Δεν υπερβάλλω καθόλου: το μισό και βάλε δημόσιο χρέος μας έχει εξαγγελθεί στις Δ.Ε.Θ.!Οι «καλοί» μας πρωθυπουργοί ένιωθαν την υποχρέωση, κάθε φορά που ανέβαιναν το Σεπτέμβρη στη Σαλονίκη, να εξαγγείλουν κι από ένα «φιλολαϊκό πακέτο μέτρων»!
Αυξήσεις σε συντάξεις και μισθούς, φοροαπαλλαγές, φαραωνικά έργα...
Και τα βράδια, με τις μοντέλες αγκαλιά, τα κυβερνητικά στελέχια, γλεντοκοπούσαν ελληναράδικα!
Κάπως έτσι φτάσαμε να μην παράγουμε τίποτ’ άλλο εκτός από χρέη.
Και χωρίς να το καταλάβουμε, έγινε όλ’ η χώρα ένα σοβιετικό εργοστάσιο, αντιπαραγωγικό και κρατικοδίαιτο.
Γύρω-γύρω όλοι, και στη μέση το κρατικό πουγκί!
Όλοι με το χέρι απλωμένο ήμασταν, και «δώσε κι εμένα μπάρμπα»!
Κάθε αξιοπρεπής γονιός έπρεπε να μεριμνήσει για δυο πράγματα: α) να σπουδάσει κάπου τα παιδιά του, και β) να έχει κάποιον βουλευτή κολλητό για να τα διορίσει στο Δημόσιο...
Πριν 25 χρόνια, στο πρώτο έτος της Νομικής, γνώρισα μερικά απ’ τα καλύτερα μυαλά της γενιάς μου.
Και σήμερα τους βλέπω σκυμμένους, κρυμμένους απ’ τη ζωή, δεν ερωτοτροπούν, δεν φλερτάρουν, δεν επιτίθενται, δεν διεκδικούν...
Μόνο μετρούν τα ένσημα, και γκρινιάζουν! Γκρινιάζουν συνεχώς και για τα πάντα.
Έχουν ηττηθεί χωρίς να ρίξουν ούτε μια τουφεκιά...
Κοιτάζω και τους πιτσιρικάδες, τη φρεσκαδούρα της ζωής.
Αναδεύουν νωχελικά το φρέντο και κενώνουν το νου από λογισμούς!
Κόμη στιλβωμένη με τζελ, γυαλιά για το ηλιόφως, στο τραπεζάκι αγρυπνούν τα κινητά, τα κλειδιά, τα τσιγάρα, τα δελτία στοιχημάτων και οι αθλητικές.
Νωχελικοί και ήρεμοι. Άγνοια κινδύνου ή μια άλλη βιοσοφία;
Πάντως δεν κρύβεται η αμεριμνησία, η οκνηρία, η χαμηλή φιλοδοξία, η αστήρικτη αυτοπεποίθηση, η εξωστρέφεια στην παρέα και η εσωστρέφεια σε όλα τ’ άλλα...
Είμαστε τέκνα του «έχει ο Θεός», του «και αύριο μέρα είναι», γουστάρουμε τις αψιμαχίες χωρίς ρίσκα, και όταν περνάμε από καμιά εκκλησία κάνουμε το σταυρό μας να ’χει ο Θεός καλά τους γέρους μας, για να τους μασάμε τις συνταξούλες τους...
12 σχόλια:
Σωστό σε βρίσκω και το τραγουδάκι ωραίο!
Από τις καλύτερες αναρτήσεις σου η συγκεκριμένη φίλε Ασκαρ... Έχεις ένα τρόπο να τα λες πολύ ωραία και χτυπάς κατευθείαν στο κόκκαλο. Ελπίζω το καλοκαίρι σου να ήταν όμορφο και χαλαρωτικό ή έντονο και δημιουργικό ή όπως το ήθελες τέλος πάντων! Αρκεί να πέρασες καλά! Σε φιλώ και καλό μας φθινόπωρο!
Τελικά η περιήγηση στις μονές σ'εκανε φιλόσοφο βλέπω.
Οσο μεγαλώνεις ωριμάζεις και βλέπεις με άλλο μάτι την νεολαία!
Πιστεύω η στάση της οφείλεται σε μας που τους δώσαμε τα πάντα απλόχερα και δεν "ιδρωσαν" ν'αποκτήσουν για να εκτιμήσουν την αξία τους.
Mμμμ..αρχίσαν οι φιλοσοφίες..
Για τους λαοπλανους πολιτικούς, τους μαραμένους μεγαλύτερους τους βαρεμένους νέους .....
Ναι μόνο εσύ και οι σχολιαστές εδώ τα ξέρουν όλα (απόγονοι του Σωκράτη βλέπεις)
λες να φταίει η καλοκαιρινή περιήγηση?
μπα άλλο φταίει... σκεφτόταν ο Τάκης και κοίταξε το ποτήρι με το κόκκινο κρασί μπροστά του..
τον είχε συγκλονίσει η σημερινή απόφαση του γερμανικού συνταγματικού δικαστηρίου..
τελικά υπάρχει θεός....
(λέμε τώρα)
Το κείμενο σου , άρεσε , το απαλλοτρίωσε και το ανέβασε ο ergaster !
Μορταλάκο, δεν ξέρω αν το παρατήρησες, αλλά τον τελευταίο καιρό αρχίζουν και συμφωνούν μεταξύ τους άνθρωποι που μια ζωή διαφωνούσαν!
Παράξενα πράγματα... που λέει κι ο φίλος μας ο Τάκης.
Μαρία, τι ανανεωμένο λουκ είν’ αυτό που βλέπω!
Είδες τι είναι, ρε παιδί μου, να ’χεις γκόμενο γαύρο;
Άστα ρε Ζουζού... Εμείς πιτσιρικάκια βγάζαμε το καλοκαίρι με δυο παγωτά, κι όταν τα τρώγαμε μέναμε άυπνοι απ’ τη χαρά!
Τάκη, ένα μόνο επιχείρημα για την ανυπαρξία του Θεού παραδέχομαι ως σοβαρό: ότι δεν έχει πέσει ακόμα φωτιά απ’ τον ουρανό να σε κάψει!
Πρωτόγονε, είναι απαλλοτρίωση άλα 17 Νοέμβρη;
Πολύ σοβάρεψες τελευταία νομίζω...
Μεγαλώνει ο άνθρωπος φιλενάδα, δεν το καταλαβαίνεις;
Πέρασα να πω την καλησπέρα μου, μου άρεσαν πολύ τα λόγια σου, κοινότοπο θα μου πεις, αν δεν το πούμε όμως, μονάχοι θα απομείνουμε, εμείς και οι σκέψεις μας. Μόνο κάτι θα προσθέσω, οι μη έχοντες σκέφτονται,ανεξαρτήτου ηλικίας, οι έχοντες ή οι συντηρούντες από τους έχοντες "ανεμελιάζουν". Να σαι καλά
Σποράκια, δεν είστε ακόμα σε θέση να διακρίνεται το σοβαρό απ’ το ασόβαρο!
Ζωή, και μόνο η επικοινωνία είναι σημαντική.
Θυμάσαι το λέγαμε στο φιλοσοφούμεν;
πρέπει να επαναεπνδύσουμε στις ανθρώπινες σχέσεις!
Τώρα θα μου πεις, σιγά τις σχέσεις μέσω του διαδικτύου!
Συμφωνώ... αλλά τίποτα δεν μας εμποδίζει να προχωρήσουμε και λίγο παραπέρα.
Π.χ., γιατί μου έχει κολλήσει πως ταιριάζεις με τον Τάκη;
Ασκαρούλη, μην γίνεσαι Βασιλειάδου!
Καμία σχέση ο Τάκης με τη Ζωή...
Δημητρούλα, απ’ την αρχή το έλεγα πως τον Τάκις τον θέλεις μόνο για την πάρτη σου!
Δημοσίευση σχολίου