Νύχτα, έξω απ' το Ωνάσειο...

Η νύχτα έχει τους δικούς της νόμους, "αντρίκιους" κι απαραβίαστους, που ισχύουν για όλους εξίσου είτε είσαι τραβεστί είτε μαχαιροβγάλτης.
Κάνει λάθος όποιος νομίζει ότι θα "βγει στη νύχτα" για να εκφραστεί "ελεύθερα"! Η νύχτα είναι εμπόριο, λεφτά... Τα πάντα πουλιούνται κι αγοράζονται. Ακόμα κι αν φαινομενικά βρίσκει σ' αυτή διέξοδο κάθε πάθος, επιθυμία και διαφορετικότητα, αυτό συμβαίνει γιατί απλά οι σκληροί "αντρικοί" νόμοι δείχνουν ανοχή κι επιείκεια σε ό,τι αποφέρει χρήματα...
Τυπικά είσαι άντρας, γυναίκα, τραβεστί, εκδιδόμενος, ουσιαστικά όμως είσαι ένα κρέας για πούλημα ... ακόμα κι απ' τα όργανά σου κάποιοι θα βγάλουν λεφτά!
Έξω απ' το Ωνάσειο, χαμηλά στη Συγγρού, οι μαύρες Μερσεντές με τα φιμέ τζάμια σταματάνε για λίγο κι αρχίζουν οι γνωστές ατάκες: "τι κάνεις;" και "πόσο πάει;".
"Δυο πράσινα κούκλε και σου κάνω τα πάντα, τσιμπουκάκι, πισωκολλητό στα γόνατα, εκτός κι αν θέλεις κάτι πιο ιδιαίτερο..."
Ορισμένοι τύποι περνούν από κει πριν πάνε σε κάποιο ερωτικό ραντεβού. Θέλουν να εκτονωθούν οι άνθρωποι προκειμένου να είναι άψογοι το υπόλοιπο βράδυ με τα κορίτσια τους.
"Θέλω να με δέσεις με χειροπέδες, να κάτσεις πάνω μου, να μου χέσεις τον πούτσο, να με πλύνεις και στο τέλος ένα καλό πισωκολλητό στο μπάνιο να τον νιώσω μέχρι τα νεφρά..."
"Τα πάθη πληρώνονται κούκλε! Και σε προειδοποιώ... δεν φιλάω στο στόμα και δεν κάνω τίποτα χωρίς προφυλάξεις!"
Τ' αμάξια περνούν, άλλα με ταχύτητα κι άλλα πιο αργά. Τα τελευταία παρουσιάζουν μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Στην πιάτσα έχουν μια παροιμία: "η πουτάνα κι ο ψαράς δεν χρειάζεται να κάνουν και πολλά πράγματα... απλώς περιμένουν!"
Όσοι κι όσες νόμισαν πως μέσα στους κόλπους της η νύχτα κρύβει θησαυρούς έτοιμους να τους δώσει, την πάτησαν άσχημα! Μέγα λάθος...