Σαν τη βροχή που ξαφνικά θα πέφτει
σαν τον αέρα, τον Βοριά, τον κλέφτησαν αετός και σαν παιδί από αταξία
σαν πειρασμός, σαν ευτυχία
Σαν αστραπή σαν κεραυνός και σαν θυσία
σαν γιατρικό βοτάνι από την Ασία
σαν ένα κύμα του Αιγαίου που γιατρεύει
γιατί η ψυχή μου σε ζητάει , σε γυρεύει...
Έρχομαι, μες το μυαλό σου
έρχομαι, στα όνειρα σου
έρχομαι, αρκεί να θέλεις, να το πιστεύεις
Έρχομαι, στην αγκαλιά σου
έρχομαι, για τα φιλιά σου
έρχομαι, αρκεί να θέλεις να το πιστεύεις
Σαν το φεγγάρι που έχει η νύχτα ανάγκη
σαν Οδυσσέας πίσω στην Ιθάκη
σαν ένα κύμα του Αιγαίου που γιατρεύει
γιατί η ψυχή μου σε ζητάει ,
σε γυρεύει...
9 σχόλια:
:)
Καλησπερα Κ/Χ :)
Αυτό το τραγουδάκι μπας και είναι για το Μαράκι; Διαβλέπω μια συμφιλίωση και εξωδικαστική και δη ποιητική επίλυση της διαφοράς;
Doratsirka αυτο εχουν γραψει τα κοκκινα χειλη οχι ο Ασκαρ!:)
Εξαιρετικο!!!!!:)
Mπας και είναι το alter ego του; Μπας και του δίνει σκονάκι για να μη μείνει μοναχό το μικρούλι τους; Μπας και είναι ερωτευμένα κόκκινα τα χείλη;
Κόκκινα χείλη, πες μου ότι είμαι ο μούσος σου;
Ντορίτα, η διαίσθησή σου έπεσε μέσα κατά το ήμισι! Πράγματι, με το Μαράκι αρχίζουμε να τα βρίσκουμε! Αλλά θέλω, καλού-κακού, μια απόφαση εις βάρος της!
Η δεύτερη εκτίμησή σου, για τα "κόκκινα χείλη", αστόχησε!
Ανατολίτσα, φιλάκια! Θες να γράψω ναυτική ιστορία και για την Ουαλία;
Ωραίο τραγούδι Ασκαρ... ΠΟιος το λέει;
Ηλία πράγματι ωραίο τραγούδι!
Το "κατέβασαν" τα "Κόκκινα Χείλη"... η συγκάτοικός μου!
Ελπίζω να πας ενημερώσει για τον στιχουργό, τον συνθέτη και τον ερμηνευτή...
χεχε!!!Γραψε, γραψε...να δω τι θηλυκο θα χεις βαλει μεσα...οι ουαλες παντως δεν βλεπονται και εμπιστευσουμε σε αυτο!!!!;)
Στίχοι: Στέργιος Φλωράτος
Μουσική: Σπύρος Γεωργίου
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ιακωβίδης
Τίτλος: "Έρχομαι"
Μπορώ να εκφράσω ένα παράπονο;!
Γιατί πάντα όταν γράφω κάτι, με μπερδεύετε με τον Άσκαρ και τα κείμενά του και δεν ξέρω κι εγώ τί άλλο;
Καταλαβαίνω πως φαίνεται κάπως παράξενο να με φιλοξενεί. Και σας έρχεται αμέσως να πείτε: "ναι, σιγά, το ίδιο πρόσωπο είναι!"
'Ομως θα ήθελα αυτό να σταματήσει εδώ. Παρακολουθώ διάφορα που γράφονται για μένα και στα άλλα μπλογκς, όπου κι εκεί λέτε πως είμαι και πάλι ο Άσκαρ ή δεν ξέρω κι εγώ ποιο άλλο alter ego του... ΕΛΕΟΣ!!!
Με συγχωρείτε για το πιο πάνω ξέσπασμά μου αλλά δεν πάει άλλο!
Στο κάτω κάτω όποιος θέλει πιστεύει ότι είμαι άλλη κι όποιος θέλει ας συνεχίσει να πιστεύει τα δικά του...
Υ.Γ. την ξέρατε προσωπικά την Αμαλία;
φιλιά σε όλους σας
Δημοσίευση σχολίου