούτι.

No complaints, ladies and gentlemen! Shut up and swim!

takis είπε...

Λυπάμαι, θα προτιμήσω την "εκδοχή" Μπαρούφου (βλ. δικό του πόστ στο μπλόγκ μου) απο το απόσπασμα του κ.Αντρέα Καμιλλέρι...

αν μιλάμε σοβαρά..
δηλ. για πολιτική και σεξ...

και δεν το λέω για διαφήμηση γιατί ξέρεις που την έχω γραμμένη...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Παίδες, θα λείψω για λίγες μερούλες.
Επιστρέφω Κυριακή με ένα μικρό αφιέρωμα σε μένα και τον ομόσταυλο Ορεινό...

Ως τότε, Αστερούλα φρόντιζε το μπλογκόσπιτο!

Αστερόεσσα είπε...

Άντε πάλι! Να κοψομεσιάζομαι στα γεράματα και με σκούπα χωρίς κοντάρι!

Πού πας, ρε χαμένε με τέτοιον καιρό;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Πάρε το ... μαγιόξυλο!

Τι έχει ο καιρός ρε παιδιά;
(πάντως δεν πάω σε ... θεοβάδιστους τρίβους)

Αστερόεσσα είπε...

Τι έχει ο καιρός; Μια βροχή άλλο πράγμα! Ούτε το γκαζόν δεν μπορείς να κουρέψεις, άσε που η βλάστηση οργιάζει!

Λες και κάτι ωραία! Πώς να πάρω το μαγιόξυλο; Το δέντρο περιμένει τον Γκοντό. Μέχρι να 'ρθει, προβλέπω το μαγιόξυλο να μου χρησιμεύσει μόνο για σταυρός στο μνήμα μου! :Ρ

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Έχει μάζωξη το ΠΑΣΟΚ και καλεί όλα τα κεφάλια και τους στρούχτουρες του κόμματος.
Αλλά θα έχει και άλλους "κόμματους"!

mahler76 είπε...

ναι αλλά αφού είναι αφιερωμένη στο ΚΚΕ δεν έπρεπε η κοπέλα να έχει τρίχες στην μασχάλη?

Ταχυδρόμος! είπε...

Λογικό..

Αστερόεσσα είπε...

@ mahler76 και ταχυδρόμε,
πάνε εκείνες οι παλιές καλές εποχές που οι Κνίτισσες είχαν αξύριστες μασχάλες και οι Κουκουεμουλούδες μουστάκια...

Κι όχι τίποτε άλλο... Αλλά με την απομάκρυνση από τις παραδοσιακές αξίες δεν έχουμε πια κι εμείς πρότυπα! Αίσχος!

Πάω τώρα να βάλω ζελέ στο μουστάκι μου. Άαααμα δα!

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα,
λες να πηγαίνει να βοηθήσει τον Ανδρουλάκη;

Συνέντευξη Ανδρουλάκη στον Οικονομέα, 24/04/2009[Οικονομέας: Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να κυβερνήσει κατά τη γνώμη σας;

Ανδρουλάκης: Καταρχήν εξαρτάται τι λέτε. Από τη μια δεν είναι και είναι. Δηλαδή έχει ένα πλαίσιο, αλλά τι γίνεται, ποια είναι η μεταβολή που πρέπει να γίνει στη σκέψη του ΠΑΣΟΚ; Εκεί δουλεύω εγώ τώρα. Από τα προγραμματικά πλαίσια πας στα σενάρια εν μέσω κρίσης. Δηλαδή τι πιθανές διαδρομές έχεις.
]


Αν τώρα μαζευτούν κι άλλοι παρόμοιοι διανοηταί, ε, δε θα τις βρουν τις διαδρομές; Του κερατά! ~☺~

Αστερόεσσα είπε...

Ύστερα από παρόμοιες τριχοπτώσεις, κάνουμε και απορίες γιατί βγήκε το 2007 η ΝΔ κι έχουμε την αξίωση να ζητάμε κι εκλογές...

Αφού πέφτει τζάμπα αποτριχωτικό για τις μασχάλες της συντρόφισσας... :Ρ

marilia είπε...

Από... ζαρζαβατικό σε... ζαρζαβατικό το πας, ε; Χμμμ...

Να περάσεις καλά και να σε προσέχεις.

μααρφ

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Παραδίδει μαθήματα στις συντρόφισσες του ΠΑΣΟΚ :)

Αστερόεσσα είπε...

Ε, η αλήθεια είναι ότι από γυναίκες το ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνει φωτεινά μυαλά: την Άντζελα Γκερέκου, την Ελένη Κούρκουλα, τις ΕΓΕΣ... Εδώ κοιτάνε το Γιώργο Παπανδρέου σα να είναι μέλος της MENSA...

Φαντάσου τον Άσκαρ μας! Θραύση θα κάνει η αγορίνα μας! ~☺~