Παρασκευή, Φεβρουαρίου 11

Απ' το ημερολόγιο ενός καταδρομέα Ι' ("Σκατά στο λάκκο του χασάπη!")

Λίγες μέρες πριν απολυθείς όλο και κάποια "σαΐνια" θα σε διπλαρώσουν.
Οι περισσότεροι θα σου προτείνουν "σωματοφυλίκια" και "μπραβιλίκια".
Θα 'ρθουν, όμως, και κάποιοι πιο "μερακλήδες"...
Μετά το 1990 οι "εταιρείες μισθοφόρων" κάνουν χρυσές δουλειές. Μαζεύουν τα αποβράσματα και τα ξαποστέλνουν σε κάθε γωνιά του κόσμου.
Το μισθοφοριλίκι έχει καλά λεφτά κι αφορολόγητα. Έχει και τα τυχερά του. Πάει πάντα "πακέτο" με λαθρεμπόριο, σωματεμπορία, ναρκωτικά...
Απλά, υπογράφεις ένα χαρτί, συνήθως γραμμένο σε μια γλώσσα που δεν καταλαβαίνεις. Και σε λίγες ώρες βρίσκεσαι ανάμεσα σ' ανθρώπους εντελώς διαφορετικούς από σένα!
Φυσικά, δεν τρέφεις καμία αυταπάτη.
Αν σε "φάνε", κανείς δεν θα σε κλάψει, δεν θα τυλίξουν το φέρετρο με τη γαλανόλευκη, ούτε θα γράψουν τ' όνομά σου στο ηρώο της πλατείας του χωριού σου.
Οι λίγοι που σε ξέρουν, το πολύ να πουν "σκατά στο λάκκο του χασάπη"!
Ο θάνατός σου δεν θα 'χει πολιτικό ή οικονομικό κόστος για κανέναν...
Κι εσύ θα πρέπει κάθε μέρα, κάθε ώρα, κάθε στιγμή να παίζεις τη ζωή σου κορώνα-γράμματα.
Από ποιον κινδυνεύεις περισσότερο;
Απ' τον "αόρατο" εχθρό με τους ελεύθερους σκοπευτές του;
Απ' τους "άμαχους" που σε πυροβολούν απ' το πουθενά;
Ή, μήπως, απ' τους ψυχοπαθείς "συναδέλφους" σου; Αυτούς που μεθυσμένοι ή μαστουρωμένοι σε "καθαρίζουν" στον ύπνο σου;
Όταν ανοίξεις νταραβέρια με δαύτους, δεν χρειάζεται να πας γυρεύοντας για να μπλέξεις! Ο μπελάς έρχεται μόνος του να σε βρει...
Και δεν λέει με τίποτα, γμτ μου, ν' αφήσεις τα κοκαλάκια σου στην πλαγιά ενός ανώνυμου λόφου της Αφρικής!
Το πρωί, μόλις βγήκα απ' την καλύβα, είδα το κεφάλι του σκοπού σφηνωμένο σ' ένα παλούκι.
Παραδίπλα βρισκόταν το ακέφαλο και ευνουχισμένο πτώμα του Μπομπ. Διέκρινες μόνο τα στρατιωτικά τατουάζ στο σώμα του...
Ενστικτωδώς έσφιξα στην αγκαλιά μου το καλάσνικωφ.
Και θυμήθηκα τα πρώτα λόγια που πρωτάκουσα μόλις πάτησα το πόδι μου στην Ανγκόλα:
"να κρατάς πάντα την τελευταία σφαίρα για τον εαυτό σου"...

17 σχόλια:

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Για να μην υπάρξουν πάλι παρεξηγήσεις, ενημερώνω την Αθανασία πως το ποστάκι είναι εντελώς φανταστικό!
Έτσι;
Μην τρελαθούμε τελείως...

O Σχολιαστής είπε...

Ασκησούλες ε;

Αθανασία είπε...

Ε,καλημέρα ασκαρούλη!ε,ναί καμιά φορά βλέπεις,(όσο για την ενημέρωση εννοώ)...μπορεί ο αναγνώστης να πέσει,κ αι σε αυτή τη παγίδα,να θεωρήσει ότι μιλάς για αληθινές καταστάσεις και γεγονότα,(κι εσύ έχεις το ταλέντο να είσαι αρκετά πιστευτός,σε αυτά που γράφεις πάντα,π ως το κάνεις αυτό δ ε το ξέρω αλλά το κάνεις όμως...)ωραίο πάντως το κείμενό σου...πολύ καλό...καλημέρες...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Σχολιαστή, ναι... ασκήσεις επί χάρτου!

Αθανασία, δεν με βοηθάτε κι εσείς να εμπλουτίσω λίγο το θεματολόγιό μου!
Θέλω προτάσεις...
Π.χ., τι θεματάκι θέλετε για το επόμενο ποστάκι;
Ιστορικό, θεολογικό, φιλοσοφικό, μισογυνικό, γκομενικό;
Ή μήπως προτιμάτε να σας διηγηθώ "τα γκομενικά ζόρια της Αθανασίας";

Ακούω προτασούλες και σας εύχομαι καλό σ/κ...

Ταχυδρόμος! είπε...

Σκληρό μα ωραίο post...

Αλητισσα είπε...

Εσύ αγόρι μου δεν είσαι μπλογκερ, DJ είσαι;
Άκου να παραγγείλουμε..

Αθανασία είπε...

Ασκαρούλη τι λέεεεες?μα π οι ά γκομενικά ζόρια μου?...ε,δεν θα'θελα εάν δε σε πειράζει,να γράψεις κάτι ξανά για μένα...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Kαλημέρα Ταχυδρόμε.

Αλλητούλα, είμαι σα να λέμε ... μπλογκο-πολυμηχανή!
Μπλογκο-μίξερ...

Αθανασία, κατάγομαι από ένα χωριό που οι άνθρωποι όλη μέρα πειράζουν τους άλλους.
Τους κολλάν παρατσούκλια, κατασκευάζουν εις βάρος τους ιστορίες κλπ.
Κι αν διαπιστώσουν πως το "θύμα" τσιμπάει και ενοχλείται, όχι μόνο δεν κόβουν το πείραγμα αλλά το εντείνουν!
Καταλαβαίνεις, λοιπόν, πως είναι πέρα και πάνω απ' τη φύση μου να σταματήσω να σε πειράζω.
Καταλαβαίνω πως έχεις δίκιο, αλλά απλά ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να σου κάνω το χατήρι.

Είναι σαν το ανέκδοτο με τον σκορπιό και τον κάβουρα!
"Θέλω να σε έχω φίλο, αλλά το ένστικτό μου μού λέει να σε δαγκώσω"!

Γι' αυτό σου λέω Αθανασία μου, με συγχωρείς πολύ, αλλά απ΄το επόμενο ποστάκι αρχίζω να διηγούμαι ΟΛΕΣ σου τις ερωτικές περιπέτειες...

zoyzoy είπε...

Τι διεστραμμένο μυαλό είναι αυτό?
Απ'τα ουράνια στα τάρταρα μας πας χωρίς ανάσα:))

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Γι' αυτό δεν μ' αγαπάτε;

zoyzoy είπε...

Γιαυτό, και έχεις καταλάβει την αδυναμία μας:))

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Και την εκμεταλλεύομαι...

Ζουζού, έχω μια ωραία ιδέα!
Να γράψω αύριο βράδυ πώς γνωριστήκαμε!

Ήσουν ο πρώτος και τελευταίος έρωτας της ζωής μου...

zoyzoy είπε...

Κανόνισε να με στείλεις στα δικαστήρια:))

Ανώνυμος είπε...

Μα στο φανταστικό σου ποστάκι μήπως αντί να σφίξεις στην αγκαλιά σου το καλάσνικωφ να φανταζόσουν ότι έσφιγγες... μια σέξι στρατιωτίνα πάνω στον λόφο της Αφρικής!!!! λέμε τώρα...
καλό σ/κ Ασκαρούλη
ρ

takis είπε...

Δεν κατάλαβα, όλα τα ημερολόγια του καταδρομέα μούφα ήσαν μέχρι σήμερα?

Καλά που ήρθε η Αθανασία και μας άνοιξε τα μάτια..

Αλλά και η Ρένα, όλο το σεξ σκέφτεται..εδω ο καταδρομέας σκέφτεται τι θα κάνει με την τελευταία σφαίρα και αυτή καυτά στιγμιότυπα στους λόφους της Αφρικής..

και να θέλεις ρε ΑΣΚΑΡ να αγιάσεις..δεν μπορείς.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Ζουζού, θα το ξανασκεφτώ το αποκαλυπτικό για το έρωτά μας ποστάκι...
Προς το παρόν αναβάλετε...

Ρένα, τι να πρωτοχωρέσει η φαντασία του δόλιου του Ασκαρούλη!

Τάκη, για να είμαι ειλικρινής, έχω χάσει κι εγώ τ' αυγά και τα πασχάλια!
Δεν ξέρω πλέον τι είναι αλήθεια και τι είναι μούφα εδώ μέσα...

Ανώνυμος είπε...

Τάκη εχω μείνει στα προηγουμενα ποστακια του Ασκαρούλη με την αμαρτωλή ερωτική ζωή του!!!! και επειδή σήμερα δεν αναφέρθηκε σε σεξ το εγραψα να του το θυμίσω. Οι καταδρομείς οι ασκησεις και οι σφαίρες με τρομάζουν...
ρενα