Από μικρός άκουγα να μου λένε:
"Οι άντρες δεν κλαίνε!
Φέρσου σαν άντρας!
Απαγορεύεται το κλάμα στο ποδόσφαιρο!"
(Ακόμα κι όταν το σχίσιμο στο γόνατο
έφτανε μέχρι το κόκκαλο...)
Και μετά είχαν την απαίτηση
να είμαι τρυφερός
στοργικός
ευαίσθητος...
28 σχόλια:
Ε,εμ γειάσου ασκαρούλι...ε,ναί είναι αλήθεια ότι...η ΄διαπαιδαγώγηση'να το πώ έτσι,και το θέμα του τ ί πρότυπα περνάνε,σε ένα μικρό παιδί από τη γεννησή του ακόμη-ακόμη,έως και την παιδική του ηλικία, παίζουν σημαντικό ρόλο,στη διαμώρφοση του μετέπειτα χαρακτήρα του ως ενήλικου πλέον...αλλά τόοοση αναισθησία πιά?????..ε,μπορεί να σε έχει επηρρεάσει κι αυτό δ ε λέω....ίσως...άγνωστο παίζουνε πολλά άλλα εκτός από αυτό που θέλουν τρελλή ανάλυση,και θα πιάσω όολο το χώρο το μπλόγκ σου αν τη κάνω...αλλά μάλλον,ίσως να έχεις και δίκιο...σ'αυτό που λές...το τραγουδάκι άπαιχτο και από τα πολύυ αγαπημένα μου...κι η Πόπη το ερμηνεύει εξαιρετικά...φιλάκια...
Μουσική-στίχοι-Μαμαγκάκης, Δημόπουλος
Αχ μεγαλη κουβεντα ανοιξες τωρα για ολα αυτα τα κλισε "οι αντρες δεν κλαινε" και λοιπες μαλακιουλες!!!
Ο μόνος τρόπος που τότε γνώριζαν να σκάζουν τις κλαψούρες.
Σε εμάς τα κοριτσόπουλα μας έλεγαν να μην κλάψουμε γιατί θα ασχημίσουμε, να γιατί βγήκαμε με τόση ασχήμια, γιατί εμείς οι γυναίκες δεν σκάμε με τίποτα!!! :))
Καλή σου εβδομάδα!
Τι Λωζάνη τι Κοζάνη ..που λέμε
Παραμύθια δηλ.
Εδω προσχώρησε η Ντόρα στον Σαμαρά...
και εσύ ψελλίζεις μελοδραματικές χαζομαρούλες...
άσε που γιορτάζει και ο Κώστας σήμερα
και μια σειρά Ελένες...
και βαριέμαι λίγο ..
διαβάζω και κάτι δραματικά για δήθεν έξοδο της Ελλάδας απο Ευρωζώνη..
και τάχω πάρει γενικώς (όπως τα παίρνει η ΑΘΗ κάποιες φορές!)
Ευτυχώς που πήγε και ο Τσίπρας περοδεία στην Ευρώπη να αναπτύξει τις απόψεις του!
ΥΓ Ανδρας είπες ?
έγινες άνδρας θέλεις να μας πείς?!
μυστήρια πράγματα όντως !
Ώστε διακρίνεις κι εσύ πολύ μεγάλη αναισθησία Άθη!
Αλλά κι αυτό θέλει "τρελή ανάλυση"...
Εσύ τα παιδάκια σου πώς τα διαπαιδαγώγησες Χριστινούλα;
Ευούλα, εγώ γιατί είχα μείνει στο τραγουδάκι "τι όμορφη που είσαι όταν κλαις, κλάψε λίγο ακόμα και σου πάει";
Ποια Ντόρα ρε Τάκη;
Εδώ μιλάμε πως προσχώρησε στη ΝουΔου ο "κολοσσός της αμυνας", ο Ανατόλ!
Φαντάζομαι θα παίξει στα σέντρα μπακ, εκτός κι αν λόγω ψεκασμών περάσει στα χαφ...
Ο φίλος μου ο Μπίστης είπε ένα καλό: υπό φυσιολογικές συνθήκες, η σημερινή πολιτική κατάσταση θα κατέρρε με ένα τρανταχτό γέλιο!
Nα ενημερώσουμε τα παιδιά πως αυτή την ανάρτηση την έκανε ο Ασκάρ με αφορμή μια συζήτηση που είχαμε χθες βράδυ.
Γιατί η πλάκα που έκανε με το νυφικό μου, με έκανε να κλάψω πολύ...
Aσκαραλάκο... ειλικρινά είναι το πιο ευαίσθητο και αληθινό σου ποστ αυτό, έχεις πράγματι απολυτό δίκιο!
σ.σ Οσο για το διδακτορικό...απο πιον να ξεκινήσω ωρε παιδιά, ούλοι λαλημένοι είμαστε εδώ μέσα, προστέθηκε κι ο Κώστας με τα πολιτικά του και μας αποτέλειωσε...
Ρε συ Κωστάκη γράψε κανα σεξουαλικό να γουστάρουμε κι εμεις οι γυναίκες.Οι άλλοι πανω κατω τα ιδια μας λένε τόσα χρόνια..Ο Ασκαρ με τις παραξενιές του και το λούμπεν καμάκι του κι άλλος ο Τάκης με τα βαθυστόχαστα μυστήρια ψιλοφλερτάκια του..
Ε αμάν πια!!
Α..και χρονιά πολλά για σήμερα,να σε χαιρόμαστε όπως μας αξίζει!
;)
καλή και η ευαισθησία αρκει να μην το παρακάνει κανείςγιατί ά΄λλο να κλαίς όταν είσαι οκτώ και έχεις σκίσει το γόνατο, κι άλλο να θες παρηγορήτρες κοτζάμ μαντράχαλος ως εκεί επάνω. Άλλωστε, από ένα σημείο και μετά, ούτε οι γυναίκες κλαίνε.
Δεν έχει να κάνει με το φύλο, αλλά με την ωριμότητα θαρρώ.
Έγινες ευαίσθητος είπες, μπουχαχαχαχα. Έγινες στοργικός; Μπιχιχιχιχιχιχιχιχιιχ
Πρόσεξε γιατί από την ευαισθησία στο τέλος θα ψηφίσεις Σαμαρά (μπουαχαχαχαχα)...
Δείμο...δεν εγινε γράφει...οτι θες διαβαζεις μου φαινεται!
:P
Nαι αλλά η φωτογραφία δεν είναι απ τ' Καρπινίσ, απο την Αγγλία είναι.
Συγκεντρώσου μουρλομεσήλικα!
Καντούλα, απορώ γιατί ο Κώστας μας δεν κάνει παρέα με το Δείμο.
Κι οι δυο έχουν μια... πολιτικομανία.
ίσως, όμως, ο Δείμος είναι πιο βαρύ πεπόνι.
Αθηνούλα, όσο υπάρχουν άντρες που μασάν από γυναικεία ψευτο-κλάματα, οι γυναίκες θα κλαίνε.
Τι λύσα σε έπιασε με τον Σαμαρά ρε Δείμε, μια χαρά παιδί το βλέπω.
Εντάξει... ατύχησε στην πολιτική του καριέρα αλλά δεν μπορείς να τον πεις και "χάλια".
Έχει αυτό το ξεκούρδιστο βάδισμα, είναι μέγας λούζερ, αλλά έχεις πηδήξει και μερικές γκομενίτσες της προκοπής!
Όπως η Βίση παρδείγματος χάριν...
Καντούλα, άλλα διαβάζει άλλα καταλαβαίνει ο δάσκαλος!
Αλλά συγχωρείται: έχει να τα βγάλει πέρα με τρεις γυναίκες ο άνθρωπος...
Στην καλύτερη ηλικία είμαι ρε Κεράσω!
Εντάξει, μπορεί να μην είμαι σε θέση να χύσω 7 φορές σε μια βραδιά (αυτό το έκανα στα 26, παρακαλώ, δύο φορές με προφυλακτικό και πέντε χωρίς) αλλά κι αυτό στα υπέρ μου είναι.
Δεν μου φταίει σε τίποτα η κοπελίτσα να την ταλαιπωρώ...
'Ο,τι θέλω γράφω... Αντί για "έγινες" ήθελα να γράψω, Κάντυ, "να γίνεις". Είπα και πω και την κακία για το Σμαρά και μου έκατσε στο λαιμό. Να δεις που είναι δάκτυλος του μητστακέικου. Κάτι κληρονόμησε από τον γκαντέμι, δεν μπορεί...
Σας ευχαριστώ μπλογκάρχες μου για τις ευχές! Πράματα και θάματα έδω μέσα.. Η αυλή των θαυμάτων είναι αυτό το βλόγι.. Ώστε ασκαρμίδη την πρόγκιξες την ιριδούλα και δεύτερες σκέψεις περάσαν από το μυαλό σου.. Είναι αλήθεια την αποπήραμε λίγο τη μικρή, αλλά έτσι μάθαιναν τα αγοράκια σε περασμένες δεκαετίες. Να είμαστε σκληρά (έστω και κατ'επίφαση) και καμιά φορά να χρησιμοποιούμε άγρια ειρωνεία, σαν τα καφενεία στα χωριά άλλοτε.. Τέσπα, θα καταλάβει και θα συχωρέσει.. Μάλιστα καντούλα, να αρχίσω τα σεξουαλικά τωρά.. Μα έτσι καλή μου καταλαβαίνεις πως το κλείσαμε το μαγαζί..
Με το δείμο είναι άλλη φάση.. Πάντα θα υπάρχει κάτι το ανεκπλήρωτο.. Είμαστε οι διαφορετικές συνιστώσες του ίδιου κόμματος..
Τι λες τώρα ασκαρμύδι μου.. Πήδηξε η σαμαροφλωράτζα τη βίσσυ..?
Κώστας
Γιαυτό έγινες σκληρός Ασκάρ μου??
Γμτ κρίμα που δεν ήμουν κοντά να το κάνω "μα" να του περάσει!
Πάντως μ'αυτή τη σκληράδα έχεις κάνει εδώ μέσα τόσους φαν πρέπει να το παραδεχτείς:))
Κώστα πολύχρονος ξεχάστηκα σόρυ!
Κώστα, κι άλλη κατάκτηση βλέπω! (Τη φραγκοσυριανή τη Ζουζού!)
Αλλά αυτή πάλαιψέ την μόνος σου.
Ένα μόνο σου λέω: είναι άσος στα δολώματα...
Τι λέγαμε;
Ααααα για την Ιρώ.
Κοίτα, μπορεί να την προγκίξαμε (μην βγάζετε απ' έξω την ουρά σας) αλλά δεν κατάλαβα γιατί έπρεπε να διγράψει το δικό της το μπλογκί!
Άβυσσος η ψυχή των γυναικών δικέ μου...
Καλά, δεν ήξερες πως αμνημονεύτων ετών ο ξεκούρδιστος ο Σαμαράς είχε τη Βίσσυ γκόμενα;
Ήταν η εποχή που η Αννούλα έψαχνε έναν καλό γάμο!
Ξέρεις... "επάγγελμα σύζυγος".
Ζουζού, σε πληροφορώ πως δεν χτυπούσα μόνο στο γόνατο.
Πολλές φορές η μπάλα μάς χτυπούσε και στο ... μαλακό υπογάστριο!
Δεχόμαστε και αναδρομική φροντίδα...
Τι βλέπω; Αμόλυσες παραγάδι για τον Κωστάκη;
Πες του όμως τι τα κάνεις τα χταποδάκι που ψαρεύεις με το βαρκί!
Πάω να ρίξω μια ξούρα γιατί μαλλιάρισα.
Κι επιστρέφω με ποστάκιον ιστορικόν και ... Συριανόν,
Δείμε, τι άκουσα;
Θα γίνει, λέει, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ;
Βλέπω ενισχύετε το κυβερνητικό σας προφίλ δικέ μου...
Ευχαριστώ ζουζού και για το ωραίο άβαταρ. Τι μαθαίνω, βγαίνεις λέει με το βαρκί σου και ψαρεύεις χταποδάκια..? Και σύριανή αρχόντισσα..? Πάντως να ξέρεις, είμαι βεντουζάτο χταπόδι δε γουλιάζομαι εύκολα.. Ανταρσύα συνιστώσα του σύριζα..? Αμφιθέατρο θα καταντήσουμε γαμώ την κοινωνία μου...
Κώστας
Τι ζηλόφθονος που'σαι αδελφάκι μου γιόρταζε χτες ο συνονόματος και του ευχήθηκα αμέσως να με κακολογήσεις!
Τα χταποδάκια αναλόγως πως αντιδρούν τους συμπεριφέρομαι αν δεν πετάξουν μελάνια ζεστά και τρυφερά αν όχι τους δίνω και καταλαβαίνουν:))
Ώστε "βεντούζα" Κώστα μου!
Καλαααα... θα βρεις τη μαγείρισσαά σου!
Αυτό με τον ΑΝΤΑΡΣΥΑ μάλλον φήμη ήταν που κυκλοφόρησε χθες στα στέκια των Εξαρχείων.
Ώστε "Ντίνα" η Ζουζού!
Χρόνια σου πολλά λοιπόν, χαρήκαμε για τη γνωριμία.
Όσο για τα χταποδάκια, μελάνια ξεμελάνια, στη σχάρα δεν τα σιγοψήνεις;
Οχι ακριβως το άλλο το πανάρχαιο
που σημαίνει
ελ+ναυς=που κυριεύεις τα πλοία
Τυχαίο??
Δεν νομίζω!
Καλά, σε φαντάζομαι μονόφθαλμο πειρατή, να καρφώνεις τον δεξιό γάντζο στην πλώρη και να πηδάς στο πλοίο με το χατζάρι στο στόμα!
Πανικός μιλάμε...
Ελ+ναυς λοιπόν... Και πως έφτάσε ως τις μέρες μας να σέρνει καράβι... Εντάξει φραγκοσυριανή.. Χιουμοράκι κάνουν ασκαρμύδι στα εξάρχεια.. Μέχρι κι εκεί την άκουσαν με το συριζα...
Κώστας
"Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μία μηλιά… και αγαπούσε ένα αγοράκι. Και κάθε μέρα το αγοράκι πήγαινε και μάζευε τα φύλλα της και τα έπλεκε στεφάνι κι έπαιζε το βασιλιά του δάσους. Σκαρφάλωνε στον κορμό της κι έκανε κούνια στα κλαδιά της κι έτρωγε μήλα.
Παίζανε κρυφτό. Κι όταν το αγόρι κουραζόταν, αποκοιμιόταν στον ίσκιο της.
Και το αγόρι αγαπούσε τη μηλιά πάρα πολύ. Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα πέρασαν τα χρόνια. Και το αγόρι μεγάλωσε. Και πολλές φορές η μηλιά έμενε μοναχή.
Τότε μια μέρα το αγόρι πήγε στη μηλιά και η μηλιά είπε: «Έλα, Αγόρι, έλα να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου και να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου, να φας μήλα και να ‘σαι ευτυχισμένο».
«Είμαι μεγάλος πια για να σκαρφαλώνω και να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω να αγοράσω πράματα και να καλοπεράσω. Θέλω λεφτά. Μπορείς να μου δώσεις λεφτά;»
«Λυπάμαι», είπε η μηλιά, «μα δεν έχω λεφτά. Έχω μονάχα φύλλα και μήλα. Πάρε τα μήλα μου, Αγόρι, και πούλησέ τα στην πόλη. Έτσι θα ‘χεις λεφτά και θα ‘σαι ευτυχισμένο».
Και τότε το αγόρι σκαρφάλωσε στη μηλιά, μάζεψε τα μήλα της και τα πήρε μαζί του.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί… και η μηλιά ήταν λυπημένη. Ώσπου μια μέρα το αγόρι ξαναγύρισε κι η μηλιά τρεμούλιασε απ’ τη χαρά της κι είπε:
«Έλα, Αγόρι, να σκαρφαλώσεις στον κορμό μου, να κάνεις κούνια στα κλαδιά μου και να ‘σαι ευτυχισμένο». «Δεν έχω καιρό για να σκαρφαλώσω σε δέντρα», είπε το αγόρι. «Θέλω ένα σπίτι που να μου δίνει ζεστασιά». «Θέλω γυναίκα και παιδιά, και γι’ αυτό χρειάζομαι ένα σπίτι. Μπορείς να μου δώσεις ένα σπίτι;»
«Εγώ δεν έχω σπίτι», είπε η μηλιά. «Σπίτι μου είναι το δάσος, μα μπορείς να κόψεις τα κλαδιά μου και να χτίσεις ένα σπίτι. Τότε θα ‘σαι ευτυχισμένο»
Και το αγόρι… έκοψε τα κλαδιά της και τα πήρε μαζί του για να χτίσει το σπίτι του. Κη μηλιά ήταν ευτυχισμένη.
Μα το αγόρι έκανε πολύ καιρό να ξαναφανεί. Κι όταν ξαναγύρισε, η μηλιά ήταν τόσο ευτυχισμένη που ούτε να μιλήσει καλά-καλά δεν μπορούσε.
«Έλα, Αγόρι», ψιθύρισε, «έλα να παίξεις».
«Είμαι πολύ γέρος και πολύ λυπημένος για να παίζω», είπε το αγόρι. «Θέλω μια βάρκα να με πάρει μακριά. Μπορείς να μου δώσεις μια βάρκα;»
«Κόψε τον κορμό μου και φτιάξε μία βάρκα» «Έτσι θα μπορέσεις να φύγεις μακριά… και να ‘σαι ευτυχισμένο».
Και το αγόρι έκοψε τον κορμό της…….
έφτιαξε μία βάρκα… κι έφυγε μακριά.
Κι η μηλιά ήταν ευτυχισμένη… μα όχι πραγματικά...... "
Παραμύθι, "Το δέντρο που έδινε" Σελ Σιλβερστάιν.
Μάλιστα...
Δημοσίευση σχολίου