Δευτέρα, Οκτωβρίου 25

Δώδεκα πράγματα που πρέπει να ξέρουμε για τη δικτατορία του Μεταξά (Β΄)

6) Το καθεστώς της 4ης Αυγούστου ήταν προσωποπαγές. Ο Μεταξάς δεν είχε την ακτινοβολία του Βενιζέλου κι αισθανόταν κόμπλεξ με την εξωτερική του εμφάνιση που θύμιζε περισσότερο επαρχιώτη ειρηνοδίκη παρά εθνικό ηγέτη. Γι' αυτό και επιζητούσε τον λαϊκό θαυμασμό και λατρεία.
Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του τον προέβαλλε ως "πατέρα του έθνους", "θεόπνευστο ηγέτη", "πρώτο εργάτη", "πρώτο αγρότη" κ.λπ.
7) Ιδεολογικά η μεταξική δικτατορία συγγένευε με τα φασιστικά καθεστώτα της Γερμανίας και Ιταλίας. Απέβλεπε στη δημιουργία του λεγόμενου "τρίτου ελληνικού πολιτισμού" που θα συνδύαζε τα πλεονεκτήματα της αρχαίας Ελλάδας (τέχνη, επιστήμες κ.λπ) και του Βυζαντίου (χριστιανική θρησκεία).
8) Μεγάλη προτεραιότητα δόθηκε στον προσεταιρισμό της νεολαίας. Η ίδρυση της Ε.Ο.Ν. (Εθνική Οργάνωση Νεολαίας) απέβλεπε στη δημιουργία των προϋποθέσεων για την μακροημέρευση του καθεστώτος. Η ΕΟΝ το 1940 ξεπέρασε το 1 εκατομμύριο μέλη. Οι περισσότεροι ήταν μαθητές και φοιτητές που η συμμετοχή τους στην Οργάνωση ήταν σχεδόν υποχρεωτική.
Πάντως, το μιλιταριστικό και εθνικιστικό πνεύμα της ΕΟΝ έστρωσε το έδαφος για το γιγάντωμα της ΕΑΜικής ΕΠΟΝ επί Κατοχής. Η ΕΠΟΝ, εκτός απ' την ομοιότητα στο όνομα, κληρονόμησε και πολλά κουσούρια απ' την ΕΟΝ. Ένα απ' αυτά ήταν και η υποχρέωση των μελών της να ενημερώνουν την Οργάνωση για τα πρόσωπα με τα οποία συνδέονταν ερωτικά...
9) Στα θετικά του καθεστώτος ήταν η επιτυχημένη προσπάθεια να ανυψώσει το εθνικό φρόνημα του λαού ενόψει του επερχόμενου πολέμου. Στα πλαίσια αυτά κυνηγήθηκε το ρεμπέτικο τραγούδι, οι αμανέδες, η χασισοποτία, η ουζοποτία και ο κουτσαβακισμός. Ο λαός έπρεπε να διασκεδάζει μόνο με δημοτικά και εθνικά τραγούδια και μουσικές...
10) Ο Μεταξάς κατέβαλε προσπάθειες να μειώσει τις κοινωνικές αντιθέσεις. Επί των ημερών του η οχτάωρη εργασία εφαρμόστηκε παντού και άρχισε να λειτουργεί το ΙΚΑ που είχε μεν θεσπιστεί απ' τις βενιζελικές κυβερνήσεις αλλά ήταν ακόμα "στα χαρτιά"...
11) Στην οικονομία προωθήθηκε η "αγροτοποίηση" της οικονομίας (ο Μεταξάς θεωρούσε την καλλιέργεια της γης "ιστορική φυλετική ανάγκη"). Αγροτικά χρέη χαρίστηκαν, οι τιμές των αγροτικών προϊόντων στηρίχθηκαν, η μικρή αγροτική οικονομία ενισχύθηκε και προωθήθηκε η εντατικοποίηση της καλλιέργειας.
12) Απ' τους παλιούς πολιτικούς αντέδρασαν δυναμικά (και εξορίστηκαν) οι Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο συμπατριώτης μου Καφαντάρης, ο Γεώργιος Παπανδρέου, ο Μυλωνάς του Αγροτικού Κόμματος, ο Μιχαλακόπουλος κ.ά.
Στις 28 Ιουλίου 1938 ξέσπασε βενιζελικό αντιδικτατορικό κίνημα, που όμως κατέρρευσε πριν καν κατασταλεί βίαια. Για την ιστορία αναφέρουμε τους πρωταγωνιστές του: Εμμανουήλ Τσουδερός, Εμμανουήλ Μάντακας, Αριστομένης Μητσοτάκης, Περικλής Αργυρόπουλος.

7 σχόλια:

Gee Pontius είπε...

Η πλάκα είναι ότι ο Ελλην Νεολαίος μιμούμενος τον Αβανγκουαρντίστα (αλλέως πως ο Αλκιμος τον Αρντίτο) αντέγραψε και το μπλε χρώμα των Ιταλών που δίνουν στην εθνική τους (σκουάντρα αντζούρα)
Οταν η ΕΟΝ έγινε ΕΠΟΝ άλλαξε και το μπλε σε πράσινο (που "κληρονόμησε" αργότερα το ΠαΣοΚ ).

Αλλο συμπατριώτης και άλλο συντοπίτης, άλλο ξένος και άλλο ξενίτης

Mana είπε...

Απορίες.
Αφού δεν ήταν στρατιωτικό πραξικόπημα πως τα κατάφερε και διατηρήθηκε;

Από ότι λες φαίνεται να έχει αφήσει πίσω του κάποιο έργο. εδώ εκλελεγμένες κυβερνήσεις και τα έχουν κάνει χειρότερα μαντάρα.

Και μια δήλωση από το προηγούμενο. Στην υγεία σου η Rioja που θα πάω σε λίγο να αγοράσω :))

Gee Pontius είπε...

Να απαντήσω στην μάνα δικαιολογόντας την φράση μου ότι είναι άκομψο να κρίνουμε παλιά πράγματα με τα σημερινά δεδομένα :
εκείνη την εποχή η δικατορία εθεωρείτο πολιτικό σύστημα, επιλέχθηκε από τον τότε βασιλιά, δεν επιβλήθηκε όπως η 21η

Gee Pontius είπε...

Της ίδιας εποχής (36) ... συνάδελφος του υπήρξε ο Φράνκο που παέμεινε στο τιμόνι της Ισπανίας μέχρι τον θάνατό του το 75 χωρις ουσιαστική αντίδραση από τους πολιτικούς και το παλάτι.
Χαρακτηριστική ήταν η φράση του όταν ανέλαβε την εξουσία ; "όποιος πει όχι, πουτάνα που τον γένησε ", κλασσική ισπανόφωνη βρισιά.

takis είπε...

Εβλεπα χθες βράδυ την διακαναλική συνέντευξη του πρωθυπουργού της χώρας και σκεφτόμουνα το 40...
το έπος.. τη πείνα της κατοχής.. κλπ

Τυχαίο? δεν νομίζω...

Ασκαρδαμυκτί είπε...

Οι δικτατορίες δεν είναι μόνο στρατιωτικές.
Ο Μεταξάς, σε συνεργασία με το βασιλιά, έκανε στις 4 Αυγούστου πολιτικό πραξικόπημα και παρέμεινε στην εξουσία που το Κοινοβούλιο του παραχώρησε προσωρινά.
Κι ο Χίτλερ έγινε δικτάτορας με την ψήφο του γερμανικού λαού...

Επίσης, ένα καθεστώς δικτατορικό δεν σημαίνει πως δεν λαμβάνει και φιλολαϊκά μέτρα.
Το αντίθετο, θα έλεγα. Ακριβώς για να αποκτήσει λαϊκό έρισμα προβαίνει σε "παροχές", "ρυθμίσεις χρεών" κλπ κλπ.

Εσείς νομίζετε πως η δκτατορία του Παπαδόπουλου, π.χ., δεν είχε πολλούς οπαδούς;
Αναφορές ξένων πρεσβευτών ανέφεραν πως μέχρι το 1973 (που άρχισε η αποσύνθεση του καθεστώτος) η Χούντα είχε την υποστήριξη (ή την θετική ανοχή) του 30% του λαού μας...

KitsosMitsos είπε...

Ενδιαφέροντα στοιχεία συγκεντρωμένα (μαζί με την προηγούμενη ανάρτηση βεβαίως).
Καλημέρα.