Σάββατο, Ιουνίου 9

Σ' ένα κορίτσι με καστανά μάτια...

Αυτά τα μάτια
πώς λαμπυρίζουν;
Πώς αλλάζουν χρώμα
κάθε φορά που τα κοιτώ;
Πότε στο φως
πότε στο δειλινό…

Κι έπειτα,
είν εκείνο το μικρό χαμόγελο,
τόσο μικρό, λιγοστή δόση,
για να μην παίρνω θάρρος!

Αλλά θεέ μου,
πόσο σε θέλω
καθώς σε κοιτάζω από μακριά
και δεν μπορώ να σ’ αγγίξω,
έστω για λίγο,
τόσο δα λίγο,
όσο το χαμόγελό σου,
όσ’ η πίκρα στα μάτια σου…

Τα μάτια σου!
Ναι!
Που συχνά μοιάζουν
με φουρτουνιασμένη θάλασσα
όταν ο ήλιος
χαμηλώνει κατακόκκινος
στο βάθος του ορίζοντα!

Να σαι καλά λουλούδι της Άνοιξης
με τα γεμάτα θλίψη καστανά μάτια…

14 σχόλια:

marilia είπε...

...

!!!

Ανώνυμος είπε...

Ποια είναι αυτή που σ' αρνείται; Ποια ήπιε το νερό της Άρνης και δεν λυγίζει στα ποιήματά σου; Ασκάρ, τούτο το αφιερωμένο ελπίζω να την κατευνάσει. Φιλιά σαββατοκυριακάτικα.

Σοφία είπε...

Αλλάζουν χρώμα τα καστανά μάτια;

candy's τετραδιάκι είπε...

Kαλο σ/κ Ασκαρδαμυκτακο :)

Catherine είπε...

Κοίταζέ με όσο θέλεις...στο επιτρέπω...
:)

Я верю в Сталина είπε...

Αν υπάρχει γυναίκα που δεν συγκινείται με ένα αφιερωμένο ποιήμα, τότε κάνε μεταβολή και τρέξε με 100...

Gwgw είπε...

Άσκαρ απλά υπέροχο!!
Εμένα πάντως θα μ'έριχνε κάποιος με ένα τέτοιο ποιήμα...παρεπιπτόντως έχω καστανά ματάκια και εγώ! χαχαχαχα

Σπύρος είπε...

Απ'τα καλύτερά σου.
Θα το εκμεταλευτώ για τους ανήθικους σκοπούς μου!!!

marilia είπε...

Το διαβάζω καμιά τριανταριά φορές τη μέρα... :) Είναι πολύ όμορφο!

Ναταλία είπε...

"Κι αν ήξερα τη λέξη που θα σε έκανε να μ'αγαπήσεις, θα την έλεγα ώσπου να ματώσουν τα χείλη μου...."

Αχ...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μαριλίτσα, τον Αύγουστο θα μου λείψεις!

Ντορίτα, λυγίζει στα ποιήματά μου, αλλά μόλις βλέπει τι σκατόφατσα έχω... επανέρχεται στην όρθια στάση!

Σοφίτσα, για σένα θα κάνω μια αφιέρωση στα μαλλάκια σου!

Κι εσύ θα μου φύγεις Καντούλα το Καλοκαίρι, και δεν ξέρω τι θα κάνω...

Κατερινούλα, εσένα μόνο την πλάτη σου βλέπω...

Δημοσθένη, τώρα οι γυναίκες συγκινούνται μόνο με τα ... λεφτά αισθήματα!

Γωγουλίνι, προς το παρόν πρόσεχε μην πέσεις από καμία σκάλα...

Σπύρο, έβαλες στο μάτι το Καντουλίνι, ή μου φαίνεται;

Εσένα Ναταλάκι σε κόβω για πολύ ερωτιάρικο!

Ηλιας....Just me! είπε...

Πaτέρα σου έχω πρόσκληση για παιχνίδι! Πάτησε εδώ

Y. K. είπε...

με κερδισε ο τιτλος σου! συνηθως τα ποιηματα και τα τραγουδια μιλανε για κοριτσια με πρασινα και γαλαζια και μαυτα ματια.

και θα συμφωνησω με την δωρα. αν κι αυτο δεν μπορεσε να την κατευνασει, τοτε δεν ξερω τι θα μπορουσε.

marilia είπε...

Πάλι εδώ τριγυρνάω...

φιλάκι αλμυρό