Τετάρτη, Οκτωβρίου 27

Πόσο "ήρωας" ήταν ο Μεταξάς;

Ο Μεταξάς προετοίμαζε τη χώρα σχεδόν αποκλειστικά για την αντιμετώπιση της από βορρά βουλγαρικής απειλής. Μέχρι και ο μακαρίτης ο παππούς μου, ο κατσικοκλέφτης, είχε καταδικαστεί σε 6 μήνες καταναγκαστικά έργα στη "γραμμή Μεταξά" στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα...
Το Γενικό Επιτελείο Στρατού άρχισε να καταρτίζει αμυντικά σχέδια για ιταλική επίθεση μόνο μετά τον Απρίλιο του 1939 που η Ιταλία κατέλαβε την Αλβανία.
Ουσιαστικά, ο ελληνοϊταλικός πόλεμος ξεκίνησε τον 15αύγουστο του 1940 με τον τορπιλισμό της "Έλλης". Η χερσαία επίθεση αποφασίστηκε απ' το ιταλικό Επιτελείο στις 15 Οκτωβρίου.
Η απόρριψη του ιταλικού τελεσιγράφου τα ξημερώματα της Δευτέρας, 28 Οκτωβρίου, δεν μπορεί να θεωρηθεί "ηρωική πράξη". Ο Μεταξάς ήξερε πολύ καλά πως το "ΝΑΙ" σήμαινε τον τεμαχισμό της Ελλάδας: ένα κομμάτι θα έπαιρναν οι Ιταλοί, ένα οι Βούλγαροι, τις Κυκλάδες και την Κρήτη θα καταλάμβαναν οι Άγγλοι κι αυτός θα παρέμενε (αν δεν τον είχαν ήδη "φάει" ο Βασιλιάς και οι Άγγλοι) ο "ξεφτιλισμένος πρωθυπουργός της πόλης-κράτους των Αθηνών"...
Οι Ιταλοί υποτίμησαν τους Έλληνες, γι' αυτό και στην πρώτη φάση του πολέμου χρησιμοποίησαν περιορισμένες δυνάμεις.
Αλλά και οι Έλληνες υπερτίμησαν τους Ιταλούς. Γι' αυτό και τα αρχικά σχέδια προέβλεπαν τακτική υποχώρηση μέχρι τα Τζουμέρκα και τον ποταμό Άραχθο, όπου θα δινόταν η αποφασιστική μάχη.
Με την έναρξη του πολέμου η ιταλική αεροπορία βομβάρδισε πολλές ελληνικές πόλεις. Τα περισσότερα θύματα είχε η Πάτρα.
Ο Μεταξάς ζήτησε από τους Άγγλους άμεση οικονομική και στρατιωτική βοήθεια. Απαίτησε να αναλάβουν αυτοί την άμυνα της Κέρκυρας και την αντιαεροπορική προστασία της Αθήνας. Οι Βρετανοί, όμως, ενδιαφέρονταν κυρίως για την Κρήτη, στην οποία μετέφεραν απ' τη Μέση Ανατολή δυνάμεις πεζικού και αντιαεροπορικά.
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος διακρίνεται σε τρεις φάσεις:
α) Από 28 Οκτωβρίου έως 13 Νοεμβρίου 1940. Στο διάστημα αυτό διεξάγει αμυντικό πόλεμο και αντιμετωπίζει επιτυχώς την ιταλική επίθεση.
β) Από 14 Νοεμβρίου έως 28 Δεκεμβρίου 1940. Ο ελληνικός στρατός αντεπιτίθεται, εισβάλει στο αλβανικό έδαφος και καταλαμβάνει Κορυτσά, Πρεμετή, Αργυρόκαστρο, Αγίους Σαράντα, Χειμάρα...
γ) Από 28 Δεκεμβρίου 1940 έως 26 Μαρτίου 1941. Η ελληνική προέλαση ανακόπτεται, ο στρατός μας καθηλώνεται αλλά αντιμετωπίζει χωρίς εδαφικές απώλειες την ιταλική εαρινή αντεπίθεση.
Στο επόμενο ποστ θα προσπαθήσουμε να δώσουμε απάντηση σ' ένα απ' τα δυσκολότερα ερωτήματα της σύγχρονης ιστορίας μας: γιατί η Ελλάδα μετά την αντιμετώπιση της ιταλικής επίθεσης αποφάσισε να εισβάλει στην Αλβανία και ουσιαστικά να προκαλέσει την γερμανική επέμβαση;

19 σχόλια:

takis είπε...

Ρε μήπως ήταν σχεδιο των Αμερικάνων?
Αμερικάνικος δάχτυλος που λένε...

Σκέφτηκα επίσης οτι επειδή οι Ιταλοί φοράγαν φουστάνια οι Ελληνες πίστεψαν οτι θα τους πήγαιναν μέχρι Ιταλία...

Μπορεί να κάνω και λάθος όμως..
εσείς οι ιστορικοί ξέρετε καλύτερα

ΥΓ Τώρα κατάλαβα γιατί παραιτήθηκε η Δραγώνα...αφου η ιστορία διδάσκεται στο μπλόγκ του ΑΣΚΑΡ..

(Τι φάγατε και αυτή ετσι?..να δώ αν θα φάτε και τον Μπουτάρη υποκύπτοντας στον Ανθιμο...)

ΥΓ2 παρόλα αυτά παραδέχομαι οτι είσαι καλός στην αφήγηση..
θα γινόσουν καλός μπαμπάς..
και παππούς..

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κατ' αρχήν να επιβεβαιώσω ένα ραντεβού για αύριο:
παιδιά (ξέρετε εσείς), εννιά παρά τέταρτο στη "Λαδόκολλα")

Λοιπόν, από πού ν΄αρχίσουμε;

Αααα απ' τις φούστες των Ιταλών!

Η "δική μας ιστορία" λέει τη μισή αλήθεια. Π.χ. δεν αναφέρει καθόλου πως η προέλαση του ελληνικού στρατού στην Αλβανία σταμάτησε μετά από σημαντικές ήττες!
Για να μην καταρρίψει τον μύθο του τσολιά που ορμάει φωνάζοντας "αέρα", περιορίζεται στην πληροφορία πως ο σταρτός μας σταμάτησε λόγω κακών καιρικών συνθηκών!
Για σιγά ρε παιδιά! Δηλαδή οι καιρικές συνθήκες από 28 Οκτωβρίου μέχρι 28 Δεκεμβρίου, που νικάγαμε συνεχώς, ήταν ιδανικές;

Πάμε παρακάτω: ο Τακούλης χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τη Δραγώνα!
Δε με λες ρε καρντάση, όταν η ακροδεξιά έβγαινε και χτυπούσε αλύπητα τη Δραγώνα και (εξ αιτίας της) την κυβέρνηση, βγήκες να την υπερασπιστείς;
Τώρα τη θυμήθηκες, για να βγάλεις πάλι τα τυφλά αντικυβερνητικά σου απωθημένα;
Καλά σε λέω "φουστανάκια-Ιταλό"!

Τώρα Μπουτάρης. Λοιπόν, ο τυπάς έχει εις βάρος του τέσσερα δεδόμενα. Και υπέρ του ένα αλλά σημαντκό.
Αρχίζω απ' τα αρνητικά:
α) δεν θα τον ψηφίσουν οι ΚουΚουΕδες γιατί τον θεωρούν "αποστάτη"!
β) δεν θα τον ψηφίσουν οι παλαιοΠΑΣΟΚοι γιατί δεν θέλουν να βάλουν κι άλλον στο τοπκό κομματικό παιχνίδι!
γ) δεν θα τον ψηφίσουν οι "φουστανάκηδες Τακο-Ιταλοί" απλά και μόνο γιατί τον στηρίζει το ΠΑΣΟΚ!
δ) δεν θα τον ψηφίσουν οι ΣΥΡΙΖίτες γιατί "είναι του Κουβέλη"!
Και τώρα, το ΕΝΑ και ΦΟΒΕΡΟ όπλο του Μπουτάρη: τον στηρίζει ο ΑΣΚΑΡ!
Με το ποστάκι που θα ανεβάσω την ερχόμενη βδομάδα, θ' αλλάξω τον του της ιστορίας!

Και τώρα, το τελευταίο: δεν με χαλάει να είχα γιο, άντε και κόρη!
Τον γιο θα τον μάθαινα να φοράει πάντα παντελόνια, ακόμα κι όταν κάνει μπάνιο στη θάλασσα!
Και την κόρη να κατουράει όρθια!

Το μόνο πρόβλημα είναι πως το παιδί πάει πακέτο με τη μάνα του!

Gee Pontius είπε...

Προσπάθησα να σε προειδοποιήσω όταν ξεκίνησες τα περί Μεταξά αλλά...
Μια χαρά ήταν τα κειμενάκια με τις γκομενίτσες, γελάγαμε κιόλας.
Τώρα, όταν χρησιμοποιείς πληθυντικό στο τέλος της ανάρτησης σου είναι γιατί μιλάς εσύ και ο παπούς σου ή είναι απλά ο πληθυντικός της μεγαλειότητας ;

Για τα περί "αναλυτικής" ιστορίας στο "καλό" μου μπλογκ, εδώ :

http://gpointsbreeze.blogspot.com/2010/10/blog-post_27.html

Gee Pontius είπε...

Και κάτι που αφορά το ντύσιμο (επειδή εγώ έχω γιό)
Σημασία έχει τα πανταλόνια που φορά κάποιος να είναι αντρικά γιατί και όλα τα κοριτσάκια σήμερα πανταλόνια φοράνε.
Επίσης ξέρω αρκετούς που χώρισαν και τα παιδιά πήγαν πακέττο με τον μπαμπά, πολύ συνηθισμένο τα τελευταία χρόνια.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τζίτζικα, τον σέβομαι τον εαυτό μου, γι' αυτό και χρησιμοποιώ για πάρτη μου πληθυντικό!

Τα τελευταία ποστάκια δεν τα ανέβασα για να πω κάτι ιδιαίτερο αλλά για να ενημερώσω κάποια νέα παιδιά που ναι μεν θέλουν να μάθουν πέντε πράγματα αλλά χωρίς να φάνε τους τόμους που έχουμε καταπιεί εμείς οι παλιότεροι!

Κοίτα φίλε, κι εγώ δεν το γουστάρω το διάβασμα.
Αλλά επειδή δεν είμαι ούτε πλούσιος ούτε ωραίος, έπρεπε να βρω κάτι που να με κάνει να ξεχωρίζω και να μου δίνουν σημασία οι γκόμενες.
Όταν ήμουν φοιτητής "μέτραγαν" ακόμα οι διαβασμένοι!
Τώρα, καμιά γκόμενα δεν δίνει δεκάρα για πόσα βιβλία διαβάζεις ή πόσα πράγματα ξέρεις.
Εμένα, όμως, μου έμεινε το χούι απ' τα νιάτα μου, και δεν μπορώ να το κόψω!

Όσο για το καυτό θέμα "παιδί", άκου τι σκέφτηκα: να υιοθετήσω ένα ορφανό, που να έχει σπουδάσει, να έχει μάθει τις γλώσσες του, να έχει πάει φαντάρος, να έχει μια καλή δουλίτσα ώστε να βγάζει κάμποσα φράγκα, να με χαρτζιλικώνει κι εμένα...

Gee Pontius είπε...

Κοίτα εγώ ποτέ μου δεν διάβαζα τίποτε περισσότερο από τα απολύτως απαραίτητα, εκτός από τα βιβλία της ειδικότητάς μου, φυσικά. Κάποτε μόνο ζούσα ενω τώρα ζω και γράφω, αλλά νάσαι καλά έμαθα τώρα γιατί δεν μου δίναν σημασία κάποιες γκόμενες, δεν ήμουνα διαβασμένος !
(κι΄εγώ νόμιζα ότι τις απωθούσε το ΠΑΟΚgλίκι)

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Κοίτα Τζίτζικα, με το μΠΑΟΚτζηλίκι, όπως και με το γαυριλίκι, σίγουρα δεν βγάζεις γκόμενα!
Μπορεί, όμως, να αποκτήσεις μπεσαλήδες φίλους...

Βάσσια είπε...

Καλημέρα :-)

Οι επόμενες σελίδες της ιστορίας θα μιλούν για τον πόλεμο που δεν είχε μέτωπα γης και φουστανέλες και στρατηγούς, αλλά μόνο "εισβολές" με όρους "χρηματιστικούς" και ο "άερας" που θα ζητάμε θα είναι γιατί πνιγόμαστε.

Κι επειδή μάλλον θα έχω αποδημήσει μέχρι τότε.... blog έχει εκεί να ενημερωνόμαστε- θα μας έχει γράψει η Ιστορία;

Μπα.. πρωί πρωί.. τι γράφω;

Αθανασία είπε...

Γειάσου ασκαρουλίνι...ε,ωραία ποστάκια...πολύ σημαντικά ιστορικά στοιχεία μας δίνεις εδώ...έτσι γιανά μαθαίνουμε κ μείς οι νεότεροι που δ εν μας έμαθαν πο-τέ ιστορία όπως έπρεπε...στα σχολεία μας....πολύ ωραία ποστάκια...μπράβο καλημέρες και χρόνια πολλά...

Gee Pontius είπε...

Εγραψες : "τον σέβομαι τον εαυτό μου, γι' αυτό και χρησιμοποιώ για πάρτη μου πληθυντικό!"

Ωραία...

Επειδή...scripta manent στις 24/10 που έγραφες για μπιφτέκια και γυναίκες χρησιμοποιούσες α' ενικό.
Τότε δεν έδιχνες τον ίδιο σεβασμό στον εαυτόν σου ή έγραφες για την altera pars ;;

takis είπε...

Να κάνω και εδω μια διευκρίνηση.

Τελικά εκτιμώ περισσότερο τα φουστάνια παρά τα παντελόνια.

..και δεν είναι μόνο για αυτό που κρύβουν απο κάτω.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Bασσούλα, μάλλον οι χειρότερες και πιο αχώνευτες ήττες είναι οι αναίμακτες!
Όσο για μας... και στο υπερπέραν θα μπλογκάρουμε!

Αθανασία, αντί να κάθεστε και να χαλάτε τα ωραία σας ματάκια να διαβάζετε βιβλία, τώρα κάνετε ένα κλικ στον Ασκαρούλη και μέσα σε τρία λετπά έχετε πάρει όλα τα θρεπτικά πνευματικά συστατικά που έχει ανάγκη ο οργανισμός σας...

Τζίτζικα, τον εαυτό μου τον σέβομαι μόνο όταν εκφράζω σοβαρές απόψεις!
Στις άλλες περιπτώσεις... και ο ενικός πολύς μού είναι!

Τάκη, με τα γυναικεία φουστάνια δεν έχω πρόβλημα. Και το ξέρεις πολύ καλά...
Το πρόβλημά μου είναι οι "φουστανάτοι" που θέλουν μόνο να το παίζουν αφ' υψηλού κριτές των πάντων, και δεν είναι πρόθυμοι ν' αναλάβουν καμία ευθύνη και κανένα κόστος στη ζωή τους!
Αφήνουν πάντα τους άλλους να βγάλουν το φίδι απ' την τρύπα.
Κι αυτοί κάθονται απ' έξω και τους ειρωνεύονται ή τους πετροβολούν!

Άντε, αρκετά είπαμε ... φεύγω τώρα για καφεδάκι.
Έχω προμυθευτεί και με τα φύλλα των εφημερίδων "Καθημερινή" και "Εστία" της 28ης Οκτωβρίου 1940... θα τα ξεψαχνίσω!

Τέτοια ώρα περίπου τα ιταλικά αεροπλάνα βομβάρδιζαν το αεροδρόμιο στο Τατόι και στην Κόρινθο, και το λιμάνι της Πάτρας.
Ως τώρα μετρήσαμε τρεις νεκρούς...

Gee Pontius είπε...

Στην Ελλάδα επικρατεί μια σύγχιση, μπερδεύουν τον πόλεμο με την κατοχή, έχουν τόση σχέση όσο η βούρτσα με την λούτσα.
Από τους ελάχιστους εμπειροπόλεμους, μπορώ να σε βεβαιώσω ότι ο πόλεμος είναι χαρά και γέλιο ενώ η κατοχή πείνα και δυστυχία.
Στον πόλεμο οι νεκροί δεν υπερβαίνουν κατά πολύ τους νεκρούς των αυτοκινητιστικών ατυχημάτων. Εσύ που τα ψάχνεις βρες από τους 600-700 χιλιάδες νεκρούς του 40-45 πόσοι έπεσαν το αλβανικό μέτωπο, χίλιοι, δυό χιλιάδες, δέκα χιλιάδες.
Είσαι νέος (στη ζωή) ακόμη για να θεωρείς τον πόλεμο πιο σοβαρό πράγμα από τις γυναίκες, διάβασε λίγο Σέξπηρ (τον Σερ Τζων Φάλσταφφ) ή άλλους κλασσικούς να καταλάβεις την πλάνη σου.

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Τζίτζικα, δε λέω, κι εμένα μου αρέσει ο πόλεμος, αλλά με Ιταλούς, Βούλγαρους, Τούρκους κλπ!!
Μακριά, όμως, από γυναίκες φίλε!
Εκεί είμαστε από χέρι χαμένοι...
Μιλάμε πως το μέτωπο καταρρέει αμέσως, κι ακουληθεί ισόβια κατοχή!

takis είπε...

"ο πόλεμος είναι χαρά και γέλιο"

παιδική χαρά δηλ..

για κοίτα να δεις πως είχα μπερδέψει τα πράγματα μέχρι τώρα..

παω να τσιμπηθώ να δω αν ξύπνησα...

Gee Pontius είπε...

@ Τάκις
αν δεν ήταν όπως σου το λέω κανένας δεν θα πήγαινε να πολεμήσει. Η γνώση ότι μπορεί να παθάνεις σε λίγο αφαιρεί όλες τις αναστολές που κάνουν τσουρούτικη την ζωή μας. Είναι όπως όταν έχεις πιεί αρκετά σ' ένα γλέντι και δεν λογαριάζεις τίποτε, κάπως έτσι νοιώθεις. Μην μπερδεύεις την πολεμική ατμόσφαιρα με την αντίστοιχη της κατοχής που ζήσαν οι γονείς μας, δεν στερείσαι τίποτε αντίθετα σου παρέχεται η ευκαιρία να τα δικδικήσεις όλα αφειδώς.
"Πόλεμος πατήρ πάντων " είπεν ο Ηράκλειτος, κάτι ήξερε.
Στην Ευρώπη, για πρώτη φορά στην ιστορία της, δεν έχουμε πόλεμο (σοβαρό) για 70 χρόνια και βλέπεις τα αδιέξοδα.

takis είπε...

GPOINTOFVIEW

Δεν αμφιβάλλω οτι υπάρχει αυτή η θεωρία που λες.
Ταιριάζει εξάλλου με την άλλη που ισχυρίζεται οτι το υψηλό ποσοστό εγληματικότητας στις ΗΠΑ οφείλεται στην μή ύπαρξη πολέμου στο έδαφος των ΗΠΑ για πολλά χρόνια.

Απλά δεν την υιοθετώ.
Υπάρχουν επίσης πολλοί άλλοι παράγοντες που ερμηνεύουν τα "μοντέρνα αδιέξοδα" και φυσικά οι ανάλογες λύσεις.

Απλά θεωρώ πολύ εύκολο να πει κάποιος οτι η λύση για τα σημερινά αδιέξοδα είναι ο πόλεμος.
Ειναι σαν να σβήνει με μια μονοκονδυλιά τις πρόσφατες κατακτήσεις του ανθρώπου σε όλους τους τομείς (επιστήμη, τεχνολογία, κουλτούρα κλπ)και να προτείνει επιστροφή στην πρωτόγονη λύση του πολέμου.

Απλοϊκό και επικίνδυνο για μένα.

Πάω να γυαλίσω τώρα το λιανοντούφεκο του παππού και την χαντζάρα του προπάππου..δεν ξέρεις ποτέ!

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Παιδιά, για να πιάσετε τη χατζάρα του παππού και να τη χρησιμοποιήσετε, θα πρέπει ο καρπός του χεριού σας να είναι σαν το μπούτι σας!
Είχα φίλο έναν ανώτατο αξιωατικό που υπηρετούσε στο Πολεμικό Μουσείο και τον παρακάλεσε να με αφήσω να σηκώσω ένα απ' τα σπαθιά της επανάστασης του '21!
Έπαθα σοκ μιλάμε...
Δεν μπορούσα καλά-καλά να το σηκώσω, όχι να το χρησιμοποιώ συνέχεια!
Τότε θυμήθηκα τον Νικηταρά τον Τουρκοφάγο που μετά από μια μάχη είχε πάθει αγκύλωση και δεν μπορούσαν να του ανοίξουν την παλάμη να βγει το σπαθί...

takis είπε...

ASKAR
Τι νομίζεις οτι είμαστε , λουλούκες σαν εσένα?

Εγω θα δουλεύω με δύο χαντζάρες, μία στο κάθε χέρι...

εχω και πολλά κεφάλια να κόψω,
που να πάρει.......