Η Ύδρα είν΄ ένας βράχος που βγαίνει απ' τη θάλασσα σαν ένα τεράστιο πετρωμένο καρβέλι ψωμί!
Το να ιστορήσεις τις περιπέτειες των καραβοκυραίων της Ύδρας είναι σα να γράφεις βιβλίο για μια φυλή τρελών...
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να περιφέρεται κανείς! Ο καλύτερος, κατά τη γνώμη μου, είναι ο ελληνικός. Γιατί είν' άσκοπος, αναρχικός, τελείως ανθρώπινος!
Το να κρατάς άδειο το νου σου είναι κατόρθωμα! Και μάλιστα υγιεινό κατόρθωμα.
Το να μένεις σιωπηλός μια ολόκληρη μέρα, να μην ακούς ραδιόφωνο, να μην διαβάζεις εφημερίδες ούτε να μπαίνεις στο ιν-τζι-αρ, να μην ακούς κουτσομπολιά, να μένεις ολότελα αδρανής και πλήρως αδιάφορος για τη μοίρα του κόσμου είναι το καλύτερο γιατρικό που μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου...
Εκείνο που μας χρειάζεται είναι η μοναξιά, η ειρήνη, ο ελεύθερος χρόνος!
Η νύχτα πάντα μ' έκανε να ζηλεύω τους ναυτικούς!
Ζηλεύω την ειρήνη και τη μοναξιά τους στη θάλασσα. Τα νησιά που "πιάνουν", τους μοναχικούς τους περιπάτους στα σιωπηλά λιμάνια...
Μ' αρέσει να πηγαίνω σε καφενέδες που συχνάζουν γερο-ναυτικοί.
Να κάθομαι απόμερα και να τους ακούω να μιλάν για μπάρκα, για φορτία, για εφόδια νερού, για μετεωρολογικά δελτία! Μ΄αρέσουν εκείνοι οι άντρες που έχουν τον καιρό στο αίμα τους...
Η πρώτη φιλοδοξία που είχα μικρός ήταν να γίνω τιμονιέρης!
Να βρίσκομαι μόνος πάνω σε μια μικρή καμπίνα στο κατάστρωμα, οδηγώντας το καράβι σ' επικίνδυνα δρομιά!
Ν' αντιλαμβάνομαι τον καιρό, να γίνομαι ένα μ' αυτόν, να παλεύω μαζί του...
Ονειρευόμουν συχνά να κυβερνάω ένα ποταμόπλοιο στη Ροδεσία! Γεμάτο καθάρματα... λαθροκυνηγούς και χρυσοθήρες!
Κι όταν πεινάγαμε, να τράβαγα τη μπουρού ή να έριχνα μια πιστολιά στον αέρα.
Οι πίθηκοι μακάκος πάντα ερεθίζονται απ' τους έντονους και ξαφνικούς κρότους. Και θα βομβάρδιζαν το κατάστρωμα με καρύδες απ' τα γύρω δέντρα...
υ.γ.: το τραγουδάκι αυτό πρωτοπαίχτηκε τη χρονιά που γεννήθηκα, το 1968.
Το να ιστορήσεις τις περιπέτειες των καραβοκυραίων της Ύδρας είναι σα να γράφεις βιβλίο για μια φυλή τρελών...
Υπάρχουν πολλοί τρόποι να περιφέρεται κανείς! Ο καλύτερος, κατά τη γνώμη μου, είναι ο ελληνικός. Γιατί είν' άσκοπος, αναρχικός, τελείως ανθρώπινος!
Το να κρατάς άδειο το νου σου είναι κατόρθωμα! Και μάλιστα υγιεινό κατόρθωμα.
Το να μένεις σιωπηλός μια ολόκληρη μέρα, να μην ακούς ραδιόφωνο, να μην διαβάζεις εφημερίδες ούτε να μπαίνεις στο ιν-τζι-αρ, να μην ακούς κουτσομπολιά, να μένεις ολότελα αδρανής και πλήρως αδιάφορος για τη μοίρα του κόσμου είναι το καλύτερο γιατρικό που μπορείς να δώσεις στον εαυτό σου...
Εκείνο που μας χρειάζεται είναι η μοναξιά, η ειρήνη, ο ελεύθερος χρόνος!
Η νύχτα πάντα μ' έκανε να ζηλεύω τους ναυτικούς!
Ζηλεύω την ειρήνη και τη μοναξιά τους στη θάλασσα. Τα νησιά που "πιάνουν", τους μοναχικούς τους περιπάτους στα σιωπηλά λιμάνια...
Μ' αρέσει να πηγαίνω σε καφενέδες που συχνάζουν γερο-ναυτικοί.
Να κάθομαι απόμερα και να τους ακούω να μιλάν για μπάρκα, για φορτία, για εφόδια νερού, για μετεωρολογικά δελτία! Μ΄αρέσουν εκείνοι οι άντρες που έχουν τον καιρό στο αίμα τους...
Η πρώτη φιλοδοξία που είχα μικρός ήταν να γίνω τιμονιέρης!
Να βρίσκομαι μόνος πάνω σε μια μικρή καμπίνα στο κατάστρωμα, οδηγώντας το καράβι σ' επικίνδυνα δρομιά!
Ν' αντιλαμβάνομαι τον καιρό, να γίνομαι ένα μ' αυτόν, να παλεύω μαζί του...
Ονειρευόμουν συχνά να κυβερνάω ένα ποταμόπλοιο στη Ροδεσία! Γεμάτο καθάρματα... λαθροκυνηγούς και χρυσοθήρες!
Κι όταν πεινάγαμε, να τράβαγα τη μπουρού ή να έριχνα μια πιστολιά στον αέρα.
Οι πίθηκοι μακάκος πάντα ερεθίζονται απ' τους έντονους και ξαφνικούς κρότους. Και θα βομβάρδιζαν το κατάστρωμα με καρύδες απ' τα γύρω δέντρα...
υ.γ.: το τραγουδάκι αυτό πρωτοπαίχτηκε τη χρονιά που γεννήθηκα, το 1968.
23 σχόλια:
Απ' την ουρά του καγκουρό φυλαγόμασταν, απ' τις μαϊμούδες την βρήκαμε...
Κάνουν καρούμπαλα στο κεφάλι οι καρύδες;
Και'γω τρελαίνομαι για ναυτικές ιστορίες.
Πολλές φορές στα κείμενά σου αυτή η τρέλα με τους ναυτικούς σου βγαίνει με αποτέλεσμα να μπερδεύεις τον αναγνώστη αν είναι βιώματά σου ή φανταστικές ιστορίες!
Αν περίμενες απ'τους Μακάκους να φάτε όλο το πλήρωμα ζήτω που καήκατε:))
Υ.Γ Ο Χατζής ήταν θρησκεία κάποτε!
Το οτι γεννήθηκες σε λάθος εποχή είναι σίγουρο..
τώρα δεν ξέρω σε ποιά θα έπρεπε να είχες γεννηθεί..το 1821? το 1453? ή στον Πελοποννησιακό πόλεμο?
Πάντως άκουσα οτι οι Σομαλοί πειρατές ψάχνουν για τιμονιέρηδες..
για κοίτα το ..
και τα λεφτά δεν πρέπει νάναι άσχημα.
Σπόρια, προσέξτε γιατί ... μπροστά την έχει την ουρά ο Ασκαρδάμ!
Ζουζού, ποτέ δεν θα μάθετε αν είναι αλήθειες ή ψέματα!
Τάκη, οι Σομαλοί χρησιμοποιούν συνήθως φουσκωτά.
Κι αυτά τα άτιμα δεν έχουν πιλωτήριο!
Οπότε... ψάξε αλλού να με στείλεις!
askar gia poly kavaddias mou kaneis.agapaw kavaddia.eimai h lakwnikh elenh.pali ypnos de me pianei,syllogiemai kai lalalalalala.kalh sou mera.
Ελενίτσα, σα να τα 'χεις "τσούξει" και λιγάκι μού φαίνεται...
πολυ τα ετσουξα χτες βραδυ και μου αρεσε ασκαρουλη.πινου για να ξιχνω τουν πονου.ελενη.
Από τα αγαπημένα μου νησιά. Να γυρνάς με ένα καραβάκι στα απομονωμένα σημεία της νήσου και να απολαμβάνεις τον καυτό ήλιο στο κορμί, τη μοναξιά και την ηρεμία του παφλασμού της θάλασσας πάνω στον ξερόβραχο.
ΑΠΟ ΤΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ ΚΟΝΤΙΝΑ ΝΗΣΙΑ.
ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΗ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΑΠΟ ΑΥΡΙΟ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΛΙΓΟ Ο ΜΗΝΑΣ ΜΑΡΤΗΣ.
Διακρόνε, εγώ μπατακτσής δεν είμαι!
Κι ας μην συμμετείχα στο φαγοπότι (τουλάχιστον άμεσα) αναγνωρίζω το χρέος της χώρας μου και θέλω να το ξεπληρώσω μέχρι δεκάρας!
Ελενίτσα, απ' την Καρδίτσα είσαι;
Δείμε, ωραίο πράμα να λιάζουμε στον ήλιο τα δύο στρέματα της κορμάρας μας!
Τσιφουτάκο, μην ξεχάσουμε να βάλουμε κόκκινη κορδελίτσα στο χέρι μας, μη μας κάψει η ήλιος του Μαρτιού!
oxi,thymithika to zhko,vlepe xatzhxrhstos.h elenitsa.
Ασκα δεν ήξερα πόσο παππούς είσαι...αλλά τώρα θα μου πεις ο γέροντας κόκορας έχει το ζουμί...χαχαχα
Ωραία όλα αυτά που λες αλλά νιώθω πως ανήκουν σε άλλη εποχή.
Ναυτικό δεν έχω γνωρίσει αλλά γνωρίζω Ελληνίδα μηχανικό πλοίου Βραζιλία μεριά. Δε μπορείς να φανταστείς πόσο της λείπει η πατρίδα αλλά κάθε φορά που πατάει πατρίδα (ελάχιστες φορές λόγο της διαδικασίας που θέλει αλλά μεγάλες σε διάρκεια) αλλάζει και χαρακτήρα! Γίνεται...Ελληνίδα με όλα τα στραβά της. Όσο είναι μακριά προσπαθεί να μας έχει από "κοντά"...πνευματικά γιατί της λείπουμε. Αλλά από κοντά κανονικά γραμμένους!
Ασκαρδαμούλη, σήμερα έπαιζαν οι ομάδες μας!
Ισοπαλία πήγαμε, έτσι για να μην μαλώνουμε.
Κι αύριο εμείς έχουμε κατάληψη στο σχολείο λόγω της συγχώνευσης!
Ασκαρδαμούλη, σε περιμένουμε για καφέ στην πλατεία...
Ελενίτσα, ο Χατζηχρήστος ήταν απ΄την Μακρακώμη Φθιώτιδας...
Μέμφης, και πού ν' ακούσεις την ηλικία του Τάκη!
"Πανθηρούλες" είστε σποράκια;
ASKAROULH ADIAVASTOS SHMERA,OXATZHXRHSTOS GENNHTHIKE STH THESSALONIKH KAI MEGALWSE STO PAGRATI.AVRIO ME TON KHDEMONA SOU.ELENITSA.
Γοητευτικό νησί Ασκάριε. Η περιγραφή με το ποταμόπλοιο πάντως μου θύμισε την ταινία "The African Queen" με Μπόγκαρτ και Χέπμπορν...
Καλή εβδομάδα!
Ελενίτσα, κι εγώ στην Αθήνα γεννήθηκα, αλλά είμαι Καρπενησιώτης!
Ξέρεις την καταγωγή του Χατζηχρήστου;
Καλή βδομάδα Ατασθάλιε.
Δεν πιστεύω να ψήφισες για τον Σύλλογο τον δικηγόρο του Σισέ!
τη στιγμη που μεταξύ των υποψηφίων ήταν κι ένα παλληκαράκι που το ξέρω από μπέμπη, και το βλέπετε κι εσείς να κακαρίζει στην τιβι, προτίμησα να πάω βόλτα...
twra an piasoume pro propappous.telos poly me thn katagwgh touxatzhxrhstou.gia sou askarako.se parakalw an thes ekshghse kapoia stigmh th leksh askardamykti,nomizw pwstha pei anakatemena.etsi einai;elenitsa.
Ασκαρδαμυκτί= ο τρόπος να βλέπεις χωρίς να κινείς τα βλέφαρά σου, κατευθείαν τον στόχο, ίσως και με κάποιο θράσος ή αναίδεια...
mono afto den perimena,kala eimai kai poly gia sou.efxaristw askaroulh.elenitsa.
Δημοσίευση σχολίου