Η Ντίνα με αντιμετώπιζε πότε σαν αγκαλιά και πότε σαν παροχή υπηρεσιών.Ώρες-ώρες μου συμπεριφερόταν σα να ήμουν ο δονητής της!
«Έλα καύλα μου, να με κάνεις να σβήσω... κάνε με να κλάψω», μου έλεγε.
«Υποχρέωσίς μου», απαντούσα από μέσα μου...
Τελικά, η καύλα μεταδίδεται σαν το χασμουρητό!
«Θέλω να σε νιώθω να χύνεις ξανά και ξανά και ξανά»
«Καμιά αντίρρηση», ξανασκεφτόμουν.
«Άλλοι με κάνουν να χύνω τρεις φορές στη σειρά, ξεσηκώνω τον τόπο με της φωνές μου... Αλλά εσύ καύλα μου με στέλνεις κανονικά! Δεν το χωράει το μυαλό μου!»
Ντινάκι, αυτό το τελευταίο μάλλον δεν έπρεπε να το πεις.
Μην επικαλείσαι πράγματα για την ύπαρξη των οποίων δεν είμαστε σίγουροι...
13 σχόλια:
Έχεις δίκιο Ασκάρ!
Οι μονοδιάστατες σχέσεις είναι πολύ βαρετές.
Και προκαλούν χασμουρητά.
αυτά τα «Υποχρέωσίς μου» και «Καμιά αντίρρηση» ακούγονται πολύ δελεαστικά.
αν μας πεις και τη συνέχεια, τότε θα συμπεράνουμε αν το ρετιρέ της κυρίας είναι γκαρσονιέρα ή πεντάρι...
καλό βράδυ Ασκαρ!
Αν αυτή η ανάρτηση είναι συνέπεια της εκλογής αυτού του ηλίθιου τραγουδιού να σε συγχωρήσω...
Γιατί και γω ξανθιά είμαι αλλά δε με έχει πει κανείς από όσους με γνωρίσανε χαζή...
Ισως επειδή είμαστε λιγάκι υπερ του δέοντος παιχνιδιάρες και ναζιάρες να περνάμε αυτό το μήνυμα στους άλλους αλλα δεν είναι έτσι...
Αλλωστε ποτέ δε μου αρέσανε τα στερεότυπα.
Καλημέρα!
δεν αντέχω να μην ρωτήσω. "κάνε με να κλάψω"; τουτέστιν?
ξανθιά βαμμένη, δυο φορές βλαμένη !
Το κλείσιμο ήταν φοβερό...
Το μόνο μου ερώτημα σχετικά με την ανάρτηση έχει να κάνει με το βιντεάκι.
Αν δηλ. φαίνεται ή οχι το βρακάκι της τραγουδίστριας.
Δυστυχώς έμεινε αναπάντητο μέχρι τώρα.
ΥΓ Η απάντηση στο ερώτημα της ΜΑΝΑΣ σχετικά με το κλάψιμο μάλλον έχει να κάνει με καμιά παραβολή του Ιησού που θα έλεγε ο ΑΣΚΑΡ στην διάρκεια της τελετουργίας...
ίσως να έχει να κάνει και με την σταύρωση...
αλλά δεν τον κόβω τόσο κίνκυ τον πρωταγωνιστή..
ΥΓ2 Οσο για το αν "κατοικείται το ρετιρέ των ξανθιών" ...
μαύρα μεσάνυχτα αγόρι μου...
οι ξανθιές (συν τις άλλες αποχρώσεις) μας κυβερνούν..
απο την δικιά σου την Ντίνα μέχρι την δικιά μας την Αγγέλα (Μέρκελ)
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχα! takis, γράψατε, ΠΑΛΙ!!!!! :)
Τελικά είσαι αψυχολόγητος!
Κυριακή μας βγαίνεις σεμνός και ταπεινός και την Τετάρτη χυδαίος γ..ας!
Το καλό είναι ότι γνώρισα το άσμα που θα μας εκπροσωπείσει στην eurovision!
Την τελευταία φράση στην αφιερώνω:))
Μαρία, αν εσύ ψάχνεις για «πολυδιάστατες» σχέσεις, σώθηκες...
Σάμμυ, όπως είπε κι ο Καζαντζάκης, όποιος χαλάει χατήρι γυναίκας πόρτα παραδείσου δεν βλέπει!
Όσο για το «ρετιρέ», δεν έχει τόσο σημασία η επιφάνειά του όσο το κατοικίσιμό του...
Λιάκη, μια ζωή ζωρίς στερεότυπα είναι μεν συναρπαστική αλλά και επικίνδυνη...
Κρίμα ρε Μανούλα.
Δεν έτυχε ποτέ να κλάψεις κάνοντας σεξ.
Και δεν εννοώ να σε χαστουκίζει ο μοτορτζής (το ’πα καλά;) ούτε να σου περιγράφει τα πάθη του Χριστού...
Κεράσω, εσύ καλέ είσαι πιο μισογύνα κι από μένα!
Δηλαδή, Δείμε, το «άνοιγμα» με τα «μπαλκόνια» της κυρίας σου πέρασε απαρατήρητο;
Καλά ρε συ, έβαλες το μικροσκόπιο για ν’ ακούσεις το τραγούδι;
Και μην συγχέεις τη Ντίνα με τη Μέρκελ.
Η πρώτη κλαίει, η δεύτερη μας κάνει να κλαίμε...
«Γλυκιά Μαριλίτσα», δεν πιστεύω να φλερτάρεις τον Τάκις για να μου μπεις στο μάτι;
Ζουζού, τα «Υποχρέωσίς μου» και «Καμιά αντίρρηση» δεν είναι σεμνά και ταπεινά;
Και στο ποστάκι, δεν είμαι εγώ ο χυδαίος αλλά η κυρία με το ακατοίκητο ρετιρέ!
Και προτιμώ τα «θαλασσινά» σου...
Ασκαρδαμούλη, συζητήσαμε το ποστάκι σου απόψε στο φροντιστήριο.
Και μια καθηγήτρια είπε πως οι άντρες θέλουν να έχουν την πρωτοβουλία του πάθους, γι’ αυτό και απαξιώνουν τις γυναίκες που παίρνουν πρωτοβουλίες.
Έχει δίκιο;
Εγώ δεν ήμουν στο φροντιστήριο και δεν ξέρω τι ειπώθηκε.
Πρώτη φορά ακούω πως ο Ασκαρδαμυκτί διδάσκεται και στα φροντιστήρια!
Δημοσίευση σχολίου