Να γιατί μισώ τις γυναίκες!

Πήρα ένα κινητούλι να κάνω τη δουλίτσα μου και να μιλάω με τους κολλητούς, κι αυτή μ’ έπρηξε:
«Θέλω να μου γνωρίσεις αυτό το Θανάση που ’χεις στις επαφές σου»
«Γιατί άργησες να απαντήσεις;»
«Πού ήσουν και το ’χες απενεργοποιημένο;»
Έτσι μου ’ρχετε να το πετάξω απ’ το παράθυρο...
Ώρες-ώρες με πιάνουν οι ιπποσύνες μου και της παίρνω λουλούδια ή γλυκά.
Ε... μού τα βγάζει απ’ τη μύτη:
«Εσύ σίγουρα κάποια βρομοδουλειά έκανες χθες βράδυ!»
Αποφάσισα να ανθρωπιστώ λίγο και να πλένομαι κάθε μέρα. Και να ρίχνω και μια ξούρα μόλις βγαίνω απ’ το μπάνιο.
Με βλέπει σαν εγκληματία: «Πολύ ύποπτα μου φαίνοντα όλ’ αυτά», μου λέει. «Και το ξέρεις πως εγώ σε γουστάρω αξύριστο!»
Σκέφτηκα πρόσφατα να εκσυγχρονιστώ. Πήγα κι αγόρασα κάτι μοντέρνα ρουχάκια, βρήκα και κάτι καινούργια μυθιστορήματα -όχι όλο Ντοστογιέφσκι και Τολστόυ-, έπιασα και στο ράδιο κάτι τέκνο σταθμούς, κι αυτή έγινε μπαρούτι: «Κάποια πιτσιρίκα γνώρισες και θες να το παίξεις τζόβενο»!
Λες και δεν είμαι μεγάλος ... πιπινομαγνήτης! Πάντα ήμουν...
Χθες βράδυ ήταν τ’ αποκορύφωμα:
Είπα να δοκιμάσουμε καμιά νέα στάση, μπας και σπάσει η ρουτίνα.
Τι το ’θελα ο καψερός;
«Πού τα ’μαθες αυτά τα κόλπα εσύ; Πλέον είμαι σίγουρη πως με κερατώνεις!»