Θυμάμαι την εποχή που το Δέλτα Φαλήρου ήταν τίγκα στους "αλογομούρηδες"!Πέντε χιλιάδες "άρρωστοι", ώμο με ώμο, κώλο με κώλο, στριμωχνόμασταν μπροστά στα γκισέ και στο παρακμιακό μπαρ.
Κι όταν η κούρσα "στηνόταν", δεν είχαμε κανένα πρόβλημα να το κάψουμε. Ήταν ωραία εποχή...
Άμα κέρδιζες, πάντα κάποια γυναίκα φρόντιζε να τη γνωρίσεις και το ίδιο βράδυ περνούσατε υπέροχα στο ξενοδοχείο "Ολύμπικο", κοντά στο Καραϊσκάκι...
Πιστεύαμε πως αυτές οι μέρες -κι οι νύχτες- δεν θα τέλειωναν ποτέ! Και γιατί να τελειώσουν;
Ρίχναμε τα ζάρια στις αλάνες, παίζαμε μπουνιές, δόξα και νταηλίκι, ηλεκτρισμός...
Διάολε, η ζωή ήταν ωραία! Όλοι μας ήμασταν άντρες, δεν ανεχόμασταν μαλακίες από κανέναν, και ειλικρινά όλα ήταν πιο όμορφα. Πιοτό και γαμήσι...
Κι ένα σορό φτηνά μπαρ, μπαρ γεμάτα κόσμο. Συζητούσες κι έμπλεκες! Κι αν σε πιάναν μεθησμένο στο δρόμο, σε μπουζούριαζαν μέχρι το πρωί για να ξεμεθύσεις...
Έχανες μια δουλειά κι έβρισκες δέκα. Δεν υπήρχε λόγος να κολλήσεις σ' ένα μέρος. Τι ζωή...
Σήμερα είναι όλα ξενέρωτα. Μέχρι κι ο ιππόδρομος κυριλίκεψε...
14 σχόλια:
Πολύ ρημαδιό ρε παιδί μου...
σε λίγο θα με πάρουνε τα κλάματα...
αλλά και πολύ βαρβατίλα...
Αυτό "το έχανες μια δουλειά έβρισκες 10" δεν ισχύει και σήμερα?!
αντε, με τα νεα αναπτυξιακά μέτρα που θα ανακοινώσουν Παπανδρέου Σαμαράς ..οχι 10 ,20 δουλειές θα βρίσκουμε.........
Ασκάρ,
αν το τότε φαντάζει τόσο ελκυστικό (που φαντάζει) σκέφτηκες ποτέ αν συνέχιζε να μένει το ίδιο, με ποιο προηγούμενο "τότε" θα το συγκρίναμε;
Και μη ξεχνάς ότι όλα λειτουργούν κυκλικά.... κάποια στιγμή θα κορεστούμε και θα επιστρέψουμε πίσω από όπου ξεκινήσαμε και φτου ξανά...
Πιστεύω ότι είμαστε τα μόνα όντα στο σύμπαν που αποκλείεται να γίνουμε ποτέ "οι εξωγήινοι" άλλων πλανητών.
Καλή εβδομάδα
:-)
Όπως το θέτεις σίγουρα πιο ωραία ήταν τότε!
Αν εξαιρέσεις τις δουλειές που δεν υπάρχουν!
Τ'αλλα είναι ελεύθερα και δεν έχεις και το φόβο των μπάτσων!
Πάντα νοσταλγούμε τα παλιά ίσως τον χαρακτήρα μας που συνεχώς εξελίσσεται λέμε προς το καλύτερο είναι όμως??
"Ωραία χρόνια ρε φίλε!
Μετά ήρθε ο φεμινισμός και οι γυναίκες σταματήσανε να ξυρίζουνε τα πόδια τους κι οι πιο πολλες αρχίσανε να θυμίζουνε λεσβίες..
Κι ακόμα αργότερα
ήρθαν οι μετροσέξουαλ άντρες κάτι μεταξύ αρσενικού και θηλυκού ξυρισμένες γάμπες κρέμες απ' τα χόντος κλπ..
Κι όπως δείχνει σύντομα θ' αρχίσει η εποχή του απόλυτου αυνανισμού ο καθένας θα καυλώνει με την παρτη του κι μαλακία θα γίνει σχολή στο μηχανογραφικό.."
Κάποτε θα θυμόμαστε το σεξ και θα αναπολούμε την εποχή της σωματικής εποχής..
Φιλιά αλήτικα και ζήτω οι ανταλλαγη σωματικών υγρών!!!!
σωματικής επαφης ήθελα να πω..
Γειάσου Ασκάρ μου...ε,ωραία τα γράφεις κ τα λες εσύ...πολλές φορές λέω πως θα θελα,να ζώ σε αυτές τις εποχές..επειδή στη δική μας εποχή όλα έχουν,μεταλλαχθεί,αλλάξει προς το χειρότερο ίσως??ίσως...εσύ όμως είσαι πολύυ τυχερός,που τα έχεις ζήσει αυτά..πραγματικά τυχερός..για ρώτα κ μας τις νέες γενιές που ΔΕΝ τα ζήσαμε,κ που ούτε κ θα τα ζήσουμε κ ποτέ...καλησπέρες...κ συνέχισε τις όμορφες περιγραφές από τη ζωή σου...
Τι να νιώσεις απ' αυτά εσύ βρε φλώρε της Φωκίονος και της Φιλοθέης, "σαπάκι του εσ"...
Βασούλα, εκείνο το "τότε" δεν ήταν φυσικά ελκυστικό για όλους.
Υπήρχαν και οι "καθωσπρέπει" νεαροί, σαν τον Τάκη, που κοίταζαν μόνο τα μαθηματάκια τους, ρουφιάνευαν και έγλυφαν!
Πάντως "εξωγήινοι" σίγουρα θα γίνουμε κάποτε! Σε 150 χρόνια το πολύ θα την έχουμε καταστρέψει τη "σφαίρα"...
Ζουζού, όλοι οι κάπως... ηλικιωμένοι νοσταλγούμε τα παλιά! Ακόμα και τον νόμο περί ντεντιμποϊσμού (2000/1958) γουστάρουμε...
Να ξερες πόσες φορές "έβγαλαν βόλτα" τον Τάκη κουρεμένο γουλί στη Μιχαήλ Βόδα...
Αλητούλα, μαζί σου! Αλλά θα θυμάσαι την ιστοριούλα που σου είπα κάποτε με μια γκόμενα που μόλις της έγλειψα την πλάτη στο πίσω κάθισμα του φόρντ, έβγαλε ένα μαντηλάκι του χόντου και σκουπίστηκε...
Αθανασία, περνάω καμία φορά απ' την Πανεπιστημιούπολη στα Ιλίσια και θυμάμαι εκεί γύρω στα 1985 που παρακαλάγαμε κανέναν μεγαλύτερο να μας δώσει το σαραβαλάκι του να πάμε κάτω απ' τη γέφυρα να πηδήξουμε τη γκόμενα!
Χωρίς δίπλωμα ενοείται...
Χαααααααχααααααααααααχαααααααααχα! τρελές εποχές ε?..αλλά ωραίες όμως!στου Ζωγράφου σπούδασες? στα Ιλλίσια?έεεχω πάει ούκ όλιγες φορές εκεί μέσα (στα φεστιβάλ της ΚΝΕ με κάτι φιλαράκια)...ωραίο το μέρος!......θα θελα να πάω κ στο φετινό φεστιβάλ της ΚΝΕ αλλά δε το βλέπω να πηγαίνω...πιθανόν θα λείπω έως τότε,(αναγκαστικά)στην επαρχεία...κ χω εκνευριστεί πάαρα πολύ καθότι έχω να δώ,αυτούς τους φίλους παραπάνω από χρόνο....ούυυφ!
Ναι πράγματι, έτσι ήταν και το καλοκαίρι μου, ξενέρωτο...
Ολύμπικο,ε; Πω,πω τι μου θύμησες φίλε μου καλέ...
Άντε, καλώς ξαναβρεθήκαμε και καλό μας φθινόπωρο!
Αθανασία, με τα φεστιβάλ της ΚΝΕ μεγαλώσαμε. Σκοπευτήριο Καισαριανής, Ιλίσια, κάποτε στο Γαλάτσι...
Φέτος το κάνουν στο πάρκο Τρίτση. Κι εγώ δεν θα πάω.
Η "γέφυρα" που ήταν ο γαμιστρώνας είναι πιο ψηλά, λίγο πριν τη Θεολογική.
Το φεστιβάλ της ΚΝΕ γινόταν χαμηλά, πίσω απ' τη φοιτητική εστία, στο γήπεδο.
Καλό φθινόπωρο Μαρία.
Ελπίζω να έγραψες κάτι καλό φέτος το καλοκαίρι, μπουκοβσκικό...
Ωραία που ήταν η ζωή κι ωραία που την περιγράφεις Άσκαρ. Μ αρέσεις!
Για ποια εποχή μιλούμε τώρα που γινόντουσαν όλα αυτά τα ωραία;
Ρε κακομοίρη αυτά σου μαθαίνανε στα φεστιβαλ ΚΝΕ , να γλείφεις τις γκόμενες στη πλάτη?
Οκ , σου πήρε μερικά χρόνια να κατέβεις πιο κάτω...αλλά μη το κάνεις και θέμα...
εχει αλλάξει ο κόσμος δεν σε παρεξηγούμε.
Ανισόρροπη και Μανούλι, εγώ αυτά τα έζησα την περίδο 1985-1988 και σε πιο λάιτ έκδοση το 1982-1984.
Πάντως, δεν ήταν και τόσο "τέλειες" εποχές...
Θυμάμαι πως μέχρι το 1982 όταν μπαίναμε σε αστικό λεοφωρείο καθόμασταν δίπλα σε κάποιον που διάβαζε εφημερίδα μπας και δούμε τζάπα κανέναν τίτλο! Πού λεφτά για ν' αγοράσουμε! Ούτε εμείς, οι άφραγγοι πιτσιρικάδες, ούτε οι γονείς μας...
Σήμερα, ο όρος "λαθραναγνώστης" δεν υπάρχει στα λεξικά.
Θυμάμαι, επίσης, πως δεν είχαμε να πληρώσουμε εισητήριο για να δούμε τον Ολυμπιακό και πηγαίναμε έξω απ' τις θύρες στο β' ημίχρονο και παρακαλάγαμε τους φύλακες να μας βάλουν στη ζούλα.
Όταν παίζαμε στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, είχαμε βρει μια καβάτζα στο Λυκαβητό απ' όπου, όμως, φαινίταν μόνο το μισό γήπεδο της Λεωφόρου.
Και για να δούμε την τοπική μας ομάδα, τον Ιλισιακό, σκαρφαλώναμε στα δέντρα, πίσω απ' το 4ο Γυμνάσιο-Λύκειο Ζωγράφου...
Τάκη, στην ΚΝΕ, γενικά, μάς μάθαιναν να μην γλείφουμε!
Εσείς τα "Εσ"άκια ήσασταν του κωλογλυψίματος...
Δημοσίευση σχολίου