(Από το blog "Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας")
Αρχαία Αθήνα δεν ήταν μόνο η Ακρόπολη, ο Περικλής, ο μεγάλος εμπορικός και πολεμικός στόλος! Πάνω απ' όλα ήταν ένας συγκεκριμένος τρόπος να περνά κανείς τη ζωή του! Στην αρχαία ελληνική γλώσσα υπάρχει μια λεξούλα που δεν τη συναντάμε σε καμιά άλλη γλώσσα του κόσμου: "Αγοράζειν"...
Η λέξη αυτή θα μπορούσε να αποδωθεί στη νεοελληνική ως "κωλοβαριλίκι"! Όταν οι πρόγονοί μας έλεγαν "αγοράζω", εννοούσαν ότι πηγαίνουν στην αγορά για να "κόψουν κίνηση", να δουν τι λέει ο κόσμος, να συναντήσουν φίλους, να μιλήσουν μαζί τους κι αν τους "καθόταν"... ν' αγοράσουν ή να πουλήσουν κάτι...
Έβγαιναν από το σπίτι χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και σουλάτσαραν στον ήλιο περιμένοντας νά ρθει η ώρα για το μεσημεριανό φαγητό. Η τροπική μετοχή "αγοράζων" περιγράφει τον τρόπο που βαδίζει όποιος "αγοράζει", δηλαδή το αργόσχολο περπάτημα με τα χέρια πίσω από την πλάτη και σε μια σχεδόν ποτέ ευθύγραμμη διαδρομή.
Ο ξένος που έφθανε στην Αθήνα συχνά εκπλήσσονταν βλέποντας ένα τέτοιο πλήθος πολιτών να βαδίζουν πάνω-κάτω στους δρόμους, να σταματούν κάθε δυο βήματα, να συζητούν μεγαλόφωνα για το τι είναι καλό και κακό, να ξαναξεκινούν για να σταματήσουν και πάλι μετά από μερικά μέτρα!
Ε, λοιπόν, η παγκόσμια φιλοσοφία οφείλει πολλά σ' αυτή την περιπατητική συνήθεια των προγόνων μας!
Η λέξη αυτή θα μπορούσε να αποδωθεί στη νεοελληνική ως "κωλοβαριλίκι"! Όταν οι πρόγονοί μας έλεγαν "αγοράζω", εννοούσαν ότι πηγαίνουν στην αγορά για να "κόψουν κίνηση", να δουν τι λέει ο κόσμος, να συναντήσουν φίλους, να μιλήσουν μαζί τους κι αν τους "καθόταν"... ν' αγοράσουν ή να πουλήσουν κάτι...
Έβγαιναν από το σπίτι χωρίς συγκεκριμένο σκοπό και σουλάτσαραν στον ήλιο περιμένοντας νά ρθει η ώρα για το μεσημεριανό φαγητό. Η τροπική μετοχή "αγοράζων" περιγράφει τον τρόπο που βαδίζει όποιος "αγοράζει", δηλαδή το αργόσχολο περπάτημα με τα χέρια πίσω από την πλάτη και σε μια σχεδόν ποτέ ευθύγραμμη διαδρομή.
Ο ξένος που έφθανε στην Αθήνα συχνά εκπλήσσονταν βλέποντας ένα τέτοιο πλήθος πολιτών να βαδίζουν πάνω-κάτω στους δρόμους, να σταματούν κάθε δυο βήματα, να συζητούν μεγαλόφωνα για το τι είναι καλό και κακό, να ξαναξεκινούν για να σταματήσουν και πάλι μετά από μερικά μέτρα!
Ε, λοιπόν, η παγκόσμια φιλοσοφία οφείλει πολλά σ' αυτή την περιπατητική συνήθεια των προγόνων μας!
10 σχόλια:
Η λεγόμενη και περιπατητική σχολή...
Τελικά όλοι οι τεμπέληδες έχουν πνεύμα.. αρχαίοι και σύγχρονοι αυτό δεν έχει αλλάξει καθόλου από τότε..
Έτσι είναι Γεράσιμε, η περιπατητική συνήθεια γέννησε και την περιπατητική σχολή! Αλλά θα μιλήσουμε αργότερα γι' αυτή...
Φαντάσου όμως δυστυχία Σκιούλη και τεμπέλης να είναι κάποιος και πνεύμα να μην έχει...
Σας ενημερώνω ότι θα λήψω για τρεις μέρες σε ταξιδάκι στη Νάξο!
Αν είστε ενήλικες κι έχετε περιέργια να δείτε τί μου έκανε το Μαράκι... ελάτε στο εξωχικό μας στην Ουρανούπολη!
Όπως ακριβώς τα λες. Ήταν αυτό το νυφοπάζαρο που κάνουμε και σήμερα συχνά. Ωστόσο, τώρα το κάνουμε στον ελεύθερό μας χρόνο και τότε γινόταν όλη την ημέρα (δούλοι γαρ ες εργασίαν).
Κοινως, οι Ελληνες ειχαν το "κολωβαραειν" απο αρχιοτατων χρονων..
Αχ σε λαθος εποχη γεννηθηκα..
Αχ μωρε Ασκαρ ξεχασα να σου ευχηθω να περασεις ομορφα..
ίσως όμως και να είχαν διαπιστώσει πως το περπάτημα βάζει το μυαλό σε λειτουργία....κάτι σαν τροχός δηλαδή... γουάϊ νοτ?
ααααααα! μόλις είδα πως αναβαθμίστηκα!!! ξεκόλλησα επιτέλους απο τα ντράφτς!!!
κερνάω!
:o))
Ασκαρδαμυκτι έχεις απόλυτο δίκιο.... Από αυτήν την "περιπατική" σχολή δώθηκαν τα στην κοινωνία τα σπέρματα της φιλοσοφίας. Πάντα όμως όταν μιλάμε για αρχαία αθήνα και τον Χρυσό αιώνα του περικλέους ξεχνάμε μερικά πραγματάκια... Είναι στην φύση του ανθρώπου βλέπεις, να βλέπει μόνο αυτά που είναι ωραία σαν σκέψη χωρίς να προσπαθήσει να αντιληφθεί το τα ενδώτερα στοιχεία αυτού που κοιτάει... Κοινώς βλέπουμε μόνον το φαίνεσθαι πολλές φορές και αδιαφορούμε για το είναι του ζητήματος... Αρκετά μακρυγόρησα όμως, αυτό που θέλω να πω είναι ότι αυτοί που μπορούσαν να κάνουν το λεγόμενο "αγοράζειν" θα μπορούσαμε να πούμε ότι ήταν μετρημένοι στα δάχτυλα σε σύγκριση με τον πληθυσμό τον οποίο ζούσε στην Αθήνα και κινούσε τα τεράστια γρανάζια αυτης της πολύπλοκης μηχανής... Βλέπεις άμα δεν ήσουν βέρος Αθηναίος δεν είχες αυτό το δικαίωμα, έπρεπε να πληρώνεις φόρους και φυσικά να δουλεύεις... όπως και η δημοκρατία, μεγάλο επέτρεψέ μου να πω φιάσκο... Φιασκο όμως είναι στην σημερινή εποχή... Όπου δεν μπορείς να ασκείς κατά βούλησιν τα δημοκρατικά σου δικαιώματα παρά μόνον διαμέσου μερικών αντιρποσώπων... Κακά τα ψέματα εάν αναλογιστούμε την σωστή δημοκρατία, τη δημοκρατία την οποία θαυμάζουμε μέχρι και σήμερα θα παρατηρήσουμε ότι Μοιάζει πολύ με την ολιγαρχία, χωρίς όμως να ακολουθεί την ίδια φιλοσοφία στο θέμα της διοίκησης... Και τέλος δεν θα μπορούσαμε να θίξουμε αυτό το ζήτημα χωρίς να κάνουμε ξεχωριστή μνεία στους περίφημους δούλους των Αθηνών... Είναι καταπληκτικό το πως μερικοι άνθρωποι μπορούν και αναγνωρίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα αλλά μόνο σε περιορισμένες ομάδες ατόμων.... Πραγματικά, αυτό είναι εκπληκτικό... Για να μην μιλήσουμε για τις γυναίκες που μόνο μπούρκα δεν φοράγανε στην Αθήνα... (όχι δεν μπορούμε να πούμε, τις άφηναν να δουνε μια φορά το χρόνο θέατρο και αυτές...) Κάθε ζήτημα μοιάζει με τον Ρωμαϊκό Ιανό, έχει δύο όψεις... Θέλω να τονίσω ότι θαυμάζω απεριόριστα κι εγώ αυτήν την καταπληκτική δομή της εποχής εκείνης και είμαι περήφανος που είμαι ο συνεχιστής (μεγάλη κουβέντα είπα τώρα) αυτών των φωτεινών προσωπικοτήτων... Κι επειδή ακριβώς μου άρεσαν το έψαξα και το συζήτησα με ανθρώπους που μου άνοιξαν πραγματικά τα μάτια όχι πάνω σε αυτό το θέμα μόναχά άλλα γενικά σε διάφορες καταστάσεις της ζωής... Προφανώς στα λεγόμενα μου υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να έχω πολλά λάθη, και θα χαρώ πολύ εάν κάποιος γνωρίζει κάτι περισσότερο και τα επισημάνει... Αλλά πάνω απ' όλα για όποια εποχή και αν μιλάμε μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε σε ανθρώπους που είχαν τα ίδια ελαττώματα με εμάς, απλώς είχαν πολλούς και έξυπνους τρόπους να τα κρύβουν... Συγγνώμη για την μακρυγορία μου, αλλά μου βγήκαν αυθόρμητα...
Υ.Γ. Άσκαρ και Candy σχετικά με το θέμα που ανοίξαμε στο προηγούμενο post εν τέλει θα συμφωνίσω μαζί σας... Είναι λάθος να προδικάζεις καταστάσεςι που δεν γνωρίζεις παρά μόνο υποθέτεις πως θα αντιδρούσες εάν βρισκόσουν σε αυτές!...
Ασκάρ με μπέρδεψες...Νόμιζα ότι περιέγραφες ένα τυπικό πρωινό σε πολλούς δρόμους της Θεσσαλονίκης και μετά είδα τον τίτλο...
Πού να βρούμε τώρα ελεύθερο χρόνο ρε Δείμε; Αλλά και τα νυφοπάζαρα βρίσκονται σε μεγάλη παρακμή, έτσι;
Αήτούλα, κι εμένα μ' αρέσει η τεμπελιά! Τι κάνουμε τώρα; Φιλοσοφούμε;
Δελφινοκόριτσο, δεν ξέρω αν το περπάτημα κάνει καλό στο μυαλό, αλλά σίγουρα καίει καμιά θερμίδα!
Ηλία, πολλά θέματα έθεσες! Λίγα μόνο λίγια:
Η "Δημοκρατία" που έχουμε σήμερα είναι, δυστυχώς, η λιγότερο κακή μορφή πολιτεύματος! Αυτό βέβαια δε σημαίνει πως δεν πρέπει να τη βελτιώσουμε...
Οι "δούλοι" στην αρχαία Ελλάδα είναι μια πικρή ιστορία! Εδώ και ο ίδιος ο Αριστοτέλης διαφωνούσε με τον Μ. Αλέξανδρο που έβλεπε σαν ίσους τους βαρβάρους! Φαντάσου τι συνέβαινε με τους δούλους...
Όσο για τις γυναίκες, η αλήθεια είναι ότι μέχρι πριν λίγες δεκαετίες δεν είχε αλλάξει και πολύ η μοίρα τους στην Ελλάδα, ιδίως στην επαρχία...
Πάντως τα θέματα είναι μεγάλα και σιγά-σιγά θα τα "πιάσουμε" όλα...
Ντορίτα, τόσο ωραία είναι στη Σαλονίκη; Έρχομαιαιαιαιαι...
Δημοσίευση σχολίου