Παρασκευή, Αυγούστου 27

Στη Μαργαρίτα...

Με της απελπισίας τους καρπούς
τρέφεις την πίστη σου.
Στους βάλτους της ζωής βυθίζεσαι
εξαγνισμένη να 'βγεις...

Ήλιο δεν έβλεπες, φωνή δεν είχες
ανύπαρκτα τα γύρω σου, η ακοή νεκρή.
Λησμόνησες την τέρψη της τροφής,
της μυρουδιάς το δυνατό μεθύσι...

(Περπάτησες και πόνεσες πολύ
φοβήθηκες πολύ...)

Μορφές της φαντασίας
κόσμοι τ' ονείρου
πόσο τους αγαπάς!
Τη μυστική τη σκέψη σου
την κάνουνε ζωή...

(Πνοές του πνεύματος
οράματα ποιητικά
τριγύρω σου πλανιώνται...)

Βαθιές είν' οι ρίζες.
Πάνε μακριά στον κόσμο τ΄ονείρου
όπου κι εκεί δεμένη σε κρατούν...


14 σχόλια:

Ρίκη Ματαλλιωτάκη είπε...

Στην Μαργαρίτα τελικά, στην Ελευθερία....μας μπερδεψες...

Νερένια είπε...

Πάνε μακριά στον κόσμο τ΄ονείρου
όπου κι εκεί δεμένη σε κρατούν...


με εκπλήσσεις συνεχώς ρε ασκαρ!!!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ρικούλα, άλλη η Ελευθερία άλλη η Μαργαρίτα (αυτή δεν είναι μπλογκού).
Πάντως και οι δύο είναι μεγάλοι έρωτες.
Άνετα χωρούν δύο καρπούζια σε μία μασχάλη...

Νερένια, κατά βάθος ο Άσκαρ είναι ποιητής!
Όλα τ' άλλα είναι για ... ξεκάρφωμα!

Νερένια είπε...

χα! Για να σε δούμε και στο πιο ρομαντικό!!!

pretending είπε...

γαυρακι,καποτε πιστευα πως υπαρχει μια μονο πραγματικοτητα...τελευταια εχω αναθεωρησει σε πολλα,ακομα και σ'αυτο...
υπαρχει η ξερη πραγματικοτητα,αυτη που ζουμε, και υπαρχει και η πραγματικοτητα που εχουμε κρυμμενη βαθια μεσα μας...αυτη που αφηνουμε να μας παρασυρει σε αλμυρα μωβ μονοπατια...αυτη που βρισκεται καπου στα ονειρα μας...και μπορω ν'αποδεχτω την πρωτη,αλλά μπορω ν'αφησω ενα κομματι μου να παρασυρθει στον κοσμο του ονειρου...εκει που μπορω να επιλεξω οποιον θελω εγω να μπει μεσα...
αν μπορει καποιος να διαχειριστει αυτη την λεπτη διαχωριστικη γραμμη,
αναμεσα στον κοσμο του ονειρου και στον ξερο πραγματικο κοσμο,τοτε εχει ισσοροπησει...εχει βρει τον τροπο να κανει ζωη,τις μυστικες σκεψεις του...

το φιλοσοφησαμε σημερα...και βγηκε πολυ στο ρομαντικο...και μαλλον δεν κανει ν'ανοιγομαστε τοσο,γιατι μπορει να θεωρηθει στιγμη αδυνμιας...
φιλια πολλα

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Νερένια, ο Ασκαρούλης είναι ρομαντικός με τον τρόπο του!
Και ποτέ των ποτών δεν μιλάει για φεγγαρλακια, μελισσούλες και λουλουδάκια!
Εδώ μόνο για "νηστικά φεγγάρια" μιλάμε, που μας "λιθοβολούν"...

Κολλητούλα, ποιητικότατο το σχολιάκι σου! Έγραψες...

Ελευθερία είπε...

Δεν μας τα λες καλάαααααα ....

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Βρε Ελευθερία, κουλ!
Στην Παλαιά Διαθήκη διαβάζουμε πως ο βασιλιάς Σολωμόντας είχε 700 συζύγους και 300 παλλακίδες!
Εμείς να μην έχουμε δύο έρωτες;
Άδικο μού φαίνεται...

Mana είπε...

Senior Askar με λίγη καλή θέληση χωρούν και δύο και τρία καρπούζια.

Ελευθερία είπε...

Έχετε δωράκι για το ωραίο σας μπλογκάκι !!
Για περάστε.. για περαστε !!!

Ελευθερία είπε...

Έπειδή είμαι καλός άνθρωπος !!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μανούλα, το υποσυνείδητο του ανθρώπου είναι γεμάτο από ανεκπλήρωτες επιθυμίες, σχέδια, όνειρα!
Γι' αυτό και θα υπάρχει πάντα στην ψυχή μας χώρος και για "άλλους"!

Ελευθερία, ένας ακόμα λόγος που σε γουστάρω είναι πως είσαι λάρτζ τυπάκι!
Δεν έχει αντίρρηση να με μοιράζεσαι και με άλλες...

Βάσσια είπε...

Ασκαρ από άλλη διάσταση!!

Καλημέρα σου
(όμορφο..πολύ)
:-)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Βασσούλα, με τέτοιες μούσες πως να μην μεγαλουργώ!
χεχε

Φιλιά