Εμείς οι Αθηναίοι τους Πέρσες τους «είχαμε»!
Αλλά για χάρη της εθνικής ενότητας είπαμε να βάλουμε στο παιχνίδι και τους Λακεδαιμόνιους (μαύρη η ώρα που το σκεφτήκαμε)...
Το σχέδιο που καταστρώσαμε ήταν (θεωρητικά) άψογο! Τον περσικό στρατό θα τον τσακίζαμε στις Θερμοπύλες και τον στόλο στο Αρτεμίσιο, ανοιχτά στις βόρειες ακτές της Εύβοιας.
Κάναμε, όμως, τη χοντρομαλακία κι αναθέσαμε την άμυνα των Θερμοπυλών στις κουνίστρες τις Σπαρτιάτισσες και στις συκιές απ’ την Πύλο.
Εκατό δικές μας δευτεράτζες να στέλναμε, ο Ξέρξης ακόμα θα πάλευε να περάσει τα στενά!
Εδώ, στο «ταψί του Μαραθώνα», στην καρακαμπίλα, κατεβήκαμε τρέχοντα απ’ τις πλαγιές της Πεντέλης και τους πήραμε τα σώβρακα!
Παίδες, μην ακούτε τι λένε τα σχολικά βιβλία και τα χαζοχαρούμενα κινηματογραφικά έργα των Αμερικάνων.
Οι Θερμοπύλες τότε δεν ήταν όπως τις βλέπετε σήμερα. Ήταν ένα στενό, ίσα που χώραγαν δυο κορμιά να περάσουν ταυτόχρονα! Δεν υπήρχε περίπτωση να περνούσαν υπό φυσιολογικές συνθήκες οι Πέρσες.
Αλλά μπορείς να εμπιστευτείς τις «ελιές Καλαμών»; Εμείς τις εμπιστευτήκαμε και να το αποτέλεσμα: πέρασαν οι εχθροί κι έφτασαν μπάι στην Αθήνα μας και την κατέκαψαν...
Τέσπα... μεγάλη πίκρα, αλλά τι να κάνουμε, έτσι είν’ η ζωή.
Κουβαλήσαμε τα γυναικόπαιδα με τα πλεούμενα στην Τροιζήνα, κι οι άντρες, από 14 και πάνω, καβαλήσαμε τις τριήρεις.
Κι εκεί που ήμασταν μπαρουτιασμένοι και βγάζαμε ατμούς απ’ τ’ αυτιά και τις μύτες, έτοιμοι να πιούμε το αίμα των Περσών με τις υψικαμίνους της Χαλυβουργικής, πετάγεται η αδέλφω η Μεσσήνια και λέει:
«Όπως είπαμε και στο Ζάππειο, πρέπει να μεταφέρουμε τις γραμμές άμυνας στον Ισθμό!»
Ο ψευτόμαγκας νοιαζόταν μόνο να σώσει το σπίτι της γυναίκας του στο Ναύπλιο, το πατρικό του στη Μονεμβάσια και τους οννεδίτες απ’ την Καλαμάτα που διόρισε τσουβαλιδόν στο Μουσείο της Ακρόπολης!
Ο Γιώργος, όμως, πάτησε πόδι: «Εμείς δεν φεύγουμε από δω! Θα υπερασπιστούμε την πόλη μας!»
«Ποια πόλη σας, καλέ; Δεν έχετε πλέον πόλη, την έκαψαν οι Πέρσες!», απάντησε ο Αντωνάκης.
Αλλά ο Γιώργος ανένδοτος: «Η δικιά μας πόλη είναι οι διακόσιες τριήρεις, και είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας! Εσείς αν θέλετε φύγετε. Εμείς θα μείνουμε να πολεμήσουμε, έστω και μόνοι μας»...
Κι έτσι το 2011 έμεινε στην ιστορία!
Παίδες, κουράγιο! Το «καταραμένο» 2011 όπου να ’ναι βγαίνει!
Σε λίγο αρχίζει η φουλ τουριστική σεζόν. Κι απ’ ό,τι φαίνεται θα έρθουν πολλά μπικικίνια στη χώρα μας φέτος. Πολύ περισσότερα από πέρυσι.
Κι οι εξαγωγούλες μας, τσούκου-τσούκου, όλο και αυγαταίνουν!
Κουράγιο και το φάγαμε το βόδι!
Το 2012 τα πράγματα θα ισορροπήσουν και το 2013 θ’ αρχίσει η βελτίωση.
Μην περιμένετε και σπουδαία πράγματα. Απλά να ζούμε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια γμτ μου...
Αλλά για χάρη της εθνικής ενότητας είπαμε να βάλουμε στο παιχνίδι και τους Λακεδαιμόνιους (μαύρη η ώρα που το σκεφτήκαμε)...
Το σχέδιο που καταστρώσαμε ήταν (θεωρητικά) άψογο! Τον περσικό στρατό θα τον τσακίζαμε στις Θερμοπύλες και τον στόλο στο Αρτεμίσιο, ανοιχτά στις βόρειες ακτές της Εύβοιας.
Κάναμε, όμως, τη χοντρομαλακία κι αναθέσαμε την άμυνα των Θερμοπυλών στις κουνίστρες τις Σπαρτιάτισσες και στις συκιές απ’ την Πύλο.
Εκατό δικές μας δευτεράτζες να στέλναμε, ο Ξέρξης ακόμα θα πάλευε να περάσει τα στενά!
Εδώ, στο «ταψί του Μαραθώνα», στην καρακαμπίλα, κατεβήκαμε τρέχοντα απ’ τις πλαγιές της Πεντέλης και τους πήραμε τα σώβρακα!
Παίδες, μην ακούτε τι λένε τα σχολικά βιβλία και τα χαζοχαρούμενα κινηματογραφικά έργα των Αμερικάνων.
Οι Θερμοπύλες τότε δεν ήταν όπως τις βλέπετε σήμερα. Ήταν ένα στενό, ίσα που χώραγαν δυο κορμιά να περάσουν ταυτόχρονα! Δεν υπήρχε περίπτωση να περνούσαν υπό φυσιολογικές συνθήκες οι Πέρσες.
Αλλά μπορείς να εμπιστευτείς τις «ελιές Καλαμών»; Εμείς τις εμπιστευτήκαμε και να το αποτέλεσμα: πέρασαν οι εχθροί κι έφτασαν μπάι στην Αθήνα μας και την κατέκαψαν...
Τέσπα... μεγάλη πίκρα, αλλά τι να κάνουμε, έτσι είν’ η ζωή.
Κουβαλήσαμε τα γυναικόπαιδα με τα πλεούμενα στην Τροιζήνα, κι οι άντρες, από 14 και πάνω, καβαλήσαμε τις τριήρεις.
Κι εκεί που ήμασταν μπαρουτιασμένοι και βγάζαμε ατμούς απ’ τ’ αυτιά και τις μύτες, έτοιμοι να πιούμε το αίμα των Περσών με τις υψικαμίνους της Χαλυβουργικής, πετάγεται η αδέλφω η Μεσσήνια και λέει:
«Όπως είπαμε και στο Ζάππειο, πρέπει να μεταφέρουμε τις γραμμές άμυνας στον Ισθμό!»
Ο ψευτόμαγκας νοιαζόταν μόνο να σώσει το σπίτι της γυναίκας του στο Ναύπλιο, το πατρικό του στη Μονεμβάσια και τους οννεδίτες απ’ την Καλαμάτα που διόρισε τσουβαλιδόν στο Μουσείο της Ακρόπολης!
Ο Γιώργος, όμως, πάτησε πόδι: «Εμείς δεν φεύγουμε από δω! Θα υπερασπιστούμε την πόλη μας!»
«Ποια πόλη σας, καλέ; Δεν έχετε πλέον πόλη, την έκαψαν οι Πέρσες!», απάντησε ο Αντωνάκης.
Αλλά ο Γιώργος ανένδοτος: «Η δικιά μας πόλη είναι οι διακόσιες τριήρεις, και είναι η μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας! Εσείς αν θέλετε φύγετε. Εμείς θα μείνουμε να πολεμήσουμε, έστω και μόνοι μας»...
Κι έτσι το 2011 έμεινε στην ιστορία!
Παίδες, κουράγιο! Το «καταραμένο» 2011 όπου να ’ναι βγαίνει!
Σε λίγο αρχίζει η φουλ τουριστική σεζόν. Κι απ’ ό,τι φαίνεται θα έρθουν πολλά μπικικίνια στη χώρα μας φέτος. Πολύ περισσότερα από πέρυσι.
Κι οι εξαγωγούλες μας, τσούκου-τσούκου, όλο και αυγαταίνουν!
Κουράγιο και το φάγαμε το βόδι!
Το 2012 τα πράγματα θα ισορροπήσουν και το 2013 θ’ αρχίσει η βελτίωση.
Μην περιμένετε και σπουδαία πράγματα. Απλά να ζούμε με στοιχειώδη αξιοπρέπεια γμτ μου...
20 σχόλια:
Άντε, πάω τώρα στα Εξάρχεια, στα γραφεία των «φίλων της Μπαρτσελώνα», να δούμε τον τελικό!
Πάντως, να πω και την αμαρτία μου, είναι κι οπαδός της Μάντσεστερ!
Γενικά, γουστάρω πολύ τις λιμανίσιες ομάδες!
Αλλά, μια και πολέμησα (με τον Τάκη) στην Καταλωνία το 1936, θα υποστηρίξω Μπάρτσα!
Εμείς πάντως Ασκαρδαμούλη είμαστε αγανακτισμένες!
Ναι, και πηγαίνουμε κάθε απόγευμα Σύνταγμα.
Πάρ'τα σπόρια και πήγαινε παρέα στο Σύνταγμα και ασε την Μπάρτσα γιατί θα μας πηδήξουν χωρίς σάλιο αυτοί να μου το θυμηθείς!
Αχ...πολυ ανακουφίστηκα κύριε Ασκαρδαμούλη μου που έμαθα ότι σε λίγο θα αρχίσει η ανάκαμψη.
Αλλά τι παλικάρι κι αυτός ο Γιώργος μας εε?
Προέταξε το γυμνασμένο του κορμί απέναντι στον εχθρό και μας έσωσε. Σταδιάλα, συγκινήθηκα
Ωραίος ήσουν σήμερα!
(όχι, βέβαια, όσο η ...Μπάρτσα)
Πολύ καλός για μια ακόμη φορά!!
Πλην Λακεδαιμονίων λοιπόν..
Σπόρια, όταν λέτε πως «πηγαίνετε Σύνταγμα», μήπως εννοείτε πως γράφετε στο φέις «θα είμαι κι εγώ στο Σύνταγμα»;
Ζουζού, αν κρίνω απ’ τα Σποράκια... στο Σύνταγμα μαζεύονται όλα τα βολεμένα και τα κακομεθημένα!
Ρε συ Νεφέλω, πιο πολύ σε σένα μου αρέσει η ευαιασθησία σου! Είσαι πολύ ευσυγκίνητο άτομο τελικά!
Μπα, συμφωνήσαμε και μια φορά Μορταλάκο;
Κοίτα, το τραγικό με τους αντιπάλους της Μπάρτσα είναι πως ξέρουν εκ των προτέρων πως δεν μπορούν να παίξουν καλύτερα απ’ αυτήν!
Και πως μόνο κατά τύχη μπορούν να την κερδίσουν!
Αυτή η αίσθηση είναι μαχαιριά στην καρδιά μεγάλων ομάδων με εγωισμό, όπως η Ρεάλ και η Μάντσεστερ!
Ορεινέ, μπορεί σύντομα και οι Λακεδαιμόνιοι να προσέλθουν!
Ίσως με τη Νέα Σελήνη...
Καλη εβδομαδα να εχουμε απο αυριο και ας εχουμε* προχειρο * παντα ενα χαμογελο να το μοιρασουμε σε οσους το εχουν αναγκη. Δεν στοιχιζει τιποτα,αλλα αξίζει πολλά.
Να εισαι παντα καλά.Αργω να περασω αλλα παντα προσπαθω να ειμαι συνεπης:)
Σιγουρα ειναι ασχημα τα πραγματα και κυριως για εμας τους νεους που θα ειμαστε μονιμοι ανεργοι.
Παραμύθια...
ούτε τα "σπόρια" τα χάβουν...
Σιγά μη σώσει την πόλη ο Γιώργος μόνος του..
και μη περιμένεις μπικικίνια..
κάτι ψιλοπουρά να παρακαλάς να έρθουν και πάλι καλά να λες (άσε που αυτά διαθέτουν και χρήμα)
ΥΓ Αν έδινες και τον ορισμό της "στοιχειώδους αξιοπρέπειας"....
πολύ ρευστή μου φαίνεται τώρα τελευταία..
ΥΓ2 Α, το βόδι το τρώμε όλον αυτό τον καιρό??
εγω νόμιζα τον μπούλο...
Σκρουτζάκο, αν χαμογελούν και οι άνεργοι, σίγουρα υπάρχει ελπίδα...
Τάκη, δεν είναι μόνος του ο Γιώργος βρε. Έχει και τις 200 τριήρεις!
Εγώ τα μπικικίνια των τουριστών θέλω και δεν με νοιάζει αν είναι πουρά!
Δηλαδή, τι κέρδισα απ’ τα Σπόρια τόσον καιρό;
Ως τώρα τρώγαμε το βόδι! Εκτός από Πάσχα και Χριστούγεννα που φάγαμε αρνάκι, γουρουνάκι και γαλοπούλα!
Καλά, εσύ σε ποια χώρα ήσουνα;
Είμαι η ρουφιάνα, είμαι...
Και ρουφιάνα είσαι και σιγανοπαπαδιά!
Moi? Siganopapadia? Pourquoi? (copy -paste η ερώτηση από το blog μου. Να κάνεις το ίδιο και με την απάντησή σου, παρακαλώ.χαχα)
χμμμ...τώρα είδα ότι έχεις ήδη απαντήσει. Σου απάντησα
...ακού εκεί σιγανοπαπαδιά?
Aισιόδοξο σε βρίσκω !
Μας τύχαν και οι ατυχίες η μία πάνω στην άλλη.
Η Ν.Δ. διάλεξε αρχηγό της έναν αποστάτη της παράταξης της. Αρχηγό απο τα σκουπίδια της για να τα λέμε με το όνομα τους.
Το πουλί του σύντροφου Στρος Καν μας τα έκανε μούσκεμα.
Ο Γιώργος παλεύει εκτώς των άλλων και με τους κανονικούς πασόκους που είναι μέσα στη μαύρη γκρίνια γιατί τώρα θα έπρεπε να κάνουν δουλειές με φούντες κατά τα πατροπαράδοτα και δεν τους βγαίνει τίποτα.
Μαρέσει που είσαι αισιόδοξος Ασκαρούλη, η αλήθεια είναι ότι συμφωνώ μαζί σου, αν και πολιτικά δεν ανήκω σε κανενα κομμα πια!!!!!
Οσο για τα μπικικίνια! ήδη εδώ έχουμε πολύ τουρισμό ενόψει και των κρουαζιεροπλοιων βέβαια που έρχονται φέτος.
φιλια ρενα
Παιδιά, απ΄την ώρα που ξυπνάμε μέχρι την ώρα που κοιμόμαστε, όλοι προσπαθούν να μας γαμήσουν την ψυχολογία!
Γι’ αυτό χρειαζόμαστε μπόλικες ενέσεις αισιοδοξίας...
Όπως είπαμε και στο Ζάπειο, πρέπει να μεταφέρουμε τις γραμμές άμυνας στον Ισθμό!!! Πρέπει να έριξες πολύ γέλιο όταν σου ήρθε αυτή η ατάκα!!!
Δημοσίευση σχολίου