Όταν περάσεις το σύρμα, η ζωή τελειώνει κι αρχίζει η επιβίωση.Στη φυλακή έχεις μόνο δύο επιλογές: ή είσαι σκληρός ή είσαι σκληρός! Αν αρχίζεις να "μαλακώνεις" ... χάθηκες!
Μοιραζόταν το ίδιο κελί με τον Μπασίλι απ' την Ουκρανία. Ήταν γιγαντόσωμος κι είχε την κακή συνήθεια να ξύνει τα δάχτυλα των ποδιών του. Βρωμούσαν...
- Άσε ήσυχα τα πόδια σου ρε φίλε, βρωμάνε!
- Άχου το! Είναι ευαίσθητο το χρυσό μου! Πού νομίζεις ότι βρίσκεσαι αγορίνα μου;
- Άκου, αγορίνα και κοριτσάρα να πεις τις πούστρες που γαμάς, εμένα να με σέβεσαι!
- Καλά, καλά, μην παριστάνεις τον σκληρό τώρα...
- Όχι, δεν τον παριστάνω, είμαι! Και πρέπει να με σέβεσαι, το 'πιασες;
Δεν είναι φίλοι. Δεν υπάρχουν φίλοι στη φυλακή. Πρέπει να τους κρατάς όλους σε απόσταση. Να μην σε πλησιάζει κανείς! Γιατί εκεί που δεν το περιμένεις, ακόμα και ο πιο άσχετος τύπος εκεί μέσα θέλει να σου πιάσει τον κώλο ...
27 σχόλια:
Πικρα..
Γιατί,
που υπάρχουν φίλοι βρε Άσκαρ;
Στον στρατό,στη δουλειά,ή γενικά στη ζωή;
Ο καθένας πλέον κοιτάει την πάρτη του και πατάει επί πτωμάτων...
Κάποτε ήταν διαφορετικά.
Σπάνιες οι φιλίες σήμερα,
φαντάσου στη φυλακή!!!
Ωραίο post.
Δεν πιστεύω να σε κλείσαν στη φυλακή μου Ασκάρ μου. Αλλά τι λέω? υπάρχει φυλακή με pc για να ανεβάζεις ποστ? Πού νομίζω ότι βρίσκομαι?? Χα χα χα!
Κάτι σαν τη μπλογκόσφαιρα ένα πράμα δηλαδή, αλλά πιο χαρντ.
Γίνονται και απεργίες πείνας εκεί, μαθαίνω, πάτωσε και η Ελλάδα σε άλλον έναν τομέα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, αλλά ευτυχώς υπάρχουν πάντα οι ψυχοπονιάρηδες απόξω και οι κυρίες του ελέους.
Πολύ άσχημη κατάσταση...και να έχει τα "φόντα" να διορθωθεί κανείς, το περιβάλλον αυτό τον οδηγεί στο να γίνει χειρότερος...
Σχετίζεται το κείμενο με την κινητοποίηση των κρατουμένων;
Μια σκληρή πραγματικότητα φιλε μου
ειναι αυτη της φυλακής.
Τωρα με τις εκστρατείες που πηγαίνω
στην φυλακή Ασκαρδά μου, με πιάνει κάθε φορα ενα σφίξιμο και νοιώθω άσκημα που δεν μπορώ να κάνω κάτι περισσότερο για αυτούς τους ανθρώπους που οι συνθήκες έφεραν πίσω απο τα κάγκελα και εξω απο τον κόσμο
Και να φανταστείς οτι μπαίνουμε στις γυναικείες φυλακές και βλέπουμε καποιες φυλακισμένες και το χειρότερο καποιες με παιδιά στην αγκαλιά τους
τσίου φίλε μου...πολύ τσίου
τώρα πρέπει κι εγώ ν' αφήσω σοβαρό σχόλιο;
άντε ρε από κει :Ρ
πάντως η προτροπή περί σκληρού δεν είν' κακή:ΡΡΡ
φιλιά βρόχινα μωρό μου...
πσσσσσστ! Εσύ η νεράιδα... από πάνω, το "μωρό" είναι δικό μου, έτσι;
μήπως η ζωή έξω είναι καλύτερη απο αυτή της φυλακής;;;;
Κλείσε βρε Ασκαρ τον Αλογό μια μέρα μέσα, έτσι για το γμτο..!
marilia...
άσε το μωρό να διαλέξει από πού θα πιεί το γάλα του :Ρ
φιλιά βρόχινα...
Νεραϊδούλα, επειδή με τις νεράιδες δεν κάνει να θυμώνει κανείς, απλώς να σου τονίσω ότι δεν αστειεύομαι με τέτοιου είδους "επιλογές" του "μωρού μου"! Φαντάζομαι ξέρεις ότι το μωρό μας πρέπει να το προσέχουμε ωσάν τα μάτια μας. Και κάθε μια για το μωρό της... βγάζει νύχια. Πόσο μάλλον αν είναι σνούπι! ;)
καληνυχτοφιλιά
Το ντέρμπι κορυφώνεται.
Μαριλίτσα - Νεράιδα 2-2. Σημειώσατε Χ
Ψτττ, Άσκαρ,
Άμα σου λέμε πορτοκάλι, να βγαίνεις.
Άμα σου λέμε λεμόνι, να κρύβεσαι.
Λεμόνι.
ωρε γαμοτο που πηγε το σχολιο μου?
περιπου το ξανα γραφω.με τοσο στριμοξιδη που υπαρχη μεσα.ειναι αδυνατον να μη σου πιασουν μονο τον ...κολο ασκαρ ...ο ιερος δακτυλιος γινετε χωνι..
Χαχαχαχαχαχά!!!!!
Σιγά βρε κορίτσια μην παίξετε βυζοπόλεμο για χάρη του Άσκαρ!
Ήταν να το δω κι αυτό.
Αστερόεσσα,είσαι κορυφαία!!!!
Και για να μην ξεχνιόμαστε,
Βαζελάκια να γιατί πρέπει να ευγνωμονείτε τον Θρύλο!
Σας έχει ανοίξει τους...κώλους!!!
αυτά είναι μπούρδες...
κοιτώντας τις φυλακές είναι σαν να βλέπεις το σύστημα χωρίς ωραίους παραμορφωτικούς φακούς...
Ο Ακρατ μου ζωγραφιζει παλι!! :)
*Νεραιδουλα εμενα μ'αρεσει να διεκδικουν τον "δικο" μου,το βρισκω ακρως αφροδισιακο (για να μην πω τιποτις αλλο) χεχεχε :))
*Aσκαρουκο..ετσι γαμαει η λεοφωρος! (για να μην ξεχνιομαστε)
;)
"Όλοι φυλακισμένοι είμαστε", έλεγε χτες ο Πουλικάκος σε μια συγκέντρωση διαμαρτήρίας για τους φυλακισμένους.
Δυσκολη η φυλακη και δυστυχως μπαινουν ολοι στο ιδιο τσουβαλι! Σοφρωνιστικο συστημα σου λεει μετα...εδω σε κανουν κτηνος, ακομα κι αν πριν τη φυλακη ησουν ανθρωπος!
Ψιτ, Άσκαρ....
Πορτοκαλολέμονο.
Είσαι ημικαλυμμένος, αλλά φόρα και κανένα κράνος, γιατί σε βλέπω. Αν παραμείνεις κι άλλο σιωπηλός, θα σκάσεις.
Δεύρο έξω στα νυχοποδαράκια σου.
Σιγά - σιγά... Σσσσς ~☺~
Ουφ! Επιτέλους!
Πήγα να σκάσω!
Λεμόνι, λεμόνι...
Σιγάαααα! Τρέχα πρώτα να πεις "φτου, ξελευτερία!"
Εγώ θα στο λέω; Και στο κρυφτό με σκονάκι; Ήμαρτον!
καλά έτσι θα ρίξεις τον χοντρό με πορτοκαλολέμονα........
φτου σου ξεφτίλα....
και σεις νεραιδοκαντουλοαστεράτες...
υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές που κάνουνε λεμόνια
προσπαθώ μπας και σε γλιτώσω, μα μάλλον θα πας αδιάβαστος σε κρητικό τσιμπούσι!!!
Καντούλα, δεν φαντάζομαι τίποτα πιο αποκαρδιωτικό για μια κοπέλα να έχει έναν σύντροφο που δεν τον γουστάρει καμία άλλη γυναίκα!
Όσο για την Πανάθα, ένα σου λέω: η μόνη περίπτωση να βγει πρώτος ο βάζελος σε κάποιον όμιλο είναι να μην σεμμετέχει ο θρύλος!
Κρα ρε!
Σπύρε, πράγματι, οι φιλίες είναι δύσκολες στην ανταγωνιστική κοινωνία μας. Στις πιο ακραίες περιπτώσεις (φυλακή, στρατός σε εμπόλεμη κατάσταση κλπ) το πρόβλημα μπορεί να κορυφωθεί...
Μεροπίτσα, εγώ δεν την γλυτώνω τη φυλακή! Κάτι ακούγεται για μεταγωγή μου στην Αλικαρνασσό...
Δείμε, όλα παίζουν...
Κοτσυφάκο, έχω πολλά σημειώματα με ιστορίες των φυλακών! Εδώ βάζω τα πιο ήπια...
Πήρες κι εσύ μια γεύση με τις επισκέψεις τους στα "σωφρονιστικά ιδρύματα", έτσι;
Νεραϊδούλα, απ' ότι βλέπω έχετε όλες κατεβάσει γαλατάκι!
Σνουπάκι, ένα φιλάκι τοοοοσσοοοο και ... βάλε μέσα τα νυχάκια!
Αστερούλα, είσαι κι εσύ μία ...
Γρηγόρη, πολύ μου άρεσε αυτό το "ιερός δαχτύλιος"! Είναι και στην επικαιρότητα...
Ακρατούλη, μαρξιστική ανάλυση είν τούτο;
Δημήτρη, ευτυχώς η Μαριλίτσα δεν έχει αδελφούς! χεχε
Έχει όμως μεγάλο σόι και πολλούς... ξαδέρφους! :):):)
Επιτέλους, σπίτι μας! :) Άνοιξε αγκαλιά...
Δημοσίευση σχολίου