Ασκαρδαμυκτί: Ο Γιάννης...

Τρίτη, Απριλίου 24

Ο Γιάννης...

Δεν γνώρισες το Γιάννη...

Όλο σακκάκια μου ζητά
κι όλο γυμνός γυρίζει!

Αν τύχει και σου πουν
πως δεν υπάρχουν πια γυμνοί στη γη,
είναι του Γιάννη μου το χέρι
που τους ντύνει...

5 σχόλια:

candy's τετραδιάκι είπε...: ....Aσκαρδαμυκτακο μου?; Τρί Απρ 24, 05:37:00 μ.μ.
κόκκινα χείλη είπε...: Ασκαρδαμυκτί μου,
τί μου θύμισες τώρα;!
εδώ 36 χρόνια,πολλά τα έτη μου, θυμάμαι έναν πλανόδιο πωλητή - μανάβη που είχε μια καρότσα και την έσερνε και ήταν πάμφτωχος και σχεδόν γυμνός. Και ερχόταν τρεις φορές την εβδομάδα στη γειτονιά μου να πουλήσει μα περισσότερο για να πάρει ρούχα, παλιά, φορεμένα, κοντά, μακριά σακάκια, παντελόνια, ό,τι τύχαινε. Του δίναμε και τα δινε, εκείνος σε άλλους!
Πριν από λίγο καιρό έμαθα ότι έφυγε από αυτόν τον κόσμο τον "ντυμένο" (με τί άραγε;) και στην κηδεία του μου είπαν ότι πήγαν πάρα πολύ, ένα αλλοπρόσαλλα ντυμένο πλήθος, δεν είχε βλέπεις γνωστούς. Και ήταν αυτοί που είχε ντύσει, ο καλός μου. ας αναπαύεται η ψυχούλα του κυρ Παναγιώτη, όπως τον έλεγα...

υ.γ. με συγχωρείτε εάν ήταν κάπως άσχετο και μελαγχολικό το σχολιάκι μου...; Τρί Απρ 24, 09:50:00 μ.μ.
κόκκινα χείλη είπε...: συγνώμη για τα λαθάκια μου ... συγκίνηση και βιασύνη γαρ!

"εδώ και 36 χρόνια"
"ότι πήγαν πάρα πολλοί"

σας παραθέτω τα σωστά; Τρί Απρ 24, 09:52:00 μ.μ.
Σπύρος είπε...: Ασκαρδαμυκτί,τσάμπα σπουδάζεις στην Θεολογική.Ο Χριστός είπε:Ο έχων δύο χιτώνες να δίνει τον έναν,όχι και τους δύο!!!
Ειδάλλως μιλάμε δια Χριστόν σαλό.; Τρί Απρ 24, 10:36:00 μ.μ.
Attalanti είπε...: Όταν κάτι παράξενο με πιάνει, δεν είν' τυχαίο που συναντώ πάντα το Γιάννη. Καλημέρες, Ασκαρδαμυκτάκο μου!; Τετ Απρ 25, 09:45:00 π.μ.