Τρίτη, Απριλίου 3

Τον τελευταίο καιρό έχω μεγάλη ρέντα στα γκομενικά!

Μπήκε στο οπτικό μου πεδίο καθώς ψαχούλευα το ράφι με τα φασκόμηλα και τα τίλια.
Το καροτσάκι της τσουλούσε αργά προς το μέρος μου.
"Εσύ δεν είσαι;", με ρώτησε.
Έλλειπε πάνω από δέκα χρόνια. Σπουδές, δουλειές, διάφορα...
Ήταν η "Ρίτα Χέιγουορθ" της γειτονιάς.
Όλοι την είχαμε καψουρευτεί, κι όλοι τον παίζαμε για χάρη της τα βράδια...
Μιλήσαμε πάνω από ένα τέταρτο κάτω απ' την ταμπέλα "αφεψήματα".
"Τα παίρνω για την κακομοίρα τη μάνα μου", της δικαιολογήθηκα ψεύτικα.
Με κοίταξε από πάνω μέχρι κάτω. Χαμογέλασε όμορφα...
Φορούσα ένα αμπέχονο χιλιοχρονίτικο. Θα το 'λεγες και άπλυτο.
"Η ανοσία σου στη μόδα ήταν ανέκαθεν το πιο γοητευτικό πάνω σου", μου είπε.
Ένιωσα το αριστερό μου αρχίδι να επιχειρεί να αποδράσει απ' το μποξεράκι, και με το χέρι μου το επανέφερα στη θέση του.
"Σόρυ", της είπα για τη μάλλον απρεπή κίνησή μου.
Ξαναγέλασε.
"Έχεις ωραίο στυλ! Στυλ είναι να κατουράς και να φαίνεται πως παίζεις πιάνο", συμπλήρωσε.
Σίγουρα με δουλεύει η άθλια!
Πάντα είχα τη φήμη του βλαχογκόμενου!
Του τύπου "σε γαμάω χάλια αλλά βάζω και δυο γλυκόλογα στο τέλος"!
Όμως, αυτή η γυναίκα κάτι είχε ακόμα που μ' έκανε να θέλω να τη χώσω στο καροτσάκι και να την κουβαλίσω σπίτι μου.
Αν και κάτι μου 'λεγε πως δεν είναι απ' τις τύπισσες που τις παίρνεις μαζί σου, αλλά απ' τις άλλες, που σε παίρνουν εκείνες μαζί τους...
Αλλά είμαι σε φάση που δεν γουστάρω να έχω κανέναν δίπλα μου.
Να πιάνει χώρο στο κρεβάτι μου, να ιδρώνει τα σεντόνια μου και να με κρίνει.
Πάντως, η όλη ιστορία έχει και το ηθικό της δίδαγμα:
"Οι γκόμενες έρχονται όλες μαζί, όπως τα χελιδόνια! Και φεύγουν μία-μία, όπως τα σπουργίτια".

17 σχόλια:

Summertime Blues είπε...

πόσα ξέρεις, πόσα ξέρεις!!
δίκιο έχεις. ή πέφτουν όλα μαζεμένα τα φρούτα ή άκρα του τάφου σιωπή.
έτσι για να μη βγαίνει άκρη ποτέ μα ποτέ.
γκνουφ.
νυχτούλες!

marilia είπε...

ΦΡΟΥΤΑ, όπως το είπε!!! :Ρ

καληνύχτα!

Αστερόεσσα είπε...

Πριν σχολιάσω, να μας διευκρινίσεις για να ξέρουμε πόσο απελπισμένη είναι. "Το καροτσάκι της" τι σόι καροτσάκι ήταν; Του σούπερ μάρκετ ή αναπηρικό;

ο δείμος του πολίτη είπε...

Η τελευταία ατάκα είναι όλα τα λεφτά...

zoyzoy είπε...

Τελικά ποτέ δεν έχεις ότι θέλεις!
Μήπως πρέπει να ακολουθήσεις τις εποχές με τα χελιδόνια και ν'αφήσεις τα σπουργίτια για τον χειμώνα.

Ζήσε το σήμερα σαν να'ναι η τελευταία μέρα!

palalos είπε...

Καθώς φίλε μου βιώνεις μια τέτοια ρέντα καλό θα ήταν να μην αφήσεις να φύγει τίποτα χωρίς να του δώσεις και εσύ το κατιτίς σου...και αν η μοίρα είναι να έρχονται και να φεύγουν, ακανόνιστα, τότε αυτό ας μην το αλλάξουμε, ας δούμε το καλό της υπόθεσης που είναι το μεσοδιάστημα!!!
Γιατί δεν την κάλεσες για ένα φασκόμηλο? και άς την να σου γελάει πονηρά! είναι μέρος του παιχνιδιού!

Λιακάδα ☼ είπε...

χαχαχα! Εχω πέσει στα πατώματα από το γέλιο...!! Τώρα μου λύθηκε η απορία τι σου βρίσκουν οι γυναίκες! :-p

Φιλιά και το αμπέχονο συνδύασέ το το καλοκαίρι με τσόκαρο '70ς... αυτά τα ίσια που κάνουνε θόρυβο... θα με θυμηθείς... ;)

Y.Γ. Το λαλάκι ολα τα λεφτά... και μου θυμίζει πολλά... :)

Ανώνυμος είπε...

Οι γκόμενες πάντα έρχονται όλες μαζί και μάλιστα στην πρώτη καψούρα έκει σκάνε σαν αλεξιπτωτιστές για να σε δοκιμάσουν.. Θα πάρω το όμορφο καλοκαιρινό τοπίο της φώτο, πολύ βαρύς ο φετεινός χειμώνας...

Κώστας

Αθανασία είπε...

Ε, εμ γειάσας φίλοι και ασκαρούλι!ρε βλακάκο τι θα γίνει με σένα θα μου πείς??...σα πολλά 'κακά συναπαντήματα'δ εν έχεις τελευταία?τι έγινε ρε? σου ρίξαν κατάρα να συναντάς όπου σταθείς κι όπου βρεθείς τις πρώην γκόμενές σου? τι χάλια είν'αυτά?το τελευταίο καιρό θα πρέπει να έχεις συναντήσει συνολικά πάνω από 4?από δαύτες!.. πάντως δεν έχεις κι άδικο πάντα θα συναντάμε και κάποιον κάπου που θα αφορά το μακρυνόοο,σκονισμένο και αραχνιασμένο παρελθόν μας...το σπουδαίο είναι το π ως χειριζόμαστε εμείς αυτή τη...'συνάντηση'...αυτό μου'χε τύχει κι εμένα ένα φεγγάρι να συναντώ διαρκώς άτομα,που έχουν σχέση με παλιούς αποτυχημένους έρωτές μου (κοινούς φίλους,γνωστούς κλπ,κλπ)...κι άλλα άτομα που αφορούν το παρελθόν μου...αλλά το'κοψα εγκαίρως κι έπαψα ν'ασχολούμαι και τράβηξα μπροστά καθότι είναι απίστευτα ενοχλητικό το πισώγύρισμα, ειδαλιώς εάν συνέχιζα δ ε μ'έβλεπα καθόλου μα καθόλου καλά...στο τέλος...τώρα όσο για τη..'ρίτα χέιγουορθ'ε,σε όλες τις γειτονιές υπάρχουν τέτοιες γυναίκες...παντού όμως?...και πάντα κάποιοι τη παίζουν για χάρη τους τα βράδια,και πά-ντα κάποιοι τις θέλουν στο κρεββάτι τους....ε,πά-ντα υπάρχουν κάπου τέτοιες γυναίκες-μύθοι...το σπουδαίο είναι το π ως και π ου θα τις δείς να έχουν καταλήξει,αυτές τις γυναίκες μετά, από χρόνια ή στο μέλλον...και οι περισσότερες απ'αυτές από μύθοι, που μπορεί να ήταν κάποτε συνήθως καταλήγουν να μην είναι και σε τόοσο καλή κατάσταση γενικά ίσως εάν τις δείς μετά από χρόνια, (όπως είδες εσύ τώρα τη κυρία αυτή)να μ ην έχουν καμία σχέση με το αιθέριο πλάσμα που τότε το θέλαν όλοι..κλπ,κλπ...κι εννοώ και εμφανισιακά,αλλά και γενικότερα...η...'μετάλλαξη'δεν είναι καθόλου ευχάριστη συνήθως...φιλάκια..και..μα πόοοσο καιρό έχω να ακούσω το τραγούδι αυτό του Πασχάλη?(από αμνημονεύτους καιρούς)...ωραίο...ε,όλοι ζούμε ένα τέτοιο 'κάπου σ'έχω δεί, κάπου-κάπου σε ξέρω'κάποτε...αλλά το προσπερνάμε απλά και συνεχίζουμε ακάθεκτοι....φιλάκια....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σάμμυ, η παροιμία λέει "στη φρουτιέρα δεν μιλάνε για φρούτα"!
Αλλά εσύ δεν ήξερες πως το καλλιτεχνικό μου ψευδώνυμο είναι "φρούτο", και μάλιστα "ακτινίδιο", λόγω του κοντού κουρέματος...
Η Κρητικιά από κάτω, σαν πιο παλιά, ξέρει περισσότερα!

Μαριλίτσα, πλέον είμαι εξωτικό φρούτο! Σαν το μάγκο ένα πράμα...

Άστο ερώτημα Αστερούλα!
Το επίθετο "απελπισμένη" είναι γυναίκας συνοδευτικό!

Δείμε, οι απόψεις διίστανται. Οι σχολιαστές μου στο φέις θεωρούν πως όλα τα λεφτά είναι η ατάκα με την "απόδραση του αριστερού μου αρχιδιού"!
Ορισμένοι μάλιστα διακρίνουν και πολιτικό υπονοούμενο...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, εγώ κάνω συντήρηση δυνάμεων, γιατί θα ζήσω πάνω από 457 χρόνια...

Άλαλε, οι χριστιανικές μου πεποιθήσεις επιβάλλουν τώρα που έχω ρέντα, να δώσω τον "έναν χιτώνα μου" στο συνάνθρωπο!
Θ' αρχίσω να μοιράζω γκόμενες προσεχώς!
Ώστε "φασκόμηλο πάρτι"!
Καλή ιδέα...

Λιάκι, εσύ γελάς, αλλά, σε πληροφορώ πωα όντως φοράω ακόμα πατούμενα "αλυσίδα ελβιέλα"!
Τα θυμάται κανείς;

Βαρύς ο χειμώνας Κώστα μου, αλλά ας μη βιαστούμε να φέρουμε το καλοκαίρι.
Ας απολαύσουμε πρώτα τις φουσκοδιεντριές της Άνοιξης.
Κι έρχεται και το Πάσχα, οπότε απαιτείται και πνευματική εγρήγορση, μην την πάθουμε σαν τις μωρές παρθένες.
Μετά την Ανάληψη, θα κάνει τα στραβά μλατια ο Θεός, να πιπιλίσουμε κι εμείς οι πένητες κανένα βυζόμπαλο...

Αμάν ρε Άθη με τους πρώην σου.
Εσύ κορίτσι μου δεν έχεις απλό ερωτικό παρελθόν.
Την ταινία Μπεν Χουρ έχεις...
Τα υπόλοιπα θα τα σχολιάσει (ως συνήθως) ο Τάκης...

ο δείμος του πολίτη είπε...

Πού είσαι στο φατσοβιβλίο;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Είμαι με άλλο όνομα.
δεν το αποκαλύπτω γιατί θέλω να έχω διαφορετικά ακροατήρια...

Ρε συ, ψήσε το Σπίθα να ξαναμπει στον χαβαλέ.
Και πες του μην ανησυχεί, έχουμε ωριμάσει και δεν κάνουμε πλέον χοντράδες...

Ανώνυμος είπε...

Οχι μόνο τον τελευταίο καιρό αλλά πάντα έχεις ρέντα στα γκομενικά... Ασκαρούλη. Είμαι σίγουρη ότι ζηλεύουν οι υπόλοιποι...
Και εμένα μου αρέσει το "φασκόμηλο πάρτι" το μόνο πάρτι που ξέραμε έως τώρα ήταν με το ούζο... προτείνω να καλέσεις όλες τις εδώ γυναίκες σου στο πρώτο που θα διοργανώσεις...
Φιλια Ρένα

marilia είπε...

Το "ακτινίδιο" δεν το ξέρω λόγω... παλαιότητας, αλλά λόγω... μητρότητας! Εννοώ... δικό μου ήταν το παρωνύμιο, ως χαϊδευτικό σου. Αχ, ξεχνάς, φρούτο μου, ξεχνάς!!!! :Ρ:Ρ:Ρ

candy's τετραδιάκι είπε...

Xμ...κι ηταν βαρύς τοσο ο χειμωνας που μου τσακιστηκε το αριστερο φτερακι!

;)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μαριλίτσα, Μήδεια είσαι!
Άφησες το φρούτο και σάπισε!

Καντούλα, έγειανε το φτεράκι σου;