Τ' αλάνια του Περαία ΣΤ' (ιστορίες αληθινές, χωρίς αρχή και τέλος) - Ραντεβού θανάτου...

Στο χορτάρι "καθαρίζουν" οι παιχταράδες μας!
Έξω, όμως, είναι δικιά μας υπόθεση!
Πρέπει απόψε να κάνουμε το καθήκον μας. Ν' αποδείξουμε πως είμαστε πιο μάγκες. Πως η φήμη μας δεν είναι τυχαία. Πως είμαστε οι καλύτεροι και δεν κάνουμε με τίποτα πίσω. Θα προσθέσουμε μια ακόμα ένδοξη σελίδα στην ιστορία μας...
Θα καταριούνται την ώρα και τη στιγμή που πέρασαν απ' τα Τέμπη.
Πέρσι, τα δικά μας πούλμαν τα σταμάτησαν οι μπάτσοι λίγο έξω απ' την Κατερίνη. Μέχρι και τα σώβρακα μας ανάγκασαν να βγάλουμε! "Παιδάκια" είμαστε να κρύψουμε τα "χόρτα" στον κώλο μας ή τους σουγιάδες στην κάλτσα;
Το ΄ξεραν οι κωλόμπατσοι, αλλά το ΄καναν επίτηδες. Να μας ξεφτιλίσουν και να μας καθυστερήσουν. Μπήκαμε στη Τούμπα στο 30ό λεπτό...
Απόψε είμαστε καλά προετοιμασμένοι. Προσυγκέντρωση στο Πόρτο Λεόνε. Μηχανάκια, ρόπαλα, γκλοπ κι όλα τα σχετικά.
Αυτή τη φορά δεν θα 'χουμε μαζί μας "άμαχο πληθυσμό". Δεν έχουν θέση ανάμεσά μας όσοι κάνουν πίσω κι όσοι σπάνε μόλις φαν πέντε σκαμπίλια στις κλούβες.
Ούτε τους Αλβανούς θέλουμε, που μαχαιρώνουν τους ξαπλωμένους στο δρόμο.
Όποιος σέβεται τον εαυτό του σέβεται και τον αντίπαλο...
Τα παλικάρια απ' το Βελιγράδι είναι ξηγημένα!
Κάποιοι λένε πως έχουν βάψει τα χέρια τους με πολύ αίμα στη Βοσνία. Οι περισσότεροι ήταν μέλη της παραστρατιωτικής οργάνωσης "Σκόρπιονς".
Σκασίλα μας...