Όσοι περνάμε αυτές τις μέρες έξω απ' το Μέγαρο Μουσικής βλέπουμε τις γιγαντοαφίσες που διαφημίζουν τις τρεις φαντασμαγορικές παραστάσεις του "καλύτερου συγκροτήματος τάνγκο του κόσμου", του Tango Por Dos.
Μου έρχονται γέλια καθώς φαντάζομαι τις ταγεράτες κυρίες και τους λαμέ κυρίους να κάνουν ουρές για να παρακολουθήσουν το "θέαμα"!
Αλλά μου έρχεται και θλίψη καθώς συνειδητοποιώ πως ο περίφημος αυτός λαϊκός χορός της Αργεντινής κατάντησε τσίρκο!
Το μυαλό μου τρέχει στις αρχές του 20ού αιώνα, στα χαμαιτυπεία και στα μπορδέλα του Μπουένος Άιρες, εκεί που οι νεαρές καλλονές της εποχής χόρευαν με τους γκαούτσος τον αισθαντικό χορό της ερωτικής πρόκλησης και υπόσχεσης...
Το τάνγκο είναι όπως η ζωή: ο άντρας προτείνει και η γυναίκα διαλέγει! Τον ακολουθεί ή τον αρνείται! Είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα στο αρσενικό και στο θηλυκό, χωρίς να πουν λέξη.
Είναι ο ίδιος ο έρωτας! Όπως ο έρωτας, έτσι και το τάνγκο γίνεται η δύναμη που σε ρίχνει σε μια φωτιά δημιουργικότητας και κίνησης. Είναι ο πιο ερωτικός πλανήτης σε ένα μελωδικό ηλιακό σύστημα...
Το τάνγκο είναι και ο χορός των μεταναστών. Αυτών που έφτασαν σ' έναν άγνωστο τόπο αναζητώντας το "αμερικανικό όνειρο του Νότου". Αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς τα βρήκαν. Γι' αυτό και το τάνγκο έχει κι ένα συγκαλυμμένο χρώμα κοινωνικής διαμαρτυρίας και κριτικής.
Έχει και μια δόση μελαγχολίας. Γιατί η Αργεντινή έχει περάσει πολλές κρίσεις και η μελαγχολία είναι μέσα στην ιστορία της...
Μου έρχονται γέλια καθώς φαντάζομαι τις ταγεράτες κυρίες και τους λαμέ κυρίους να κάνουν ουρές για να παρακολουθήσουν το "θέαμα"!
Αλλά μου έρχεται και θλίψη καθώς συνειδητοποιώ πως ο περίφημος αυτός λαϊκός χορός της Αργεντινής κατάντησε τσίρκο!
Το μυαλό μου τρέχει στις αρχές του 20ού αιώνα, στα χαμαιτυπεία και στα μπορδέλα του Μπουένος Άιρες, εκεί που οι νεαρές καλλονές της εποχής χόρευαν με τους γκαούτσος τον αισθαντικό χορό της ερωτικής πρόκλησης και υπόσχεσης...
Το τάνγκο είναι όπως η ζωή: ο άντρας προτείνει και η γυναίκα διαλέγει! Τον ακολουθεί ή τον αρνείται! Είναι ένα παιχνίδι ανάμεσα στο αρσενικό και στο θηλυκό, χωρίς να πουν λέξη.
Είναι ο ίδιος ο έρωτας! Όπως ο έρωτας, έτσι και το τάνγκο γίνεται η δύναμη που σε ρίχνει σε μια φωτιά δημιουργικότητας και κίνησης. Είναι ο πιο ερωτικός πλανήτης σε ένα μελωδικό ηλιακό σύστημα...
Το τάνγκο είναι και ο χορός των μεταναστών. Αυτών που έφτασαν σ' έναν άγνωστο τόπο αναζητώντας το "αμερικανικό όνειρο του Νότου". Αλλιώς τα περίμεναν κι αλλιώς τα βρήκαν. Γι' αυτό και το τάνγκο έχει κι ένα συγκαλυμμένο χρώμα κοινωνικής διαμαρτυρίας και κριτικής.
Έχει και μια δόση μελαγχολίας. Γιατί η Αργεντινή έχει περάσει πολλές κρίσεις και η μελαγχολία είναι μέσα στην ιστορία της...
15 σχόλια:
Στο "χαρέμι" μπήκε η Ρίκη απ' την όμορφη Κρήτη, και επέστρεψε μετά από πολύ καιρό η Κατερίνα!
Για το τάνγκο είχα γράψει και παλιότερο ποστάκι, εδώ:
http://askardamikti.blogspot.com/search?q=%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%BA%CF%8C
Κάπου θυμάμαι ότι είχα διαβάσει ότι αρχικά ήταν ανδρικός χορός των περιθωριακών, κάτι σαν το ζειμπέκικο. Έτσι καταλήγουν όλα..στο Κολωνάκι..
Όταν ακούς όμως ταγκό, το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να υποκλιθείς στο μεγαλείο του! Το είπε και η Χαρούλα... ;)
Ασε...
κάτι φλώροι και ξενέρωτες έχουν κάνει το τάνγκο ακροβατική τεχνική άσκηση...
όπως εξάλλου και πολλά είδη χορού έχουν καταντήσει απλή τεχνική επίδειξη χωρίς ίχνος συναισθήματος...
πχ. το υπέροχο κομμάτι των Gotan Projects εκτελεσμένο άψογα τεχνικά αλλά ..."δεν μιλάει"...σε μένα τουλάχιστον.
Καλά, το φόρτωσες και εσύ..
"ο ίδιος ο έρωτας",
"συγκαλυμμένο χρώμα κοινωνικής διαμαρτυρίας και κριτικής"....
Οκ, φεύγω τώρα ..εχω μάθημα τάνγκο και η καθηγήτρια ανυπομονεί να νοιώσει τα στιβαρά μπράτσα και το αγέρωχο θλιμμένο βλέμμα μου ..βγαλμένο κατευθείαν απο τα καταγώγια του Μπουένος Αϋρες...
Ola ayta einai to tango?!! Idea den eixa! Gi auto m areseis, mou ma8aineis pragmata.
Καλε, βγαλε με εξω απο το χαρεμιιιιιιιιιιιιιιιιιιι
Δικαιώνεται τώρα η Ρίτα με εκείνο το περίφημο "Δεν πάω Μέγαρο, θα μείνω με τον παίδαρο". Κάτω η υποκρισία της ψευτοκουλτουριάρας τάξης!
Υ.Γ. Προνόμιο να είμαι στο χαρέμι σου.
Για το τάνγκο, αυτόν τον τόσο πρκλητικά ερωτικό και λαϊκό χορό, είχε γράψει ένα έξοχο δοκίμιο ο Χορχέ Λουί Μπορχές.
It's Tango time!
Ίσως η μετουσίωση του έρωτα...
Καλημέρα
Το Αργεντινικο ταγκο ειναι καταπληκτικο, ειναι ο πιο ερωτικος χορος!
Σε αντιθεση με το κλασικο ευρωπαϊκο ταγκο, που θελει τον αντρα κυνηγο και τη γυναικα να αποστρεφει το προσωπο και να αρνειται να του παραδοθει, το Αργεντινικο ταγκο ειναι ενα παιχνιδι που παιζεται αναμεσα στα κορμια, αλλα κυριως αναμεσα στα βλεμματα. Δεν νοειται να χορευει κανεις αυτον τον χορο και να μην κοιταζει φλογερα τον παρτενερ του στα ματια!
Ορεινέ, μην κατηγορείς το Κολωνάκι γιατί κι εσύ εκεί συχνάζεις τελευταία! χεχε
Μαριλίτσα, δίνεις τα λεφτά σου όλα για ένα ταγκό;
Τάκη, το κακό με σένα είναι ότι στο τάνγκο εσύ προτείνεις και η γυναίκα διαλέγει! Και μέχρι τώρα ούτε η Λούκα δεν σου έκατσε!
Δεν δοκιμάζεις και με τη νέα Υπουργό Εξωτερικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Ανισόρροπη, η πλάκα είναι πως στους χορούς είμαι χώμα! Πώς το λένε; Σαν κάτι ψωράλογα, που αλλού πατάω κι αλλού βρίσκομαι! Δεν το 'χω το κούνημα ρε γμτ!
Ρικούλα, μη μου πεις πως δεν σου αρέσει το κλίμα του χαρεμιού;
Τόσο υπέροχα δεν περνάνε ούτε τα ουρί του παραδείσου!
Βρε Κατερινούλα, κι εδώ μέσα σε ακολουθεί ο Δείμος; Μόλις ξεμύτησες, τσουπ κι αυτό από πίσω! χαχα
Πάντως, είναι αλήθεια: μία μέρα στο ζαρέμι του Άσκαρ, για πάντα στο χαρέμι! Φιλάκια
Δείμε, αν αυτό το δοκίμιο βρίσκεται κάπου στο διαδίκτιο, δεν μας δίνεις τη διεύθυνση;
Άντε, και τα Χριστούγεννα θα σου κάνω δώρω τα "Άπαντα Λένιν" να 'χεις να διαβάζεις για καμιά δεκαετία, να μου αφήσεις το πεδίο της Κατερινούλας ελεύθερο!
Ταχυδρόμε, πρόσεχε μόνο μην αρχίζεις να χορεύεις τάνγκο με τη Μαριλίτσα! Ούτε που θα καταλάβεις πώς θα στο γυρίσει σε "χωρό του Ησαϊα"!
Κιτσομήτσο, τώρα μόλις σκέφτηκα πως μπορεί το τάνγκο να συνδέεται και με το ποδόσφαιρο!
Αν ξαναδείς το βιντεάκι θα παρατηρήσεις πως η κοπελιά κάνει κάτι υπέροχα κοφτά τακουνάκια, που θα τα ζήλευε κι ο Μαραντόνα!
Χριστίνα, το ευρωπαϊκό τάνγκο είναι σαν το ευρωπαϊκό τσάι! Ένα σκέτο μπλιάχ...
Στο Κολωνάκι πηγάινω πάντα για κατασκοπία. Να μαθαίνουμε τα μυστικά του Σκόμπυ, μέρες που είναι..
Ναι, αλλά ο Σκόμπυ ήταν κρυμμένος στα υπόγεια της "Μεγάλης Βρετάνιας" και δεν κυκλοφορούσε στο Ντε Κάπο!
Δημοσίευση σχολίου