Παρασκευή, Μαρτίου 13

Να τι θέλω...

α) Να πηδήξω τη Μόνικα Μπελούτσι και την άλλη μέρα να παίρνει τηλέφωνο και να μην το σηκώνω!
β) Να μην με πρήζει η μάνα μου αλλά να έχει πάντα έτοιμο φαγητό μπας και περάσω από το σπίτι!

26 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Αυτό το τραγουδάκι του Βασιλείου ήταν πολύ της μόδας όταν ήμουν φαντάρος.
Στα κλαμπάκια της Ελευσίνας ακόμα με θυμούνται με την στολή παραλλαγής (κοπανιστός) να το χωρεύω κουνάμενος λιγάμενος!

Τώρα, να σας εξωμολογηθώ κάτι: το έχω απωθημένο ρε παιδιά... Να περνάω έξω απ' το σχολείο με τ' αμάξι, να περιμένω στο σχόλασμα την γκομενίτσα-μαθητριούλα, εκείνη ν' ανοίγει μόνη της την πόρτα του συνοδηγού, να πετάει την τσάντα στο πίσω κάθισμα και να φεύγουμε για παραλία...

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Θέτεις φιλόδοξους στόχους. Ακόμη κι'αν δεν τους πετύχεις ακριβώς, θα είσαι επιτυχημένος.

Υ.Γ. Όλοι λίγο πολύ αυτό θέλουμε. Με μια διεκρίνιση: να έχουμε κάθε μέρα από μια Μόνικα, και η μάνα μας να μη το παρακάνει στις σάλτσες και στα αλατοπίπερα!

marilia είπε...

Άμα πιαστείτε από αυτό το πλευρό, γυρίστε από το άλλο. Αργεί ακόμα να ξημερώσει.

Υ.Γ. Καλέ μου, ανέκαθεν σαβουροάκουγες;

gremiii είπε...

conclusion:

Θ έ λ ε

AVRA είπε...

μπραβο ασκαρ....μπραβοοοο! περναγαμε δυσκολη περιοδο....απουσιασαμε για λιγο ...και...τσουπ... μας πετας απο το χαρεμι...ετσι απλα....σαν στιμμενη λεμονοκουπα..:-((((

(αυτο ηταν κατι σαν σκηνη ζηλοτυπιας αν δεν το καταλαβες!!!) :-)))))

Αστερόεσσα είπε...

Ένα λοιπόν απ' τα δικά μου απωθημένα είναι το εξής:

Είμαι πλούσια και διάσημη, αλλά επειδή είμαι σεμνή συναγελάζομαι λέει ακόμη με κοινούς θνητούς και με ρεμάλια.

Και από το εξωτερικό έρχομαι λέει στην Αθήνα και μου ξημερώνει να φάω κρεατόσουπα στην Κρεαταγορά.

Και βλέπω λέει απέξω κάποιους πρώην μου να ζητιανεύουν και να κοιμούνται σε χαρτόκουτο.

Και τους ρίχνω λέει και δυο ευρουλάκια κι αυτοί κλαίγοντας πάνε να μου φιλήσουν τα σκαρπίνια. Αλλά χαμογελώ με μεγαλοθυμία και πάω να το ρίξω στις μάσες. :)

Αστερόεσσα είπε...

Βλαμμένο, επειδή άγνωσται αι βουλαί του μυαλού της θείας Αστέρως, για σένα ρε, αφήνω κατά μέρος την κλασσική μουσική, γιατί καταχάρηκα το άζμα σου με την προσήκουσα kapsoura και σου αφιερώνω εξαιρετικά τον κάτωθι ύμνο!

Ματς - μουτς! Με συγκίνησες βρε!

Αστερόεσσα είπε...

Αλλά, επειδή έχω καρδιά εγώ, θα αφιερώσω και στον Ορεινούλη αυτό! με λατρεία!

Ματς - μουτς κι εσύ!

(Πάρτε σήμερα που κληρώνει!)

mortal είπε...

Ασκαρ, ταιριάζουν στα "θέλω" μας με μια διαφορά, όμως:
Εγώ θα το σήκωνα το τηλέφωνο για 2 - 3 μέρες ακόμα...

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Εγώ θέλω τ'αμάξι όοοοταν την πηδήσεις και την άλλη μέρα θα στο φέρω για να πάρω την Μόνικα, αφού δεν την θέλεις!
Τώρα πάω για φαγητό στη μάνα μου.:)
Αυτό δεν το γλυτώνουμε. Αδύνατον!
Τ'άλλα όλα γίνονται:)

anima rana είπε...

....η φαντασίωση του κάθε αρσενικού, υποθέτω!

Meropi είπε...

Χα χα χα!! Όχι μόνο θα το σηκώσεις (το τηλ εννοώ), αλλά θα κάνεις και 7 κωλοτούμπες.

Αστερόεσσα είπε...

Δείξε πυγμή, Άσκαρ παιδί μου!
Μια φορά με τη Μόνικα Μπελούτσι, αρκεί. Έχουν σειρά κι άλλοι (ή άλλες).

Μπορεί κι εμείς να θέλουμε να πάμε μαζί της. Μη μας κόβεις την τύχη. Δίκαια πράματα.

Unknown είπε...

καλή η μόνικα για ένα πήδημα, δε λέω...

;)

φιλιά βρόχινα μωρό μου...

George είπε...

ρε άσκαρ αυτή δεν είναι φαντασίωση!! Είναι ο παράδεισος σε γήινη έκδοση!!!!

Αστερόεσσα είπε...

Kαλά μωρέ, ας μην το κάνουμε και θέμα...
Και σιγά το δύσκολο πια! Ρίχνεις εκεί στη δικιά σου ένα σεντόνι στο πρόσωπο και της λες:

"Τι σου κάνω, Μόνικα;"

Την άλλη μέρα της λες:

"Πού να στα λέω! Χτες βράδυ πηδούσα τη Μόνικα"

Κι όλα καλά. Αρκεί να μη σου κάνει μετά σκηνή ζηλοτυπίας. ~☺~

Αστερόεσσα είπε...

... Κι αν δεν την αποφεύγεις τη σκηνή, στο κάτω - κάτω δεν της το λες. Μπορείς να πεις:

"Γάμησέ τα! Χθες μέχρι αργά ήμουν σε εργασιακό συμβούλιο".

Οπότε την επομένη, βγαίνεις και με τη Μπιγιονσέ.

Τς! Πανευκολούρες!

mahler76 είπε...

χαχαχαχαχαχα σα δεν ντρέπεσαι το κορίτσι...

Ερατώ είπε...

Ασκαρ, γιατί να μην τη θέλεις την καημένη τη Μόνικα;Μήπως δεν μαγειρεύει καλά;

habilis είπε...

Αχ τι τραβάει και αυτή η Μόνικα.
Υποθέτω ότι είναι μόνο απωθημένο,άν και η χειρονακτική εργασία,το κατά μόνας αμάρτημα, δεν είναι πρός θάνατο.
Εξάλου η Μόνικα δικαιώνει το σοφόν ρηθέν,"αν πετύχει η μαλακία ,τύφλα να έχει το gαμίσι".

Αλητισσα είπε...

Ευσεβείς πόθοι Ασκαρούλη..
Κι εγώ θα 'θελα να είμαι η Μπελούτσι..αλλά..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ορεινέ, τελικά θέλουμε να τρώμε στις μαμάς, να πηδάμε στης γκόμενας και να ξεκουραζόμαστε σπίτι μας...

Μαριλίτσα, έ όχι και σαβουροάκουσμα ο "εθνικός ύμνος"!

Γκρεμιστούλα, έχεις καταγωγή από Λακωνία;

Αυρούλα, η θέση στο χαρέμι θέλει προσπάθεια κι ιδρώτα!
Καλώς μάς επέστρεψες, φιλάκια!

Αστερούλα, πάλι ρεσιτάλ έδωσες!

Μορταλάκο, είσαι ευαίσθητος άνθρωπος και δεν θέλεις να την πληγώσεις, έστι;

Σπιθάκο, είμαι σίσγουρος πως η μαμά σου είναι σούπερ μαγείρισσα! Δεν της λες να μας κάνει καμιά πιτούλα αύριο;

Βατραχίνα, θα έλεγα πως είναι μάλλον το απωθημένο του χυλοπιτιασμένου αρσενικού...

Μεροπίτσα, μας έχεις για τόσο λιγούρια βρε; χαχαχα

Νεραϊδούλα, έτσι είναι... γυναίκα μιας χρήσεως!

Γιώργο, τέτοια ωραία πράγματα δεν υπάρχουν στον παράδεισο! Άκου με κι εμένα, θεολόγο άνθρωπο...

Μαλεράκο, το εξέθεσα το κορίτσι;

Ερατούλα, δεν λέω, καλά μαγειρεύει, αλλά τα γεμιστά της μάνας μου δεν τα φτιάχνει!

Χαμπιλάκο, η ουσία βρίσκεται στην κατά μόνας ηδονή! Το πήδημα είναι, απλά, χαζοκοινωνικότητα και βλακοματαιοδοξία!

Αλητούλα, εσύ είσαι καλύτερη!

βασίλης είπε...

Εγω λέω ότι είναι καιρός να δεις λίγο την θεολογική πλευρά της ζωής. Εγκράτεια και νηστεία, παιδί μου... Καλά αστειευομαι... ;)

Ταχυδρόμος! είπε...

Απλά καθημερινά πράγματα!

Κούκος είπε...

Χωρίς όνειρα και φιλοδοξίες θα ήμαστε ακόμα στην εποχή των σπηλαίων.

gremiii είπε...

Θες ειλικρινή απάντηση;
Όχι γιατί ψιλοελαφροαριστερίζω.