Χθες βράδυ το ματσάκι ήταν υπέροχο!
Ο Γαύρος έπαιξε κυνικά και βραχυκύκλωσε τους Γερμαναράδες.
Κι όταν βραχυκυκλώνεις τον αντίπαλο, όλα παίζονται...
Μετά το τέλος του αγώνα έδωσα ραντεβού με τους «κολλητούς» σ’ ένα μπαράκι στο Μοσχάτο.
Άργησα λίγο, και τους βρήκα όλους εκεί. Είχαν ήδη αρχίσει να πίνουν. Η ένταση του αγώνα ήταν ακόμα ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
Καθώς πέρασα το κατώφλι, και τους είδα στο βάθος της αίθουσας, κοντοστάθηκα λίγο και τους παρατήρησα.
Τα «παιδιά» μού έδιναν την εντύπωση πως απλά περίμεναν να πεθάνουν, αλλά δεν βιάζονταν και ιδιαίτερα!
Ο θάνατος θα έρθει οπωσδήποτε, αλλά καλό είναι να βρίσκουμε κανένα κολπάκι για να τον κάνουμε να περιμένει...
Έφυγα μόνος τρεις ώρες αργότερα.
Ένας παράξενος τύπος με ακολουθούσε.
Κάτι κρατούσε στο χέρι του, αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω. Ήταν και το σκοτάδι, ήμουν και λίγο πιωμένος, με εννοείτε...
Κατευθύνθηκα σ’ έναν κάδο σκουπιδιών.
Έφτυσα μέσα, χωρίς να πάρω καθόλου τα μάτια μου από πάνω του!
Ο τυπάς έστριψε και εξαφανίστηκε.
Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά αυτό το κόλπο πάντα πιάνει!
Μου το ’χε μάθει στο στρατό ένας αλητάμπουρας απ’ το Βόλο...
Ο Γαύρος έπαιξε κυνικά και βραχυκύκλωσε τους Γερμαναράδες.
Κι όταν βραχυκυκλώνεις τον αντίπαλο, όλα παίζονται...
Μετά το τέλος του αγώνα έδωσα ραντεβού με τους «κολλητούς» σ’ ένα μπαράκι στο Μοσχάτο.
Άργησα λίγο, και τους βρήκα όλους εκεί. Είχαν ήδη αρχίσει να πίνουν. Η ένταση του αγώνα ήταν ακόμα ζωγραφισμένη στα πρόσωπά τους.
Καθώς πέρασα το κατώφλι, και τους είδα στο βάθος της αίθουσας, κοντοστάθηκα λίγο και τους παρατήρησα.
Τα «παιδιά» μού έδιναν την εντύπωση πως απλά περίμεναν να πεθάνουν, αλλά δεν βιάζονταν και ιδιαίτερα!
Ο θάνατος θα έρθει οπωσδήποτε, αλλά καλό είναι να βρίσκουμε κανένα κολπάκι για να τον κάνουμε να περιμένει...
Έφυγα μόνος τρεις ώρες αργότερα.
Ένας παράξενος τύπος με ακολουθούσε.
Κάτι κρατούσε στο χέρι του, αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω. Ήταν και το σκοτάδι, ήμουν και λίγο πιωμένος, με εννοείτε...
Κατευθύνθηκα σ’ έναν κάδο σκουπιδιών.
Έφτυσα μέσα, χωρίς να πάρω καθόλου τα μάτια μου από πάνω του!
Ο τυπάς έστριψε και εξαφανίστηκε.
Δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά αυτό το κόλπο πάντα πιάνει!
Μου το ’χε μάθει στο στρατό ένας αλητάμπουρας απ’ το Βόλο...
10 σχόλια:
Τι όμορφο λαλά!! Και τι σύμπτωση... αυτό σκεφτόμουν σήμερα έτσι ξαφνικά χωρίς να το εχω ακούσει πουθενά...
Χμμμ... γαύρος... κανείς δεν είναι τέλειος... :-p
Βολιώτες παναταχού παρόντες!!
Γερμανός τραμπούκος βαλτός από τη Μέρκελ ήταν το λαμόγιο που σε ακολουθούσε!
Έμαθα, από καλή πηγή, ότι της Κυρίας, της στοίχισε ακριβά η ήττα!
Μετά τα πολλά "ναι" του Γιώργου το "όχι" του Θρύλου την ενόχλησε!
πρέπει να έχει βραχυκυκλώσει ο εγκέφαλός μου για να σκέφτομαι σοβαρά αν όντως μπορεί να δουλέψει το κόλπο με το φτύσιμο στα σκουπίδια...
ωραίο κολπάκι
Ναι, εσείς φωνάζατε τα συνθήματα στο γήπεδο
"ετσι γαμάμε αυτούς που τους χρωστάμε"...?
Ονειρα!...
ας ετοιμαστούμε τώρα για το σκληρό σεξ.....
θυμάσε κάτι παλιά Γερμανικά πορνό?
ΥΓ Να σου πω , μήπως ο τύπος έστριψε γιατί αλλού πήγαινε ο άνθρωπος?
Λιχτιδούλα, αν θες να γελάερι συχνά το χειλάκι σου, γίνε κι εσύ Θρυλίτσα!
Σάμμυ, διάβαζα χθες το λόγο που οι Βολιώτες λέγονται «αυστριακοί» και γελούσα...
Σαλωνίτη, νομίζω πως μόνο το ΟΧΙ του Θρύλου μετράει.
Όλοι οι άλλοι λένε «όχι» στους Γερμανούς αλλά «ναι» στα γερμανικά λεφτά!
Μανούλα, «δουλεύει»! Σου μιλάω μετά λόγου γνώσεως!
Φρίκαρε, εσύ θα το δοκίμαζες, ή θα προτιμούσες να γίνεις Λούης!
Τάκη, αποκλείεται! Έστριψε αποκλειστικά και μόνο γιατί εγώ έφτυσα στον κάδο και τον κοίταξα βλοσυρά!
πε κι εμέ, πε κι εμέ.
κάτι θυμάμαι αλλά το χω ξεχασμένο -true.
Κάποια περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι Τούρκοι είχαν επιβάλλει πολύ υψηλούς δασμούς στο λιμάνο του Βόλου.
Απάλλαξαν μόνο τους Αυστριακούς εμπόρους.
Οπότε, όλοι οι Βολιώτες, για να γλυτώσουν τους δασμούς παρίσταναν τους ... αυστριακούς!
Πρέπει να ήταν πολύ αστείο το θέαμα...
wie bitte?
χι χι χι!!!
Δημοσίευση σχολίου