Πέμπτη, Μαΐου 28

Ερωτήματα ζωής...


Είδε βροχή στον ύπνο του
κατακλυσμό μεγάλο.
Ξύπνησε...
αλλά δεν πρόλαβε
να γλιτώσει τα όνειρά του!
Πνίγηκαν όλα...
Κάθε φορά που ήθελε να μετρήσει
παραπονιόταν για τα δάχτυλά του.
Τα έβρισκε λίγα!
Όταν χρειάστηκε να μετρήσει ανθρώπους,
τους δικούς του ανθρώπους,
τότε βρήκε τα δάχτυλά του πολλά!
Νιώθει ένοχος.
Χθες βράδυ έφαγε
κι ας μην πεινούσε
κι ας μην έπρεπε.
Άλλοι, όμως, δεν έφαγαν
κι ας πεινούσαν
κι ας έπρεπε..
Ζήτησε την ευτυχία
που πίστευε πως δικαιούται.
Εκείνο το μικρό κομματάκι
που όλοι συμφωνούσαν πως του ανήκε
αλλά αρνιόταν να του δώσουν.
Κι όταν διαμαρτυρήθηκε
τον παρέπεμψαν στο νομικό σύμβουλο
που τον ενημέρωσε
πως το δικαίωμά του στην ευτυχία
είχε παραγραφεί "λόγω αχρησίας"!
Κι εκείνος πίστευε
πως θα 'παιρνε και τόκο...
Στον τάφο του ήθελε να γραφτεί
κάτι "δυνατό"!
Ας πούμε:
"Δεν με βάραιναν οι λύπες,
οι χαρές που δεν μπόρεσα να γευτώ
με λύγισαν"
ή...
"Μη θαυμάζεις το στολισμένο μου φέρετρο.
Αυτά που βλέπεις πάνω του
δεν είναι λουλούδια ούτε στεφάνια.
Ερωτήματα της ζωής είναι
που τα παίρνω μαζί μου
κι ας τα απάντησα πολλές φορές σε άλλους.
Στον εαυτό μου
δεν τα απάντησα ποτέ".
Μπα... όχι!
Καλύτερα τούτο:
"με κατηγόρησαν
πως έπεσα πολύ χαμηλά.
Άδικη κατηγορία.
Απλά...
στάθηκα στο ύψος μου"!





22 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Έκανα μια μικρή αναδρομή στο ασκαροπαρελθόν και θυμήθηκα πως κάποτε αφιέρωνα ποιηματάκια στους φίλους μου συμπλόγκερς.
Λέτε να το ξαναρχίσουμε;
Ας πούμε για την Μαριλίτσα, την Αστέρω, τον Σπίθα-Βούδα, αλλά και κάποιος νεώτερους όπως ο Μόρταλ που λέει δημόσια πως γουστάρει πολύ την παρέα μας...

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Νομίζω ότι βγάζεις έναν υφέρποντα υπαρξισμό. Αυτόφωτος, Αυτοκαθοριζόμενος, καταδικασμένος να είσαι ελεύθερος. Γράψε φίλε κι' άλλα τέτοια, αλλά μέχρι το Σάββατο. Μετά ακολουθεί σκληρή προεκλογική εβδομάδα - η μητέρα των μαχών!

marilia είπε...

Μ' αρέσεις. Όσο περνάει ο καιρός και περισσότερο. Μ' εξαίρεση ίσως τον καιρό των πολιτικοποστακίων, όπου κι εκεί μ' αρέσεις, αλλά λιγότερο.

Μια αγκαλιά τρυφερή κι ένα αλμυροφιλάκι

George είπε...

Φίλε να πώ την αλήθεια δεν θυμάμαι παλιότερα ποιήματα σου. Μήπως τώρα συμβαίνει κάτι άλλο και ζητάς την έκφραση μέσω αυτών?? Όπως και να είναι όμως τελικά είσαι καλός και σε αυτά. Δεν ξέρω τι άλλο να σου πώ. Ας περιμένω τις κρίσεις των υπολοίπων. :)

Ερατώ είπε...

Πολύ όμορφα στιχάκια!

tzonakos είπε...

Με πέθανες !...
Αυτη τη σκέψη της παραγραφής της ευτυχίας την εχω κάνει απο καιρό, οταν κατι αυτονόητο που ζητούσα, τόσο εγω αλλα και πολλοί άλλοι, άλλα, γι άλλους λόγους, απλά πράγματα που δικαιούται ο καθένας, δεν τα πήρα, κι ούτε βλέπω να τα πάρω, κι άλλοι ειναι και χειρότερα μου.
Παραγράφεται και η ευτυχία λοιπόν ...

Αστερόεσσα είπε...

Eύγε!

marianaonice είπε...

Αληθινά ερωτήματα ζωής!!!
Για όλους μας!!

Υπέροχοο!!!
:))

βασίλης είπε...

Αυτά είναι ερωτήματα... Για γερές αναζητήσεις και δύσκολες απαντήσεις

takis είπε...

O Takis είχε πάντα δυσκολία με τις "βαριές" κουβέντες και έννοιες..
Γενικά είχε μια επιφύλαξη που μερικές φορές έφτανε στα όρια της αποστροφής..
ίσως να ζήλευε που ο ίδιος δεν μπορούσε να γράψει έτσι..

έτσι αποφάσισε να συγκεντρωθεί στη φωτό..κάτι του θύμιζε..
σαν άκρη κάποιου πολυδιαφημισμένου Νορβηγικού φιόρδ του έμοιαζε..ίσως και να έκανε και λάθος...
αλλά και τι έγινε..
σκέφθηκε μια φορά τα Μεγάλα Λιθάρια στη Τύμφη και τα 1000 μέτρα που έχασκαν απο κάτω του.. οχι θάλασσα νερού αλλά θάλασσα βράχων..
ζαλιζόταν και έκανε ένα βήμα πίσω..
τη σωστή κίνηση υπέθεσε..

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Ρε συ Τάκη, η Γκαμήλα (Τύμφη), είναι το αγαπημένο μου βουνό: η Αστράκα, η λάκα Τσουμάνη, η Δρακόλιμνη..Γι'αυτό και γω ανεβαίνω: για να διαλογίζομαι και να διαολίζομαι!

takis είπε...

OΡEINE

Περισσότερο για να διαολίζεσαι σε κόβω...γιατί εκεί πάνω δεν μένει μυαλό για να διαλογίζεσαι...

------ είπε...

Ασκαρουλη εγω ομως δεν ημουνα τοτε στην παρεα οπότε δε θυμαμαι τι ποιηματακια έγραφες.....
ήταν του τύπου
αρνακι άσπρο και παχύ ή κατι σε πιο σοβαρο;

Αστερόεσσα είπε...

@ Nανά,
Δε χρειάζεται, πουλάκι μου πολύ. Να, κάνε μια γύρα στα ιστολόγιά του και πιάσε απ' την αρχή:

Από την Οσία Αθηνά του Παρθενώνα - Παναγία στη μπάλα, στο πιοτί και στη ντρόγκα των θαλασσινών κι από εκεί στο Άγιο Όρος και καπάκι στις σούλες - κούλες - τσούλες και στις κωλοτρυπίδες. Ενδιαμέσως λυρισμός, τον τελευταίο χρόνο την είδε και σκεπτικιστής Πρασινοφρουρός, να!

Μιλάμε για τον ορισμό του Αναγεννησιακού μασκαρά! :ΡΡΡΡΡ

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ορεινέ, η πιο κρίσιμη αναμέτρηση ευρωεκλογών ήταν το 1983, τότε που ο Αβέρωφ τις μετέτρεψε σε δημοψήφισμα για να γκρεμίσει την "αλλαγή"! Μπήκε, μάλιστα, ο ίδιος επικεφαλής του ψηφοδελτίου με δεύτερο τον υπαρχηγό του Μπούτο (που μετά πήγε στο ΠΑΣΟΚ!)
Το μόνο που κατάφερε ήταν να χάσει ο ίδιος και τις εκλογές και την ηγεσία του κόμματός του...

Μαριλάκι, εσύ είσαι ... ασκαροφάν! Ασκαρίτα!

Γιώργο, υπήρχε μια εποχή που μπλογκάραμε με πολύ κέφι, πειραζόμασταν αβέρτα, φλερτάραμε κλπ κλπ. Τον τελευταίο καιρό μας έφαγαν τα "σκουντήγματα" στο φέισμπουκ και τα τιτιβίσματα στο τουίτερ και χάσαμε την μπλογκοσπιρτάδα μας...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ερατούλα, να τα συνεχίσουμε; Τι λες κι εσύ;

Τζονάκο, εμ τι νόμιζες; Μόνο τα σκάνδαλα παραγράφονται;

Μαριανούλα, στα ερωτήματα αυτά μπορεί να μας δώσεις απαντήσεις μόνο ο Βούδας-Σπίθας, αλλά πού 'ντος;

Βασίλη, κάποιοι υπάρχουν και κάποιοι ποι ναυαγούν στα "λιμάνια"...

Τάκη, να συμπληρώσω την ιστοριούλα σου;
"ζαλιζόταν ψάχνοντας, γαμώ την αριστερά του, για ελαφρυντικά που δεν έβρισκε! Αλλά έκανε ένα βήμα πίσω..
τη σωστή κίνηση υπέθεσε... απέναντί του μια μεγάλη ανοιχτοπράσινη σαύρα τον παρακολουθούσε. Με συμπάθεια ή αποδοκιμασία, δεν θα το μάθαινε ποτέ...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ορεινέ και Τάκη, εγώ εδώ και καιρό το έλεγα πως θα αντάμωναν οι πολιτικοί σας δρόμοι! Έστω και στην Γκαμήλα, έστω και με τη βοήθεια μιας στεροκαμήλας...

Αστερούλα, μου φαίνεται πως είσαι η πρώτη που θα ... ποιητοπεριποιηθώ! Και θ' ακολουθήσει ο Βούδας...

Νανούλα, αυτή η αφάνα σου με παρακινεί... πρόσεχε! χαχα

marianaonice είπε...

'Εχεις δίκιο!
Γιατί έκλεισε το @σαλόνι του ο @Σπίθας??
Συνέβη κάτι??

Αστερόεσσα είπε...

Ο Σπίθας διαλογίζεται για να βρει κι αυτός τις απαντήσεις. Όταν τις λάβει από το υπερπέραν, θα επιστρέψει και θα μας διδάξει.
Tώρα είναι στο βουνό. Νηστεύει και προσεύχεται. Τίποτα το ανησυχητικό. Η συνήθης ανθρώπινη ενασχόληση με το θείο / τη θεία κλπ. :)

candy's τετραδιάκι είπε...

Α ρε συ Ασκαρ...μη ψαχνεις παλιες στιγμες!
Δεν υπαρχουν...(πολυ θα το θελα ομως)

http://www.youtube.com/watch?v=LuOJW72sf68&feature=related


Τωρα παω να δω πιος ειναι αυτος ο Μορταλ...(αμα γουσταρει εσας φαντασου τι εχει να παθει με μενα)

:P

(σουπερ αυτο που εγραψες)

ΦΥΡΔΗΝ-ΜΙΓΔΗΝ είπε...

Σου το έχω ξαναπεί, ως πολύ μυ αρέσει αυτός ο τρόπος της αποτύπωσης των σκέψεών σου.
"Απλά στάθηκα στο ύψος μου"
Ειλικρινής, ευθεία και καθαρή κουβέντα

Μέχρι εκεί μπόρεσα
Ασκαρούλη μου, καλό σου Σ/Κ!

Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές

mortal είπε...

Ωραία η γραφή σου, Ασκάρ! 'Ανετος σε πολλούς τομείς. Εύγε!

ΥΓ. Ωραία η ιδέα για αφιερώσεις ποιημάτων. Δείξε γραφή, όμως, να καταλάβουμε το πρακτικό της υπόθεσης...