Ήταν λάθος μου να μην πάρω το πλοίο για Κρήτη! Ο άνθρωπος είναι πλασμένος να περπατά στη γη και να ταξιδεύει στη θάλασσα.
Ένιωσα πολύ ανόητος που καθόμουνα στον ουρανό με τα χέρια σταυρωμένα!
Η κατάκτηση των αιθέρων καλύτερα να μείνει για το τελευταίο στάδιο της εξέλιξής μας! Τότε που θα 'χουμε τη μορφή αγγέλου και θα πετάμε μ' αληθινά φτερά...
Το Ηράκλειο δεν είναι πλέον "μια βαρετή πόλη στην άκρη του κόσμου", όπως έγραφε ένας αμερικάνος περιηγητής πριν από 70 χρόνια. Αλλά δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Οι φοιτητοπαρέες στη Χάνδακος και τα πιπίνια της Κοραή μπορούν να περιμένουν! Φεύγω καρφί για τ' αρχαία.
Δεν τρέφω αυταπάτες. Όπως και να 'ταν η Κνωσός παλιά, όπως και να 'ναι στο μέλλον, εγώ θα γνωρίσω την Κνωσό που δημιούργησε ο Έβανς! Και τον ευγνωμονώ γι' αυτό που έκανε.
Λένε πως στη μακρόχρονη πορεία της Κνωσού δοκιμάστηκαν όλες οι μορφές διακυβέρνησης που γνώρισε ως τα σήμερα ο άνθρωπος.
Ένα πνεύμα παιχνιδιάρικο είναι διάχυτο παντού! Επικρατεί η νότα της χαράς. Ο λαός που δημιούργησε τούτο τον πολιτισμό φαίνεται χαρούμενος, υγιής, εύρωστος, ειρηνικός.
Και θρησκευόμενος με τον μοναδικό τρόπο που αρμόζει στον άνθρωπο: με το να απολαμβάνει όσο γίνεται ό,τι διαθέτει, με το να παίρνει απ' τη ζωή όσα περισσότερα μπορούσε κάθε φορά!
Κι οι σημερινοί Κρητικοί είναι φιλότιμοι και φιλόξενοι, αλλά σε σύγκριση με τους Μινωϊτες μοιάζουν με παραμελημένα οικιακά ζώα...
Καθώς βρέθηκα στον περίβολο του παλατιού στη Φαιστό ένιωσα σα να βρίσκομαι σε μια πύρινη κούνια και με λίκνιζε απαλά ο παντοδύναμος Δίας! Λένε πως στο σημείο αυτό ο ουρανός βρίσκεται κοντύτερα στη γη απ' οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου...
Γυρίζω τριάντα αιώνες πίσω και συνειδητοποιώ πως όσα μεσολάβησαν ως τώρα είναι χλωμά, αρρωστιάρικα, στοιχειωμένα και καταδικασμένα...
Αγναντεύω την πεδιάδα της Μεσαράς και μού 'ρχετε η πεθυμιά να λουστώ στον ουρανό, να πετάξω τα ρούχα μου και να πηδήξω στο γαλάζιο...
Ένιωσα πολύ ανόητος που καθόμουνα στον ουρανό με τα χέρια σταυρωμένα!
Η κατάκτηση των αιθέρων καλύτερα να μείνει για το τελευταίο στάδιο της εξέλιξής μας! Τότε που θα 'χουμε τη μορφή αγγέλου και θα πετάμε μ' αληθινά φτερά...
Το Ηράκλειο δεν είναι πλέον "μια βαρετή πόλη στην άκρη του κόσμου", όπως έγραφε ένας αμερικάνος περιηγητής πριν από 70 χρόνια. Αλλά δεν έχω χρόνο για χάσιμο. Οι φοιτητοπαρέες στη Χάνδακος και τα πιπίνια της Κοραή μπορούν να περιμένουν! Φεύγω καρφί για τ' αρχαία.
Δεν τρέφω αυταπάτες. Όπως και να 'ταν η Κνωσός παλιά, όπως και να 'ναι στο μέλλον, εγώ θα γνωρίσω την Κνωσό που δημιούργησε ο Έβανς! Και τον ευγνωμονώ γι' αυτό που έκανε.
Λένε πως στη μακρόχρονη πορεία της Κνωσού δοκιμάστηκαν όλες οι μορφές διακυβέρνησης που γνώρισε ως τα σήμερα ο άνθρωπος.
Ένα πνεύμα παιχνιδιάρικο είναι διάχυτο παντού! Επικρατεί η νότα της χαράς. Ο λαός που δημιούργησε τούτο τον πολιτισμό φαίνεται χαρούμενος, υγιής, εύρωστος, ειρηνικός.
Και θρησκευόμενος με τον μοναδικό τρόπο που αρμόζει στον άνθρωπο: με το να απολαμβάνει όσο γίνεται ό,τι διαθέτει, με το να παίρνει απ' τη ζωή όσα περισσότερα μπορούσε κάθε φορά!
Κι οι σημερινοί Κρητικοί είναι φιλότιμοι και φιλόξενοι, αλλά σε σύγκριση με τους Μινωϊτες μοιάζουν με παραμελημένα οικιακά ζώα...
Καθώς βρέθηκα στον περίβολο του παλατιού στη Φαιστό ένιωσα σα να βρίσκομαι σε μια πύρινη κούνια και με λίκνιζε απαλά ο παντοδύναμος Δίας! Λένε πως στο σημείο αυτό ο ουρανός βρίσκεται κοντύτερα στη γη απ' οποιοδήποτε άλλο μέρος του κόσμου...
Γυρίζω τριάντα αιώνες πίσω και συνειδητοποιώ πως όσα μεσολάβησαν ως τώρα είναι χλωμά, αρρωστιάρικα, στοιχειωμένα και καταδικασμένα...
Αγναντεύω την πεδιάδα της Μεσαράς και μού 'ρχετε η πεθυμιά να λουστώ στον ουρανό, να πετάξω τα ρούχα μου και να πηδήξω στο γαλάζιο...
29 σχόλια:
Αύριο επιστρέφω Αθήνα!
Μόλις καλοκαιριάσει σας υπόσχομαι να γυρίσω όλα τα νησιά του Αιγαίου και του Ιονίου και να σας γράψω τις εντυπώσεις μου...
:) Όποτε θελήσεις να πάρεις το καράβι, να ξέρεις ότι είσαι ευπρόσδεκτος στο Νότο.
ithela na sxoliaso sto proigoumeno ..
gia tis mikres kyrios alla kai tis pio orimes ..xoris na paraleipso tis gynaikes sto endiameso ...
eleos..den yparxoyn kanones stis epithimies..alla einai vareto na ta epanalamvanoume ayta..
Loipon, pou exoume meinei?
kriti = alitissa ..
ta ypoloipa einai flyaries.
Knossos eipes? einai kamia kali paralia me tsikoudies?
O Takis pinei ton kafe tou stous propodes ton Pyrineon me enan ilio anoixiatiko na kaii
afoy xtes thaumase ta pipinia pou eixan vgei stous dromous tis polis tou fotos logo kalokairias..
Omos o Takis den exei kai polla kefia..
xoris na xerei akrivos giati.
isos ftaiei i elliniki mizeria pou tin exoume sto DNA mas xoris na to axizoume ..
isos na ftaiei pou o ouranos einai pio konta sti faisto pou isxyrizetai o axristos..
Paramythia diladi..
alla tou aresei na ta akouei
YG Telika gemises psiloanonymous vlepo...gamo ta greeklish mou..
Καλά ταξίδια, και καλές επιστροφές στους "ξενιτεμένους"!
υ.γ.Προφανώς αυτό το ψιλοανώνυμο πιάνει και εμένα ε; Δεν με πειράζει, αλλά όλοι ανώνυμοι δεν είμαστε; Απλά άλλοι έχουν μπλογκ και άλλοι οχι, αυτή νομίζω είναι η ειδοποιός διαφορά :)
Γιούπιιιιι!!!!
Θα είσαι εδώ την Καθαρά Δευτέρα Ασκαρδαμούλη;
Θα κάνουμε μαζί κούλουμα;
Να έρθει και κολλητούλα μου μαζί;
Θες να τη γνωρίσεις;
Ναι, πολύ θελω να γνωρίσω από κοντά τον Ασκαρδάμ.
Αλλά να μην αφήσω μόνη της και τη μαμά μου αυτή τη μέρα...
ti kollhma efages askaroulh me tous arxaiologikous xwrous;opws kai nanai keep going.eimai h elenitsa kai den exw blog.
Μαριλίτσα, εσύ είσαι το κοντάρι και η Αλήτισσα είναι η σημαία της Κρήτης!
Τάκη, είσαι στη χώρα των Βάσκων κι εσύ κάθεσαι και πίνεις μελαγχολικούς καφέδες;
Όσο για το Παρίσι, τα καλύτερα πιπίνια είναι τα αφρικάνικα, απ' τη Σενεγάλη....
Tate, ασ' τον να λέει τον άχρηστο. Που αν πας στο μπλογκί του η λέξη "ανώνυμος" κλείνεται σε όλες τις πτώσεις...
Ώστε Σαλονικιά έτσι;
Ενδιαφέρον...
Ξέρεις, τι Σαλονίκη τη λέω "Περαία του Βορρά"!
Κι εμείς οι γαύροι μοιάζουμε πολύ με τα μΠΑΟΚια.
Αλήθεια, τι ομάδα είσαι;
Σποράκια, θα φέρω εγώ χαρταετό, με το σήμα του Θρύλου!
Ελενίτσα, πάντα είχα κόλημα με τις αρχαιότητες!
Εξ ου και η συμπάθειά μου στον Τάκη!
Μπραβο βρε Ασκαρ που μας ετοίμησες για μια ακόμη φορά..
Τάκη να τα κόψεις τα ταξίδια, μαλλον σε χαλάνε..
Θα πηγαίνω εγώ στη θέση σου..
Εγραψες !!!
Αν είναι και πάρεις σβάρνα τα νησιά ειδοποίησέ με να σε ξεναγήσω στους "αρχαιολογικούς" χώρους που τόσο σ'αρέσουν και'εχουμε αρκετούς εδώ:))
Καλά Κούλουμα με φιλιά θαλασσινά:))
Επιστρέψατε ;Επιστρέψατε;
Θα έρθει και η ώρα, που ο κύριος Τάκης θα υποστεί και την δική μου επίσκεψη στο μπλόγκι του και τότε….
Τώρα να μη ρωτήσω πως κατάλαβες το φύλο μου ε ;Αλλά, τόσα χρόνια στα νετια να μου πεις αλίμονο…
Α, όχι όχι με τις ομάδες πάλι, βρε μανία..! Εντάξει πρέπει να είμαι ευγενική οπότε απαντάω, μπαοκτσού είμαι (χωρίς φραπόγαλο και ζαμανφου) , οπότε ,μάλλον λίγο ντεμέκ και καλά μυρίζει η κατάσταση χαχα
Τούμπα Αρετσού Καλαμαριά, όμορφη ξελογιάστρα λέει το άσμα, αφιερωμένο..
Τσα! να ' μαι κι εγώ!
Επιστροφή στη βάση μας!
Αλητούλα, όπως τα βλέπω τα πράγματα, σε λίγο ο Τάκης θ' αράξει στη Σαλονίκη παρέα με την Tate!
Και θα περνάν τα σ/κ τους στο "Μακεδονία Παλάς", που ΄ναι και στο δρόμο για Καλαμαρία!
Είναι χλιδάτος ο φίλος μας!
Άσε που έχει, στο επίμαχο σημείο, "μέλι και αγκίστρι"...
Καλή Σαρακοστή Πρωτόγονε, με νηστεία και προσευχή!
Ζουζού, από σένα θέλω να μου γνωρίσεις την Εβιλίνα!
Τate, αυτό το "τόσα χρόνια στα νέτια" ακούστηκε κάπως...
Σα να λέμε ... "τόσα χρόνια μαλάκας"!
Όσο για τις μπαοκτσούσες, είναι οι καλύτερες γκόμενες μακράν!
Μπαοκτσού και Σαλονικιά ήταν ο μεγάλος έρωτας της ζωής μου.
Με την πρώτη ευκαιρία θα σας διηγηθώ την ιστορία...
ΚΑΛΗ ΣΑΡΑΚΟΣΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ.
τωρα γαυρακι τα θελει ο κ...ς σου μου φαινεται...
ωστε οι μπαοκτσουδες?
κι εμενα τοσο καιρο με παραμυθιαζες?
καλα λεει ο γλυκος Τακουλης μου, οσα λεει για σενα...
παλι τα βουνα πηρε αυτος?
Καλή Σαρακοστή Τσιφουτάκο!
Αλλά με συγχωρείς τώρα, έκανα μια γκάφα και πρέπει να τη διορθώσω...
Έμπλεξα με Τούμπα και Χαριλάου!
Κολλητούλα-pretending, την πάτησα χοντρά και μ' έπιασες στα πράσα!
Πήγαινα να "τα ρίξω" στην μπαοκτσού, και δεν φαντάστηκα πως θα μ' έπερνες μάτι βρε σκουλικαριανού!
Πάντως, δεν σε παραμύθιαζα τόσον καιρό!
Έλεγα πως γκάου-μπάου είναι οι μΠΑΟΚτζήδες, όχι οι μπαοκτσούσες!
Αυτές είναι φλογερές ερωμένες!
(τό σωσα τώρα;)
Ο λεχρίτης βόσκει, λέει, στα Πυρηναία...
Οι σκουλικαριανές είναι πιο σικάτες και κουλτουριάρες!
Οι μπαοκτσούσες είναι για "λαϊκές απογευματινές", ενώ εσείς για "επίσημες πρεμιέρες"...
Στο Ηράκλειο Ασκαρούλη;;;;ήσουν;
μμ εχει και αλλους νομούς η κρήτη!!!
την επομενη φορα να τους επισκεφτεις!
Να περασεις σήμερα υπέροχα να πεταξεις ψηλά τον αετό.
ρενα
askaroulh kalh sarakosth,kala koulouma me lagana kai xalva drapetswnas,vanilia amygdalo,milame gia gourmedia oxi asteia.elenitsa.
Πάντως ο ρόλος της Βασιλειάδους ως ξεματιάστρας ήταν απείρως πιο ταιριαστός
και ενδιαφέρον από αυτόν της προξενήτρας , και να φανταστείς, πως δεν πιστεύω καθόλου στην βασκανία , γι΄ αυτό αφήστε τον καημένο τον Τάκη στην ησυχία του (έχετε και την πλάκα σας δε λέω ) , τον έχετε τανύσει άσχημα όμως, και ζει σε βίο μακάριο εκεί εις την αλλοδαπή , αλλά και εμείς δεν είμεθα τίποτις μπακούρια ε;;…
Αγαπάμε Άρη πολύ, για συναισθηματικούς λόγους δεν μπορώ να κακιώσω σε Αρειανό/νη τελεία..!
Μεγάλος Έρωτας ‘Ήταν
Αυτή η πρόταση κάτι μου κάνει, απορία το έχω, και θέλω και την δική σου άποψη…
τι συμβαίνει μ΄ αυτούς τους μεγάλους έρωτες τελικά ; , ποια είναι η μοίρα τους και ο προορισμός τους ;,Γιατί δεν διακρίνονται και τόσο από ανθεκτικότητα; και πότε λογίζονται ως μεγάλοι; Όταν ξεμακραίνουν από την κατάρα της καθημερινής απομυθοποίησης;
Αναμφισβήτητα, οι μεγάλοι έρωτες είναι άριστο υλικό για αναπολήσεις, και θρέμμα για την ποίηση και την λογοτεχνία , οπότε αν έχεις τον χρόνο και την όρεξη να μας …γράψεις Ασκαρ (μου επιτρέπεις το υποκοριστικό ε; )
Να 'μαστε πάλι εδώ!
Ρενούλα, στο ξανάπα, η πρώτη μου αγάπη στην Κρήτη ήταν τα Χανιά!
Μετά πλάκωσαν οι Μαριλίτσες και οι Αλήτισσες και τράβηξαν κατά μινώταυρο μεριά...
Να 'σαι καλά πάντως και το καλοκαίρι μπορεί να ξανάρθω στον τάφο του Βενιζέλου.
Καλή Σαρακοστή Ελενίτσα!
Και μια κι ο λόγος για Δραπετσώνα, να σου πω πως στα αρβανίτικα Ντράφι ή Ντράπι σημαίνει ρέμα.
Άρα Δραπετσώνα = το ρέμα του Τσώνη.
Tate, ο Τάκης είναι αστός του Κολωνακίου.
Και λέω να του γνωρίσω μια μπαοκτσού, να του δείξει τι θα πει "λαϊκή απογευματινή"!
Μεγάλος έρωτας είναι αυτός που μετά από καιρό, όχι μόνο δεν ξεχνάς το όνομά της/του αλλά πιάνεις καμιά φορά τον εαυτό σου, μόλις ξυπνάς το πρωί, να το προφέρουν τα χείλη σου...
Ναι... πρέπει να γράψω και γι' αυτόν τον έρωτα.
Όπως και για τόσα πολλά ακόμη πράγματα που έχω μέσα μου.
Πίνω τις τελευταίες γουλιές του καφέ μου κι έρχομαι για νέα ανάρτηση.
Πολλές οι αναμνήσεις κι αρχίζω να νιώθω σαν παλαίμαχος ναυτικός, που έπιασε στεριά οριστικά, κάρφωσε ένα κατάρτι στην αυλή του και κάθε μέρα το κοιτάει και θυμάται τα μπάρκα!
Λέτε ν' άρχισα να γερνάω;
Αυτές τις τελευταίες γουλιές του καφέ σου διεκδικώ. Και αν δε μου τις χαρίσεις, θα 'ρθω να τις πάρω!
(όπως εκείνη την καθαροδευτέρα με το δεξί φλας και τα αλάρμ) :):):):)
σαγαποφιλί
Εντάξει γαυράκι μου , αλλά εγώ προειδοποίησα , ντεμέκ παοκτσού , χωρίς τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά αυτής, και άλλωστε δεν μ΄ αρέσουν οι ετικέτες, γιατί με περιορίζουν και με ορίζουν σε συγκεκριμένες κατηγορίες και συμπεριφορές...
Γνωρίζω ναυτικό, και πολύ καλά μάλιστα, όχι τόσο μεγάλο σε ηλικία εκεί γύρω στα 40, αλλά με πολλά μπάρκα στις πλάτες του, άμα θες να τον ρωτήσω κάτι από μέρους σου…
Άντε πιες το καφεδάκι σου και γράψε όπως μόνο εσύ ξέρεις , σε φιλώ και εγώ, με όλο το θάρρος ε;
Μαριλίτσα, αν θυμάμαι καλά, τράβηξες και χειρόφρενο απότομα!
Τι να τον ρωτήσεις βρε Tateούλα!
Εγώ είμαι 43 κι αυτός 40...
μμμ δεν ξέρω, επειδή είπες "σαν" είσαι και εσύ ναυτικός;
Το "σαν" κόλλαγε στο "παλαίμαχος"...
Ω! Χρειάζομαι ταχύρυθμα μαθήματα, και σκονάκια, έχω χάσει επεισόδια α και
παραπομπές σε θέματα sos!!!
Καλημέρα!
Δημοσίευση σχολίου