Τετάρτη, Αυγούστου 1

Μυσταγωγία ...


«… Θέλει να το χαϊδέψεις και να το φιλήσεις! Αυτό σε αγαπά … αγάπησέ το κι εσύ!»
Η φωνή της όλο πάθος, φούντωσε περισσότερο τη φλόγα της επιθυμίας. Είχε ήδη ανασηκωθεί για να πιέσει το κεφάλι του κάτω στο υπογάστριό της … τα χέρια της σταθερά και καθοδηγητικά…
«Μύρισέ το … βάλε το πρόσωπό σου ανάμεσα στα πόδια μου και μύρισέ το τόσο καλά που από δυο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά, μια νύχτα σκοτεινή σαν την κόλαση, να μπορείς να με αναγνωρίσεις»…
Εκείνος, αν και το αισθάνονταν σαν μια τεράστια παγίδα που μπορεί και να τον φυλάκιζε για πάντα, έσκυψε πάνω απ’ το χώρισμα των μηρών της. Στην αρχή κρατούσε την αναπνοή του, όχι επίτηδες, απλώς γιατί δεν τολμούσε ν’ αναπνεύσει…
Στο τέλος αναγκάστηκε να ρουφήξει αέρα στα πνευμόνια του και μαζί μ’ αυτόν πήρε μέσα του το ακαταμάχητο άρωμα του φύλου της!
Μες στον κυκεώνα των αισθήσεων άρχισε να τις ξεχωρίζει μία μία … κι απέκτησε επίγνωση της μυρωδιάς της. Βαριά και πικάντικη, σαν τις μυρουδιές της θαλασσινής αύρας, τόσο αρχέγονες που οι τρίχες του στέρνου του σηκώθηκαν σε μια πρωτόγονη αντίδραση…
Η μυρωδιά της τον συγκινούσε βαθιά μ’ έναν τρόπο άγνωστο ως τώρα! Στο κάτω-κάτω, σκέφτηκε, εδώ είναι που όλα αρχίζουν, εδώ είναι που όλοι οι άνθρωποι γυρεύουν να επιστρέψουν! Η πύλη προς τη μήτρα, υγρή απ’ τις εκκρίσεις και καυτή, η έδρα της ύπαρξης, η εστία του πάθους…
Κι αυτή η οσμή, τόσο πλούσια, τόσο ερεθιστική … τι πρωτόγονη σαγήνη! Ξαπλωμένος τώρα γυμνός πάνω στο κορμί της γυναίκας, την ένιωθε, την ένιωθε … Θεέ πώς την ένιωθε, με την πιο άμεση και ζωντανή απ’ τις πέντε αισθήσεις του…

11 σχόλια:

AVRA είπε...

αχ βρε ασκαρ μου....αχ...!

ο δείμος του πολίτη είπε...

Αυτό ήταν όντως για εμένα. Σκέτη καύλ... λαγνεία ήθελα να πω, συγγνώμη.

Ανώνυμος είπε...

Ασκάρ σε τι τρελλό ping pong επιδίδεσαι και μας παρασείρεις. Από τη μία Άγιο όρος και μοναχικότητα, και ενδοσκόπηση και πατέρες και αναζητήσεις κι από την άλλη τα γήινα και ερεθιστικά. Όλα χρειάζονται μα αν έπρεπε κι εδώ να διαλέξω .... Τα γήινα, τα γήινα...

Я верю в Сталина είπε...

Μας έφτιαξες πρωί πρωί...

spirosvii είπε...

Μπράβο ρε! Με έλιωσες με αυτό, ξέρεις σε μερικά άτομα το φετιχ τους είναι οι μυρωδιές..Μύρισε και κάνα 15χρονο να δεις πως μυρίζει. Θα έπρπε να της ζητήσει τη κιλότα για να έχει μαζί του τη μυρωδιά της, όταν θα έφευγε.

Ανώνυμος είπε...

Καλά δεν το ξέρετε; Ο εγκέφαλός μας με τα ίδια κέντρα που ανταποκρίνεται στα θρησκευτικά ερεθίσματα , ανταποκρίνεται και στην ερωτικά. Αυτό λένε κάποιοι ειδικοί...

Αλητισσα είπε...

Κι έγω έχω ψώνιο με τις μυρωδιές..
Πιστεύω ότι ακομα κι αν έφτανα στο σημείο να ξεχασω το πρόσωπο κάποιου τη μυρωδια του δε θα την ξεχνούσα ποτέ..

Gia είπε...

Πάντως αν έχετε φάει λάχανο,η γεύση είναι θεόπικρη.
:)
Και λέω αλήθεια!
Αν έχουμε φάει ωμό κρεμμύδι τότε νομίζεις πως γλείφεις χωριάτικη(σαλάτα).
Ισχύουν και για τα δύο φύλα.

Debby είπε...

Τι μας κάνεις καλοκαιριάτικα!!!
Τι μας κάνεις!!!!! :-)))

Ανώνυμος είπε...

Κάτι τέτοια διαβάζω κι έχω απομονωθεί από το μπλόγκινγκ μπας και ανασυγκροτηθώ.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Το ξέρω Αυρούλα μου... ανάβεις εύκολα!

Δείμε, είσαι κι εσύ ένας λάγνος ... σοφός, άλλο πράγμα!

"Γυναικάρα με τα μαύρα", όταν με περιστοιχίζουν τέτοιες γυναίκες σαν κι εσένα, πώς ν' αγιάσω ο έρμος;

Καλά τώρα Δημοσθένη.... εμένα περίμενες να "φτιαχτείς"! Είσαι κι εσύ ένας ελευθέριος....

Σπυρέτο, το Σεπτέμβριο που θα ανοίξουν τα σχολεία θα φροντίσω να επεκτείνω τις εμπειρίες της όσφρησής μου και στα κορίτσια της εγκυκλίου εκπαίδευσης...

Ρε συ Τσούκνι, τώρα εξηγούνται όλα!

Τελικά και σ αυτό μοιάζουμε ρε Αλήτισσα! Είμαστε τύποι οσφρηστικοί!

Γεία σου "για"!
Αν θας τζατζίκι τι γίνεται;

Ντέπυ, τώρα το καλοκαίρι οι μυρωδιές είν πιο έντονες!

Ντορίτα, δεν θα σε σώσει η απομόνωση!
Κι εγώ από την απομόνωση το έπαθα! χαχαχα