Δευτέρα, Απριλίου 9

Δροσερό κλωνάρι της αυγής... μπαλκονάκι της μικρής ζωής!

Όπως μου 'λεγε ένας γέροντας, η ηθική παρακμή του Όρους ξεκίνησε γύρω στα 1890, όταν οι Ρώσοι άρχισαν να χτίζουν μεγαλόπρεπα μέγαρα χάρη στις πλούσιες προσφορές των ευσεβών συμπατριωτών τους.
Ευτυχώς, εμείς ζούμε σχεδόν πρωτόγονα.
Το πιο σύγχρονο αντικείμενο που διαθέτουμε είναι ένα κάδρο με τον Βασιλιά Γεώργιο τον Α'.
Αν εξαιρέσεις το λαπτοπάκι και μια αλλαξιά εσώρουχα δεν πήρα τίποτ' άλλο μαζί μου.
Σ' έναν τόπο που δεν χρειάζεσαι τίποτα, δεν πρέπει να κουβαλάς και τίποτα...
Κοιμόμαστε ελάχιστες ώρες. 
Όσες ακριβώς χρειάζεται για να μην βλαφτεί το μυαλό μας.
Χωρίς υπερβολή, στη Σκήτη είμαι το κελεπούρι που σπάει τη μονότονη ζωή των νηστειών και των προσευχών.
Εδώ, ως και τα μουλάρια παίρνουν μια όψη σοβαρή, δηλωτική ότι ανήκουν σε μια ιερή αδελφότητα.
Ευτυχώς υπάρχω κι εγώ που όλο και κάτι σκαρφίζομαι που κάνει τα σταφιδιασμένα και σπηλαιώδη μάγουλά τους να χαμογελάσουν.
Καμιά φορά το παρακάνω κι εγώ...
Μάλλον δεν θα 'πρεπε να τους πω για κείνον το γνωστό μου γερο-ναυτικό που κουβαλούσε πάντα μαζί του μια μαϊμού που αυνανιζόταν μανιωδώς σαν έβλεπε ρασοφόρο...
Την περασμένη νύχτα δέχτηκα σφοδρή επίθεση του πειρασμού.
Κάτι μικρές ψείρες, η προαιώνια συντροφιά κάθε γνήσιου ανατολίτη, οχυρώθηκαν στα πιο απόκρυφα σημεία των εσωρούχων μου.
Ακολούθησε μια σύντομη, αιματηρή και (ευτυχώς) νικηφόρα αναμέτρηση.
Το πρωί οι αδελφοί με βρήκαν εκνευρισμένο να προσπαθώ να βράσω τα ρούχα μου ψιθυρίζοντας μπινελίκια.
Νόμισαν πως προσεύχομαι αδιάλειπτα, γεγονός που αύξησε το σεβασμό τους στο πρόσωπό μου...

8 σχόλια:

Λιακάδα ☼ είπε...

Xμμμ...εδω κολλάει το όποιος έχει τα γένια έχει και τα χτένια... :-p

Kαι να φανταστείς ότι μέχρι να φτάσω σε αυτό το σημείο της ανάρτησης σε ζήλευα πολύ... :))

Summertime Blues είπε...

ζουρζουβέλι και στ άγια μέρη;
αχ Ασκαρ!

Summertime Blues είπε...

πάντως απ τη φωτό φαίνεται υπέροχο...

Ανώνυμος είπε...

Ρε συ ασκαρίδη στο Μπέν Χούρ παίζεις με πρωταγωνιστές παπάδες..?

Κώστας

candy's τετραδιάκι είπε...

Ασκαραδακο οι μισοί εδώ μέσα σε λατρεύουν που τα γράφεις έτσι συγγραφικά και ωραία και οι άλλοι μισοί βγάζουν φλύκταινες που δεν μπορούν να σε φτάσουν... εγώ ανήκω στους δεύτερους φυσικά και τώρα φεύγω γιατί με έπιασε το ξύσιμο!!!

σ.σ Μη ξεμινεις εκει πάνω, μετά το πασχα υποσχεθηκες φαΐ κει παρακάτω απ τον Χασαν!

;)

ZouZouna είπε...

Ευτυχώς και διαβάζεις πολύ,.
γράφε και απο που αντιγράφεις, να μαθαίνουμε κι εμείς....
σορυ, αυτοί που δεν ξέρουν!!!

zoyzoy είπε...

Που πήγες πάλι και γέμισες ψείρες?

Και μετά περιμένω την ψυχική μου ανύψωση??

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Λιάκη μου, επέτρεψες να σου μειώσουν τον ενθουσιασμό μια διμοιρία ψειρούλες;

Σάμμυ, η φώτο είναι αγιονορείτικη αλλά τη βρήκα στον γκούγκλη.
Όπως ξέρεις πολύ καλά, δεν τραβάω ούτε τραβιέμαι φώτος...

Κώστα, ναι, κι αντί για αρματοδρομίες κάνουμε γαϊδουροδρομίες...

Καντούλα, θα πάμε στο Γκάζι είπαμε, στην υπόγα...

Λοιπόν, Κεράσω, αυτό με τις ψείρες το αντέγραψα από την Πολιτεία του Πλάτωνος, το άλλο με την αυνανιζόμενη μαϊμου, από το προεκλογικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ ενώ το κάδρο με τον βασιλέα Γεώργιο το έχω στη δική μου κρεβατοκάμαρα στην Αθήνα...

Ζουζού, καλά, αν φοβάσαι τις ψείρες μην μπεις κάτω απ¨το πετραχείλι μου!