Παρασκευή, Οκτωβρίου 1

Πέταγαν σε σχήμα V πάνω απ' το πλώριο το κατάρτι οι γερανοί... (ναυτικές ιστορίες - στην πουτάνα της ζωής μου)


"Θα φύγω", έλεγα.
Έμενα, όμως, έμενα...

(Θα βρέξει,
μετέωρες οι άκρες της Αίγινας
κι έκλεινε τον κύκλο δυτικά
άχρωμη η Σαλαμίνα)

Μακριά αυτοκτονούσαν αστραπές
κι οι καρέκλες ορφάνεψαν στην πλατεία...

Τα μπράτσα μου αμάλαγα
απ' το χάδι του έρωτα
σκουριασμένοι νοσταλγοί
των πελαγίσιων νόστων.

Θα ΄θελα να ΄μουν
άχρηστο αντικείμενο
στο χέρι σου,
ένα φιλαράκι στα μαλλιά σου,
μια σταγόνα σάλιο αποσπερίτικο
στα χείλη σου...

Φιλοσοφούσα με την όστρια
αλλά μου γλύστραγε η μέρα.
Τα νερά κλέβουν κάτι
απ' την ποίηση...

Βολτάριζαν οι σκέψεις μου
σε διονυσιακούς λειμώνες,
στα ιδρωμένα χέρια μου
λιώναν τα μεσημέρια...

(Ε, καπετάνιε,
θα τον μπαλώσουμε
και πάλι απόψε στο μόλο
το ρημαγμένο εαυτό μας;)

Απολογιόμουν για τα μέλλοντα
απορούσα για τα τωρινά
κατατρεχόμουν απ' τα περασμένα...
Κοίταγα μακριά μου
και δεν έβλεπα,
κι ας μου 'στελνε
σήμα κινδύνου ο φάρος
απ' τα νησιά Λοφούτεν
του Βορρά...

Τα μάτια της θάλασσας
δεν είναι δυο
ούτε και δεκατέσσερα,
δεν μάθανε να κλαίνε,
να μιλούν
ή να ΄χουν απορίες...

Σταγόνες φεγγαριού
στη θάλασσα π' αναριγά,
τα βλέφαρα στο μεταίχμιο
μιας αφορμής για φως...

(Ποια τραμουντάνα
ποιος γαρμπής
και ποιος γραιγολεβάντες
θα 'χει κουράγιο να ορθωθεί
στα ξέπλεκα μαλλιά σου;)

Σαν κομποσχοίνι
μέτραγα τα κύματα,
ποστάλια ή γκαζάδικα οι μέρες μου
έπλεαν κατά Νοτιά
αναγνωρίσιμα σήματα...


17 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Υποσχέθηκα στον Τάκη να γράψω την ιστορία της Πατησίων και Γλάσδωνος γωνία, αλλά το αναβάλλω για το επόμενο ποστάκι...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κατ' αρχήν, να σας ευχηθώ καλό μήνα!

Μπορεί να μιλάει η μπύρα, αλλά λέει την αλήθεια:
εγώ τη γκόμενα τη γουστάρω καρα-πουτάνα. Να ξυπνάει πριν από μένα, να μου ξαφρίζει το πορτοφόλι και να τσακίζετε.
Να μην τη βλέπω μπροστά μου μόλις ανοίξω το βλέφαρο...

Αλητισσα είπε...

Σούπερ!!!
Καλό μήνα!!!

takis είπε...

Το μόνο που αναρωτιέμαι είναι τι κοιτάζει το μανούλι στο πέλαγος..
το νησάκι με τις πολυκατοικίες? (ή μήπως είναι οι φυλακές του Αλκατράζ?)...

ΥΓ Μήπως σου χρειάζεται μια αρλεκίνια γκόμενα να σε βάλει στο τσεπάκι της και να σε σέρνει σαν σκυλάκι?
Μάλλον εκεί καταλήγω.
Αγόρασε ενα λουράκι να σου βρίσκεται.

Νερένια είπε...

Ασκάρ... άσε τις μπυρες και βγες στις γύρες.... ξεκόλλα από τα κολλήματα, έχεις ανάγκη από νέο αίμα....

Μόνο αυτό θα μας σώσει...


Σε φιλώ .... ανταριασμένα!

BUTTERFLY είπε...

Πρωτον, καλο μηνα!
Δευτερον, η μπυρα σου παει!
Τριτον...αστα αυτα περι καρα-πουτανας που δεν θελεις να τη βλεπεις το πρωι, γιατι αυτη η τρυφερη σου ποιηση, το αντιθετο λεει!
Καλημερα!

Αλητισσα είπε...

Τάκη, μη μου τον αποπέρνεις όταν γράφει τόσο όμορφα ποιήματα γιατί θ' αρχίσει τα θρησκευτικά και θα μου σπάσει τα νεύρα!!!

Βάσσια είπε...

Σαν κομποσχοίνι
μέτραγα τα κύματα,
ποστάλια ή γκαζάδικα οι μέρες μου
έπλεαν κατά Νοτιά
αναγνωρίσιμα σήματα...

Καλό μήνα Ασκαρ
:-)
(μου άρεσε πολύ)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αλητούλα, ο Τακούλης ζηλεύει και θέλει να με κλείσει σε μοναστήρι, μπας και κριτσιανίσει αυτός με τα γέρικα δοντάκι του τέτοια τρυφερούδια όπως της φώτο!
Αλλά εγώ θα τον δέσω στο μεσαίο κατάρτι και θα τον αλαλιάσω στο κήρυγμα!

Τάκη, εσένα εδώ και καιρό σου κόλλλησε πως γράφω άρλεκιν! Άντε τώρα να στο βγάλω απ' το μυαλό!

Νερένια, δεν έχεις κι άδικο! Χρειάζομαι μια κάποια ανανέωση για να ξεκολλήσω απ' τον βάλτο!

Χριστινούλα, μια και μου πάει η μπύρα, πάω αμέσως στο σουπερ-μάρκετ για να κάνω προμήθειες διημέρου!

Βασσούλα, η πλάκα είναι πως αν και ορεσίβιος δεν γράφω σαν τον Ζαχαρία Παπαντωνίου, ξέρεις τώρα... "ψηλά που με νανούριζες καημένο Καρπενήσι!".
Πιο πολύ με Καββαδία φέρνω...
Περίεργα πράγματα, που λέει κι ο Τάκης...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Καλό μήνα. !

Σου γύρισε.. πλάτη, Ασκαρδο- μπυρόφσκι;

Drmakspy είπε...

Εξαίσιο το ποίημα... Δεν έχω λόγια... Καβαφικό εν μέρει... Ασκαρούλη με συγκίνησες... καλό μήνα...

zoyzoy είπε...

Και ποιητική μορφή ο Ασκάρ!
Της θάλασσας τα λόγια παίρνουν την αλμύρα της και γίνονται σταράτα και καθάρια!

Καλό μήνα!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ξέχασα να πω στον Τάκη πως το νησάκι είναι η Σπιναλόγκα. Το ξενοδοχείο το φτιάξανε για να μένει η συμμαθήτριά μου η Λέχου όσο γυρίζει το σήριαλ!

Σπιθούμπα, η μπύρα γουργαλάει το μυαλό και κατεβάζει πράγματα...

Σπύρο, χθες που το 'γραψα δεν είχα μπουκοφσκική διάθεση, γι'αυτό και μου βγήκε κάπως...

Ζουζού, εγώ εμπνέομαι απ' ότι μου προκαλεί φόβο!
Και πιο πολύ φοβάμαι τη θάλασσα και τα γυναικεία σεξουαλικά όργανα!
Και μια και το 'φερε η κουβένα, στο επόμενο ποστάκι θ' ασχοληθώ με το αιδείον...

Ελευθερία είπε...

Καλό μήνα βρεεεεε ....

Πολύ καλό Ασκαράκο...

KitsosMitsos είπε...

Καλό μήνα ταξιδιάρη αγαπησιάρη!

pretending είπε...

γαυρακι μου,ποια ειναι η πουτανα της ζωης σου,που σε κανει τοσο ρομαντικο?

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κιτσομήτσο, εσύ έχει φάει με το κουταλάκι τις σκανδιναυικές χώρες, εμάς λες "ταξηδιάρηδες"...

Άσε ρε Κολλητούλα, το φυσάω και δεν κρυώνει!
Πώς τα κατάφερε εκείνη η κουφάλα ο Γκαμπριέλ Μάρκες κι έγραψε πρώτος για τις "θλιμμένες πουτάνες της ζωής του";
Καταλαβαίνεις τι κακό μου έκανε;
Μου στέρησε το βραβείο Νόμπελ λογοτεχνίας ή ποίησης ή και τα δυο...