Το "φάουλ" της Άννας!

Ο θεσμός της "ενισχυτικής διδασκαλίας" ήταν ένα απ' τα κοινωνικά δικαιότερα μέτρα που έλαβε το ΠΑΣΟΚ σε προηγούμενη κυβερνητική του θητεία.
Βέβαια, στην πορεία εφαρμογής του ο θεσμός ξεστράτισε. Ελάχιστα ανακούφισε οικονομικά τις φτωχές οικογένειες που αδυνατούσαν να πληρώσουν τα πανάκριβα ιδιωτικά φροντιστήρια. Και σταδιακά μετατράπηκε σ' ένα "παραμάγαζο" του Υπουργείου Παιδείας όπου κυριαρχούσε το μικρορουσφέτι και η διαφθορά.
Απορροφούσε με αδιαφανείς διαδικασίες κακοπληρωμένους αναπληρωτές και ωρομίσθιους καθηγητές, κι επιβάρυνε τον κρατικό προϋπολογισμό με περίπου 50 εκατ. ευρώ ετησίως.
Η νέα Υπουργός Παιδείας αρχικά προσανατολίστηκε στην "προσωρινή αναστολή" του θεσμού, λόγω "έλλειψης των αναγκαίων οικονομικών πόρων". Λίγο αργότερα, έσπευσε να ανακαλέσει την απόφασή της, κυρίως κάτω απ' την πίεση συνδικαλιστών της ΟΛΜΕ που πρόσκεινται στο ΠΑΣΟΚ.
Η γνώμη μας για το θέμα που προέκυψε είναι:
1) Η αρχική απόφαση της Υπουργού ήταν, κατ' αρχήν, άστοχη πολιτικά. Αποτελεί κραυγαλέα παραφωνία στην προσπάθεια του νέου πρωθυπουργού να οικοδομήσει μια ισχυρή σχέση εμπιστοσύνης με τα οικονομικά ασθενέστερα λαϊκά στρώματα.
Ο Γιώργος ήταν σαφής στο Υπουργικό Συμβούλιο: "δεν προτίθεμαι να εφαρμόσω αντιλαϊκές πολιτικές, αντίθετα, στόχος μας είναι να ανακουφίσουμε με μέτρα τις οικονομικά ασθενέστερες ομάδες"!
2) Η έλλειψη οικονομικών πόρων είναι γνωστή και αναμφισβήτητη. Αυτό, όμως, δεν σημαίνει πως "αρπάζουμε ψαλίδι, κι όποιον πάρει ο χάρος"! Σίγουρα πρέπει να γίνει περικοπή της σπατάλης.
Σωστά η κυβέρνηση αποφάσισε να καταργήσει όλες εκείνες τις "Επιτροπές" που δεν έχουν αντικείμενο και δεν παράγουν έργο, αλλά υπάρχουν μόνο χάριν του κρατικοδίαιτου κομματισμού.
Σωστά αποφάσισε να ακυρώσει τις προεκλογικές "επιχορηγήσεις" σε συλλόγους, σωματεία και ναούς.
Σωστά καταργεί την αμαρτωλή "Αγροφυλακή" που συστήθηκε αποκλειστικά για να βολευτούν οι "γαλάζιες λεγεώνες"!
Σωστά κατάργησε τα χρηματοβόρα Υπουργεία Αιγαίου και Βορείου Ελλάδος που λειτουργούσαν αποκλειστικά ως ρουσφετολογικοί μηχανισμοί των εκάστοτε υπουργών τους.
Οι κοινωνικές, όμως, δαπάνες είναι οι τελευταίες που επιτρέπεται να περικοπούν.
3) Η λογική "πονάει κεφάλι, κόβω κεφάλι" δεν μπορεί να αποτελέσει επίσημη πολιτική του Υπουργείου. Αν ο θεσμός της "ενισχυτικής διδασκαλίας" κατάντησε "παιδική χαρά" και τρόπος να "δώσουμε ένα χαρτζηλικάκι" σε κάποιους καθηγητές, δεν σημαίνει πως πρέπει και να καταργηθεί. Σκοπός των κυβερνώντων είναι να διορθώνουν και να οικοδομούν. Όχι να διαλύουν.
4) Η πρότασή μας: η Υπουργός, σε συνεργασία με την ΟΛΜΕ, να εκπονήσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο αναβάθμισης του θεσμού. Με στόχους συγκεκριμένους και μετρήσιμους, και χρονικό ορίζοντα το τέλος του σχολικού έτους.
Αν η κατάσταση δεν βελτιωθεί, και οι στόχοι δεν επιτευχθούν, τότε να καταργηθεί ο θεσμός, και το αντίστοιχο κονδύλι να δοθεί στις άπορες οικογένειες ως "επίδομα φροντιστηρίου" ώστε να μπορούν να στείλουν τα παιδιά τους σε ιδιωτικά φροντιστήρια. Αυτά δεν φταίνε τίποτα να πληρώσουν την ανεπάρκεια ή αδιαφορία του κράτους και των καθηγητών του δημόσιου τομέα...