Επισήμως είμαι σε φάση διακοπών, αλλά πού και πού ανοίγω και τα μεϊλάκια μου.
Και τι βλέπω σήμερα;
Πάνω από 15 μηνύματα, γνωστών κι αγνώστων, που με κατσάδιαζαν αγρίως.
Κι έχουν απόλυτο δίκιο οι άνθρωποι:
Σε λίγες μέρες γιορτάζουμε τον 15αύγουστο κι εγώ ασχολούμαι με τη Μέκκα και τον Μωάμεθ.
Τι να πουν σε μας τους θαλασσόλυκους τα "πλοία της ερήμου", που, σημειωτέον, είναι και φουλ της σιχαμάρας;
Θυμάμαι κάποτε είχα πάει σ' ένα τσίρκο, και στο διάλειμμα κατέβηκα στα "παρασκήνια" για να δω από κοντά τα ζώα.
Κι εκεί που περιεργαζόμουν την καμήλα, μου ρίχνει μια ροχάλα ο Θεός κι η Παναγία.
Τη θυμάμαι να στάζει απ' τη μύτη μου κι ακόμα αναγουλιάζω...
Λοιπόν, από αύριο αρχίζουμε νέο κύκλο ποστακίων με θέμα "Οι Παναγιές του Αιγαίου"!
Από την Άνδρο με αγάπη....
8 σχόλια:
εμπειρίες έχουν τα καλά τους και τα στραβά τους.
φιλιά στην Άνδρο.
άμα δεν το'χεις το θρησκευτικό βρε άσκαρ , δε θα σε παρεξηγήσει και κανείς άμα καταπιάνεσαι με τον Μωάμεθ !
άλλωστε είσαι σε διακοπές και δικαιούσαι άφεση ότι και να πείς!
καλά σε έκανε η καμήλα!
θηλυκιά θα ήταν
Πάντως πολύ μπλιάχ η ροχάλα της καμήλας
Σάμμυ, ο υπεύθυνος του τσίρκου μου είπε πως με ροχάλιασε η αρσενική καμήλα γιατί άθελά μου μπήκα ανέμεσα σε εκείνη και στη θηλυκιά, κι αυτό δεν το ανέχονται αυτά τα ζώα...
Αλέξια, η άφεση αφορά μόνο όσα πω ή κι όσα κάνω;
η άφεση ισχύει για όσα πείς αρκεί να μην πεις όσα κάνεις (και εδώ σου κλείνω συνθηματικά το μάτι!).
"Συνθηματικά" ή και ... "πονηρά";
μεγάλο παιδί είσαι , τα λοιπά τα αντιλαμβάνεσαι !
Δημοσίευση σχολίου