Πέμπτη, Απριλίου 12

Παράξενο όνειρο είδ' απόψε...

Το νυμφώνα Σου βλέπω
Σωτήρ μου κεκοσμημένον
και ένδυμα ουκ έχω 
ίνα εισέλθω εν αυτώ...
Είχα, λέει, μόλις πεθάνει κι ανέβαινα στον Παράδεισο.
Ο συνονόματός μου Αρχάγγελος με κράταγε απ' το χέρι και με πάγαινε σε μια αίθουσα μεγάλη και λαμπρή.
Σπρώχνω λίγο την πόρτα και τι να δω.
Πρώτο τραπέζι πίστα η αφρόκρεμα των αγίων: Γεώργιοι, Δημήτριοι, Φανούρηδες, Παρασκευές, Βαρβάρες, Κατερίνες...
"Α πα πα", λέω, "τι γυρεύω γω δω μέσα".
Ο Μιχαλάκης μ' έσπρωχνε να μπω, εγώ στήλωσα τα πόδια, τελικά επικράτησα...
"Μη με πολυζορίζεις", του λέω, "μ' αυτό το χάλι και τη λασπουριά που 'χω πάνω μου, ντρέπομαι να μπω. Άσε με δω, να τους βλέπω απ' τη χαραμάδα".
Μόλις το πα, εξαφανίζεται ο αρχάγγελος.
Κοιτάω παραμέσα και βλέπω ένα άλλο μεγάλο τραπέζι.
Εκεί ήταν μαζεμένα όλα τα ρεμάλια και τα αποβράσματα του κόσμου: ο αρχιλήσταρχος ο Μωυσής ο Αιθίοπας, η Μαρία η Αιγυπτία, ο τελώνης ο Ζακχαίος, ο Άσωτος υιός, ο ληστής που σταυρώθηκε δίπλα στο Χριστό, η πόρνη που του άλειψε τα πόδια, και χίλια δυο άλλα "μπουμπούκια".
Κι όλοι αυτοί μου 'καναν νοήματα να μπω.
Κει π' άρχιζα να ξεθαρρεύω και λύθηκαν κάπως τα πόδια μου φύσηξε η αύρα της θάλασσας, βρόντηξε το παραθυρόφυλλο και ξύπνησα.
Το λυχναράκι έκαιγε ακόμη και τα μάτια μου καρφώθηκαν στον απέναντι τοίχο.
Εκεί ήταν κάποιο καδράκι με κεντημένο ένα ρητό:
"Δεινόν η ραθυμία
Μεγάλη η μετάνοια"
Μυστήρια πράγματα...
Τέσσερις μέρες είμαι σε τούτο το δωματιάκι κι αυτό το καδράκι πρώτη φορά το βλέπω...

11 σχόλια:

Μαρία είπε...

Μα την πίστη μου Άσκαρ, συγκινήθηκα.

Περσέας είπε...

πολύ έξυπνη και συμβολική ιστορία
:))
καλό πάσχα!

Ανώνυμος είπε...

Η ραθυμία κι η μετάνοια μισοτοιχία κάμαρες. Αν διαλέξεις, να παίρνεις είτε την μια είτε την άλλη μέγαλες φουρτούνες θα διαβείς, κορφές θα δρασκελίσεις.. Κάλλιο να αφήνεις τη ζήση σου στην μοίρα των δυονών, αυτές να σε διαλέγουν...

Κώστας

akrat είπε...

σύγχρονος ρεμπέτης ε??

χαχα

πράγματι και γω συνεκινήθην...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σήμερα είχαμε άλλα πράματα να συγκινηθούμε...

Θα τα ξαναπούμε πριν την Ανάσταση...

Καλό βράδυ σ' όλους.

Summertime Blues είπε...

εκπλήξεις του μινιμαλισμού.
πάντως ακόμη και στα όνειρά σου ο παράδεισος έχει μια δόση από νουάρ!
σεμνά τώρα. έχουμε και κηδείες...

Evie είπε...

ΚΑΛΟ ΠΑΣΧΑ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ!!!

Αθανασία είπε...

Γειάσου ασκαρούλη...ε, τι να σου πώ τώρα...ε,φαίνεται το'χει μοίρα σου ακόμη κι εκεί, που θα πας όταν αποδημήσεις εις Κύριον που λένε,να είσαι και πάλι,με διάφορα 'καλόπαιδα'της κοινωνίας (ε,εχμ της...'κοινωνίας του παραδείσου'αυτή τη φορά οκ?...γιατί στην εδώ την επίγεια κοινωνία άστα να πάνε... ε, ποιός ξέρει καλέ μου...τι του'χει γραμμένο η μοίρα του...ακόμη και για το π ο ύ θα είναι, όταν πάει στην άλλη ζωή....κι εσύ έχεις πολύυυ καιρό ακόμη έως τότε, θα ζεις νομίζω με την απορία αυτή μέχρι τα βαθιά σου γεράματα!!χαααχαχαχαχχαααααχαααχα! δε λέω ίσως είναι, αρκετά βασανιστικό να περιμένεις και να διερωτάσε ως τότε...αλλά τι να κάνουμε?....καλή Ανάσταση σου έυχομαι καλέ μου και με όλη τη σημασία,που έχει η λέξη αυτή ΑΝΑΣΤΑΣΗ όπως την επιθυμείς και τη φαντάζεσαι εσύ....και όπως τη θέλεις εσύ να έρθει,στη ζωή σου...και να σου φέρει αυτά που ε σύ επιθυμείς....φιλάκια....πάντως πολύ συγκινητικό το όνειρό σου δε λέω...με άγγιξε πολύυ...

zoyzoy είπε...

Τι να σου πω και'γω ένα μυστήριο όνειρο είδα σήμερα που μ'εσπρωξε στην εκκλησία
!

Την ευλογία σου!

candy's τετραδιάκι είπε...

Xμ...καλο Πασχα Ασκαρουλι...θα σε δω στον Παραδεισο!

;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλή αντάμωση στον Παράδεισο λοιπόν...