Κυριακή, Αυγούστου 29

Τ' αλάνια του Περαία Δ' (ιστορίες αληθινές, χωρίς αρχή και τέλος) - Τότε που μου 'φαγε τη γκόμενα ένας ρακοσυλλέκτης...

Ήταν καλοκαίρι του '99. Ιούλιος νομίζω. Αλλά μπορεί να 'ταν και φέτος το καλοκαίρι... ή και του χρόνου!
Το 'νιωθα πως "περνούσα φάση". Ήμουν μέρα-νύχτα ξαπλωμένος στο κρεβάτι κι έβλεπα αθλητικά στη Νόβα.
Στο πάτωμα μόνο κουτιά από πίτσες και άδεια μπουκάλια μπίρας...
Τη Βάλια την πηδούσα μόνο στα ημίχρονα, όταν έπαιζαν οι διαφημίσεις!
Σίγουρα δεν ήταν η ζωή που ονειρευόταν όταν ήρθε απ' το χωριό της για να μείνει μαζί μου στον Περαία.
Κείνο το βράδυ, την ώρα που ο Μεξικάνος Ροτρίγκεζ στη Νόβα έδινε ένα φοβερό άπερκατ, η Βάλια σχόλαγε απ' το μπαρ κι ανέβαινε τη Γούναρη. Έψαχνε για ταξί, μόλις είδε τον Βαγγέλα.
"Πώς πήγε απόψε;", τον ρώτησε.
"Καλά", της απάντησε, και συνέχισε το δρόμο του...
Η Βάλια έκανε στροφή κι άρχισε να περπατάει μαζί του.
"Αν με καλέσεις σπίτι σου, θα 'ρθω", του κάνει. "Είμαι ωραία γυναίκα, εντυπωσιακή, έτσι λένε όλοι. Το βλέπω και στα βλέμματα των αντρών"...
"Και δεν έρχεσαι", της λέει ο Βάγγας ανασηκώνοντας τους ώμους.
Ήταν περίπου πενηντάρης, μετρίου αναστήματος και μυώδης. Φορούσε χειμώνα-καλοκαίρι ένα αμάνικο και σαγιονάρες. Κυκλοφορούσε πάντα με ποδήλατο. Τα βράδια χωνόταν στους κάδους, σκάλιζε τα σκουπίδια και ξεχώριζε διάφορα αντικείμενα...
Όταν είχε κακοκαιρία έμπαινε στις ταβέρνες και στα μπαρ με μια σακατεμένη κιθάρα, κοπανούσε μια χορδή και γύριζε τα τραπέζια μ' έναν σκουριασμένο δίσκο. Έτσι τον πρωτογνώρισε κι η Βάλια...
Έστριψαν σε κάτι στενά πίσω απ' τον ηλεκτρικό. Ο Βάγγας σταμάτησε σ' ένα τρίκυκλο με όλα τα λάστιχα σκασμένα. Ξεκλείδωσε το λουκέτο της καρότσας κι έβγαλε έναν βρόμικο υπνόσακο.
"Εδώ έχω όλα τα πράγματά μου", της είπε. "Ό,τι κι αν συμβεί, το βάζω μπρος και φεύγω"...
"Σαν τι να συμβεί;"
"Οτιδήποτε, σεισμός, πόλεμος, καταστροφή"...
"Καλά κάνεις", του είπε η Βάλια.
Ο Βάγγας χώθηκε σε μια σκοτεινή αυλή, γεμάτη παλιατζούρες. Μπήκε σ' ένα αχαμνό δωματιάκι κι άναψε μια μικρή λάμπα. Ήταν εντελώς άδειο. Μόνο μια καρέκλα, και πάνω της μια μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση που μάλλον δεν έπαιζε...
Είχε και τρία ζώα: μια γάτα, μια χελώνα κι έναν σκύλο.
"Πώς τον λένε;", ρώτησε η Βάλια.
"Σκύλο"...
Ο Βάγγας έστρωσε κάτω τον υπνόσακο και χώθηκε μέσα βγάζοντας μόνο τις σαγιονάρες του. Στράφηκε προς τον τοίχο, με την πλάτη γυρισμένη στη Βάλια.
Η γάτα σκαρφάλωσε πάνω στην τηλεόραση και παραμόνευε.
Η χελώνα έπιασε μια γωνίτσα.
Μόνο ο σκύλος χωρίς όνομα έδειχνε πρόθυμος να της κάνει παρέα...


18 σχόλια:

Drmakspy είπε...

Σουρρεαλιστικότατο σε βρίσκω... Μου κάνει μεγάλη εντύπωση αυτό το κείμενο... Ειλικρινά το βρίσκω υπέροχα σκοτεινό...

KitsosMitsos είπε...

Για κάθε Βάγγο λοιπόν υπάρχει μία Βάλια. Δεν είναι ούτε τυχαίο ούτε απλό.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σπύρο, έχει και πολλές "αναγνώσεις"...

Κίτσο, ο καθένας μας είναι άξιος της τύχης και της ατυχίας του...

Ανώνυμος είπε...

Η Βάλια προτίμησε να ακολουθήσει το ρακοσυλλέκτη παρά τον τύπο που την θυμόταν μόνο στα ημίχρονα.
Πράγματι σκοτεινή αλλά και ενδιαφέρουσα η ιστορία ασκαρούλη

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Καλώς ήρθες Ρενούλα!
Ελπίζω να ξεχειμάσουμε με τέτοιες "ενδιαφέρουσες" ιστοριούλες...

------ είπε...

τις σαγιοναρες γιατι τις έβγαλε;τον εμπόδιζαν να κανει τσισα;;;
Καλο χειμωνα Ασκαρουλη

Ελευθερία είπε...

''Τη Βάλια την πηδούσα μόνο στα ημίχρονα, όταν έπαιζαν οι διαφημίσεις!''

Πολύ φαντασία έχεις εσύ !!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Νανούλα, τις έβγαζε μάλλον για να 'χει με κάτι να παίζει η γατούλα...

Ελευθερία, ο πεινασμένος ... ημίχρονα ονειρεύεται!

BUTTERFLY είπε...

Τι ηλιθιες που ειμαστε ωρες ωρες οι γυναικες! Απο τον τυπο που την εγραφε για τη μπαλα, στον αλλο τυπο που της γυρισε την πλατη και την αφησε να παιζει με το σκυλο! Τι να πω...μαζοχισμος λεγεται!
Καλημερα!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Xριστινούλα, οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι ονομάζουν την τάση αυτή των γυναικών "αυτο-θυματοποίηση"!
Θέλει πολύ ανάλυση το ζήτημα...

Mana είπε...

Κανένα στοίχημα δεν έπαιζε εκτός από σεξ στα ημίχρονα;

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μανούλι, το στοίχημα θέλει και φράγκα! Ενώ το σεξ είναι τζαπαρία...

Leviathan είπε...

kali evdomada :) :)

Αλητισσα είπε...

Ουάου!!! Γυρίζω μετά από καιρό και τί να δω, περάσαμε από το "κατηχητικό" στο "δρόμο" ομολογομένως, χαίρομαι!!!
Κορίτσια είναι μάταιο να προσπαθήσετε να εξηγήσετε το μυαλό του Ασκαρούλη είναι πιο ανεξήγητο κι απ' τα μυστήρια του σύμπαντος!!
Φιλιά Ασκαρ!!

Νερένια είπε...

Ασκάρ.... τι να πω;;;;;


Ρε είμαστε τρελές ναι!
Αλλά μόνο σαν μας κάνετε εσείς!
Τουλάχιστον η τύπισσα θα είχε το σκύλο (αρσενικός άραγε και αυτός;) να του πει τον πόνο της, καθώς οι άντρες της γης, την είχαν μάλλον ξεγραμμένη!!!


Εξακολουθείς να μου κάνεις δωράκια εκπλήξεων!!!!

takis είπε...

ego pantos exo akousei kati istories me skylous.....
opote as min anisixoume gia tin iroida.

YG telika grafeis kai sti NORA ektos sto ARLEKIN?

zoyzoy είπε...

Τι να πω απ'το κακό στο χειρότερο έπεσε η τύπισσα!
Πιθανόν θα'θελα να δώσει αξία στη σχέση της:))

Απο περιέργεια μπήκα και θεώρησα σωστό ν'φήσω και ένα σχόλιο!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Να 'σαι καλά Λεβιάθαν!
Προχθές όμως η Καβάλα έχασε απ' το Αρειανάκι, έτσι;

Αλητούλα, μα και ο "δρόμος" δεν είναι το καλύτερο "κατηχητικό";

Νερένια, πολύ μυστήριο τραίνο ο Ασκαρούλης...

Τσου τε Λάκη που θα μας πεις και "σούπερ Νόρα"...

Ζουζού, καλώς ήρθες απ' τα μέρη μας. Ελπίζω να μην χαθούμε...