Πέμπτη, Απριλίου 5

Το "σύνδρομο του Ιούδα"!

Θα τον κάψουμε και φέτος τον Ιούδα! Μέσα σε πανηγυρισμούς και αλαλαγμούς! Όπως κάνουμε κάθε χρόνο...
Όμως, μέσα από τόση επιθετικότητα είναι αδύνατο να κρύψουμε μια αυνείδητη προσπάθεια ψυχικής εκτόνωσης! Την ώρα που καίμε το ομοίωμα του Ιούδα βρίσκουμε την ευκαιρία να ανακουφιστούμε από τις ενοχές που βασανίζουν ασυνείδητα την ύπαρξή μας! Κάνουμε αυτό που οι ψυχολόγοι ονομάζουν "εκτόνωση απ' τις ενοχικές μας απωθήσεις"...
Κάθε φορά που συγκρουόμαστε με τον εαυτό μας, αισθανόμαστε την ανάγκη να αποκαταστήσουμε την εσωτερική μας ισορροπία. Αναζητούμε τρόπους να αναπαύσουμε την ένοχη συνείδησή μας προβάλλοντας τις προσωπικές μας ευθύνες σε κάποιον άλλον (Ιούδα, αποδιοπομπαίο τράγο κλπ). Και καταστρέφοντάς τον έχουμε την ψευδαίσθηση ότι απαλλασσόμαστε απ' τις προσωπικές μας ψυχικές συγκρούσεις...
Το "σύνδρομο του Ιούδα" όμως έχει κι άλλες όψεις. Ο Γιουνγκ (Jung) αναφέρει την περίπτωση ενός συγκεκριμένου μοναχού που τον απασχολούσε έντονα το ερώτημα: "θα καταδικαστεί ο Ιούδας στην αιώνια κόλαση ή, μήπως, ο καλός και φιλάνθρωπος Θεός θα τον δικαιώσει αφού τον χρησιμοποίησε ως όργανο στο έργο της σωτηρίας μας;".
Στο σημείο αυτό ο Γιουνγκ αναρωτιέται γιατί άραγε ο μοναχός ταλαιπωρείται τόσο πολύ ψυχικά με αυτό το ερώτημα. Κι ανακαλύπτει πως ο συγκεκριμένος μοναχός είχε αποφασίσει ν' αλλάξει δογματικό χώρο, η επιλογή του αυτή του δημιουργήσε ψυχικές ενοχικές συγκρούσεις, προέβαλε τις ενοχές αυτές στην εικόνα του Ιούδα, ταυτίζονταν ψυχικά μαζί του κι έτσι, την ώρα που προσεύχονταν στο ναό για τη συγχώρηση και σωτηρία του Ιούδα, ουσιαστικά προσεύχονταν για τον ίδιο του τον εαυτό!
Θα τον κάψουμε και φέτος τον Ιούδα. Και μαζί του ίσως καεί και η σκοτεινή πλευρά του εαυτού μας...

12 σχόλια:

Αλητισσα είπε...

Πολυ αισιοδοξο σε βρισκω βρε Ασκαρ..
Αν ηταν τοσο ευκολο..

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πάντα κάποιος Ιούδας τιμωρείται. Μπορεί να είναι ο Αρτέμης Μάτσας, μπορεί να είναι ο Εφιάλτης του Λεωνίδα, μπορεί ο Ιούδας του Ιησού ή ο Τρότσκυ του Λένιν. Πάντα θα βρίσκουμε κάποιον να ταυτιστούμε μαζί του. Είτε υπαρκτό είτε όχι.

ΗΛΙΑΧΤΙΔΑ είπε...

Μα φυσικά! Εξάλλου, όλοι δεν κρύβουμε μέσα μας έναν άγγελο αλλά κι έναν διάβολο;;; Το σημαντικό νομίζω, είναι να μην καίμε τον Ιούδα μόνον τέτοιες μέρες...!
Ανάσταση σε όλους τους τομείς της (πολυτάραχης!) ζωής σου εύχομαι & σε σένα καλέ μου Ασκαρδαμυκτί μας!!!
Να περάσεις πολύ-πολύ όμορφα με τα αγαπημένα σου πρόσωπα!
Φιλιά

seaina είπε...

Καλή Ανάσταση κυρίως προσωπική!!
Να περάσεις όμορφα!

George είπε...

Καλή Ανάσταση φίλε!! Και κοίτα μια που ζούμε μέρες χριστιανοσύνης να σου θυμίσω πως η θρησκεία μας απαγορεύει την πολυγαμία. Έτσι λοιπόν κοίτα να ελαττώσεις τις γυναίκες σου (μπας και βρούμε και μείς καμμία). ;-)

Shades είπε...

Εύχομε καλό Πάσχα με ύγεια και χαρούμενες στιγμές.

Catherine είπε...

Φίλε μου μεγάλο θύμα Ιούδας. Και σε κάθε παραμύθι που σέβεται τον εαυτό του πρέπει να υπάρχουν κακοί ώστε να μπορούμε να δώσουμε ορισμό στους καλούς.
Καλό Πάσχα εύχομαι και να είναι το Πέρασμα αναίμακτο.

Ανώνυμος είπε...

Θα σου θυμίσω ένα παλαιότερο δικό μου πέρυσι τέτοιες μέρες:" Χρειαζόμαστε ως χριστιανική ταυτότητα κάποιον αποδιοπομπαίο τράγο;
Δεν έχουν άδικο μου φαίνεται και εμένα: ο Ιούδας είναι ένας αποδιοπομπαίος τράγος.
Ένας βέβαια όχι ο μοναδικός.
Τα ίδια τα ευαγγέλια, αν τα διαβάσει κανείς μακρειά από τον δογματισμό, δείχνουν την τραγικότητα μιας τέτοιας προσωπικότητας:
Πίστη....
παράτημα των πάντων για να κυνηγάς έναν "τρελό".....
ζηλωτής ανάμεσα στους μαθητές του "τρελού"- δεν θέλει ακόμα και την πιο μικρή παρέκλιση-
βιάζεται& απογοητεύεται έτσι από τον "τρελό".........
θέλει να τον τιμωρήσει γιατί έχασε τον χρόνο του μαζί του.....
διαψεύδεται κι από αυτή την πράξη του και εν τέλει μένει αυτοεγκλεισμένος στις διαψεύσεις του.

Α, Ξέχασα και τους άλλλους "σταυρωτήδες".. Αυτούς που από τα "ωσσανά" πέρασαν στα "άρον άρον, σταύρωσον αυτόν". Και αυτοί αδικημένοι μάλλον είναι.
Ακόμα και η απόφαση του δικαστηριου ήταν η αναμενόμενη:
Οι προύχοντες των Ιουδαίων έτρεμαν τον Ίσκιο τους. Λίγο, πολύ λίγο προσάναμα ήθελε η Pax Romana για να τα κάνει γυαλιά καρφιά, όπως τα έκανε λίγα χρόνια μετά;
Αλίμονο, στο κάθε εβραίο δικαστή αν δεν θανάτωνε έναν "παλαβό" για να ζήσει ο λαός.
Γιατί βέβαια τα ευαγγέλια λένε ότι ο Χριστός διακυρήττει ξεκάθαρα ότι η Βασιλεία του είναι στους Ουρανούς, αλλά ο πολύς λαός δεν το είχε λίγο να ξεσηκωθεί ακούγοντας ότι ήρθε ο Μεσσίας.
Και οι Ρωμαίοι, (μην κοιτάτε τον Πιλάτο, μια φιγούρα είναι και αυτός: του σοφού, δίκαιου, πλην όμως βολεμένου υπαλλήλου) δεν σήκωναν μύγα στο σπαθί τους."

Y. K. είπε...

αυτη τη σκοτεινη μας πλευρα την πολεμαμε ολοι μας ασκαρ μου.μακαρι οπως λες να καει μαζι του.
Ευχες πολλες σου αφηνω για Καλη ανασταση.
Υγεια+ονειρα+αγαπη να πλημμυριζουν τη ζωη σου.
ΝΑ περνας ομορφα!
Φιλια!

david santos είπε...

Thanks for you work. Have a good weekend

Ανώνυμος είπε...

Σου εύχομαι να'σαι,
ΘΕΡΜΟΣ σαν το κόκκινο των αυγών,
ΓΛΥΚΟΣ σαν το τσουρέκι,
ΕΚΡΗΚΤΙΚΟΣ σαν πυροτέχνημα
και...
να έχεις καλύτερη τύχη από το αρνί!!!
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!
Χρόνια Πολλά σε σένα,στην οικογένειά σου και σε όλους τους φίλους μας στο διαδίκτυο.

Debby είπε...

Εξιλαστήριο θύμα τον κάναμε εμείς τον Ιούδα. Από ότι φαίνεται, αν αφήσουν αν φανεί δηλαδή, μάλλον πρόκειται για συνεργό του Ιησού! :-)

Χρόνια σου πολλά!