Απ' την μυστική ερωτική αλληλογραφία Αθανασίας - Τάκη...

Τακουλίνι μου,
γλυκό μου ρωμαλέο πετεινάρι.
Δεν μου γράφεις πια. Δεν σε βλέπω πια. Δεν μου έρχεσαι πια.
Έπαψες, λοιπόν, να μ' αγαπάς;
Γιατί; Τι σου έκανα; Πες μου σε παρακαλώ...
Εγώ σ' αγαπώ πολύ πολύ πολύ! Εχμμμ... Θα ήθελα να σ' έχω πάντα κοντά μου. Όλη μέρα στην αγκαλιά μου. Να σε φωνάζω "αγαπημένε μου γατούλη" αλλά και μ' όλα τα γλυκά ονόματα που μου 'ρχονται στο μυαλό.
Σε λατρεύω, σε λατρεύω, σε λατρεύω όμορφό μου κοκοράκι!
Η κοτούλα σου
Αθανασία

Αγαπημένη μου φίλη.
Αν ήσουν κωφάλαλη θα σ' αγαπούσα αναμφίβολα για καιρό. Για πολύ καιρό!
Το κακό είναι ότι μιλάς. Αυτό είναι όλο...
Αν μιλήσουμε ανάμεσα σε δυο φιλιά διακόπτουμε πάντα το τρελό όνειρο της ψυχής.
Εκτός κι αν προφέρουμε λόγια εξαίσια! Αλλά τέτοια λόγια δεν βγαίνουν απ' το μυαλουδάκι όμορφων κοριτσιών...
Δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Έτσι δεν είναι; Τόσο το καλύτερο. Εγώ συνεχίζω.
Υπάρχουν, άραγε, πάνω στη γη μάτια πιο ονειροπόλα απ' τα δικά σου; Γεμάτα κρυφές υποσχέσεις και άπειρο έρωτα;
Κι όταν αυτό το υπέροχο στοματάκι σου πάει ν' ανοίξει, λέει κανείς πως ... να, τώρα θ' ακουστεί μια απερίγραπτη μελωδία, κάτι το απίστευτα γλυκό και τρυφερό που θα φέρει δάκρυα στα μάτια.
Κι εκείνη ακριβώς τη στιγμή εσύ πετάς ένα "λατρεμένο μου λαγουδάκι", και ξαφνικά νιώθω πως μπαίνω στη σκέψη σου και βλέπω πώς λειτουργεί! Κι αυτό με ενοχλεί. Καταλαβαίνεις; Με ενοχλεί πολύ. Θα προτιμούσα να μην το είχα δει...
Εξακολουθείς να μην καταλαβαίνεις, έτσι; Το είχα φανταστεί!
Μικρό μου παιδί, για τους άντρες που δεν είναι ανόητοι, τους λίγο εκλεπτυσμένους, αυτούς που κάπως υπερτερούν, ο έρωτας είναι μια τόσο πολύπλοκη υπόθεση που από ένα "τίποτα" απορρυθμίζεται.
Εσείς οι γυναίκες όταν ερωτεύεστε δεν αντιλαμβάνεστε τη φαιδρότητα ορισμένων πραγμάτων. Και σας διαφεύγει το γελοίο ορισμένων εκφράσεων.
Μου έχεις δώσει το ένα μετά το άλλο τα ονόματα όλων των ζώων και των λαχανικών, που σίγουρα τα ξεσήκωσες απ' τις "Μία και χίλιες συνταγές" του Μαμαλάκη.
Από την ημέρα που άνοιξες τη βρύση με τα γλυκόλογα, αυτό για μένα ήταν το τέλος!
Σε φιλώ με πάθος, με τον όρο να μην πεις κουβέντα.
Τάκης