Στον πόλεμο των χαρακωμάτων τρία πράγματα θέλουν όλα τα φαντάρια: μια μάχη, περισσότερα τσιγάρα και μια βδομάδα άδεια!
Τα πράγματα, από σταρτιωτικής άποψης, είχαν βαλτώσει εδώ στην Καταλωνία. Κανείς δεν τολμούσε να κάνει επίθεση. Μόνο οβίδες ρίχναμε ο ένας στον άλλο...
Είχαμε και οι δυο πλευρές τα ίδια πάνω-κάτω όπλα. Οι Φασίστες μάς πέταγαν οβίδες των 190 χιλιοστών. Οι περισσότερες δεν έσκαγαν, τις παίρναμε, τις αναγομώναμε και τους τις «επιστρέφαμε»!
Μια απ’ τις οβίδες είχε χρονολογία 1917, κι όπως υπολογίζαμε ταξίδευε καθημερινά πέρα-δώθε χωρίς να σκάσει ποτέ!
Ο Τάκης συνέχιζε να μου κάνει τη ζωή μαρτύριο. Μια μέρα τον φωτογράφισα κάτω από μια αφίσα μας με σύνθημα «Τι έχεις κάνει ΕΣΥ για τη Δημοκρατία;». Κι έγραψα για λεζάντα «έχω πάρει το συσσίτιό μου!»!
Το χειρότερο με τούτο το παιδί είναι πως αποδείχθηκε μεγάλος μουνάκιας! Άφηνε τη σκοπιά και τα όπλα του κι έτρεχε στα μαγειρεία να βρει την Αθανασία!
Ένα βράδυ τον ακολούθησα κρυφά και τα ’δα όλα...
Τα πιτσουνάκια μου αντάμωσαν στην αποθήκη με τα όσπρια.
Γδύθηκαν σε χρόνο «κόκκινου συναγερμού»!
Ο ιδρώτας της Αθανασίας πρόδιδε τι είχε φάει το μεσημέρι: ψωμοτύρι και μια μπύρα!
Το σώμα της είχε ακόμα τα σημάδια απ’ την Ανάφη και τη Γαύδο...
Μύριζε τριζάτη ηλιόλουστη αμμουδιά, ανέπνεε αέρα με ιώδιο, μοσχοβολούσε καμμένη κερήθρα και φτερό μέλισσας...
Έκαναν έρωτα μέχρι που ξημέρωσε.
Είμαι σίγουρος πως η Άθη κατάλαβε τα αδύνατα σημεία του Τάκη.
Πόσο δυνατός μοιάζει σ’ ένα κλειστό και σκοτεινό δωμάτιο και πόσο άχρηστος δείχνει με το πρώτο φως του ήλιου...
Μέχρι κι εγώ λυπήθηκα που τόσος έρωτας ήταν γραφτό να ευτελιστεί με την πρώτη επαφή του φωτός!
Τα πράγματα, από σταρτιωτικής άποψης, είχαν βαλτώσει εδώ στην Καταλωνία. Κανείς δεν τολμούσε να κάνει επίθεση. Μόνο οβίδες ρίχναμε ο ένας στον άλλο...
Είχαμε και οι δυο πλευρές τα ίδια πάνω-κάτω όπλα. Οι Φασίστες μάς πέταγαν οβίδες των 190 χιλιοστών. Οι περισσότερες δεν έσκαγαν, τις παίρναμε, τις αναγομώναμε και τους τις «επιστρέφαμε»!
Μια απ’ τις οβίδες είχε χρονολογία 1917, κι όπως υπολογίζαμε ταξίδευε καθημερινά πέρα-δώθε χωρίς να σκάσει ποτέ!
Ο Τάκης συνέχιζε να μου κάνει τη ζωή μαρτύριο. Μια μέρα τον φωτογράφισα κάτω από μια αφίσα μας με σύνθημα «Τι έχεις κάνει ΕΣΥ για τη Δημοκρατία;». Κι έγραψα για λεζάντα «έχω πάρει το συσσίτιό μου!»!
Το χειρότερο με τούτο το παιδί είναι πως αποδείχθηκε μεγάλος μουνάκιας! Άφηνε τη σκοπιά και τα όπλα του κι έτρεχε στα μαγειρεία να βρει την Αθανασία!
Ένα βράδυ τον ακολούθησα κρυφά και τα ’δα όλα...
Τα πιτσουνάκια μου αντάμωσαν στην αποθήκη με τα όσπρια.
Γδύθηκαν σε χρόνο «κόκκινου συναγερμού»!
Ο ιδρώτας της Αθανασίας πρόδιδε τι είχε φάει το μεσημέρι: ψωμοτύρι και μια μπύρα!
Το σώμα της είχε ακόμα τα σημάδια απ’ την Ανάφη και τη Γαύδο...
Μύριζε τριζάτη ηλιόλουστη αμμουδιά, ανέπνεε αέρα με ιώδιο, μοσχοβολούσε καμμένη κερήθρα και φτερό μέλισσας...
Έκαναν έρωτα μέχρι που ξημέρωσε.
Είμαι σίγουρος πως η Άθη κατάλαβε τα αδύνατα σημεία του Τάκη.
Πόσο δυνατός μοιάζει σ’ ένα κλειστό και σκοτεινό δωμάτιο και πόσο άχρηστος δείχνει με το πρώτο φως του ήλιου...
Μέχρι κι εγώ λυπήθηκα που τόσος έρωτας ήταν γραφτό να ευτελιστεί με την πρώτη επαφή του φωτός!
14 σχόλια:
Μου φαίνεται οτι τον ζηλεύεις τελικά τον Τάκη :)
Φοβερή η ανακάλυψη της Τζούλιας!...
με την πρώτη(?) επίσκεψη άγγιξε τον πυρήνα του θέματος..
ούτε υψηλόβαθμο στέλεχος του ΔΝΤ να ήταν..
Απ'όλα δεν κατάλαβα τη μυρουδιά του φτερού της μέλισσας..
μυστήρια πράγματα, που θα έλεγε και ο ποιητής..........
ΥΓ Ελπίζω η ΑΘΗ μην αποκαλύψει τα αδύνατα σημεία..
κάπου άκουσα οτι προϋπόθεση να δοθεί η 5η δόση είναι να κρατηθουν μυστικά τα αδύνατα σημεία του ΤΑΚΗ
Ναι, ζήλεψα το μονόκλ που φοράει!
Ορίστε, με σύγχυσες Τζούλια, και ξέχασα να σε καλωσορίσω!
Τάκη, έπαιξες κι έχασες! Όλα θα τα πει η Άθη. Για τον απλούστατο λόγο πως δεν τη νοιάζει η 5η δόση!
Η κοπελιά θέλει φτωχή αλλά έντιμη Ελλάς...
Πολύ ωραία, χώρισες την Αλήτισσα, η Αθανασία τα ’χει με τον Τάκη...
Ναι, σιγά σιγά ν’ αραιώνουμε εδώ μέσα Ασκαρδαμούλη.
Εσύ τον παρουσιάζεις σαν πεταλούδα τον Τάκη έρωτας της μιας βραδιάς!
Εγώ θέλω την μαρτυρία της Αθανασίας είναι καθαρές συκοφαντίες σου αυτές για να την κερδίσεις εσύ.
Αθανασία μην κάνεις καμιά αποκάλυψη και μας δώσουν την 5η δόση γιατί θα μας πηδάνε μέρα-νύχτα όχι σαν τον Τάκη σου:))
Σπόρια, άντε να κλείσουν τα σχολεία να σας στείλει ο μπαμπάς στο χωριό ν’ αραιώνετε!
Ζουζού, η Αθανασία έχει τώρα και το πεπόνι και το μαχαίρι!
Tάκη άμα σου πεί να πάτε για εφόδια εκεί γωνία Paseo de Gracia με Mallorca...μην πάς στην έχει στημένη ο Ασκαρ.Μακρυά μέχρι μονόκλ σου έβαλε.....
Καλώς σας βρήκα ολους.:)
Πάντως, τον σφάζεις με το γάντι τον Τακούλη Ασκαρδαμούλη.
Ναι τον καημενούλη...
Kαλημέρα, κομμαντάντε Ασκαρδάμ Αχρηστάρα!
Πάλι προπαγανδίζεις την επαναστατική σου δράση στο φαστφουντάδικο έξω απ'το πολυκλαδικό;
Τζούλια, απολαύστε με όσο με έχετε, γιατί κάπου αισθάνομαι ότι κούρασα και κουράστηκα...
Σπόρια, με τον Τάκη είμαι ... ψαχαδελφός!
Αστερούλα, τουλάχιστον εγώ πηγαίνω μέχρι την καντίνα, σαβουριάζω κάτι και μπανίζω και τις μαθητριούλες.
Ενώ κάτι άλλοι επαναστάτες πλακώνονται στις πίτσες στον καναπέ τους και γράφουν στο φέις «είμαι κι εγώ στο Σύνταγμα»!
Καλό σ-κ σε όλους σας!
Και να δω πότε θα βρω το κέφι μου να (ξανα)σχολιάσω την πολιτική επικαιρότητα...
πφφφ..ούτε σ΄αυτό το επεισόδιο είχε φονικό. Γαμώτο.
Χμμμ...
Δεν είχε αίμα αλλά είχε σπέρμα!
Δημοσίευση σχολίου