Είμαι η Μαρία, βρήκα τα χειρόγραφα του Άσκαρ και τα δημοσιεύω με το έτσι θέλω (Ναυτικές ιστορίες - Κέιπ Χορν: το Ακρωτήρι του Διαβόλου)

Αν δεν έχεις περάσει το Κέιπ Χορν, ναυτικός δε λογιέσαι.

Σ' εκείνες τις ακριές της γης, χρονικά δεν υπάρχουν.

Οι σπασμένες λαμαρίνες και τα σφηνωμένα στα βράχια κουφάρια διηγούνται για πλοία π' αφήσαν τα λιμάνια τους κι έγιναν άφαντα...

Η εξοικείωση με τον κίνδυνο κάνει το γενναίο γενναιότερο αλλά λιγότερο τολμηρό.

Ο βετεράνος δεν ξεγελιέται απ' τις απατηλές αύρες της Χιλής.

Μέχρι να κάνεις τσιγάρο ξεσπάει η θύελλα.

Κάποια πλοία περνούσαν ακόμη κι εβδομάδες προσπαθώντας να στρίψουν αυτή τη λυσσασμένη γωνιά του κόσμου, κόντρα στον άνεμο...

Να το θυμάστε: πάντα υπάρχει ένα Κέιπ Χορν για όλους μας, στεριανούς και θαλασσινούς.

Νέοι, μην το ξεχνάτε κι ετοιμαστείτε να το παλαίψετε.

Κι εμείς, οι γκριζομάλληδες, ας φχαριστάμε το θεό που τη σκατζάραμε.

Κι εσείς, τυχεροί, που από κάποιο καπρίτσιο της μοίρας τα δικά σας Κέιπ Χορν ήταν ήρεμα σα τη λίμνη του Μαραθώνα, μην καυχηθείτε για το μυαλό ή τη μαγκιά σας!

Γιατί και το Θεό μπάρμπα να 'χατε, θα βουλιάζατε και θα παγαίνατε φούντο αν το 'θελε το Πνεύμα του Ακρωτηρίου...