Αύριο 45ρίζω και θυμάμαι διάφορα... (Απ’ το Δημοτικό ήθελα να λαρυγγώσω τις σημαιοφόρες!) Διαβάστε και το υστερόγραφο!

Στις σχολικές παρελάσεις ήμουν ή του ύψους ή του βάθους!
Είτε θα με έβλεπες στην τελευταία σειρά, λόγω ύψους, είτε στην πρώτη, λόγω επιδόσεων, δίπλα στη σημαιοφόρο.
Σημαιοφόρος ήταν πάντα κορίτσι, κι αυτό ποτέ δεν το χώνεψα!
Ένας φίλος μου ψυχαναλυτής λέει πως σ’ αυτό οφείλεται ο μετέπειτα μισογυνισμός μου.
Εγώ, αντίθετα, με βρίσκω απολύτως φυσιολογικό!
Μόνο οι ομοφυλόφιλοι δεν θέλουν να λαρυγγώσουν τις γυναίκες.
Οι υπόλοιποι άντρες είμαστε προγραμματισμένοι να γουστάρουμε συγκεκριμένα πράγματα: το γλεντοκόπι, τα κωλαράκια, το μπουνίδι, τη μπάλα, τον πόλεμο και το βυζί της μάνα μας!
Τίποτ’ άλλο.
Στο στρατό δεν με έπαιρναν στις παρελάσεις!
Πάλι λόγω ύψους.
Ποτέ δεν κατάλαβα πώς η αντρεία σχετίζεται με το έξοχο παρουσιαστικό.
Οι καλύτεροι πολεμιστές του κόσμου, οι Νεπαλέζοι κομάντος του Βρετανικού Στρατού, μοιάζουν νάνοι μπροστά μου...
Σε στρατιωτική παρέλαση μόνο μια φορά συμμετείχα: στις 25 Μαρτίου 1996.
Δυο μήνες μετά τα Ίμια. Τότε που έπρεπε να εμψυχώσουμε και να εμψυχωθούμε...
Πέρασαν σχεδόν 17 χρόνια από κείνες τις κολασμένες νύχτες του Γενάρη.
Οπότε μπορούμε να πούμε μερικά πραγματάκια.
Ο ελληνικός στρατός είχε καταλάβει τις γύρω βραχονησίδες και τα Ανατολικά Ίμια. Κι άφησε αφύλαχτα τα Δυτικά.
Παράλογο; Ναι! Ανεξήγητο; Όχι!
Προφανώς έπρεπε κάτι να καταλάβουν κι οι Τούρκοι, να γίνει η σχετική τράμπα και να λήξει το θέμα αναίμακτα...
Η τουρκική επιχείρηση ήταν απλή και προβλέψιμη.
Η φρεγάτα Γιαβούζ στις 2 τα ξημερώματα κάνει ελιγμό, μας κλείνει την ορατότητα, κι απ’ την πίσω πλευρά κατεβάζει δυο λέμβους Ζόντιακ με 12 βατραχάνθρωπους. Σε λίγα λεπτά οι τύποι είχαν πιάσει τα Δυτικά Ίμια κι ανέβαζαν την τουρκική σημαία.
Την ίδια ώρα δυο τουρκικά ελικόπτερα Μπλακ Χοκ πετούσαν πάνω απ’ τα νησάκια για αντιπερισπασμό, έτοιμα να επέμβουν αν χρειαζόταν.
Τα δικά μας «Χιούι» δεν μπορούσαν να σηκωθούν γιατί είχε μποφόρια, ενώ τα Σινούκ είναι μπακατέλες και μπορεί να τα σημαδέψει και η τυφλή ελληνική δικαιοσύνη.
Άσε που οι Τούρκοι καταδρομείς ήταν μακράν ανώτεροι σε νυχτερινές επιχειρήσεις.
Φτάνει ως εδώ... τραγουδάκι.
Υ.Γ.: Ένας φίλος απ’ τα παλιά, μόλις διάβασε την ανάρτηση, με πήρε τηλέφωνο και μου θύμισε μια λεπτομέρεια: Ξέρετε πώς ξεπροβόδισε ένας ανώτερος αξιωματικός του Πολεμικού μας Ναυτικού τα παιδιά που κατέβηκαν στα Ανατολικά Ίμια; Με την περίφημη ελληναράδικη φράση: «Άντε λεβέντες μου, με τη βοήθεια του Χριστού να τους γ....... την Παναγία»!