Τρίτη, Αυγούστου 3

Τεμάχιζαν τους αγίους πριν ακόμα πεθάνουν...

Παράξενη πόλη η αρχαία Αντιόχεια. Χτισμένη στο κέντρο μιας σεισμογενούς ζώνης, κάθε 200-300 χρόνια καταστρέφονταν! Ίσως αυτό να έκανε τους κατοίκους της πιο δεισιδαίμονες και θρησκόληπτους...
Οι Αντιοχειανοί δεν στρέφονταν για καθοδήγηση ούτε στους ιερείς ούτε στον βυζαντινό Έπαρχο. Όσοι δεν κατέφευγαν στους μάγους, ζητούσαν στήριξη και συμβουλές από έναν φημισμένο ερημίτη που ζούσε λίγα μίλια έξω απ' την πόλη: τον Άγιο Συμεών τον Στυλίτη!
Ανεβασμένος πάνω σ' έναν στύλο, χειμώνα-καλοκαίρι, καλούσε τους πιστούς σε μετάνοια και απειλούσε με φριχτές τιμωρίες όσους δεν εγκατέλειπαν τον αμαρτωλό βίο...
Μέσα στην πόλη κυριαρχούσε η διαφθορά και η κραιπάλη! Οι παπάδες και οι καλόγεροι δεν είχαν κανένα κύρος. Ο ειδωλολάτρης ρήτορας Λιβάνιος τους αποκαλούσε "μαυροφορεμένη φυλή που τρώνε περισσότερο κι από ελέφαντες και σαρώνουν σαν χείμαρρος τη χώρα"!
Αλλά κι ο μαθητής του, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, παραδέχεται σ' ένα του κήρυγμα πως "σε
τούτη την πόλη δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην περηφανεύεται -έστω και ψέματα- πως ξυλοφόρτωσε έναν μοναχό"!
Στα γύρω, όμως, χωριά επικρατούσε άλλο κλίμα. Οι βυζαντινοί χωρικοί στρέφονταν για παρηγοριά στους ανεξάρτητους κι αχειροτόνητους αγίους. Ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να τους σώσουν απ' τα δαιμόνια. Σ' αυτά οι αγράμματοι χωρικοί απέδιδαν όλες τις προσωπικές τους κακοτυχίες.
Η φήμη του Συμεών είχε φτάσει παντού. Σαν ποτάμι κατέφθαναν πιστοί απ' όλη την αυτοκρατορία για να πάρουν την ευλογία και την ευχή του.
Στην έρημο της Αντιόχειας υπήρχαν πολλοί ακόμη εκκεντρικοί ασκητές. Ο Βαράδατος είχε φτιάξει σε μια βουνοκορφή ένα ξύλινο κιβώτιο στο οποίο κατοικούσε διαρκώς σκυμμένος. Αλλά κι ο Θαλελαίος είχε φτιάξει ένα στενό κλουβί κι εκεί έζησε 10 χρόνια διπλωμένος στα δύο, με το κεφάλι του να πιέζει τα γόνατα...
Για τους επαρχιώτες, το να ζήσει και να πεθάνει ένας ασκητής κοντά στο χωριό τους ήταν καλός οιωνός. Όλοι ήθελαν να έχουν σπίτι τους ένα τεμάχιο απ' το ιερό του λείψανο! Μόλις διαδιδόταν πως κάποιος ερημίτης ήταν στα τελευταία του, εκατοντάδες χωριάτες μαζεύονταν γύρω του έτοιμοι να τον κατατεμαχίσουν μόλις ξεψυχούσε!
Υπάρχουν μαρτυρίες πως ξερίζωναν τρίχες απ' τα μαλλιά και τα γένια των ασκητών πριν καν πεθάνουν...

8 σχόλια:

takis είπε...

Μυστήρια πόλη αυτή η Αντιόχεια...
Την Αθήνα μου θυμίζει..
"Μέσα στην πόλη κυριαρχούσε η διαφθορά και η κραιπάλη! Οι παπάδες και οι καλόγεροι δεν είχαν κανένα κύρος..."
Τώρα βέβαια δεν θυμάμαι αν η Αγία του Καματερού (κάτι σαν τον Συμεών)
είχε καβαλήσει κανένα στύλο....

Μάνα είπε...

δεν ξέρω αλλά εμένα αυτό το ξερίζωναν τρίχες σαν ειδωλολατρικό μου κάνει. και καμία σχέση δεν έχει με την πνευματικότητα που κήρυξε ο Χριστός.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τάκη, στείλε μου το μέιλ σου ρε τρισμάλαξ!

Μανούλα, γνώστα πράγματα... Η ειδωλολατρεία επιβίωσε με το προσωπείο του χριστιανισμού!

takis είπε...

Mεγάλε αναχωρητή,
το μαίηλ που έχω στο προφίλ μου ισχύει...
εξάλλου πριν καιρό σου ειχα στείλει ένα για τις βουβουζέλες σε αυτό που βρήκα στο δικό σου προφιλ...
το πήρες? ή δεν ισχύει?

ΥΓ είχα μια απορία με αυτόν που είχε το κεφάλι στα γόνατα για 10 χρόνια...έναν τέτοιον θέλαμε να ρωτήσουμε για τα οικονομικά θέματα....θα ήξερε κάτι ε?

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Μόλις άνοιξα τον υπολογιστή μου έλαβα το σχολιάκι σου ρε χαμένε!
Το είχα λάβει το μέιλ σου αλλά δεν το συγκράτησα!
Έχεις στο προφίλ σου μέιλ; Εγώ γιατί δεν το βλέπω;
Ξαναστείλτο γιατί είναι για ... ιερό σκοπό!

Βάσσια είπε...

Καλώς σε ξαναβρίσκω Ασκαρ !

Με τεμαχισμούς, αποτριχώσεις... οκ. :-)

Φιλιά πολλά
Καλημέρα

Αλητισσα είπε...

Τι μαλακίες είν' αυτές?
Ρε συ Τάκη μαζεψε τον!!!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Bάσσια, ξαναγέμισαν οι μπαταρίες σου;

Αλητούλα, ο Τάκης ετοιμάζεται να μονάσει στην Άνω Αίγυπτο! Στη μονή του Αγίου Αντωνίου...