"Κορίτσια, ο Στόλος!" (Η ιστορία της Τρούμπας - Α')

Κατ' αρχήν να διευκρινίσουμε πως λέγοντας Τρούμπα ενοούμε την περιοχή που βρίσκεται στο κεντρικό λιμάνι του Πειραιά, ανάμεσα στον Άι-Σπυρίδωνα και τον Άι-Νικόλα. Η καρδιά της Τρούμπας ήταν οι οδοί Νοταρά, με τα μπουρδέλα, και Φίλωνος, που είχαν συγκεντρωθεί τα καμπαρέ.
Για να καταλάβουν και οι φίλοι μας από Σαλονίκη, είναι σαν να λέμε οι οδοί Τσιμισκή και Μητροπόλεως.
Στην Τρούμπα άρχισαν να ξεφυτρώνουν τα πρώτα πορνεία και κέντρα διασκέδασης επί Κατοχής. Πώς να το κάνουμε; Η φτώχεια φέρνει την πουτανιά.
Στην Τρούμπα δεν διακέδαζε τότε όποιος κι όποιος. Μόνο οι Γερμανοί αξιωματικοί και κάποιοι Έλληνες συναργάτες των Γερμανών. "Δοτήδες", τους έλεγαν στον Περαία. Οι απλοί Γερμανοί στρατιώτες έβρισκαν γυναίκες λίγο πιο μακριά, στο Φάληρο...
Μετά τον πόλεμο, τα "κορίτσια" της Τρούμπας έβγαζαν τη μέρα πάνω από 100 βίζιτες. Όταν ερχόταν καμία από επαρχία κι έλεγε στη μαντάμα πως έκανε "δεκαπέντε με είκοσι βίζιτες τη μέρα", εκείνη της απαντούσε "άει πάγαινε κοπέλα μου να κάνεις προπόνηση, κι όταν περάσεις τις 100 ξανάλα"...
Όταν ο 6ος Αμερικανικός Στόλος έπιανε Πειραιά, η Τρούμπα είχε πανηγύρι. Ήταν η "ανάσταση της πουτάνας"! Η βίζιτα έφτανε τις 55 δραχμές στα "σπίτια", ενώ στα ξενοδοχεία και στα καμπαρέ το διπλάσιο. Κι επειδή οι 500 περίπου πόρνες της Τρούμπας δεν έφταναν ούτε για ζήτω, πλάκωναν και οι "περιστασιακές". Τις μέρες εκείνες ο αριθμός των "γυναικών" ξεπερνούσε τις 2000...
Τα νέα πως "έρχονται οι Αμερικάνοι" διαδίδονταν αστραπιαία σε όλη της Αττική. Πολλα κορίτσια που είχαν έρθει από χωριά και δούλευαν υπηρέτριες σε πλουσιόσπιτα, ζητούσαν άδεια απ' τις κυρίες τους και κατέβαιναν στο λιμάνι. Εκεί μπορούσαν να βγάλουν 3000 δρχ. σε ένα εικοσιτετράωρο. Δηλαδή δυό μηνιάτικα!
Όταν οι μπουκαπόρτες των καραβιών άνοιγαν και τα ναυτάκια ξεχύνονταν στο λιμάνι, οι "κράχτες" τους την έπεφταν σαν κοράκια. Πρώτος στόχος να τους μαντρώσουν στην Τρούμπα. Ούτε ένας να μην ξεφύγει για Αθήνα. Δεύτερος στόχος να οδηγήσουν όσους περισσότερους μπορούσαν στο καμπαρέ που τους πλέρωνε...
Στα καμπαρέ, τα ποτά και οι σαμπάνιες άνοιγαν το ένα μετά το άλλο. Τα "κορίτσια" έκαναν πως έπιναν, αλλά έχυναν πίσω απ΄την καρέκλα το ποτό τους. Και όλοι νόμιζαν πως δούλευαν τα χαζοαμερικανάκια. Στην Τρούμπα πρωτοκυκλοφόρησε η φράση "Τι με πέρασες, για αμερικανάκι;"...
Βέβαια, οι Αμερικάνοι δεν ήταν καθόλου χαζοί. Οι περισσότεροι από δαύτους κουβαλούσαν μαζί τους διάφορα είδη, όπως τραντζίστορ, ρολόγια, αφορολόγητα τσιγάρα κλπ. Τα μοσχοπουλούσαν σε Έλληνες μαυραγορήτες και κονομούσαν χοντρά!
Με την ισοτιμία των νομισμάτων, τους έπεφτε το "πήδημα" λιγότερο από δύο δολλάρια. Έτρωγαν, έπιναν και επέστρεφαν στα καράβια τους με γεμάτες τις τσέπες...
Αμ πώς!