Κυριακή, Μαΐου 30

Καλογερικές ιστορίες (Α')

Έπιανε το χέρι του από μικρός. Χωρίς κανείς να του δείξει, μαστόρευε τα πάντα, από κουρδιστά ρολόγια μέχρι τρακτέρια! Και στο σχολειό είχαν να λένε για τις χειροτεχνίες και τις ζουγραφιές του...
Σαν έκλεισε τα 18, φόρεσε το ράσο! Θες γιατί τον έταξε η μάνα του, θες η οικονομική στριμούρα, θες γιατί κι αυτός ήταν λίγο τεμπελάκος, το τέλος του πολέμου τον βρήκε δόκιμο καλογέρι στη Μεγάλη Παναγιά του Κάμπου.
Δεν περάσαν έξι μήνες κι ο γούμενος λόγιασε ν' αλλάξει την εικόνα της Παναγιάς στο τέμπλο. Το 'φερε η κουβέντα ένα βράδυ, μετά τ' απόδειπνο, λεφτά δεν υπήρχαν να φέρουν μαστόρους απ' τη Λάρισα, και πήραν την απόφαση ν' αναλάβει το δύσκολο έργο ο δόκιμος...
Έπρεπε να 'ναι έτοιμο το εικόνισμα τον Δεκαπενταύγουστο που θα 'ρχόταν κι ο Δέσποτας. Καιρό για χάσιμο δεν είχαν, το καλογέρι ήταν άπειρο και ζητούσε μοντέλο...
Ο γούμενος, αγνός άνθρωπος, είχε δει στα σταροχώραφα μια όμορφη χωριατοπούλα, άγριο κι αμύριστο λουλούδι μες στον κάμπο, την αυγούλα, το χάραμα με τη δροσιά.
Ξέρει πολλά ο Σατανάς, γι' αυτό κι είναι γέρος! Το χάχανό του ανατριχίλα...
Κι έφερε ο γούμενος το μελαχρινό κορίτσι στο κελί του δόκιμου, να 'χει αυτή για μοντέλο, να φκιάξει την Παναγιά την Αναγελάστρα!
Κι ήτανε μαύρα τα μαλλιά της, μάτσα σγουρές μεταξωτές μπουκλίτσες. Κι ήταν μελαψό το μουτράκι της, σφιχτοδεμένα τ' άγουρα βυζιά της, τα χειλάκια του στάζανε μέλι και κανέλα! Γαργαριστό νερό της βρύσης μες στο μυστήριο του πράσινου βουνού, αέρας λεύτερος π' αγγίζει τα πνευμόνια...
Κι έφτιανε ο δόκιμος την Παναγιά, με το γλυκό το στόμα το θλιμμένο, και μάτια γιομάτα πόνο ανείποτο μα κι άσβεστη λαχτάρα...
Κι ένα απόγιομα η παιδούλα τοιμάστηκε να φύγει. Μα δεν έφυγε! Κειός που βλέπει στις ψυχές μας ας τον σχωρέσει. Τίποτα πιο φοβερό απ' τον χείμαρρο της αμαρτίας. Είναι γλυκιά η σάρκα σαν είν' ζεστή, κι ο πόνος γίνεται λαχτάρα!
Κι από τότε ρχότανε κρυφά, σαν γατάκι κουβαριασμένο στην άκρη του κρεβατιού του, κι ωχ... χλιαρός λουτρός η άχνα της, γητεύτρα η ματιά της σαν του ΄καιγε το στόμα με τα χείλη της, και ρούφαγε ολάκιο το κορμί του, στριφογυρνώντας γύρω του σα φίδι... Κι αυτός να σπαρταρά σα να παράδινε ψυχή!
Κι όταν η Παναγιά του τέμπλου τέλεψε, την ζήλεψε η μικρούλα γιατί μοιάζανε τόσο μετάξυ τους! Πάνω στο ξύλο, τα ψεύτικα τα μάτια της ήταν ολόιδια τα δικά της, τ' αληθινά, τα φωτεινά...
Και τόλμησε και του 'πε: "'Η εγώ ή εκείνη, τ' ακούς;"...
Ο Σατανάς το ξέρει αν αντιστάθηκε. Όμως δεν βάσταξε. Ήταν μαρτύριο ανυπόφορο κι έπρεπε να τελειώσει...
Άνοιξε τον κοφτερό σουγιά να της κόψει το λαρύγγι, μα κείνη τον κοίταξε και γέλασε, όπως γελάει ο Σατανάς, ο Σατανάς που 'χει τα μάτια κατακκόκινα. Και του 'πεσε το μαχαίρι απ' τα χέρια!
Κι έφυγε ευθύς για το ναό. Κι έχωσε τα χέρια του στα μάτια της εικόνας, να ξεριζώσει ρίζες βαθιές, χιλοχρονίτικες!
Και να... μαζί μ' αυτές, βγήκαν και κομμάτια κρέας ολάκερα, γιομάτα αίμα!


14 σχόλια:

marilia είπε...

...!

Αλητισσα είπε...

Πολύ ωραίο Ασκαρ, πολύ ζωμτανό..
Μπράβο!!!

Drmakspy είπε...

Ξετρελλάθηκα κυρίως με την γλώσσα με την οποία το υφαίνεις εκτός από το σύνολο γενικά... Υπέροχο... Κελλαρύζει στο διάβασμά του...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ!!!!!!

ΕΥΧΟΜΑΙ
ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΕΙ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΜΑΣ ΗΣΥΧΑ.
ΔΙΑΒΑΣΕ ΑΝ ΘΕΛΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΝΑΡΤΗΣΗ.

Leviathan είπε...

exairetiko! poi zodano 8a simfoniso! na sai kala!! kali evdomada!!! :)

takis είπε...

Κάτι μας είπες πάλι...
με τέτοιο "παιδί" ακόμα και εμείς που δεν είμαστε μοναχοί θα τη πατάγαμε...
αστον να αμαρτήσει να εχει και κάτι να αφηγείται στους τουρίστες του Όρους που ψοφάνε για τέτοια...

Τώρα βλέπω την Τζένιφερ Λοπεζ στην ΤΒ με ένα τεράστιο σατανικό ντεκολτέ....δεν υπάρχει ελπίδα για μας..

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Καλά, πότε πρόλαβες??

Καταπληκτικό, η δύναμη της σάρκας είναι θεϊκή.

Sidepap21 είπε...

Αν δεν εντρυφήσεις ...
στα έγκατα της αμαρτίας
δε μπορείς να εμπεδώσεις
την αξία της αρετής !!!

Αδελφέ αυτά στο Αγιο Ορος τάμαθες !!!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Εύχομαι σ' όλους καλό μήνα και καλό καλοκαίρι!

Μαριλίτσα, δυο βδομαδούλες ακόμα κι αρχίζουν οι διακοπούλες! Υπομονή...

Αλητούλα, βρε μπας κι ήσουν εσύ η πέτρα του σκανδάλου;

Σπύρο, φαίνεται πως μετά τα 40, κάτι μας πιάνει όλους μας και γινόμαστε διηγηματογράφοι και ποιητές...

Σκρουτζ μακ Ντακ, να 'σαι καλά και πάντα χαμογελιάρης...

Λεβιάθαν, φαντάζομαι πως τώρα που καλοκαιριάζει θα περνάς ακόμα καλύτερα με το "μωράκι" σου!

Τάκη, ποια Λόπεζ; Λίγο σε ακούμπησε στο λεοφωρείο η Αλήτισσα και σου 'γινε τούμπανο!

Ορεινέ, μιλάμε τώρα για... θείο έρωτα! Έτσι;

Σιδέρη, πρέπει να φτάσεις στον πάτο του βαρελιού, ώστε να συναισθανθείς την αμαρτωλότητά σου, να τραβήξεις μια ξεγυρισμένη εξωμολόγηση, και να βγεις στην κοινωνία κατάλευκη περιστέρα...
Σε συμβουλεύω να πάς φέτος το καλοκαίρι στ' αγιονόρος!
Εμείς οι παλιοί Κνίτες τα βρίσκουμε με τους καλογέρους. Μιλάμε την ίδια γλώσσα...

JK O SΚΡΟΥΤΖΑΚΟS είπε...

ΠΕΡΑΣΑ ΝΑ ΕΥΧΗΘΩ ΚΑΛΟ ΜΗΝΑ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑ:))))ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΟΜΩΣ ΑΝΕΚΔΟΤΑΚΙ ΟΠΩΣ ΕΓΡΑΨΕΣ ΣΤΗ Μaria:)))))))))))))

Βάσσια είπε...

Περιγραφικότατο το κείμενο!

Ασκαρ μου γλυκε, καλό μήνα κι ένα ακόμη καλύτερο καλοκαίρι!

Φιλιά

ZouZouna είπε...

Αυτά τα μαθαίνεις στο όρος και τα υφαίνεις μετά?
χμ... ! η σάρξ αδύναμος πάντα!
και καλά κάνει!
΄Καλό μήνα!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σκρουτζ, καλό μήνα και προσέχεις τους κακούς λύκους!

Βασσούλα, αναμένεται "θερμό" καλοκαιράκι...

Ζουζού, πράγματι, στο Όρος κυκλοφορούν πολλές ιστορίες με εικόνες που μάτωσαν μετά από κάποιο χτύπημα με μαχαίρι, όπλο κλπ
Εγώ, έδωσα μια Ασκαρική εκδοχή της ... "Εσφαγμένης του Άθω"!

pretending είπε...

γαυρακι οσο σε ανακαλυπτω,τοσο πιο πολυ σε παω...
εγραψες παλι...
με ξεχωριστο στυλ,το δικο σου...
απιστευτος ρεαλισμος
φιλακια πολλα