Τα όνειρα στον ύπνο
με ραγίζουν
με ξεγελούν
τούτες τις νύχτες του Σεπτέμβρη
και κάθε τόσο με ξυπνούν
με κάνουν το πλευρό ν’ αλλάζω.
Τη μια με κυνηγά η γύμνια
την άλλη ένα παρατημένο,
αλλοιωμένο πρόσωπο
τα υπόλοιπα
απομεινάρια πεθυμιάς...
Έσκυψα στον ύπνο να σε προσκυνήσω
μικρέ δαίμονα
που τερμάτισες την εφηβεία μου
μ’ αναίδεια και απερισκεψία!
(Σε περίμενα βράδυ στο σκαλοπάτι του σπιτιού
στην κορυφή του λόφου
εκεί που καθόταν η πανσέληνος)
Κάθε κορίτσι ένα πουλί
τρελαίνονται στο πήγαινε-έλα
με φωνές και συρσίματα.
Όλο λέω να πάρω ένα φανάρι
να μπω μια νύχτα να μάθω τι κάνουν
πώς κοιμούνται
κάτι απ’ τη ζωή τους!
Αλλά το αναβάλλω.
Φοβάμαι μήπως φύγουν
αφήνοντας μόνο τη μυρωδιά τους.
Κάθε κορίτσι ένα πουλί
που τρύπησε και πήρε ένα κομμάτι
της χωμάτινης ψυχής μου...
(Ο κομματιασμένος ναός
ήθελε δυνατό ήλιο,
δυνατό άνεμο,
δυνατή θάλασσα
για να βαστάξει ένα κομμάτι
χρυσοπράσινο κορμί του Ποσειδώνα)
21 σχόλια:
Πασά μου,μ'άρεσε πολύ!...
Φιλάκι γλυκό γλυκό! ;)
Ο ποιητικός Ασκαρδαμυκτούλης μ' αρέσει πολύ! Το ξέρεις, ε; :)
τυχεροι οσοι γευονται την απωλεια κομματιων απο τετοια πουλια...
Mε εχεις συνηθισει σε αλλα και με 'κουφανες" που λενε..
Φοβερο μπορω να πω..
Α! Οσο για τον κωδικο της Καντουλας δωσε τον εσυ μην το ξεχασω εγω.
Ελευθερα ! Μια ειναι η Καντουλα μας!!!
Καλά Άσκαρ έσκισες! Πάρα πολύ καλό! Κατά βάθος κρύβεις κι εσύ μια ρομαντική καρδιά, κι ας έχεις το χαρέμι σου!
Μικρέ δαίμονα, όταν πεις να γράψεις, γράφεις.
Να προσέχεις.
Θα το ξαναπώ η ροθ@@@@α, εσύ είσαι πολύ διαφορετικός από αυτό που θέλεις να παρουσιάζεις...
Φιλί και Γλαρένιες αγκαλιές
Εύγε..
Ταξιδιάρικο το αποψινό πασάκο μου!
Πολύ όμορφο το ποιήμα σου...
Μπράβο γλυκέ μου Άσκαρ :)
Άξιος, άξιος.
πασάς γλύκας τζουτζούκος...
βρε βρε άσε και για μας καμιά...
μονοφαγά..
καλό εξαιρετικό ο ποιήμα σας
Να το κάνεις πιο συχνά!
(Μας) αρέσει.
Είδες που είχα δίκιο;
Γλυκοφιλάκι
το σνούπι σου
Μικρέ δαίμονα
την εφηβία
δώσ'μου πίσω
πρέπει να μιλήσω
στο κορμί της.
Δώσε μου πίσω
την κούπα της
παλάμης μου
να αγγίξω
την πεθυμιά της.
Δώσε μου πίσω
το όνειρο
να της δείξω
σε ποιό αστέρι
θα ταξιδέψουμε
Καλώς σε βρίσκω ποιητή!
Εγω τώρα γιατί δεν νοιώθω καμιά
έκπληξη απο το όμορφο αυτό ποίημα?
Ίσως γιατί γνωρίζω πολύ καλά
οτι είσαι πνεύμα ανήσυχο και οτι
μπορείς να φτάνεις στην αγνότητα
όταν το θέλεις
Όμως ο άνεμος σε μεταφέρει συνειδητά,
σε τοπία, κάνοντας εξωτερικές περιπλανήσεις σε... μικρές
γκαρσονιέρες!!!
Συ είπας Ασκαρδά!!!
Φιλοσοφούμεν άνευ μαλακίας
κοτσυφοφιλώ σε
τσίου!!!
Μικροί ή μεγαλύτεροι δαίμονες, αν μας αρέσουν δεν υπάρχει γιατρειά!
Καλησπέρα.
Ψυχούλα, τι δώρο θα μου κάνεις;
Μαριλάκι, στα "δρακουλίνια" με βρήκες;
Έλενα, τυχερός αυτός που γεύεται εσένα! χιχι
Υβοννίτσα, στο έχω ξαναπεί ότι μαζί μου δεν θα πλήξεις ποτέ;
Βρε Ηλία, οι χαρεμιτζήδες είναι κατά βάθος ευαίσθητες ψυχούλες... προστατευτικές!
Ανώνυμε, εσύ με προσέχεις
Γλαρένια, αγκαλίτσα...
Ιφιγένεια, ευχαριστώ!
Μαμμά, προσαρμόστηκες στο χαρέμι;
Διαμαντάκι, μην μου κάνεις πολλές τρυφερότητες γιατί θα ρθω και θα σε κλέψω! χεχε
Βάσκες, τα παραλές...
Ακρατούλη, εσύ έχεις την καλύτερη!
Κούκε, θέλω ν' αγιάσω αλλά δεν μ' αφήνουν οι γυναίκες μου!
Μπρεθλες... έγραψες... αλλά εγώ μάλλον θα σε απογοητεύσω!
Κοτσιφάκο, αν γνωρίσεις κι εσύ την Καντούλα ... θα ξεχάσεις και "αγνότητες" και τ' όνομά σου! χεχε
Κιτσομήτσο, από μερικές ασθένειες δεν θέλουμε θεραπεία!
Λες????
ΧΑΧΑΧΑΧΑ
Καλό Σαββατοκύριακο
φίλε μου!!!
φιλιά
τσίου!!!
'Ατσα Π***** το μυγάκι!
Και να το επαναλάβεις.
Επανάληψη, μήτηρ μαθήσεως.
Δημοσίευση σχολίου