Γνωριστήκαμε μέσω ενός κοινού φίλου.Η κοπελιά ήταν παρθένα, αν κι όχι ανήλικη...
Την πρώτη νύχτα δεν κατάφερα να την ξεπαρθενέψω. Δεν ένιωθα ούτε ανυπόμονος ούτε ερεθισμένος.
Κουβεντιάζαμε σχεδόν μέχρι τα ξημερώματα. Εγώ της έλεγα ιστορίες απ' το στρατό κι εκείνη για τα παιδικά της χρόνια στη σχολή καλογρεών στη Νάξο...
Στο τέλος, νυσταγμένοι κι οι δυο, γυρίσαμε τις πλάτες ο ένας στον άλλον κι αποκοιμηθήκαμε.
Κάποια στιγμή, κι ενώ έκανα τον κοιμισμένο, την άκουσα να κλαίει! Σίγουρα αλλιώς είχε φανταστεί τούτη την ώρα...
Σκέφτηκα πως ένα ταξιδάκι σε κάποιο "εξωτικό" μέρος μπορεί να διόρθωνε τα πράγματα.
Τζάπα κόπος!
Σίγουρα δεν θα' χουμε περάσει πιο πληκτικά σ' όλη μας τη ζωή!
Όλη μέρα χαζεύαμε τους ξένους τουρίστες και τη νύχτα εγώ ξενυχτούσα στη ρουλέτα του ξενοδοχείου κι εκείνη στην τηλεόραση του δωματίου...
Στο κλειστό του ΟΑΚΑ ο Ντούντα γαμούσε κι έδερνε, αλλά δεν είχα όρεξη ούτε να πανηγυρίσω. Με ξενέρωνε τούτη δω που δεν είχε ιδέα τι σήμαινε για μας αυτό το κάρφωμα του Μπουρούσαρου!
Τελικά καταφέραμε να πηδηχτούμε. Είχα πιει πολύ, κέρδισα και στη ρουλέτα! Το νούμερο 7 που ποντάριζα μανιωδώς είχε κάνει "ρεπετισιόν" τρεις φορές συνέχεια!
Εκείνη ένιωσε περισσότερη έκπληξη παρά χαρά!
Κι εγώ δεν πήγαινα πίσω. Ήταν σαν να διακόρευα ένα πτώμα!
Η επιστροφή στην Αθήνα ήταν και για τους δυο μας μια ανακούφιση...
17 σχόλια:
Νέα μέλη:
α) στο χαρέμι το Αθηνικόριτσο
και
β) στην αντροπαρέα ο Άρτσι-Βούρτσης!
Καλό σ/κ να έχουμε...
Τουλούζ Λοτρέκ! Πριν λίγο έβλεπα ένα ντοκιμαντέρ για τη ζωή του. Αλλά γιατί επέλεξες το συγκεκριμένο πίνακα για το συγκεκριμένο ποστ;
Έτσι εξηγείτε βρε γκαντέμη γιατί γύρισες πριν την ώρα σου απ' την "εκδρομή"..(Να τολμήσω να ρωτήσω αν το όνομα της άρχιζε από .. Ασε δεν το λέω..)
Μαριλίτσα, αφού έβλεπες το ντοκυμαντέρ για τη ζωή του, θα έμαθες πως ο Ανρί ντε Τουλούζ Λοτρέκ:
α) ήταν ο καρπός μιας εμομικτικής σχέσης
β) ήταν μεγάλος καμπαρόβιος
γ) τη ζωή του θα τη χαρακτηρίζαμε επιεικώς... "αντισυμβατική".
Αλητούλα, καμία σχέση!
Αλλού κερδίζεις, αλλού χάνεις. Αναπόφευκτο απ'ό,τι φαίνεται...
Καλημέρα ασκαρούλη...τι φρικτό... εγώ στη θέση,σου θα σηκωνόμουν και θα'φευγα με 200 την ώρα...ε,και σύ με παρθένα βρήκες,ρε παιδάκι μου?? και με σπουδασμένη,και στη σχολή καλογρεών??ε,λογικό ήταν να είχε τόοοσα κόμπλεξ η κοπέλα...καλημέρες....
Ολα τα στραβά εσένα πέφτουν!
Κάτι καλό δεν συνάντησες ποτέ σου να σε ξεμυαλίσει να'ξερα:))
Λίγο θλίψη μου κάνει αυτό το στόρυ..
Τα κέρδη πόσο ήταν;
Ρημαγμένη όντως η ζωή σου ...
Τι να πω ;;;
Πάντα με εκπλήσσεις ...
Τι να σε πω ρε Ασκαρ...εγώ πάλι όσες φορές έμπλεξα με παρθένες...έκανα τον καθηγητή. Αλλά δεν ήταν της ίδια ηλικίας με την δικιά σου...οπότε δε ξέρω τι να σε πώ...
Υ.Γ.1: Αν κάνεις σωστά τον καθηγητή, μετά θα αντιστραφούν οι ρόλοι και θα πάθει πλάκα με την πουτανιά που θα σου βγάλει μια πρώην παρθένα που μαθαίνει, αρκεί να είσαι καλός στον ρόλο σου! Αν είναι να κάνεις κάτι από υποχρέωση θα κάνει κι αυτή το ίδιο. Αλλά επιμένω, δεν έχω εμπειρία με παρθένες μεγάλης ηλικίας οπότε μάλλον πέφτω έξω!
Υ.Γ.2:Τουλούζ Λοτρέκ? Κάτι μου έλεγε η 12χρονη αδερφή μου γι'αυτόν ότι τους πήγαν με το σχολείο σε μια έκθεση και τους μιλούσαν γι'αυτόν στο μάθημα των εικαστικών. Πολύ διαφήμιση του κάνουν του καμπαρόβιου. Και πολλές μαμακίες μαθαίνουν στα παιδάκια, μέχρι και θεατρική αγωγή βάλαν στα σχολεία για μάθημα...πολύ χρήσιμο μάθημα για ένα 12χρονο!
Υ.Γ.3:Το σημείο που λες για τον γαύρο μου θυμίζει το ανέκδοτο που τελειώνει στο τέλος.... "έχασε ο Ολυμπιακός, αλλά τουλάχιστον γάμησα"(η εκδοχή του άντρα γιατί για την εκδοχή της γυναίκας θέλω ολόκληρο post)
Ελπίζω να παρατήρησες το σαλλλλονικιότικο ΣΕ έτσι; Να το πάρεις σαν δείγμα του τι έρχεται σε λιγάκι....η μάλλον λλλλλιγακι! χαχαχαχα
Memphis, τη χρησιμότητα των σχολικών αντικειμένων, για καλή μας τύχη, την αποφασίζουν άλλοι, πιο σχετικοί από εμάς και πιο καταρτισμένοι. Τώρα για το αν είναι όλα τα αντικείμενα κατάλληλα για την ηλικιακή ομάδα στην οποία απευθύνονται, αυτό είναι άλλη ιστορία. Αλλά, νέος άνθρωπος, και θεωρείς την Αισθητική Αγωγή "παρακατιανή"...; Ξανασκέψου το! :)
Ασκαρούλη,
το μαγαζάκι... παλιά αποθήκη, την οποία ο τύπος εκμεταλλεύτηκε δεόντως! Βαρέλια παντού και κανάτες για να πάρεις ό,τι και όσο κρασί θες. Φαγητό ό,τι υπάρχει (υπάρχουν πολλά!) σε ό,τι ποσότητα θες. Συμβουλή του σερβιτόρου μετά το καλωσόρισμα: "Φάτε καλά και πιείτε καλά!". Ο χώρος φωτίζεται αποκλειστικά και μόνο από κεριά και... αν τύχει και στη διπλανή παρέα υπάρχει λυράρης με λύρα και στην παραδιπλανή παρέα υπάρχει "πασαδόρος" με κιθάρα, λαούτο, ...κουτάλια, ντέφι, όοοοοοολο το μαγαζί γίνεται ΜΙΑ παρέα και τραγουδάει μέχρι το ξημέρωμα! Έπρεπε να πάμε και μαζί, γμτ!
Καληνυχτοφιλί ζαλισμένο ελαφρώς.. ;)
Στο Κυπαρίσι Μαριλία δε λές; Έχω περάσει μια τέλεια βραδιά κάποια Χριστούγεννα εκεί..:)
Αλητούλα, ναι, στο Κυπαρίσσι! Είχα ακούσει, δεν είχε τύχει όμως να πάω. ΧΘες, με καλή παρέα περάσαμε σούπερ! Έτυχε στο διπλανό τραπέζι να 'ναι μερικοί συμμαθητές απ' το Λύκειο, εκ των οποίων ο ένας λυράρης. Σε άλλη παρέα -μάλλον φοιτητών- 2 κιθαρίστες και μία κοπέλα με συμπαθητική φωνή. Έντεχνα και κρητικά και όλοι μαζί μία παρέα! Περάσαμε ΤΕΛΕΙΑ, αν και δεν ξεκίνησα με την καλύτερη διάθεση.
Kιτσομήτσο... μπα, παντού χαμένοι από χέρι είμαστε.
Ζουζού, μάλλον τα "καλά" μου τ' αφήνει για το τέλος...
Αθηνοκόριτσο, συνηθισμένα τα βουνά απ' τα χιόνια.
Δείμο, είσαι πολύ παραδόπιστος τελικά!
Ελευθερία, ακόμα δεν άκουσες και τίποτα...
Μέμφης, πότε μεγάλωσε ρε το αδελφάκι σου!
Μου έλεγε τα Μαράκι πριν κατέβη Αθήνα πόση αδυναμία του είχε...
Αυτά να τα βλέπεις εσύ Μαριλίτσα, που έλεγες ότι το Ηράκλειο "δεν έχει μέρη"!
Ψάξε στο Γάζη για τον "ΟΦΗ"...
Αλήτισσα, σκέτο ραντάρ είσαι...
Μαριλία η τέχνη δεν γίνεται μάθημα και ανήκει σε μια κατηγορία που αν αγαπάς το κάνεις, αν δε το αγαπάς μην ασχοληθείς καν. Η ελληνική παιδεία έχει δυστυχώς το τεράστιο πρόβλημα της παπαγαλίας. Δε θέλουν να μάθουν στα παιδιά κάτι ουσιαστικό σε σημείο που να το εμπεδώσουν και να βγάλουν κάτι δικό τους από αυτό που έμαθαν αλλά απλά παρέχουν ασταμάτητες πληροφορίες που θα μπουν από το ένα αφτί και θα βγουν από το άλλο. Άχρηστα πράγματα δηλαδή και καμία ουσία. Η αδελφούλα μου συγκεκριμένα μου έλεγε ότι τους μάθαιναν για το πότε και πού γεννήθηκε ο Λοτρέκ και τι είδους τέχνη έκανε. Πληροφορίες χωρίς ουσία που πρέπει να παπαγαλιστούν. Μου θυμίζει το μάθημα της μουσικής (που πραγματικά την αγαπάω την μουσική όσο δεν μπορείς να φανταστείς όχι κάποιο συγκεκριμένο είδος αλλά γενικά την μουσική) που είχα στο γυμνάσιο και μέσα σε όλες τις δυσκολίες που είχαμε με άλλα μαθήματα έπρεπε να μαθαίνουμε για το Όμποε, το βιολοντσέλο, το τσέλο, το κόντρα μπάσο αλλά να μη μαθαίνουμε μουσική! Για να μη μιλήσω για τα πιο ουσιαστικά μαθήματα που έχουμε φτάσει τα παιδιά του Δημοτικού να χρειάζονται βοηθήματα για να τα βγάλουν πέρα επειδή απλά τα νέα σχολικά βιβλία είναι άθλια! Κι αυτό δε το λέω μόνο εγώ, ούτε μόνο οι γονείς αλλά και οι ίδιοι οι δάσκαλοι! Έχει τύχει πόσες φορές να πρέπει να βοηθήσω την αδερφή μου στα Μαθηματικά της και με δυσκολία να καταλαβαίνω εγώ (πόσο μάλλον η ίδια μου η αδερφή) το ζητούμενο της άσκησης έτσι όπως ήταν διατυπωμένη!
Στο τέλος το μόνο που βλέπω στην κατάντια της Ελληνικής παιδείας είναι ότι είναι άλλο ένα είδος εργολαβιών για την κυβέρνηση και αυτοί οι σχετικοί και πιο καταρτισμένοι που λες να αποφασίζουν βάση του κέρδους και της καλύτερης κατανομής...χρημάτων σε εκδότες και φροντιστήρια! Η εντύπωση ότι παραπάνω μαθήματα θα ανεβάσουν το επίπεδο είναι εντελώς λανθασμένη. Αν δεν ανέβει η ποιότητα η ποσότητα θα έχει πάντα αρνητικές επιδράσεις!
Μια πιο σωστή παιδεία (και όχι εκπαίδευση) θα έπρεπε να εξερευνά τις ικανότητες των παιδιών ανάλογα τις διαφορετικές κλίσεις που έχουν και έτσι να τους δίνει την σωστή ώθηση εκεί που τα πάνε καλύτερα. Κι αν έχουν κάποια κλίση προς την τέχνη τότε ναι να κάνουν και τέτοιου είδους μαθήματα αλλά και πάλι πιο ουσιαστικά κι όχι να θεωρούνται τα παιδιά, κουβάς για απρόσωπες γνώσεις! Τέλος πάντων το θέμα είναι απλά τεράστιο και δε χωράει σε ένα σχόλιο...θα μπορούσα να γράφω με τις ώρες.
Ασκαρ, το μικρούλι μεγαλώνει και μας κάνει την ζωή μαρτύριο...πιο ζιζάνιο από ποτέ! Όλοι μας της έχουμε αδυναμία αλλά δε πρόκειται να την κάνουμε κακομαθημένο!
Δημοσίευση σχολίου