Τετάρτη, Οκτωβρίου 1

Οι "πύλες της κολάσεως"!


Σ’ αυτή τη ζωή ήταν πρώτ’ απ’ όλα ναυτικός!
Την αγαπούσε τη θάλασσα. Μα και την μισούσε ταυτόχρονα!
Ώρες-ώρες η ιδέα της σκοτεινής αβύσσου, που κατάπιε τόσους και τόσους, τον πλημμύριζε με θανάσιμο φόβο…
Όμως, αυτή ήταν η μοίρα του … ν’ αγαπάει αυτό που μισεί!
Εκείνο το φθινόπωρο βρέθηκε σε μεγάλη ανάγκη. Γι’ αυτό και δεν το πολυσκέφθηκε μόλις έμαθε ότι η εταιρία ζητά πέντε Έλληνες ναυτικούς που να υπηρέτησαν στους καταδρομείς ή στις ΟΥΚ …
Μόλις πάτησε το πόδι του στο καράβι κατάλαβε πως θα ’ταν δύσκολο μπάρκο. Το πλήρωμα προέρχονταν απ’ όλες τις γωνιές της γης, απ’ όλες τις φυλές, απ’ όλα τα λιμάνια του κόσμου!
Απ’ το πρώτο βράδυ οι μισοί τουλάχιστον έγιναν σκνίπα στο μεθύσι! Μαζί τους κι ο καμαρότος με τον τρίτο μηχανικό. Ο ξυλουργός πλακώθηκε στο ξύλο μ’ έναν ναύτη και κανείς δεν πήγε να τους χωρίσει μέχρι που έπεσαν κι οι δυο αιμόφυρτοι στο κατάστρωμα! Τους τύλιξαν σε κουβέρτες και τους κατέβασαν στο καμαρίνι του υποπλοίαρχου …
Λίγο πριν περάσουν το Σουέζ ενημερώθηκαν για τον ακριβή προορισμό τους, την Μπομπάσα της Κένυας. Αυτό σήμαινε πως έπρεπε να περάσουν το πιο επικίνδυνο μέρος των θαλασσών, τον Κόλπο του Άντεν, ανοιχτά στο Μογκατίσου, τον «παράδεισο των πειρατών», τις «πύλες της κολάσεως»!
Στη βόρεια Σομαλία, στο κέρας της Αφρικής, στις ημιαυτόνομες περιοχές του Πούτλαντ, έχουν τα ορμητήριά τους οι πιο επικίνδυνοι σύγχρονοι πειρατές. Δεν έχουν καμιά σχέση με τη ρομαντική εικόνα των γενειοφόρων κουρσάρων της Μεσογείου…
Με ταχύπλοα και φουσκωτά σκάφη, οπλισμένοι με καλάσνικωφ, ρουκέτες και τεράστια σπαθιά, πλησιάζουν τα ύφαλα των πλοίων, σκαρφαλώνουν με εκπληκτική επιδεξιότητα στο κατάστρωμα, αιχμαλωτίζουν το πλήρωμα, αρπάζουν το φορτίο και ζητάν λύτρα!
Ήξερε πολύ καλά πως για την πάρτη τους δεν θα ’δινε κανένας δεκάρα τσακιστή! Έπρεπε είτε να περάσουν είτε να πουλήσουν ακριβά το τομάρι τους…
Μόλις ο ήλιος έδυσε και τα καταγάλανα νερά του Ινδικού πήραν εκείνη τη γκριζωπή απόχρωση, το πλοίο έβαλε φουλ τις μηχανές και οι πέντε Έλληνες ταμπουρώθηκαν στο κατάστρωμα με το δάχτυλο στη σκανδάλη των πολυβόλων!
Γαμώ το … τέτοια φρίκη είχε να φάει από τα Ίμια!

23 σχόλια:

gregory είπε...

εχουν αρχηση οι ...νεες σταυροφοριες...τοτε υπερ του θεου..
σημερα υπερ του ...μαμωνα...
ακριβως το ιδιο...

marilia είπε...

Μ' αρέσεις! ;)

ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Δεν γράφει ο ορεινός;
Εγώ δεν σχολιάζω γιατί με βρίζεις.
Και η Μαριλίτσα δεν μιλάει, ούτε σε συμμαζεύει.

marianaonice είπε...

Η μοίρα του ναυτικού:
Ν' αγαπάει ό,τι μισεί!
Πόσα τέτοια μπάρκα δεν γίνονται με τα σαπιοκάραβα των μεγαλοεφοπλιστών! Καλά λες κανείς δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για τους ναυτικούς!
Κάποτε ένας ναύτης της μηχανής μου έλεγε: Ο καλός ο καπετάνιος για τον εφοπλιστή δεν είναι αυτός που θα φέρει το καράβι πίσω, αλλά αυτός που θα το πνίξει! Είναι πολλά τα λεφτά!! Σε κάθε περίπτωση!!

Πολύ δυνατό κείμενο!!

Καλό μήνα!
:)))

akrat είπε...

καλημερούδια...
πέρασαν οι εποχές που περιγράφετε .... τώρα ΑΠΟΓΟΡΕΥΤΕΤΕ ΤΟ ΑΛΚΟΟΛ (ύστερα από το ατύχημα της Αλάσκας...) όλα είναι ελεγχόμενα... Και αυτά τα μεγαλοεφοπλιστές και μικροεφοπλιστές .... άστε τα ΧΙΛΙΕΣ ΦΟΡΕΣ ΣΕ ΜΕΓΑΛΟΕΦΟΠΛΙΣΤΗ.....
Τώρα πλέον πολλές μεγάλες τσιμινιέρες υιοθετούν ως και το 4 μήνες ταξίδι και 2 έξω πληρωμένο.... Και με τέτοια ζήτηση ναυτικών ΤΑ ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΑ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΕΡΑ ΚΑΛΑ....
και κάτι άλλο όταν εννοούμε ναυτικούς ΠΛΕΟΝ μικάμε για αξιωματικούς ή δόκιμους ΑΤΥΧΩΣ....
Ας πληρώσουμε το μάρμαρο κάτι ΗΛΙΘΙΟΙ σαν ΕΜΕΝΑ που όταν μίλαγε το ΚΚΕ για αφελληνισμό εγώ σαν ζώο το έπαιζα ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΗΣ.... Ούστ μου ηλίθιε .... Αλλά ήμουν μικρός ο μάλαξ

Αστερόεσσα είπε...

@ Σπίθα,
Η Μαριλίτσα συγχωρείται που δεν τον συμμαζεύει, λόγω του νεαρού της ηλικίας της και της αγάπης της στα παιδάκια (γενικώς).
Κι εγώ τα αγαπώ τα σκασμένα. Αλλά μερικά - μερικά (ονόματα δε λέμε, υπολήψεις δε θίγουμε) τη μπούφλα τους τη θέλουνε.

@ Ασκαρούλη,
Ο μύθος των Σομαλών και Κενυατών είναι μύθος. Δεν περνάει. Χεχε!

Την κάνω τώρα με ελαφρά πηδηματάκια, γιατί φθείρω ήθη χρηστά και θα χαλάσει κι η Μαριλίτσα και θα του σηκώσει κεφάλι και στο τέλος δε θα του μείνει ούτε μία υποτακτική οδαλίσκη στο χαρέμι του και θα κλαίει προσπαθώντας να κάνει ζάφτι εξαγριωμένες σουφραζέττες και είμαι ευαίσθητος άνθρωπος και δεν αντέχω ασκαρούληδες που δηλώνουν τιγρούληδες, αλλά παραμένουν γατάκια και ή θα λυσσάνε όταν έχουν οίστρο ή θα κυνηγιούνται στουκάροντας σε γλάστρες κάνοντας λίμπα τα λουλουδάκια.

Υ.Γ. Ασκαράκο, ήρθα να δώσω φιλάκι στον Ορεινό, αλλά πάρε κι εσύ ένα γιατί είσαι πολύ κλαψιάρης.

marilia είπε...

Η Μαριλίτσα δε μιλάει γιατί έχει και δουλειές! Επίσης έχει και εμπιστοσύνη, καλώς ή κακώς, σε όποιους αγαπά. Και τέλος, αφήστε τη Μαριλίτσα ήσυχη. Οι άνθρωποι και οι σχέσεις τους δεν είναι παιχνίδια.

Καλό μεσημέρι σε όλους

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Αστερόεσσα,

Είμαι λίγο πηγμένος αυτές τις μέρες λόγω κρίσης. Μόλις βρω χρόνο, σου ετοιμάζω και το 7ο - και όπως πάντα ανηφορίζοντας

maika είπε...

ε,λοιπόν στο έχω ξαναματαπεί... και στο ματαξαναλέω..
μου αρέσουν πολύ οι ναυτικές ιστορίες σου!!!
και άμα έχουν και πειρατές ουου ακόμα περισσότερο...βέβαια προτιμώ εκείνους τους παλιούς με τα σπαθιά και τους θησαυρούς και τους έρωτές τους απο αυτούς τους σημερινούς με τα φουσκωτά και τα καλάσνικωφ...αλλά τι να κάνουμε ,έτσι είναι η ζωή, όλα αλλάζουν!!
;0)))

ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ είπε...

Καλό μήνα σε όλους ,
Γιε μου που πας ;;μάνα θα πάω στα καράβια!!

ΑΚΟΥ

Unknown είπε...

Φίλε είσαι ναυτικός?
Τα περιγράφεις πολύ ωραία, μπορώ να πω ότι μου θύμισες λίγο απο Καββαδία και απο Παπαδιαμάντη.
Μπορεί να φανώ υπερβολικός αλλά σε γουστάρω, έχεις τρομερό blog.
Ρίξε και μια ματιά στο δικό μου, θα σε αποθηκεύσω στα προτεινόμενα blogs.

Συνέχισε έτσι...

Skouliki είπε...

οι ναυτικοι ε ..τους ξερω .. περιεργοι ανθρωποι ..δεν θα επεκταθω ..αλλα τους συμπαθω ιδιαιτερως

ΟΡΕΙΝΟΣ είπε...

Αν και Ορεινός (εξοικιωμένος με ληστοφυγόδικους, κατσαπλιάδες και αντάρτες), οφείλω να σε συγχαρώ για τις υπέροχες θαλασσινές ιστορίες - σύγχρονοι κουρσάροι, ναυτικοί, περιθωριακοί, χασικλήδες, μαχαιροβγάλτες. Πολλές φορές, ανακαλύπτουμε το μεγαλείο της ανθρώπινης υπόστασης μέσα από την απόλυτη εξαθλίωση...

spirosvii είπε...

καλά γιατί δεν είχσαν 3-4 γυναίκες με σκισμένα κολλητά τζιν, ξώβυζα και μπαντάνα στο κεφάλι... κατα τ'αλλα ωραία περιπέτεια. ευχαριστώ.

dyosmaraki είπε...

Δύσκολη η ζωή των ναυτικών....Η καρδούλα τους το ξέρει...Στα αλήθεια κανείς δεν ενδιαφέρεται για τις ζωές τους.
Κανείς δεν νοιάζεται ούτε για τους λόγους που αυξάνονται οι πειρατείες....

Αστερόεσσα είπε...

@ Oρεινούλη μου, να 'σαι καλά, αλλά την επόμενη γέννα την υποσχέθηκα σε άλλο τσοπάνη.
Κάνε πάντως εσύ μια αίτηση εδώ, συνυποβάλλοντας τα δικαιολογητικά σου και τους τίτλους σπουδών σου και βλέπουμε.
Εδώ είμαστε, δε χανόμαστε κι αν αποθάνουν οι ορεισίβιοι, σάματις τελέψανε οι καμπίσιοι και οι ναυτικοί και πλείστα άλλα επαγγέλματα;
Υπάρχει σχετική αξιοκρατία. :)

Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, άσε που κηρύχτηκα είδος προς εξαφάνισιν και υπό προστασίαν κι έχουν πλακώσει και οι οικολόγοι να με πολλαπλασιάσουν...

Ταχυδρόμος! είπε...

Μακριά κι αγαπημένοι..

3 parties a day είπε...

Δεν ξέρω γιατί μ' αρέσουν αυτά τα κείμενα... Είναι ένας κόσμος αγνωστος σε μένα, που ως τώρα μου ήταν πλήρως αδιάφορος. Αλλά όταν γράφεις εσύ γι αυτόν, μ' αρέσει να διαβάζω...

Ιάκωβος είπε...

όρτσα!
όλα καλά;
συνεχισε ετσι..

χαιρετουρες απο ελσινκι!

Ερατώ είπε...

Μου θυμήσατε την ταινία "Λι" , βασισμένη στο σχετικό αφήγημα του Καββαδία, που δείχνει πολύ παραστατικά τη μοναξιά που βιώνει ο ναυτικός...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γκρέγκορυ, μαμωνοφορίες;

Μαριλίτσα, πιάσε έναν μάκο!

Σπίθα, η Μαριλίτσα δεν είναι καραμανλής να προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμάζευτα!

Μαριάνα, είτε γυρίσει είτε βουλιάξει ο σκυλοπνίχτης, πάλι κερδισμένοι είναι κάποιοι, έτσι;

Ακρατούλη, να το ακούς το ΚΚΕ!

Αστερούλα, στο ξαναλέω: άσε την πολυλογία και βράσε τη σούπα!

Ταχυδρόμε, κάτι ξέρεις εσύ...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ορεινέ, πολύ τυχερή η Αστερόεσσα που έπεσε στον έρωτά σου!
Εσύ αγόρι μου γκαστρώνεις γαϊδάρα στην ανηφόρα!

Εσύ Μαϊκούλα είσαι ρομαντικούλα! Το ξέρουμε...

Παρίπλους, να 'σαι καλά και σ' ευχαριστούμε για το άσμα!

Παιδί της πλατείας, καλώς ήλθες!
Στη ζωή είμαστε όλοι ναυτικοί... υπό ευρεία έννοια!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σκουλίκι, δεν ζητήσαμε τη συμπάθειά σου!
(εσένα σου έχω άχτι... ξέρεις γιατί!)

Σπυρέτο, όλο στις γκόμενες το μυαλό σου εσένα!

Δυοσμαράκι, μη μου πεις ότι δάκρυσες κι όλας...

Παρτούλα, θες τώρα που θα χειμωνιάσει να καθόμαστε δίπλα στο τζάκι και να σου λέω ιστορίες;

Ιάκωβε, κλείστε τα συντριβάνια, ξεπαγιάσαμε!

Ερατούλα, μοναξιά στην στεριά και στη θάλασσα...