Μου φαίνεται πως στις μέρες μας κανείς δεν πηδεί!

Τούτο το μπλογκί δεν ανεβάζει ανέκδοτα!
Αλλά μετά το εφιαλτικό 2011 και το κολασμένο 2012 που αναμένεται, θεωρούμε καλό να πούμε κανένα καλαμπουράκι μπας και γελάσει λίγο το χειλάκι μας.
Λοιπόν... ένα αεροπλάνο πέφτει (ως γνωστόν) στην Αφρική και γλιτώνουν (πάλι ως γνωστόν) ένας Γερμανός ένας Ιταλός κι ένας Έλληνας.
Τους πιάνουν οι Μάο-Μάο και τους παγαίνουν στο Βασιλιά τους.
Τους βλέπει εκείνος έτσι ασπρουλιάρηδες, τους συμπάθησε κι όχι μόνο τους χάρισε τη ζωή αλλά αποφασίζει να τους παντρέψει με τρία τρυφερούδια του χαρεμιού του.
Κι όχι μόνο αυτό, αλλά στο καπάκι τους λέει: «όποιος κάνει τη γυναίκα του να φωνάξει περισσότερο την πρώτη νύχτα του γάμου θα του δώσω το μισό μου βασίλειο!»
Γίνονται οι γάμοι και την άλλη μέρα οι τρεις Ευρωπαίοι παρουσιάζονται στο Βασιλιά.
«Χθες έδωσα στη γυναίκα μου ένα μπακιρένιο δαχτυλιδάκι», λέει ο Γερμανός, κι εκείνη έμπηξε τις τσιρίδες και την άκουσε όλη η καλύβα».
«Εγώ της υποσχέθηκα ένα ταξιδάκι στη Νάπολη», λέει ο Ιταλός, «και οι φωνές της ακούστηκαν σε όλο το τετράγωνο».
«Ρε α πω δω», λέει ο Έλλην. «Εγώ έβγαλα τη μηχανή του αεροπλάνου, της άλλαξα λάδια και μετά σκούπισα τα χέρια μου στο σεντόνι της! Ε, ακόμα ουρλιάζει»!
Ηθικό δίδαγμα: πηδάει σήμερα κανείς;