Στο Βλαδιβοστόκ οι άντρες είναι ράθυμοι και πολύ βαρετοί. Έχουν την περπατησιά μεθυσμένης αρκούδας ...Οι γυναίκες, όμορφες και χαμογελαστές, έχουν μια αίσθηση που φανερώνει τον επαρχιωτισμό τους. Σα να τους λείπει το άγγιγμα εκείνο που κάνει ένα θηλυλό ακαταμάχητο!
Γύρω, σε μια αχανή έκταση, αμέτρητα κοιτάσματα πετραιλέου και ορυκτού πλούτου.
Στο λιμάνι σαπίζουν τα ναυάγια των πυρηνικών υποβρυχίων του σοβιετικού στόλου. Ένα τοπίο καθόλου ευχάριστο, πνιγμένο στη βρωμιά. Η θάλασσα είχε καταληφθεί από ένα παχύ στρώμα λαδιού κι οι παραλίες είναι γεμάτες με τ' απόβλητα των αποχετεύσεων ...
Στο δρόμο προς το Ουσουρίσκ, μέσα στο αδιαπέραστο δάσος κωνοφόρων, στις όχθες του Αμούρ ζει το πιο επικίνδυνο και αρπαχτικό πλάσμα στον κόσμο: η τίγρη της Σιβηρίας! Είναι μιάμιση φορά μεγαλύτερη από κείνη της Βεγγάλης, πηδάει δέκα μέτρα ψηλά κι αν δεις τα νύχια της καταλαβαίνεις πως είναι απλά αδύνατο να γλυτώσεις αν σου επιτεθεί!
Μια μέρα, ένας χωρικός βρήκε στο δάσος ένα τεράστιο αγριογούρουνο μόλις ξεκοιλιασμένο από μια τίγρη. Από ανοησία, ο άνθρωπος άγγιξε το κουφάρι. Αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη προσβολή για το άγριο αιλουροειδές. Η τίγρη κυνήγησε τον χωρικό επί πέντε μέρες και τελικά τον κατασπάραξε! Βρέθηκαν μόνο μερικά ρούχα του ...
Οι ντόπιοι αναγκάστηκαν να κυνηγήσουν οργανωμένα το ανθρωποφάγο ζώο. Η τίγρη, κυνηγημένη και εξουθενωμένη βρήκε καταφύγιο σε μια πρόχειρη καλύβα στην άκρη του δάσους...
Όταν εκείνος άνοιξε την ξύλινη πορτούλα δεν είχε τη δύναμη ούτε να το σκάσει ούτε να του επιτεθεί!
Η πρώτη ματιά που αντάλλαξαν ήταν αρκετή: ένας φόβος μικρός φέρνει άγχος, ένας φόβος μεγάλος την ελευθερία!
Άνθρωπος και ζώο ένωσαν τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους κι από τότε γίναν αχώριστοι...
20 σχόλια:
Μ΄άρεσε πολύ ασκαρ.
Από τα πολύ καλά σου ποστ.
Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο..
Πραγματικά πολύ όμορφη ιστορία! Αν & νομίζω καλέ μου, πως εσύ την κουβαλάς μέσα σου την τίγρη! Φιλιά γλυκά!
Μ' αρέσεις! Πολύ!
σνουποφιλάκι
εισαι και ευαισθητουλης ατιμο ...
Eχετε κάτι με την άσπρη τίγρη όμως ε? σας δένει κάτι....
αν σας γεμίζει κιόλας...
ζμίζνι ντόβιτσε ντόπρα ναντράτσιε
[με τα ψεύτικα ρώσικά μου εκφράζω το θαυμασμό μου! Ευγε.]
Άνθρωπος και ζώο ένωσαν τις δυνάμεις και τις αδυναμίες τους κι από τότε γίναν αχώριστοι...
Μακαρι να ερθει καποτε αυτη η στιγμη!
Δλδ η Ντόροθι δεν είναι γυναίκα και απλά δεν θέλεις να την εκθέσεις;
το αγκάλιασμα της τίγρης, γούνα ζωντανή...
...έχεις κάτι απ' την καρδιά της γι' αυτό κι είναι ζεστή...
:)
φιλιά βρόχινα...
iperoxi istoria!kalispera!!!!!
πραγματικά όμορφη ιστοριούλα...
μου θύμισε και ένα τραγουδακι λίγο "ξεπεσμένο΄" μιας άλλης εποχής...θα πάω στη ζούγκλα με τον ταρζαν...
καλύτερα να ζεις με τα ζώα παρά με τους σημερινούς ανθρωποφάγους απάνθρωπους ανθρώπους...
Να μας βάζεις τέτοια ασκαρ.
Υ.Γ.μόνο τον ΓΑΠ μην στείλεις γιατί θα μείνει νηστικό το ζωντανό...ενώ με τον άλλον...
!!!Δύναμη και άλλα.
Δυνατό post !!!
επίκαιρη.... και ο Πούτιν.... και εσύ... και αυτός ο τύπος που γκάριζε (νόμιζε ότι τραγουδούσε... βοσκαραίος θα είναι...) να μείνουμαι εμείς στις πόλεις... πιάστε εσείς τις Σιβηρίες...μπρ....
"γκάριζε" ο Δημήτρης Αποστολάκης των Χαΐνηδων;;; !!!!!!!! Διόλου "βοσκαραίος" ο άνθρωπος! Με ανώτατες σπουδές είναι. Περί μουσικής ορέξεως... αλλά τουλάχιστον ας προσέχουμε τι γράφουμε. :)
σνουποφιλί
Ο τίγρης θέλει προσοχή και καλοπιάσματα συμφιλίωση με τον άλλο εαυτό μας .πολύ καλό άλλα άκου το τραγούδι αυτό από τον Ψαραντώνη!!
Εγω με την σειρα μου θα ευχηθω καλο χειμωνα!
Έτσι μας αρέσεις!
Ακόμη δεν πήγες στο άλλο μου
blog όμως που σου ειπα για να
μου πεις ... γιατί μου το
έκρυψες αυτό?
υγ.
το blog: αυτό μάλιστα(κοίτα στο προφίλ)
τσίου!!!!!!!!!!
Μήπως υπάρχει μια τίγρη μέσα μας; Μήπως σε κάποιους είναι γδαρμένη;
Πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία μιας και η ιστορία με τον χωρικό είναι απίστευτη.
Στο λιμάνι σαπίζουν τα ναυάγια των πυρηνικών υποβρυχίων του σοβιετικού στόλου.
Αυτό παρά είναι επικίνδυνο μιας και όλοι γνωρίζουμε ότι δεν παίζεις με τα πυρηνικά.
Επίτηδες έγραψες αυτές τις λέξεις (θηλυλό και πετραιλέου) έτσι;
Υ.Γ. όπως σου έγραψα και πριν Cats Rule αλλά μία τέτοια γατούλα she rules απόλυτα...
Δημοσίευση σχολίου